Veprat e Apostujve 8
1 Por Sauli e kishte miratuar vrasjen e tij. Në atë kohë u bë një përndjekje e madhe kundër kishës që ishte në Jeruzalem; dhe të gjithë u shpërndanë nëpër krahinat e Judesë dhe të Samarisë, me përjashtim të apostujve.
Савло подритярэлас кода, со умардэ Стэфанос. Кола вряматар ашыле тэ гонисарэн иерусалимско кхандири, и всаворэ роспрастаепэ пай Иудея и Самария. Качи апостолоря ашылепэ андо Иерусалимо.
2 Disa njerëz të përshpirtshëm e varrosën Stefanin dhe bënë gjëmë të madhe për të.
Дэвлэкунэ мурша гаравдэ Стэфанос тай фартэ ровэнас пала лэстэ.
3 Por Sauli po shkatërronte kishën: hynte shtëpi më shtëpi, merrte me vete burra dhe gra dhe i fuste në burg.
Ай Савло розмарэлас пэ котора и кхандири. Вов захукэлас андэ чера, выцырдэлас муршэн тай жувлян тай шолас андо баруно.
4 Ata, pra, që ishin shpërndarë shkonin rreth e përqark, duke shpallur fjalën.
Ай кола, савэ сас росшутэ, роспхэнэнас Радосаво Лав, каринг онэ тэ на жан.
5 Dhe Filipi zbriti në qytetin e Samarisë dhe u predikoi atyre Krishtin.
Филипо авиля андэ екх Самариятиро форо и ашыля тэ роспхэнэл котэ палав Христосо.
6 Dhe turmat, me një mendje të vetme, dëgjonin me vëmendje gjërat që thoshte Filipi, duke dëgjuar dhe duke parë mrekullitë që ai bënte.
Бут мануша мишто ашунэнас кода, со вов пхэнэлас. Онэ всаворэ сар екх ашунэнас лэс и дикхэнас шпэры, савэ вов терэлас.
7 Frymëra të ndyra, pra, dilnin nga shumë të idemonizuar, duke bërtitur me zë të lartë; dhe shumë të paralizuar e të çalë shëroheshin.
Колэсти со бутэндар манушэндар выжанас найжужэ духоря барэ цыпимаса, ай бут, савэ на пхирэнас пэрнэнца, и бангэ састярэнаспэ.
8 Dhe në atë qytet u bë gëzim i madh.
И андо кодва форо сас бари лош.
9 Prej kohësh në atë qytet ishte një njeri që quhej Simon, i cili merrej me magji dhe i bënte të çuditeshin njerëzit e Samarisë, gjoja sikur ishte njeri i madh.
Андо кодва форо сас мануш, савэс акхарэнас Симоно. Вов майанглал драбатярэлас и калэса дивосарэлас манушэн андэ Самария. Вов выдэлас пэс палав варисаво баро мануш.
10 Dhe të gjithë, nga më i madhi te më i vogli, ia vinin veshin, duke thënë: “Ky është fuqia e madhe e Perëndisë”.
Всаворэ мануша, и чёрорэ, и барвалэ, ашунэнас лэс дивоса и пхэнэнас: — Када исин бари зор Дэвлэстири.
11 Dhe e dëgjonin, sepse prej një kohe të gjatë ai i kishte mahnitur me mjeshtrinë e tij prej magjistari.
И мишто ашунэнас лэс колэсти, со вов бут вряма дивосарэлас манушэн пэстирэ драбатиримаса.
12 Por, kur i besuan Filipit, që shpalli lajmin e mirë të gjërave të mbretërisë së Perëndisë dhe emrin e Jezu Krishtit, burra dhe gra u pagëzuan.
Нэ кала онэ патяйле лэ Филипости, саво роспхэнэлас палав Тхагаримос Дэвлэско и алав Исусоско Христоско, бут мурша и жувля болдэпэ.
13 Besoi edhe Simoni dhe, mbasi u pagëzua, rrinte vazhdimisht me Filipin; dhe, duke parë veprat e fuqishme dhe shenjat që ishin bërë, mbeti i çuditur.
Симоно кадя ж патяйля и приля болдимос. Вов всавори вряма пхирэлас палав Филипо, диволаспэ шпэрэнди и барэ чюдонэнди.
14 Por kur apostujt dëgjuan në Jeruzalem se Samaria kishte pranuar fjalën e Perëndisë, i dërguan atyre Pjetrin dhe Gjonin.
Кала апостолоря андо Иерусалимо ашундэ пала кода, со андэ Самария прилинэ лав Дэвлэско, онэ бишалдэ лэндэ Пэтрос и Иоанос.
15 Kur këta arritën, u lutën për ta, që të merrnin Frymën e Shenjtë,
Онэ авиле и манглепэ Дэвлэс, кай кола, савэ обрисайле кав Дэл, тэ прилэн Свэнтонэс Духос,
16 sepse ende nuk kishte zbritur mbi asnjë prej tyre, por ata vetëm ishin pagëzuar në emër të Zotit Jezus.
колэсти со инке ни пэр кастэ лэндар Духо на сжалас, онэ качи сас болдэ андо алав Раеско Исусоско.
17 Atëherë vunë duart mbi ta dhe ata morën Frymën e Shenjtë.
Тунчи Пэтро и Иоано тховдэ пэр лэндэ и васта, и онэ прилинэ Свэнтонэ Духос.
18 Dhe Simoni, kur pa se me vënien e duarve të apostujve jepej Fryma e Shenjtë, u ofroi atyre para,
Кала Симоно дикхля, со Духо дэлпэ, кала апостолоря тховэн и васта, вов процырдя лэнди ловэ
19 duke thënë: “Ma jepni edhe mua këtë pushtet, që ai të cilit do t’i vë duart, të marrë Frymën e Shenjtë”.
тай пхэндя: — Дэнтэ и манди кацави зор, кай кодва, пэр кастэ мэ тхава и васта, тэ лэл Свэнтонэ Духос.
20 Por Pjetri i tha: “Le të humbasë paraja jote dhe ti bashkë me të, sepse ti mendove se mund ta blesh me para dhuratën e Perëndisë.
Нэ Пэтро пхэндя: — Мэк тиро руп хасавэла екхэтанэ туса, сар ту гындос, со тинэса даро Дэвлэско палай ловэ.
21 Ti nuk ke as pjesë as short në këtë gjë, sepse zemra jote nuk është e drejtë përpara Perëndisë.
Тутэ нинай кацаво право тэ терэс кадва рындо, колэсти кай о води тиро найчячюно англав Дэл.
22 Pendohu, pra, për këtë ligësi që ke dhe lutju Perëndisë që, po të jetë e mundur, të të falet mendimi i zemrës sate.
Каисав андо кадва бэзэх и манг Раес, кай Вов тэ эртисарэл тути, со ту гындосас андо тиро води.
23 Sepse unë të shoh se je në vrerin e hidhësisë dhe në prangat e paudhësisë”.
Мэ дикхав, со ту пхэрдярдо кэрконя завистяса и спхангло лэпунзэнца, саво исин найчячимос.
24 Dhe Simoni, duke u përgjigjur, tha: “Lutjuni ju Zotit për mua, që të mos më ndodhë asgjë nga ato që thatë”.
Симоно пхэндя: — Мангэн пала мандэ Раес, кай манца тэ на терэлпэ нисо, со тумэ пхэндэ.
25 Ata, pra, pasi dhanë dëshmi dhe predikuan fjalën e Zotit, u kthyen në Jeruzalem, mbasi ungjillzuan shumë fshatra të Samaritanëve.
Кала апостолоря пэрэашыле тэ допхэнэн и тэ роспхэнэн котэ лав Раеско, онэ жыле палпалэ андо Иерусалимо, ай пав дром роспхэнэнас Радосаво Лав андэ бут самаряниностирэ гава.
26 Dhe një engjëll i Zotit i foli Filipit, duke i thënë: “Çohu dhe shko drejt jugut, në rrugën që nga Jeruzalemi zbret në Gaza; ajo është e shkretë”.
Ангело Раеско пхэндя Филипости: — Жа по юго, по дром, саво андярэл пай мал андав Иерусалимо андэ Газа.
27 Ai u ngrit dhe u nis; dhe ja, një njeri Etiopas, eunuk, një zyrtar i lartë i Kandaces, mbretëreshës së Etiopisë, përgjegjës i të gjitha thesareve të saj, i cili kishte ardhur në Jeruzalem për të adhuruar.
Филипо вщиля и жыля. Андэ кодья ж вряма котэ сас эфиопско евнухо, рай Кандакияко, ла тхагарняко эфиопонэнго, саво дикхэлас палай всавори сартари. Вов авэлас тэ тэлёл Дэвлэсти андо Иерусалимо
28 Tani ai po kthehej dhe, i ulur në karrocën e vet, lexonte profetin Isaia.
и икхатар рисавэлас черэ. Вов бэшэлас андэ пэско урдон и бинэлас лил лэ пророкоско Исаяско.
29 Dhe Fryma i tha Filipit: “Afrohu dhe arrije atë karrocë!”.
Духо пхэндя Филипости: — Поджа кай кадва урдон и жа паша лэстэ.
30 Filipi iu turr afër dhe, duke dëgjuar se po lexonte profetin Isaia, i tha: “A e kupton atë që lexon?”.
Филипо поджыля кай урдон и ашундя, со котэ бинэлпэ лил пророкоско Исаяско: — Ту полэс кода, пала со бинэс? — пушля Филипо.
31 Ai tha: “E si do të mundja, po s’pata një që të më udhëzojë?”. Pastaj iu lut Filipit të hipë dhe të ulet pranë tij.
— Сар манди тэ полав, кала манди нико на подпхэнэла? — пхэндя евнухо и акхардя Филипос тэ зажал и тэ бэшэл лэса андо урдон.
32 Por pjesa e Shkrimit që ai po lexonte ishte kjo: “Atë e çuan si delja në thertore; dhe ashtu si qengji është memec përpara qethtarit, kështu ai nuk e hapi gojën e vet.
Ай бинэлас вов кадва тхан Пистросаримаско: «Сар бакро, Вов сас андярдо по зашынимос, и сар бакроро ашэл мулком англай кола, савэ стрижын лэс, кадя ж и Вов на отпхэрнавэлас Пэстирэ ушта.
33 Në përuljen e tij iu mohua çfarëdolloj drejtësie; po kush do të mund ta përshkruajë brezin e tij? Sepse jeta e tij u hoq nga toka”.
Вов сас лажавардо, и Лэсти на динэ чячюно сындо. Ко роспхэнэла пала Лэско родо? Ай лэско жувимос залэлпэ пхувьятар».
34 Dhe eunuku iu kthye Filipit dhe tha: “Të lutem, për kë e thotë profeti këtë? Për veten e vet apo për ndonjë tjetër?”.
Евнухо мангля Филипостар: — Пхэн манди, пала кастэ катэ пхэнэл пророко, пала пэстэ чи пала кастэ аврэстэ?
35 Atëherë e mori fjalën Filipi dhe, duke filluar nga ky Shkrim, i shpalli Jezusin.
Тунчи Филипо ля тэ роспхэнэл акалэ тханэстар Пистросаримастар и пхэндя лэсти Радосаво Лав палав Исусо.
36 Dhe, ndërsa po vazhdonin rrugën, arritën në një vend me ujë. Dhe eunuku tha: “Ja uji! Çfarë më pengon të pagëzohem?”.
Онэ майдур традэнас и подтрадиле кав паи. — Дикх, акэ паи, — пхэндя о евнухо. — Со манди на дэл тэ прилав болдимос?
37 Dhe Filipi tha: “Nëse ti beson me gjithë zemër, mund ta bësh”. Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë besoj se Jezu Krishti është Biri i Perëndisë”.
38 Urdhëroi atëherë të ndalet karroca, dhe të dy, Filipi dhe eunuku, zbritën në ujë dhe ai e pagëzoi.
Вов тэрдярдя о урдон, лэдуй онэ, Филипо и евнухо, зажыле андо паи, и Филипо болдя лэс.
39 Kur dolën nga uji, Fryma e Zotit e rrëmbeu Filipin dhe eunuku nuk e pa më; por e vazhdoi rrugën e tij me plot gëzim.
Ай кала онэ выжыле андав паи, Духо Раеско андярдя Филипос, и евнухо майбут лэс на дикхля. И лошаса лагля майдур пэстирэ дромэса.
40 Por Filipi u gjet në Azot; dhe, duke vazhduar, ungjillëzoi të gjitha qytetet, derisa arriti në Cezare.
Ай Филипо попэля андо форо Ашдодо. Вов роспхэнэлас Радосаво Лав пай всаворэ фороря, сар на авиля андэ Кесария.
