Veprat e Apostujve 8
1 Por Sauli e kishte miratuar vrasjen e tij. Në atë kohë u bë një përndjekje e madhe kundër kishës që ishte në Jeruzalem; dhe të gjithë u shpërndanë nëpër krahinat e Judesë dhe të Samarisë, me përjashtim të apostujve.
E AE mai ana no o Saulo i kona make. Ia la, hoomaau nui ia mai la ka ekalesia ma Ierusalema; hoopuehuia'ku la lakou a pau ma na aina o Iudea, a ma Samaria; koe no nae na lunaolelo.
2 Disa njerëz të përshpirtshëm e varrosën Stefanin dhe bënë gjëmë të madhe për të.
Hoolewa aku la kekahi poe kanaka haipule ia Setepano, a kanikau loa lakou ia ia.
3 Por Sauli po shkatërronte kishën: hynte shtëpi më shtëpi, merrte me vete burra dhe gra dhe i fuste në burg.
Luku ae la o Saulo i ka ekalesia, komo aku no ia i na hale, a kano mai i na kane a me na wahine, a hahao ae la ia lakou iloko o ka halepaabao.
4 Ata, pra, që ishin shpërndarë shkonin rreth e përqark, duke shpallur fjalën.
No ia mea, kaahele ae la ka poe i hoopuehuia, e hai aku ana i ka euanelio.
5 Dhe Filipi zbriti në qytetin e Samarisë dhe u predikoi atyre Krishtin.
A iho ae la o Pilipo i ke kulanakauhale o Samaria, a hai aku la ia Kristo ia lakou.
6 Dhe turmat, me një mendje të vetme, dëgjonin me vëmendje gjërat që thoshte Filipi, duke dëgjuar dhe duke parë mrekullitë që ai bënte.
Malama lokahi na lehulehu i na mea a Pilipo i olelo mai ai, me ka hoolohe, a me ka nana aku i na hoailona ana i hana'i.
7 Frymëra të ndyra, pra, dilnin nga shumë të idemonizuar, duke bërtitur me zë të lartë; dhe shumë të paralizuar e të çalë shëroheshin.
No ka mea, ua nui loa ka poe uhane haukae i walaau aku me ka leo nui, puka mai la lakou mawaho o ka poe i uluhia'i; a nui loa ka poe lolo a me ka poe oopa i hoolaia mai.
8 Dhe në atë qytet u bë gëzim i madh.
Nui loa iho la ka olioli ma kela kulanakauhale.
9 Prej kohësh në atë qytet ishte një njeri që quhej Simon, i cili merrej me magji dhe i bënte të çuditeshin njerëzit e Samarisë, gjoja sikur ishte njeri i madh.
Malaila no kekahi kanaka, o Simona ka inoa, he kilo no ia mamua mai ma ia kulanakauhale, a pilihua ka lahuikanaka o Samaria ia ia, i kana olelo ana, o kekahi mea nui ia.
10 Dhe të gjithë, nga më i madhi te më i vogli, ia vinin veshin, duke thënë: “Ky është fuqia e madhe e Perëndisë”.
A malama mai la lakou a pau ia ia, mai ka poe unku mai, a ka poe nui, i ae la, Oia nei no ka mana nui o ke Akua.
11 Dhe e dëgjonin, sepse prej një kohe të gjatë ai i kishte mahnitur me mjeshtrinë e tij prej magjistari.
Malama no lakou i kana, no ka mea, loihi ka manawa i hoopilihua ai oia ia lakou i ke kilokilo ana.
12 Por, kur i besuan Filipit, që shpalli lajmin e mirë të gjërave të mbretërisë së Perëndisë dhe emrin e Jezu Krishtit, burra dhe gra u pagëzuan.
A i ko lakou manaoio ana ia Pilipo, i kana hai ana mai i ka euanelio no ke aupuni o ke Akua, a me ka inoa o Iesu Kristo, bapetizoia iho la lakou, na kane a me na wahine.
13 Besoi edhe Simoni dhe, mbasi u pagëzua, rrinte vazhdimisht me Filipin; dhe, duke parë veprat e fuqishme dhe shenjat që ishin bërë, mbeti i çuditur.
O Simona no hoi kahi i manaoio aku; a bapetizoia iho la no hoi ia, a e hoomau ana me Pilipo, e ike iho la ia i na mea mana, a me na hoailona nui i hanaia, pilihua iho la ia.
14 Por kur apostujt dëgjuan në Jeruzalem se Samaria kishte pranuar fjalën e Perëndisë, i dërguan atyre Pjetrin dhe Gjonin.
A lohe ka poe lunaolelo ma Ierusalema, ua loaa i ko Samaria ka olelo a ke Akua, hoouna ae la lakou ia Petero a me Ioane io lakou la.
15 Kur këta arritën, u lutën për ta, që të merrnin Frymën e Shenjtë,
Iho ae la laua, pule aku la laua no lakou, i loaa ia lakou ka Uhane Hemolele.
16 sepse ende nuk kishte zbritur mbi asnjë prej tyre, por ata vetëm ishin pagëzuar në emër të Zotit Jezus.
No ka mea, ia manawa, aole ia i haule mai maluna o kekahi o lakou: ua bapetizo wale ia no lakou iloko o ka inoa o ka Haku, o Iesu.
17 Atëherë vunë duart mbi ta dhe ata morën Frymën e Shenjtë.
Alaila, kau iho la laua i na lima maluna iho o lakou, a loaa iho la ia lakou ka Uhane Hemolele.
18 Dhe Simoni, kur pa se me vënien e duarve të apostujve jepej Fryma e Shenjtë, u ofroi atyre para,
A ike iho la o Simona ua haawiia mai ka Uhane Hemolele ma ke kau ana o na lima o na lunaolelo, haawi aku la oia ia lana i kauwahi kala,
19 duke thënë: “Ma jepni edhe mua këtë pushtet, që ai të cilit do t’i vë duart, të marrë Frymën e Shenjtë”.
I aku la, E haawi mai olua i keia mana na'u, i loaa ai ka Uhane Hemolele i ka mea a'u e kau ai i na lima maluna iho.
20 Por Pjetri i tha: “Le të humbasë paraja jote dhe ti bashkë me të, sepse ti mendove se mund ta blesh me para dhuratën e Perëndisë.
I mai la o Petero ia ia, E lilo pu kau kala me oe i ka make, no kou manao e loaa mai ka makana o ke Akua ma ke kala.
21 Ti nuk ke as pjesë as short në këtë gjë, sepse zemra jote nuk është e drejtë përpara Perëndisë.
Aole ou wahi kuleana, aole ou wahi lihi iki ma keia olelo; no ka mea, aole i pololei kou naau imua i ke alo o ke Akua.
22 Pendohu, pra, për këtë ligësi që ke dhe lutju Perëndisë që, po të jetë e mundur, të të falet mendimi i zemrës sate.
Nolaila, e mihi oe i keia hewa ou, a e nonoi aku i ke Akua, ina paha e kalaia mai nou ka manao o kon naau.
23 Sepse unë të shoh se je në vrerin e hidhësisë dhe në prangat e paudhësisë”.
No ka mea, ua ike au, aia no oe maloko o ke au awaawa, a me ka mea paa o ka hewa.
24 Dhe Simoni, duke u përgjigjur, tha: “Lutjuni ju Zotit për mua, që të mos më ndodhë asgjë nga ato që thatë”.
Olelo aku la o Simona, i aku la, E pule aku olua i ka Haku no'u i hiki ole mai ai keia mau mea a olua e olelo mai nei maluna o'u.
25 Ata, pra, pasi dhanë dëshmi dhe predikuan fjalën e Zotit, u kthyen në Jeruzalem, mbasi ungjillzuan shumë fshatra të Samaritanëve.
Nolaila, a hoike laua me ka hai mai i ka olelo a ka Haku, hoi mai la laua i Ierusalema, e hai ana i ka euanelio i na kauhale he nui loa o ka poe Samaria.
26 Dhe një engjëll i Zotit i foli Filipit, duke i thënë: “Çohu dhe shko drejt jugut, në rrugën që nga Jeruzalemi zbret në Gaza; ajo është e shkretë”.
A olelo mai la ka anela o ka Haku ia Pilipo, i mai la, E ku oe, a e hele ma ke kukuluhema, ma ke ala e iho aku ai, mai Ierusalema a Gaza, he waonahele no hoi ia.
27 Ai u ngrit dhe u nis; dhe ja, një njeri Etiopas, eunuk, një zyrtar i lartë i Kandaces, mbretëreshës së Etiopisë, përgjegjës i të gjitha thesareve të saj, i cili kishte ardhur në Jeruzalem për të adhuruar.
Ku ae la ia a hele; aia hoi, he kanaka no Aitiopa, he luna nui na Kanedake, ke aliiwahine o Aitiopa, oia no maluna o kona waiwai a pau, a ua hele mai no hoi ia i Ierusalema e hoomana;
28 Tani ai po kthehej dhe, i ulur në karrocën e vet, lexonte profetin Isaia.
E hoi aku ana ia e noho ana maloko o kona halekaa, a e heluhelu ana i ka ke kaula Isaia.
29 Dhe Fryma i tha Filipit: “Afrohu dhe arrije atë karrocë!”.
Olelo mai la ka Uhane ia Pilipo, E hele oe, e hoopili aku ia halekaa.
30 Filipi iu turr afër dhe, duke dëgjuar se po lexonte profetin Isaia, i tha: “A e kupton atë që lexon?”.
Holo ae la o Pilipo, a lohe iho la i kana heluhelu ana i ka ke kaula Isaia, i ae la ia, Ua ike anei oe i ka mea au e heluhelu nei?
31 Ai tha: “E si do të mundja, po s’pata një që të më udhëzojë?”. Pastaj iu lut Filipit të hipë dhe të ulet pranë tij.
I aku la kela, Pehea la e hiki ai ia'u, ke ao ole mai kekahi ia'u? Nonoi aku la oia ia Pilipo e pii ae, a e noho pu me ia.
32 Por pjesa e Shkrimit që ai po lexonte ishte kjo: “Atë e çuan si delja në thertore; dhe ashtu si qengji është memec përpara qethtarit, kështu ai nuk e hapi gojën e vet.
Eia kahi o ka palapala ana i heluhelu ai, Ua alakaiia'ku la ia me he hipa la i ka make; a e like hoi me ka hipakeiki i pane ole imua o ka mea nana e ako, pela no ia, aole i ekemu kona waha.
33 Në përuljen e tij iu mohua çfarëdolloj drejtësie; po kush do të mund ta përshkruajë brezin e tij? Sepse jeta e tij u hoq nga toka”.
I kona hoohaahaa ana, ua kailiia'ku la kona hoaponoia; nawai la hoi e hai mai i kona hanauna? no ka mea, ua laweia'ku no kona oia, mai ka honua aku.
34 Dhe eunuku iu kthye Filipit dhe tha: “Të lutem, për kë e thotë profeti këtë? Për veten e vet apo për ndonjë tjetër?”.
Olelo aku la ua luna la, i aku la ia Pilipo, Ke uinau aku nei au ia oe, i olelo mai ke kaula i keia mea nowai, nona iho anei, no kekahi mea e paha?
35 Atëherë e mori fjalën Filipi dhe, duke filluar nga ky Shkrim, i shpalli Jezusin.
Alaila, oaka ae la o Pilipo i kona waha, a ma ua palapala la kana hoomaka ana e hai mai ai ia ia, ia Iesu.
36 Dhe, ndërsa po vazhdonin rrugën, arritën në një vend me ujë. Dhe eunuku tha: “Ja uji! Çfarë më pengon të pagëzohem?”.
A i ko laua hele ana ma ke ala loa, hiki aku la laua ma kahi wai: Olelo ae ua luna la, Aia, he wai, heaha ka mea e keakea mai ia'u e bapetizoia'i?
37 Dhe Filipi tha: “Nëse ti beson me gjithë zemër, mund ta bësh”. Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë besoj se Jezu Krishti është Biri i Perëndisë”.
I ae la o Pilipo, Ina i manaoio oe me ka naau a pau, ia a ua pono. I mai la kela, Ke manaoio nei au o Iesu Kristo, oia ke Keiki a ke Akua.
38 Urdhëroi atëherë të ndalet karroca, dhe të dy, Filipi dhe eunuku, zbritën në ujë dhe ai e pagëzoi.
A kena aku la ia, E ku malie ke kaa. Iho pu iho la laua i ka wai, o Pilipo a me ua luna la, a bapetizo ae la oia ia ia.
39 Kur dolën nga uji, Fryma e Zotit e rrëmbeu Filipin dhe eunuku nuk e pa më; por e vazhdoi rrugën e tij me plot gëzim.
A pii ae la laua, mai ka wai mai, kaili aku la ka Uhane o ka Haku ia Pilipo, aole ike hou ae ua luna la ia ia. Hoi aku no ia ma kona ala me ka olioli.
40 Por Filipi u gjet në Azot; dhe, duke vazhduar, ungjillëzoi të gjitha qytetet, derisa arriti në Cezare.
Ikea ae la o Pilipo ma Azoto. I kona hele ana, hai ae la ia i ka euanelio ma na kulanakauhale a pau, a hiki aku la i Kaisareia.
