Veprat e Apostujve 8
1 Por Sauli e kishte miratuar vrasjen e tij. Në atë kohë u bë një përndjekje e madhe kundër kishës që ishte në Jeruzalem; dhe të gjithë u shpërndanë nëpër krahinat e Judesë dhe të Samarisë, me përjashtim të apostujve.
Saul avait approuvé ce meurtre. Ce même jour, une cruelle persécution sévit sur l'Église de Jérusalem; tous les frères, sauf les apôtres, se répandirent dans toutes les parties de la Judée et de la Samarie.
2 Disa njerëz të përshpirtshëm e varrosën Stefanin dhe bënë gjëmë të madhe për të.
Cependant quelques pieux prosélytes ensevelirent Étienne et célébrèrent ses funérailles avec éclat.
3 Por Sauli po shkatërronte kishën: hynte shtëpi më shtëpi, merrte me vete burra dhe gra dhe i fuste në burg.
Quant à Saul il ravageait l'Église, il pénétrait dans les maisons, il en arrachait hommes et femmes et les faisait jeter en prison.
4 Ata, pra, që ishin shpërndarë shkonin rreth e përqark, duke shpallur fjalën.
Ceux qui avaient été dispersés allèrent çà et là annoncer la Bonne Nouvelle de la parole.
5 Dhe Filipi zbriti në qytetin e Samarisë dhe u predikoi atyre Krishtin.
Ainsi Philippe, qui s'était rendu dans la ville de Samarie, y prêcha le Christ.
6 Dhe turmat, me një mendje të vetme, dëgjonin me vëmendje gjërat që thoshte Filipi, duke dëgjuar dhe duke parë mrekullitë që ai bënte.
La population fut unanime à subir l'influence des paroles de Philippe, lorsqu'elle l'entendit et qu'elle vit les miracles qu'il faisait:
7 Frymëra të ndyra, pra, dilnin nga shumë të idemonizuar, duke bërtitur me zë të lartë; dhe shumë të paralizuar e të çalë shëroheshin.
des Esprits impurs sortirent du corps d'un grand nombre de possédés, en jetant de grands cris; plusieurs paralytiques et plusieurs estropiés furent guéris.
8 Dhe në atë qytet u bë gëzim i madh.
Ce fut une grande joie dans cette ville.
9 Prej kohësh në atë qytet ishte një njeri që quhej Simon, i cili merrej me magji dhe i bënte të çuditeshin njerëzit e Samarisë, gjoja sikur ishte njeri i madh.
Or, il y avait auparavant dans cette ville un homme nommé Simon, magicien de profession, qui en imposait au peuple de Samarie et se faisait passer pour un grand personnage.
10 Dhe të gjithë, nga më i madhi te më i vogli, ia vinin veshin, duke thënë: “Ky është fuqia e madhe e Perëndisë”.
Tous, petits et grands, s'étaient attachés à lui et disaient: «C'est lui qui est la Puissance de Dieu, «la Grande», comme on l'appelle.»
11 Dhe e dëgjonin, sepse prej një kohe të gjatë ai i kishte mahnitur me mjeshtrinë e tij prej magjistari.
S'ils s'étaient ainsi attachés à lui, c'est que depuis longtemps ses sorcelleries leur en imposaient.
12 Por, kur i besuan Filipit, që shpalli lajmin e mirë të gjërave të mbretërisë së Perëndisë dhe emrin e Jezu Krishtit, burra dhe gra u pagëzuan.
Mais quand ils eurent été amenés à la foi par Philippe, qui leur annonçait l'Évangile du Royaume de Dieu et de la personne de Jésus-Christ, tous, hommes et femmes, se firent baptiser.
13 Besoi edhe Simoni dhe, mbasi u pagëzua, rrinte vazhdimisht me Filipin; dhe, duke parë veprat e fuqishme dhe shenjat që ishin bërë, mbeti i çuditur.
Simon, lui-même, devint croyant, et, quand il fut baptisé, il ne quitta plus Philippe; le spectacle des miracles et des prodiges étonnants qu'il opérait le remplissait d'admiration.
14 Por kur apostujt dëgjuan në Jeruzalem se Samaria kishte pranuar fjalën e Perëndisë, i dërguan atyre Pjetrin dhe Gjonin.
A Jérusalem, les apôtres apprirent que la Samarie avait accueilli la Parole de Dieu, et Pierre et Jean y furent délégués.
15 Kur këta arritën, u lutën për ta, që të merrnin Frymën e Shenjtë,
S'y étant rendus, ils prièrent pour les croyants, afin qu'ils reçussent l'Esprit saint.
16 sepse ende nuk kishte zbritur mbi asnjë prej tyre, por ata vetëm ishin pagëzuar në emër të Zotit Jezus.
(en effet, il n'était encore descendu sur aucun d'eux, ils n'avaient été que baptisés au nom du Seigneur Jésus);
17 Atëherë vunë duart mbi ta dhe ata morën Frymën e Shenjtë.
alors Pierre et Jean leur imposèrent les mains, et ils reçurent l'Esprit saint.
18 Dhe Simoni, kur pa se me vënien e duarve të apostujve jepej Fryma e Shenjtë, u ofroi atyre para,
Quand Simon vit que l'imposition des mains des apôtres conférait l'Esprit, il leur offrit de l'argent:
19 duke thënë: “Ma jepni edhe mua këtë pushtet, që ai të cilit do t’i vë duart, të marrë Frymën e Shenjtë”.
«Donnez-moi ce pouvoir, à moi aussi, dit-il, afin que ceux à qui j'imposerai les mains reçoivent l'Esprit saint.»
20 Por Pjetri i tha: “Le të humbasë paraja jote dhe ti bashkë me të, sepse ti mendove se mund ta blesh me para dhuratën e Perëndisë.
— Périsse ton argent avec toi, lui répliqua Pierre, puisque tu as cru que le don de Dieu s'achète!
21 Ti nuk ke as pjesë as short në këtë gjë, sepse zemra jote nuk është e drejtë përpara Perëndisë.
Tu n'as ni part ni héritage dans tout ceci, car ton coeur n'est pas droit devant Dieu.
22 Pendohu, pra, për këtë ligësi që ke dhe lutju Perëndisë që, po të jetë e mundur, të të falet mendimi i zemrës sate.
Repens-toi donc de cette mauvaise pensée, et prie le Seigneur de, te pardonner ce dessein de ton coeur.
23 Sepse unë të shoh se je në vrerin e hidhësisë dhe në prangat e paudhësisë”.
Car, je le vois, tu es tout rempli de venin, tu es esclave de l'iniquité.»
24 Dhe Simoni, duke u përgjigjur, tha: “Lutjuni ju Zotit për mua, që të mos më ndodhë asgjë nga ato që thatë”.
— «Priez vous-mêmes le Seigneur pour moi, répondit Simon, afin qu'il ne m'arrive rien de ce que vous avez dit.»
25 Ata, pra, pasi dhanë dëshmi dhe predikuan fjalën e Zotit, u kthyen në Jeruzalem, mbasi ungjillzuan shumë fshatra të Samaritanëve.
Pierre et Jean, après avoir ainsi rendu leur témoignage et annoncé la Parole du Seigneur, regagnèrent Jérusalem, en évangélisant plusieurs villages du pays des Samaritains.
26 Dhe një engjëll i Zotit i foli Filipit, duke i thënë: “Çohu dhe shko drejt jugut, në rrugën që nga Jeruzalemi zbret në Gaza; ajo është e shkretë”.
Cependant un ange du Seigneur parla à Philippe: «Lève-toi, lui dit-il, et rends-toi vers le sud sur la route qui descend de Jérusalem à Gaza; cette route est déserte.»
27 Ai u ngrit dhe u nis; dhe ja, një njeri Etiopas, eunuk, një zyrtar i lartë i Kandaces, mbretëreshës së Etiopisë, përgjegjës i të gjitha thesareve të saj, i cili kishte ardhur në Jeruzalem për të adhuruar.
Il se leva et il partit. Or, un Éthiopien, un eunuque, officier de la candace, reine d'Éthiopie, et gardien de tous ses trésors, venu adorer à Jérusalem,
28 Tani ai po kthehej dhe, i ulur në karrocën e vet, lexonte profetin Isaia.
s'en retournait, et, assis sur son char, il lisait le prophète Ésaïe.
29 Dhe Fryma i tha Filipit: “Afrohu dhe arrije atë karrocë!”.
L'Esprit dit à Philippe: «Approche-toi de ce char; rejoins-le.»
30 Filipi iu turr afër dhe, duke dëgjuar se po lexonte profetin Isaia, i tha: “A e kupton atë që lexon?”.
Philippe s'empressa de le faire, et entendant l'Éthiopien lire le prophète Ésaïe, il lui dit: «Comprends-tu ce que tu lis?» —
31 Ai tha: “E si do të mundja, po s’pata një që të më udhëzojë?”. Pastaj iu lut Filipit të hipë dhe të ulet pranë tij.
«Comment le pourrai-je, répondit celui-ci, si quelqu'un ne me dirige?» Puis il invita Philippe à monter et à s'asseoir à côté de lui.
32 Por pjesa e Shkrimit që ai po lexonte ishte kjo: “Atë e çuan si delja në thertore; dhe ashtu si qengji është memec përpara qethtarit, kështu ai nuk e hapi gojën e vet.
Or voici quel était le passage de l'Écriture qu'il lisait: «Il a été conduit comme une brebis à la mort; Comme un agneau muet devant celui qui le tond, Il n'a pas ouvert la bouche!
33 Në përuljen e tij iu mohua çfarëdolloj drejtësie; po kush do të mund ta përshkruajë brezin e tij? Sepse jeta e tij u hoq nga toka”.
Dans son humiliation son jugement a été levé; Mais qui racontera sa génération? Car sa vie a été retranchée de la terre.»
34 Dhe eunuku iu kthye Filipit dhe tha: “Të lutem, për kë e thotë profeti këtë? Për veten e vet apo për ndonjë tjetër?”.
L'eunuque, s'adressant à Philippe: «Je te prie de me dire, lui demanda-t-il, qui le prophète désigne ici? Est-ce lui-même? Est-ce quelqu'un d'autre?»
35 Atëherë e mori fjalën Filipi dhe, duke filluar nga ky Shkrim, i shpalli Jezusin.
Philippe prit alors la parole et, commençant par ce passage, il lui annonça l'Évangile de Jésus.
36 Dhe, ndërsa po vazhdonin rrugën, arritën në një vend me ujë. Dhe eunuku tha: “Ja uji! Çfarë më pengon të pagëzohem?”.
Chemin faisant, ils rencontrèrent de l'eau. «Voilà de l'eau, dit l'eunuque, qui empêche que je ne sois baptisé?»
37 Dhe Filipi tha: “Nëse ti beson me gjithë zemër, mund ta bësh”. Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë besoj se Jezu Krishti është Biri i Perëndisë”.
(Philippe dit: Si tu crois de tout ton coeur, cela est possible. L'eunuque répondit: je crois que Jésus-Christ est le Fils de Dieu.)
38 Urdhëroi atëherë të ndalet karroca, dhe të dy, Filipi dhe eunuku, zbritën në ujë dhe ai e pagëzoi.
Il fit arrêter le char: Philippe et l'eunuque descendirent tous deux dans l'eau et celui-ci fut baptisé.
39 Kur dolën nga uji, Fryma e Zotit e rrëmbeu Filipin dhe eunuku nuk e pa më; por e vazhdoi rrugën e tij me plot gëzim.
Lorsqu'ils furent sortis de l'eau, l'Esprit du Seigneur enleva Philippe, l'eunuque ne le vit plus, et poursuivit son chemin plein de joie.
40 Por Filipi u gjet në Azot; dhe, duke vazhduar, ungjillëzoi të gjitha qytetet, derisa arriti në Cezare.
Philippe, en effet, se trouvait être à Azot, d'où il partit, évangélisant toutes les villes qu'il rencontra jusqu'à son arrivée à Césarée.
