< Veprat e Apostujve 6 >

1 Por në ato ditë, duke u shumuar numri i dishepujve, lindi një murmuritje nga ana e Helenistëve kundër Hebrenjve, sepse vejushat e tyre po liheshin pas dore në shërbimin e përditshëm.
Xu künlǝrdǝ, muhlislarning sani barƣanseri kɵpiyip, grekqǝ sɵzlǝydiƣan Yǝⱨudiylar yǝrlik ibraniy ⱪerindaxlarƣa: — Kündilik ozuⱪ-tülük tǝⱪsim ⱪilinixta arimizdiki tul ayallar etibarƣa elinmidi, dǝp naraziliⱪ bildürüxti.
2 Atëherë të dymbëdhjetët, pasi mblodhën numrin e madh të dishepujve, thanë: “Nuk është mirë që ne të lëmë fjalën e Perëndisë për të shërbyer nëpër tryeza.
Xunga, on ikkiylǝn pütkül muhlislarni qaⱪirip yiƣip, ularƣa mundaⱪ dedi: — Bizning Hudaning sɵz-kalamini yǝtküzüx hizmitini taxlap ⱪoyup, ozuⱪ-tülük tǝⱪsim ⱪilix bilǝn bolup ketiximiz toƣra bolmaydu.
3 Prandaj, vëllezër, kërkoni midis jush shtatë burra, me dëshmi të mirë, të mbushur me Frymën e Shenjtë dhe me urtësi, të cilëve do t’ua besojmë këtë detyrë.
Xuning üqün, i ⱪerindaxlar, aranglardiki nam-abruyi bar, Muⱪǝddǝs Roⱨⱪa wǝ danaliⱪⱪa tolƣan yǝttǝ kixini ilƣap tallanglar, wǝ biz ularni bu ixⱪa mǝs’ul ⱪilimiz.
4 Kurse ne do të vazhdojmë t’i kushtohemi lutjes dhe shërbesës së fjalës”.
Biz bolsaⱪ, ɵzimizni dua ⱪilix wǝ sɵz-kalamning hizmitidǝ boluxⱪa beƣixlaymiz.
5 Ky propozim u pëlqeu gjithë dishepujve. Dhe zgjodhën Stefanin, njeri plot besim dhe Frymë të Shenjtë, Filipin, Prohorin, Nikanorin, Timonin, Parmenin dhe Nikollën, një prozelit nga Antiokia.
Bu mǝsliⱨǝt halayiⱪning ⱨǝmmisini hux ⱪildi. Xuning bilǝn ular iman-ixǝnqkǝ wǝ roⱨⱪa tolƣan Istipan isimlik bir adǝmni tallidi, wǝ yǝnǝ Filip, Prokorus, Nikanor, Timon, Parmenas ⱨǝmdǝ burun Tǝwrat etiⱪadiƣa kirgǝn Antakyaliⱪ Nikolasni tallap,
6 I paraqitën pastaj përpara apostujve, të cilët, mbasi u lutën, vunë duart mbi ta.
ularni rosullarning aldiƣa elip qiⱪti. Rosullar ularning [bu hizmǝtni ⱪilixi üqün] ⱪollirini ularning üstigǝ tǝgküzüp turup, dua ⱪilixti.
7 Ndërkaq fjala e Perëndisë po përhapej, dhe numri i dishepujve po shumohej fort në Jeruzalem, edhe një numër i madh priftërinjsh i bindej besimit.
Wǝ Hudaning sɵz-kalami dawamliⱪ tarⱪaldi; Yerusalemdiki muhlislarning sanimu barƣanseri zor dǝrijidǝ kɵpǝydi. Nurƣun kaⱨinlarmu [Mǝsiⱨ] etiⱪadiƣa itaǝt ⱪilixⱪa kirixiwatatti.
8 Dhe Stefani, plot besim dhe fuqi, bënte mrekulli dhe shenja të mëdha nëpër popull.
Wǝ Istipan [Hudaning] meⱨir-xǝpⱪiti wǝ küq-ⱪudritigǝ tolƣan bolup, hǝlⱪ iqidǝ karamǝtlǝr wǝ zor mɵjizilik alamǝtlǝrni kɵrsǝtti.
9 Dhe disa nga sinagoga, që quhej e Libertinëve, të Kirenarëve, të Aleksandrinëve dhe të atyre të Kilikisë dhe të Azisë u ngritën që të grindeshin me Stefanin;
Biraⱪ «Ⱪulluⱪtin qiⱪⱪan ⱨɵrlǝr» dǝp atalƣan sinagogtiki bǝzilǝr, yǝni Kurini wǝ Iskǝndǝriyǝ xǝⱨǝrliri wǝ Kilikiyǝ ⱨǝm Asiya ɵlkiliridin kǝlgǝn bǝzi [Yǝⱨudiylar] Istipanƣa ⱪarxi qiⱪip, uning bilǝn munazirǝ ⱪilixⱪa baxlidi.
10 por nuk mund t’i bënin ballë urtësisë dhe frymës me anë të së cilës ai fliste.
Lekin ular u sɵz ⱪilƣanda uningda bolƣan danaliⱪ wǝ roⱨⱪa taⱪabil turuxⱪa amalsiz ⱪaldi.
11 Atëherë nxitën disa njerëz të thoshnin: “Ne e kemi dëgjuar duke folur fjalë blasfemie kundër Moisiut dhe kundër Perëndisë”.
Buning bilǝn ular bǝzi adǝmlǝrning aƣzini maylap: — Biz bu adǝmning Musa wǝ Hudaƣa ⱪarita kupurluⱪ sɵzligǝnlikini angliduⱪ, — degǝnni ularning aƣziƣa saldi.
12 Edhe e ngacmuan popullin, pleqtë dhe skribët; dhe, iu sulën, e kapën dhe e çuan te sinedri.
Ular muxundaⱪ ⱪilip halayiⱪni, aⱪsaⱪallarni wǝ Tǝwrat ustazlirini ⱪutratti; andin Istipanning aldini tosup uni tutⱪun ⱪilip, aliy kengǝxmigǝ elip bardi.
13 Pastaj paraqitën dëshmitarë të rremë që thoshnin: “Ky njeri nuk pushon së foluri fjalë blasfemie kundër këtij vendi të shenjtë dhe kundër ligjit.
Ular sahta guwaⱨqilarni otturiƣa qiⱪirip mundaⱪ degüzdi: — Bu adǝm bu muⱪǝddǝs jayƣa wǝ Tǝwrat ⱪanuniƣa ⱪarxi sɵzlǝrni ⱪilixtin tohtimaydu.
14 E kemi dëgjuar, në fakt, duke thënë se ky Jezusi, Nazareasi, do ta rrënojë këtë vend dhe do të ndryshojë ritet që na ka dhënë Moisiu”.
Qünki biz uning ⱨeliⱪi Nasarǝtlik Əysa toƣruluⱪ: «U bu jayni wǝyran ⱪilidu wǝ Musa pǝyƣǝmbǝr bizgǝ tapxurƣan ǝn’ǝniwi ⱪaidǝ-yosunlirimizni ɵzgǝrtidu!» degǝnlikini angliduⱪ.
15 Dhe të gjithë ata që rrinin në sinedër i ngulën sytë në të, dhe panë fytyrën e tij posi fytyra e një engjëlli.
Kengǝxmidǝ olturƣanlarning ⱨǝmmisi Istipanƣa kɵz tikip ⱪariƣinida, uning qirayining pǝrixtiningkidǝk parⱪiraⱪ ikǝnlikini kɵrdi.

< Veprat e Apostujve 6 >