Veprat e Apostujve 6
1 Por në ato ditë, duke u shumuar numri i dishepujve, lindi një murmuritje nga ana e Helenistëve kundër Hebrenjve, sepse vejushat e tyre po liheshin pas dore në shërbimin e përditshëm.
Андэ кала деса, кала сытярнэн ашыля майбут, элинисторя линэ тэ холявэн пэ евреёря пала кода, со лэндирэ пхивлянди нисо на дэнас, кала роздэнас хамо кажно дес.
2 Atëherë të dymbëdhjetët, pasi mblodhën numrin e madh të dishepujve, thanë: “Nuk është mirë që ne të lëmë fjalën e Perëndisë për të shërbyer nëpër tryeza.
Тунчи дэшудуй апостолоря акхардэ бутэн сытярнэн тай пхэндэ: — Наймишто амэнди тэ ашавас лав Дэвлэско тай тэ подас о хамос пэ мисяля.
3 Prandaj, vëllezër, kërkoni midis jush shtatë burra, me dëshmi të mirë, të mbushur me Frymën e Shenjtë dhe me urtësi, të cilëve do t’ua besojmë këtë detyrë.
Акэ со, пхрала, вытидэн машкар пэстэ эхта манушэн, пала савэ лашо дэн дума, савэ пхэрдярдэ Духоса и годяса, и тховаса лэн пэ кадья бути.
4 Kurse ne do të vazhdojmë t’i kushtohemi lutjes dhe shërbesës së fjalës”.
Ай амэ всавори вряма аваса тэ мангаспэ Дэвлэс и тэ терас бути лавэса.
5 Ky propozim u pëlqeu gjithë dishepujve. Dhe zgjodhën Stefanin, njeri plot besim dhe Frymë të Shenjtë, Filipin, Prohorin, Nikanorin, Timonin, Parmenin dhe Nikollën, një prozelit nga Antiokia.
Всаворэнди чялиля кадья дума, и вытидэ Стэфанос, муршэс, саво пхэрдярдо патявимаса и Свэнтонэ Духоса, Филипос, Прохорос, Никанорос, Тимонос, Пармэнос и Николаёс, прозелитос андай Антиохия.
6 I paraqitën pastaj përpara apostujve, të cilët, mbasi u lutën, vunë duart mbi ta.
Лэн тховдэ англай апостолоря, савэ мангле Дэвлэс тай тховдэ и васт пэр лэндэ.
7 Ndërkaq fjala e Perëndisë po përhapej, dhe numri i dishepujve po shumohej fort në Jeruzalem, edhe një numër i madh priftërinjsh i bindej besimit.
О лав Дэвлэско барёлас, и андо Иерусалимо ашэлас майбут сытярнэ. Кадя ж и андай рашая фартэ бут патяйле.
8 Dhe Stefani, plot besim dhe fuqi, bënte mrekulli dhe shenja të mëdha nëpër popull.
Ай о Стэфано, пхэрдярдо мищимаса и зораса, терэлас барэ диворя и шпэры андо народо.
9 Dhe disa nga sinagoga, që quhej e Libertinëve, të Kirenarëve, të Aleksandrinëve dhe të atyre të Kilikisë dhe të Azisë u ngritën që të grindeshin me Stefanin;
Лэ Стэфаноса ашыле тэ ханпэ коисавэ андай синагога, сави проакхарди Либертинорэндири. Кордэ кадя ж пхирэнас мануша андай Киринея и Александрия, тай андай Киликия и Цэкни Азия.
10 por nuk mund t’i bënin ballë urtësisë dhe frymës me anë të së cilës ai fliste.
Нэ лэндэ на сас, со тэ отпхэнэн ла годяти и Духости, савэса вов пхэнэлас.
11 Atëherë nxitën disa njerëz të thoshnin: “Ne e kemi dëgjuar duke folur fjalë blasfemie kundër Moisiut dhe kundër Perëndisë”.
Тунчи онэ подпхэндэ коисавэн тэ пхэнэн: — Амэ ашундэ, сар вов пхэнэлас бэзэхалэ лава пэ Моисеё и по Дэл.
12 Edhe e ngacmuan popullin, pleqtë dhe skribët; dhe, iu sulën, e kapën dhe e çuan te sinedri.
Онэ вазгле о народо, пхурэдэрэн и сытяримарен Законостирэн, нахукле пэр лэстэ, хутилдэ тай андярдэ андо Синедрионо.
13 Pastaj paraqitën dëshmitarë të rremë që thoshnin: “Ky njeri nuk pushon së foluri fjalë blasfemie kundër këtij vendi të shenjtë dhe kundër ligjit.
Котэ тховдэ хохавнэн допхэнимарен, савэ пхэнэнас: — Кадва мануш на пэрэашэл тэ пхэнэл бэзэхалэ лава пэ кадва свэнто тхан и по Законо.
14 E kemi dëgjuar, në fakt, duke thënë se ky Jezusi, Nazareasi, do ta rrënojë këtë vend dhe do të ndryshojë ritet që na ka dhënë Moisiu”.
Амэ ашундэ, сар вов пхэнэлас, со Исусо андав Назарето розмарэла кадва тхан и пэрэтерэла сытяримос, саво пэрэдя амэнди Моисеё.
15 Dhe të gjithë ata që rrinin në sinedër i ngulën sytë në të, dhe panë fytyrën e tij posi fytyra e një engjëlli.
Всаворэ, ко бэшэлас андо Синедрионо, дикхэнас пэр лэстэ и дикхле, со муй лэско, сар муй ангелоско.
