< Veprat e Apostujve 6 >

1 Por në ato ditë, duke u shumuar numri i dishepujve, lindi një murmuritje nga ana e Helenistëve kundër Hebrenjve, sepse vejushat e tyre po liheshin pas dore në shërbimin e përditshëm.
ⲁ̅ϩⲣⲁⲓ ⲇⲉ ϩⲛ ⲛⲉϩⲟⲟⲩ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲁϣⲁⲓ ⲛϭⲓ ⲧⲏⲡⲉ ⲛⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲁⲩⲕⲣⲙⲣⲙ ϣⲱⲡⲉ ϩⲛ ⲛⲟⲩⲉⲓⲉⲛⲓⲛ ⲉⲛϩⲉⲃⲣⲁⲓⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲉⲩⲱⲃϣ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉⲛⲉⲩⲭⲏⲣⲁ ϩⲛ ⲧⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲓⲁ ⲙⲙⲏⲛⲉ
2 Atëherë të dymbëdhjetët, pasi mblodhën numrin e madh të dishepujve, thanë: “Nuk është mirë që ne të lëmë fjalën e Perëndisë për të shërbyer nëpër tryeza.
ⲃ̅ⲁⲡⲙⲛⲧⲥⲛⲟⲟⲩⲥ ⲇⲉ ⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲛⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛϣϣⲉ ⲁⲛⲉⲧⲣⲉⲛⲕⲱ ⲛⲥⲱⲛ ⲙⲡϣⲁϫⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲧⲛⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲓ ⲉϩⲉⲛⲧⲣⲁⲡⲉⲍⲁ
3 Prandaj, vëllezër, kërkoni midis jush shtatë burra, me dëshmi të mirë, të mbushur me Frymën e Shenjtë dhe me urtësi, të cilëve do t’ua besojmë këtë detyrë.
ⲅ̅ⲥⲱⲧⲡ ⲇⲉ ⲛⲉⲥⲛⲏⲩ ⲛⲥⲁϣϥ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛϩⲏⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲉⲩⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ϩⲁⲣⲟⲟⲩ ⲉⲩϫⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲛⲁ ⲉϥⲟⲩⲁⲁⲃ ϩⲓ ⲥⲟⲫⲓⲁ ⲧⲁⲣⲛⲧⲁϩⲟⲟⲩ ⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲛ ⲧⲉⲓⲭⲣⲓⲁ
4 Kurse ne do të vazhdojmë t’i kushtohemi lutjes dhe shërbesës së fjalës”.
ⲇ̅ⲁⲛⲟⲛ ⲇⲉ ⲛⲧⲛⲥⲣϥⲉ ⲉⲡⲉϣⲗⲏⲗ ⲙⲛ ⲧⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲓⲁ ⲙⲡϣⲁϫⲉ
5 Ky propozim u pëlqeu gjithë dishepujve. Dhe zgjodhën Stefanin, njeri plot besim dhe Frymë të Shenjtë, Filipin, Prohorin, Nikanorin, Timonin, Parmenin dhe Nikollën, një prozelit nga Antiokia.
ⲉ̅ⲁⲡⲉⲓϣⲁϫⲉ ⲣⲁⲛⲁϥ ⲙⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲧⲏⲣϥ ⲁⲩⲥⲱⲧⲡ ⲛⲥⲧⲉⲫⲁⲛⲟⲥ ⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲉϥϫⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ϩⲓ ⲡⲛⲁ ⲉϥⲟⲩⲁⲁⲃ ⲙⲛ ⲫⲓⲗⲓⲡⲡⲟⲥ ⲙⲛ ⲡⲣⲟⲭⲟⲣⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲓⲕⲁⲛⲱⲣ ⲙⲛ ⲧⲓⲙⲱⲛ ⲙⲛ ⲡⲁⲣⲙⲉⲛⲁⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲓⲕⲟⲗⲁⲟⲥ ⲟⲩⲡⲣⲟⲥⲏⲗⲩⲧⲟⲥ ⲛⲁⲛⲧⲓⲟⲭⲉⲩⲥ
6 I paraqitën pastaj përpara apostujve, të cilët, mbasi u lutën, vunë duart mbi ta.
ⲋ̅ⲛⲁⲓ ⲁⲩⲧⲁϩⲟⲟⲩ ⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ⲙⲡⲉⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲁⲡⲟⲥⲧⲟⲗⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϣⲗⲏⲗ ⲁⲩⲧⲁⲗⲉϭⲓϫ ⲉϫⲱⲟⲩ
7 Ndërkaq fjala e Perëndisë po përhapej, dhe numri i dishepujve po shumohej fort në Jeruzalem, edhe një numër i madh priftërinjsh i bindej besimit.
ⲍ̅ⲡϣⲁϫⲉ ⲇⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁϥⲁⲩⲝⲁⲛⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲥⲁϣⲁⲓ ⲛϭⲓ ⲧⲏⲡⲉ ⲛⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲉⲙⲁⲧⲉ ϩⲛ ⲑⲓⲗⲏⲏⲙ ⲟⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲛⲁϣⲱϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲟⲩⲏⲏⲃ ⲛⲉⲩⲥⲱⲧⲙ ⲛⲥⲁ ⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ
8 Dhe Stefani, plot besim dhe fuqi, bënte mrekulli dhe shenja të mëdha nëpër popull.
ⲏ̅ⲥⲧⲉⲫⲁⲛⲟⲥ ⲇⲉ ⲉϥϫⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲭⲁⲣⲓⲥ ϩⲓ ϭⲟⲙ ⲛⲉϥⲉⲓⲣⲉ ⲛϩⲉⲛⲛⲟϭ ⲙⲙⲁⲉⲓⲛ ⲁⲩⲱ ϩⲉⲛϣⲡⲏⲣⲉ ϩⲣⲁⲓ ϩⲙ ⲡⲗⲁⲟⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲣⲁⲛ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲓⲥ ⲡⲉⲭⲥ
9 Dhe disa nga sinagoga, që quhej e Libertinëve, të Kirenarëve, të Aleksandrinëve dhe të atyre të Kilikisë dhe të Azisë u ngritën që të grindeshin me Stefanin;
ⲑ̅ⲁⲩⲧⲱⲟⲩⲛ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ϩⲟⲓⲛⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲛⲛⲉⲧⲟⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ ϫⲉ ⲛⲗⲓⲃⲉⲣⲧⲓⲛⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲕⲩⲣⲏⲛⲁⲓⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲁⲗⲉⲝⲁⲛⲇⲣⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲕⲓⲗⲓⲕⲓⲁ ⲙⲛ ⲧⲁⲥⲓⲁ ⲉⲩϯⲧⲱⲛ ⲟⲩⲃⲉ ⲥⲧⲉⲫⲁⲛⲟⲥ
10 por nuk mund t’i bënin ballë urtësisë dhe frymës me anë të së cilës ai fliste.
ⲓ̅ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲟⲩϣϭⲙϭⲟⲙ ⲉϯ ⲟⲩⲃⲉ ⲧⲥⲟⲫⲓⲁ ⲙⲛ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲧϥϣⲁϫⲉ ⲛϩⲏⲧϥ
11 Atëherë nxitën disa njerëz të thoshnin: “Ne e kemi dëgjuar duke folur fjalë blasfemie kundër Moisiut dhe kundër Perëndisë”.
ⲓ̅ⲁ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲁⲩⲛⲟⲩϫⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲛϩⲉⲛⲣⲱⲙⲉ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲛⲥⲱⲧⲙ ⲉⲣⲟϥ ⲉϥϫⲱ ⲛϩⲉⲛϣⲁϫⲉ ⲛⲟⲩⲁ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲙⲛ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
12 Edhe e ngacmuan popullin, pleqtë dhe skribët; dhe, iu sulën, e kapën dhe e çuan te sinedri.
ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲩⲕⲓⲙ ⲇⲉ ⲉⲡⲗⲁⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲅⲣⲁⲙⲙⲁⲧⲉⲩⲥ ⲁⲩⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱϥ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϭⲟⲡϥ ⲁⲩϫⲓⲧϥ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲥⲩⲛϩⲉⲇⲣⲓⲟⲛ
13 Pastaj paraqitën dëshmitarë të rremë që thoshnin: “Ky njeri nuk pushon së foluri fjalë blasfemie kundër këtij vendi të shenjtë dhe kundër ligjit.
ⲓ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲧⲁϩⲟ ⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ⲛϩⲉⲛⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲛⲟⲩϫ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲡⲉⲓⲣⲱⲙⲉ ⲗⲟ ⲁⲛⲉϥϫⲱ ⲛϩⲉⲛϣⲁϫⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉⲓⲙⲁ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲙⲛ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ
14 E kemi dëgjuar, në fakt, duke thënë se ky Jezusi, Nazareasi, do ta rrënojë këtë vend dhe do të ndryshojë ritet që na ka dhënë Moisiu”.
ⲓ̅ⲇ̅ⲁⲛⲥⲱⲧⲙ ⲅⲁⲣ ⲉⲣⲟϥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲓⲥ ⲡⲛⲁⲍⲱⲣⲁⲓⲟⲥ ⲡⲁⲓ ⲡⲉⲧⲛⲁⲃⲱⲗ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉⲓⲙⲁ ⲁⲩⲱ ⲛϥϣⲓⲃⲉ ⲛⲛⲥⲱⲛⲧ ⲛⲧⲁⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲧⲁⲁⲩ ⲉⲧⲉⲧⲏⲩⲧⲛ
15 Dhe të gjithë ata që rrinin në sinedër i ngulën sytë në të, dhe panë fytyrën e tij posi fytyra e një engjëlli.
ⲓ̅ⲉ̅ⲁⲩⲉⲓⲱⲣⲙ ⲇⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉϩⲣⲁϥ ⲛϭⲓ ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲧϩⲙⲟⲟⲥ ϩⲙ ⲡⲥⲩⲛϩⲉⲇⲣⲓⲟⲛ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉϥϩⲟⲛⲑⲉ ⲙⲫⲟ ⲛⲟⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ

< Veprat e Apostujve 6 >