Veprat e Apostujve 5
1 Kurse një farë burri, me emër Anania, me gruan e vet Safira, shiti një arë,
Муж же некий, Ананиа именем, с Сапфирою женою своею, продаде село
2 por mbajti për vete një pjesë të parave, me miratimin e gruas, dhe e çoi mbetjen te këmbët e apostujve.
и утаи от цены, сведущей и жене его: и принес часть некую, пред ногами Апостол положи.
3 Por Pjetri i tha: “Anania, pse Satani ta mbushi zemrën që të gënjesh Frymën e Shenjtë dhe të mbash një pjesë të çmimit të arës?
Рече же Петр: Анание, почто исполни сатана сердце твое солгати Духу Святому и утаити от цены села?
4 Po të mbetej e pashitur, a nuk do të ngelte e jotja? Dhe ato që more nga shitja a nuk ishin vallë në dispozicionin tënd? Pse e shtive në zemër këtë gjë? Ti nuk ke gënjyer njerëzit, por Perëndinë!”.
Сущее тебе не твое ли бе, и проданое не в твоей ли власти бяше? Что яко положил еси в сердцы твоем вещь сию? Не человеком солгал еси, но Богу.
5 Kur i dëgjoi këto fjalë, Anania ra përtokë dhe dha shpirt. Dhe një frikë e madhe i zuri të gjithë ata që i dëgjuan këto gjëra.
Слышав же Ананиа словеса сия, пад издше: и бысть страх велик на всех слышащих сия.
6 Atëherë u ngritën disa të rinj, e mbështollën, e mbartën jashtë dhe e varrosën.
Вставше же юноши взяша его и изнесше погребоша.
7 Dhe afërsisht tre orë më vonë hyri dhe gruaja e tij, e cila nuk dinte ç’kishte ndodhur.
Бысть же яко трием часом минувшым, и жена его не ведущи бывшаго вниде.
8 Dhe Pjetri i drejtoi fjalën, duke thënë: “Më thuaj, a e shitët arën për kaq?”. Dhe ajo u përgjigj: “Po, për aq”.
Отвеща же ей Петр: рцы ми, аще на толице село отдаста? Она же рече: ей, на толице.
9 Atëherë Pjetri i tha: “Pse u morët vesh që ta tundoni Frymën e Zotit? Ja, këmbët e atyre që e varrosën burrin tënd janë në prag të derës dhe do të të mbartin jashtë edhe ty!”.
Петр же рече к ней: что яко согласистася искусити Духа Господня? Се, ноги погребших мужа твоего при дверех, и изнесут тя.
10 Në moment ajo ra te këmbët e tij dhe dha shpirt. Dhe të rinjtë, si hynë, e gjetën të vdekur, e mbartën jashtë dhe e varrosën pranë burrit të saj.
Паде же абие пред ногама его и издше: вшедше же юноши обретоша ю мертву и изнесше погребоша близ мужа ея.
11 Kështu një frikë e madhe e zuri gjithë kishën dhe gjithë ata që i dëgjonin këto gjëra.
И бысть страх велик на всей церкви и на всех слышаших сия.
12 Dhe shumë shenja dhe mrekulli bëheshin në mes të popullit nëpërmjet duarve të apostujve. Të gjithë me një mendje të vetme mblidheshin nën portikun e Salomonit.
Руками же Апостолскими быша знамения и чудеса в людех многа: и бяху единодушно вси в притворе Соломони:
13 Dhe asnjeri nga të tjerët nuk guxonte të bashkohej me ta; por populli i lartësonte.
от прочих же никтоже смеяше прилеплятися им, но величаху их людие.
14 Kështu Zotit i shtohej një numër gjithnjë e më i madh besimtarësh, turma burrash dhe grash,
Паче же прилагахуся верующии Господви, множество мужей же и жен,
15 aq sa i binin të sëmurët në sheshe, i vinin në shtretër e në shtroja, që kur kalonte Pjetri, të paktën hija e tij të mbulonte ndonjë nga ata.
яко и на стогны износити недужныя и полагати на постелех и на одрех, да грядущу Петру поне сень его осенит некоего от них.
16 Edhe një turmë nga qytetet përreth turrej në Jeruzalem, duke sjellë të sëmurët dhe ata që mundoheshin nga frymëra të ndyra dhe të gjithë shëroheshin.
Схождашеся же и множество от окрестных градов во Иерусалим, приносяще недужныя и страждущыя от дух нечистых, иже исцелевахуся вси.
17 Atëherë u ngritën kryeprifti dhe të gjithë ata që ishin me të, domethënë sekti i saducenjve, plot smirë,
Востав же архиерей и вси иже с ним, сущая ересь саддукейская, исполнишася зависти,
18 dhe vunë dorë mbi apostujt dhe i futën në burgun publik.
и возложиша руки своя на Апостолы и послаша их в соблюдение общее.
19 Por një engjëll i Zotit, natën, i hapi dyert e burgut dhe, si i nxori jashtë, tha:
Ангел же Господень нощию отверзе двери темницы, извед же их, рече:
20 “Shkoni, paraqituni në tempull dhe i shpallni popullit të gjitha fjalët e kësaj jete”.
идите и ставше глаголите в церкви людем вся глаголы жизни сея.
21 Dhe ata, si i dëgjuan këto, hynë në tempull kur zbardhte dita dhe mësonin. Por kryeprifti dhe ata që ishin me të, erdhën dhe thirrën bashkë sinedrin dhe të gjithë pleqtë e bijve të Izraelit; pastaj dërguan rojet në burg për t’i sjellë apostujt.
Слышавше же внидоша по утренице в церковь и учаху. Пришед же архиерей и иже с ним, созваша собор и вся старцы от сынов Израилевых и послаша во узилище, привести их.
22 Por rojet, kur arritën në burg, nuk i gjetën; dhe kur u kthyen bënë raportimin e tyre,
Слуги же шедше не обретоша их в темнице, возвращшежеся возвестиша,
23 duke thënë: “Ne e gjetëm burgun të mbyllur me kujdes dhe rojet në këmbë përpara dyerve; por kur i hapëm, nuk gjetëm asnjeri brenda”.
глаголюще, яко темницу убо обретохом заключену со всяким утверждением и блюстители стоящыя пред дверьми: отверзше же, внутрь ни единаго обретохом.
24 Por kryeprifti, komandanti i rojeve të tempullit dhe krerët e priftërinjve, kur i dëgjuan këto gjëra, mbetën të habitur lidhur me këtë, sepse nuk dinin ç’donte të thoshte gjithë kjo punë.
Якоже слышаша словеса сия архиерей же и воевода церковный и первосвященницы, недоумевахуся о них, что убо будет сие.
25 Por erdhi dikush që u raportoi atyre duke thënë: “Ja, këta njerëz që ju i futët në burg janë në tempull dhe po mësojnë popullin”.
Пришед же некто возвести им, глаголя, яко се, мужие, ихже всадисте в темницу, суть в церкви стояще и учаще люди.
26 Atëherë komandanti shkoi me rojet dhe i solli, pa dhunë, nga frika se mos populli i vriste me gurë.
Тогда шед воевода со слугами, приведе их не с нуждею, бояхуся бо людий, да не камением побиют их:
27 Kështu, pra, i sollën dhe i paraqitën përpara sinedrit; dhe kryeprifti i pyeti,
приведше же их, поставиша на сонмищи, и вопроси их архиерей, глаголя:
28 duke thënë: “Po a nuk ju kemi ndaluar rreptësisht të mësoni në atë emër? Dhe ja, ju e keni mbushur Jeruzalemin me doktrinën tuaj dhe doni që të bjerë mbi ne gjaku i atij njeriu”.
не запрещением ли запретихом вам не учити о имени сем? И се, исполнисте Иерусалим учением вашим и хощете навести на ны кровь Человека Сего.
29 Por Pjetri dhe apostujt, duke u përgjigjur, thanë: “Duhet t’i bindemi Perëndisë më shumë sesa njerëzve.
Отвещав же Петр и Апостоли реша: повиноватися подобает Богови паче, нежели человеком:
30 Perëndia e etërve tanë e ka ringjallur Jezusin, që ju e vratë, duke e varur në dru.
Бог отец наших воздвиже Иисуса, Егоже вы убисте, повесивше на древе:
31 Perëndia e lartësoi me të djathtën e vet dhe e bëri princ dhe shpëtimtar për t’i dhënë Izraelit pendimin dhe faljen e mëkateve.
Сего Бог Началника и Спаса возвыси десницею Своею, дати покаяние Израилеви и оставление грехов:
32 Dhe për këto gjëra ne jemi dëshmitarë të tij, si edhe Fryma e Shenjtë, që Perëndia ua ka dhënë atyre që i binden atij”.
и мы есмы Того свидетелие глагол сих, и Дух Святый, Егоже даде Бог повинующымся Ему.
33 Kur i dëgjuan këto gjëra, ata u tërbuan dhe vendosën t’i vrasin.
Они же слышавше распыхахуся и совещаша убити их.
34 Por një farise, me emër Gamaliel, mësues i ligjit dhe i nderuar nga gjithë populli, u ngrit në këmbë në sinedër dhe urdhëroi të nxirren jashtë apostujt për një moment.
Востав же некий на сонмищи фарисей, именем Гамалиил, законоучитель честен всем людем, повеле вне мало что Апостолом уступити,
35 Pastaj u tha atyre të sinedrit: “Burra të Izraelit, mendohuni mirë për atë që do t’u bëni këtyre njerëzve.
рече же к ним: мужие Израильтяне, внимайте себе о человецех сих, что хощете сотворити:
36 Sepse pak kohë më parë u ngrit Teuda që thoshte se ishte dikush; rreth tij u mblodhën afro katërqind burra; por ai u vra dhe të gjithë ata që e kishin ndjekur u shpërndanë dhe u asgjësuan.
пред сими бо деньми воста Февда, глаголя быти велика некоего себе, емуже прилепишася числом мужей яко четыреста: иже убиен бысть, и вси, елицы повинушася ему, разыдошася и быша ни во чтоже:
37 Pas tij, në kohën e regjistrimit të popullsisë, u ngrit Juda Galileas që tërhoqi pas vetes shumë njerëz; edhe ai humbi, dhe të gjithë ata që e kishin ndjekur u shpërndanë.
по сем воста Иуда Галилеанин во дни написания и отвлече люди доволны вслед себе: и той погибе, и вси, елицы послушаша его, разсыпашася:
38 Tani unë po ju them t’u rrini larg këtyre njerëzve dhe t’i lironi, sepse në qoftë se ky plan ose kjo vepër është prej njerëzve, ajo do të prishet,
и ныне, глаголю вам, отступите от человек сих и оставите их: яко аще будет от человек совет сей или дело сие, разорится,
39 por nëse është prej Perëndisë, ju nuk mund ta prishni, sepse do të gjendeshit në luftë kundër vetë Perëndisë!”.
аще ли же от Бога есть, не можете разорити то, да не како и богоборцы обрящетеся.
40 Dhe ata ia vunë veshin. Dhe, mbasi i thirrën apostujt, i rrahën dhe u dhanë urdhër të mos flasin në emër të Jezusit; pastaj i lanë të shkojnë.
Послушаша же его, и призвавше Апостолы, бивше запретиша им не глаголати о имени Иисусове и отпустиша их.
41 Kështu ata u larguan nga sinedri, duke u gëzuar sepse qenë çmuar të denjë të fyhen për emrin e Jezusit.
Они же убо идяху радующеся от лица собора, яко за имя Господа Иисуса сподобишася безчестие прияти:
42 Dhe çdo ditë, në tempull e nëpër shtëpi, nuk pushonin duke mësuar dhe duke shpallur lajmin e mirë: që Jezusi është Krishti.
по вся же дни в церкви и в домех не престаяху учаще и благовествующе Иисуса Христа.
