< Veprat e Apostujve 5 >

1 Kurse një farë burri, me emër Anania, me gruan e vet Safira, shiti një arë,
Екх мануш, савэ акхарэнас Анания, їтханэ пэхкиря ромняґа Сапфираґа, битинда епаш хулаимо
2 por mbajti për vete një pjesë të parave, me miratimin e gruas, dhe e çoi mbetjen te këmbët e apostujve.
и ловэндар, савэ лиля пала хулаимо, епаш ачявда пэсти, тай лэхкири ромни джянэлас пала кода. А епаш ловэ вов анда и тховда паша пурэн апостолонэндэ.
3 Por Pjetri i tha: “Anania, pse Satani ta mbushi zemrën që të gënjesh Frymën e Shenjtë dhe të mbash një pjesë të çmimit të arës?
Пётро пхэнда лэсти: — Анания, сар када выджиля, со сатана залиля тиро їло пэ скацик, со ту пхэндан начячимо Свэнтонэ Фаности и ачявдан пэсти ловэ, кала битиндан пэхкири пхув?
4 Po të mbetej e pashitur, a nuk do të ngelte e jotja? Dhe ato që more nga shitja a nuk ishin vallë në dispozicionin tënd? Pse e shtive në zemër këtë gjë? Ti nuk ke gënjyer njerëzit, por Perëndinë!”.
Пхув, сави ту битиндан, и кади сля тири, и ловэ, савэ ту лилян пала ла, всавэрэ тирэ сле. Пэ со ту лилян када пэсти дэ гындо? Ту пхэндан начячимо на манушэнди, нэ Дэвлэсти.
5 Kur i dëgjoi këto fjalë, Anania ra përtokë dhe dha shpirt. Dhe një frikë e madhe i zuri të gjithë ata që i dëgjuan këto gjëra.
Сар кацик Анания шунда кадэла лава, вов тэлэдэня тай выджиля лэстар води. Всавэрэ, ко сле котэ, фартэ пэрэдаравдэпэ.
6 Atëherë u ngritën disa të rinj, e mbështollën, e mbartën jashtë dhe e varrosën.
Поджиле тэрнэ мануша, залашардэ лэхкоро трупо, вылиджялдэ тай гаравдэ лэ.
7 Dhe afërsisht tre orë më vonë hyri dhe gruaja e tij, e cila nuk dinte ç’kishte ndodhur.
Проджиля пашэ трин чясуря, тай авиля лэхкири ромни, сави на джянэлас, со котэ тердапэ.
8 Dhe Pjetri i drejtoi fjalën, duke thënë: “Më thuaj, a e shitët arën për kaq?”. Dhe ajo u përgjigj: “Po, për aq”.
Пётро пхучля латар: — Пхэн манди, тумэ ромэґа пала скацик ловэ битиндэ пхув? — Нэ, — пхэнда вой, — пала скацик.
9 Atëherë Pjetri i tha: “Pse u morët vesh që ta tundoni Frymën e Zotit? Ja, këmbët e atyre që e varrosën burrin tënd janë në prag të derës dhe do të të mbartin jashtë edhe ty!”.
Пётро пхэнда лати: — Со када тумэ сдэдуманепэ тэ зумавэ Раехкоро Фано? Ту шунэх пасуря паша вудара? Када джян павпалэ кодэла, савэ гаравдэ тирэ ромэ. Вонэ и тут вылиджяна.
10 Në moment ajo ra te këmbët e tij dhe dha shpirt. Dhe të rinjtë, si hynë, e gjetën të vdekur, e mbartën jashtë dhe e varrosën pranë burrit të saj.
Тай дэ кодыя вряма вой тэлэдэня лэхкэрэ пурэндэ тай выджиля латар води. Тэрнэ мануша заджиле, аракхле ла муляґа, вылиджялдэ тай гаравдэ паша лакоро ром.
11 Kështu një frikë e madhe e zuri gjithë kishën dhe gjithë ata që i dëgjonin këto gjëra.
Пэ всавиря кхандиря и кодэлэн, ко шунда пала када, сджиля бари дар.
12 Dhe shumë shenja dhe mrekulli bëheshin në mes të popullit nëpërmjet duarve të apostujve. Të gjithë me një mendje të vetme mblidheshin nën portikun e Salomonit.
Апостолэнгэрэ вастэнца терэнаспэ баро допхэнимо тай дывуря машкар манушэн. Всавэрэ ж сиклярнэ стидэнаспэ їтханэ дэ Соломонохкоро пусын.
13 Dhe asnjeri nga të tjerët nuk guxonte të bashkohej me ta; por populli i lartësonte.
И аврэ манушэндар даранас лэндэ тэ прыаче, нэ дэ патива вонэ сле всавэрэ манушэндэ.
14 Kështu Zotit i shtohej një numër gjithnjë e më i madh besimtarësh, turma burrash dhe grash,
А кодэлэн, ко патялас дэ Рае, ачелас будэр и будэр, муршэн тай джювлен.
15 aq sa i binin të sëmurët në sheshe, i vinin në shtretër e në shtroja, që kur kalonte Pjetri, të paktën hija e tij të mbulonte ndonjë nga ata.
Мануша вылиджянас пэ гаса насвалэн, тховэнас лэн пэ патуря тай пэ париндора, соб шалин Петрохкири тэлэдэлас пэ лэн, кала вов авэла тэ проджя пашэ.
16 Edhe një turmë nga qytetet përreth turrej në Jeruzalem, duke sjellë të sëmurët dhe ata që mundoheshin nga frymëra të ndyra dhe të gjithë shëroheshin.
Тай форонэндар, савэ сле паша Ерусалимо, авэнас фартэ бут манушэн. Вонэ анэнас насвалэн тай кодэлэн, дэ ка бэшэнас нажужэ фануря, и всавэрэ састярэнаспэ.
17 Atëherë u ngritën kryeprifti dhe të gjithë ata që ishin me të, domethënë sekti i saducenjve, plot smirë,
Англуно рашай и всавэрэ паша лэ саддукея ханас пэ лэн данда.
18 dhe vunë dorë mbi apostujt dhe i futën në burgun publik.
Вонэ пхангле апостолонэн тай бэшардэ лэн дэ форохкэрэ барунэ.
19 Por një engjëll i Zotit, natën, i hapi dyert e burgut dhe, si i nxori jashtë, tha:
Нэ ангело Раехкоро отрисарда рятяґа вудара барунэстар тай вылиджялда лэн котарь.
20 “Shkoni, paraqituni në tempull dhe i shpallni popullit të gjitha fjalët e kësaj jete”.
— Джян тай ачен дэ храмо, — пхэнда вов, — тай дэдумэн манушэнди вса пала кадэва нэво джювимо.
21 Dhe ata, si i dëgjuan këto, hynë në tempull kur zbardhte dita dhe mësonin. Por kryeprifti dhe ata që ishin me të, erdhën dhe thirrën bashkë sinedrin dhe të gjithë pleqtë e bijve të Izraelit; pastaj dërguan rojet në burg për t’i sjellë apostujt.
Вонэ кандэне лэ, авиле дэнзор дэ храмо тай ачиле тэ сиклярэ. Кала авиле англуно рашай и всавэрэ паша лэ, вонэ акхардэ Синедрионо и всавэрэн Израилёхэкэрэн пхурэдэрэн тай бичалдэ дэ барунэ пала апостолуря.
22 Por rojet, kur arritën në burg, nuk i gjetën; dhe kur u kthyen bënë raportimin e tyre,
Нэ кала бутярнэ авиле дэ барунэ, апостолонэн котэ на сля. Вонэ рисардэпэ и допхэндэ:
23 duke thënë: “Ne e gjetëm burgun të mbyllur me kujdes dhe rojet në këmbë përpara dyerve; por kur i hapëm, nuk gjetëm asnjeri brenda”.
— Вудара дэ барунэ мишто затердэ, паша лэн ачен халавдэ, нэ кала амэ заджиле пордэ, амэ ника котэ на аракхле.
24 Por kryeprifti, komandanti i rojeve të tempullit dhe krerët e priftërinjve, kur i dëgjuan këto gjëra, mbetën të habitur lidhur me këtë, sepse nuk dinin ç’donte të thoshte gjithë kjo punë.
Халавдэнгоро пхурэдэр дэ храмо и англунэ рашая вышундэ лэн, тай нико на полиля, со ж када сля.
25 Por erdhi dikush që u raportoi atyre duke thënë: “Ja, këta njerëz që ju i futët në burg janë në tempull dhe po mësojnë popullin”.
Тунчи кось авиля и пхэнда лэнди: — Мануша, савэн тумэ тховдэ дэ барунэ, ачен дэ храмо тай сиклярэн кодэлэн, ко стидэняпэ котэ.
26 Atëherë komandanti shkoi me rojet dhe i solli, pa dhunë, nga frika se mos populli i vriste me gurë.
Тунчи халавдэнгоро пхурэдэр джиля бутярнэнца тай анда апостолонэн. Нэ вонэ на тердэ кода зораґа. Вонэ даранас, со мануша помарэна лэн барэнца.
27 Kështu, pra, i sollën dhe i paraqitën përpara sinedrit; dhe kryeprifti i pyeti,
Апостолонэн андэ и тховдэ англа Синедрионо. Англуно рашай пхэнда лэнди:
28 duke thënë: “Po a nuk ju kemi ndaluar rreptësisht të mësoni në atë emër? Dhe ja, ju e keni mbushur Jeruzalemin me doktrinën tuaj dhe doni që të bjerë mbi ne gjaku i atij njeriu”.
— Амэ тумэнди прыпхэндэ, соб тумэ тэ на сиклярэн пала кадэва лав. Нэ тумарэ розлиджян пэхкоро сикляримо пав всаворо Ерусалимо тай чувэн пэ амэн дош дэ мэрима Кадэлэ Манушэхкэрэ.
29 Por Pjetri dhe apostujt, duke u përgjigjur, thanë: “Duhet t’i bindemi Perëndisë më shumë sesa njerëzve.
Пётро тай авэр апостолуря пхэндэ: — Амэнди трэбуни будэр тэ кандэ Дэвлэ, а на манушэн.
30 Perëndia e etërve tanë e ka ringjallur Jezusin, që ju e vratë, duke e varur në dru.
Дэвэл амарэ дадэнгоро отджювдярда Исусо, Савэ тумэ умардэ тай амблавдэ пэ каштунэ трушулэ.
31 Perëndia e lartësoi me të djathtën e vet dhe e bëri princ dhe shpëtimtar për t’i dhënë Izraelit pendimin dhe faljen e mëkateve.
Нэ Дэвэл ваздэня Лэ и бэшарда пав чячё васт Пэстар сар Пхурэдэрэ и Фирисаре, соб Израили тэ ачявэл пэхкоро бэзимо, и Дэвэл тэ отмукэл лэхкири дош.
32 Dhe për këto gjëra ne jemi dëshmitarë të tij, si edhe Fryma e Shenjtë, që Perëndia ua ka dhënë atyre që i binden atij”.
Допхэнимаря кадэлэсти — амэ тай Свэнто Фано, Савэ Дэвэл дэня кодэлэнди, ко кандэл Лэ.
33 Kur i dëgjuan këto gjëra, ata u tërbuan dhe vendosën t’i vrasin.
Кала кодэла, савэ сле котэ, шундэ када, вонэ ачиле мижэ и камле тэ умарэ апостолонэн.
34 Por një farise, me emër Gamaliel, mësues i ligjit dhe i nderuar nga gjithë populli, u ngrit në këmbë në sinedër dhe urdhëroi të nxirren jashtë apostujt për një moment.
Нэ тунчи вщиля екх мануш, саво вджялас дэ Синедрионо. Лэ акхарэнас Гамалиило, вов сля сиклимари пав Упхэнима и дэ патива всавэрэндэ. Вов прыпхэнда тэ вылиджя апостолонэн пэ набут вряма.
35 Pastaj u tha atyre të sinedrit: “Burra të Izraelit, mendohuni mirë për atë që do t’u bëni këtyre njerëzve.
Тунчи вов пхэнда: — Израильтянуря, мишто думисарэн пала кода, со тумэ камэн тэ терэ кадэла манушэнца.
36 Sepse pak kohë më parë u ngrit Teuda që thoshte se ishte dikush; rreth tij u mblodhën afro katërqind burra; por ai u vra dhe të gjithë ata që e kishin ndjekur u shpërndanë dhe u asgjësuan.
Надэмут катэ подлиляпэ Февда, вов выдэлас пэ пала савэсь барэ манушэ. Пала лэ джянас пашэ штаршэла манушэн. Нэ кала лэ умардэ, всавэрэ, ко джиле пала лэ, розпрастэнепэ, и вса упалэ ачиля пэ пэхкэрэ тханэ.
37 Pas tij, në kohën e regjistrimit të popullsisë, u ngrit Juda Galileas që tërhoqi pas vetes shumë njerëz; edhe ai humbi, dhe të gjithë ata që e kishin ndjekur u shpërndanë.
А пала лэ сля Иуда Галилеятар. Вов авиля дэ кодыя вряма, кала искриисарэнас манушэн, тай улиджялда бутэн пала пэ. Вов кади ж хасиля, тай всавэрэ, ко джиле пала лэ, кади ж розпрастэнепэ.
38 Tani unë po ju them t’u rrini larg këtyre njerëzve dhe t’i lironi, sepse në qoftë se ky plan ose kjo vepër është prej njerëzve, ajo do të prishet,
Колэсти мэ пхэнав тумэнди екхатар: ачявэн кадэлэн манушэн. Отмукэн лэн. Кала када вса исин манушэндар, тунчи када хасявэла.
39 por nëse është prej Perëndisë, ju nuk mund ta prishni, sepse do të gjendeshit në luftë kundër vetë Perëndisë!”.
А сар када Дэвлэстар, тумэ нисо на терэна, кацик еджинэ ачена врыжымашы Дэвлэсти. И лэхкири дума прылиле дэ їлэн кодэла, ко котэ сля.
40 Dhe ata ia vunë veshin. Dhe, mbasi i thirrën apostujt, i rrahën dhe u dhanë urdhër të mos flasin në emër të Jezusit; pastaj i lanë të shkojnë.
Вонэ прыакхардэ апостолонэн и прыпхэндэ лэн тэ марэ чукненца. Тунчи инте екхвар запхэндэ лэнди тэ дэдумэ Исусохкэрэ лавэґа тай отмукле лэн.
41 Kështu ata u larguan nga sinedri, duke u gëzuar sepse qenë çmuar të denjë të fyhen për emrin e Jezusit.
Апостолуря ачявдэ Синедрионо тай лошавэнас колэсти, со лэнди сля дэно тэ прылэ ладжь пала Исусохкоро лав.
42 Dhe çdo ditë, në tempull e nëpër shtëpi, nuk pushonin duke mësuar dhe duke shpallur lajmin e mirë: që Jezusi është Krishti.
Тай кожно диво дэ храмо тай пав цэрэн вонэ на пэрэаченас тэ сиклярэ и тэ пхэнэ Бахтало Лав пала Исусо Христосо.

< Veprat e Apostujve 5 >