< Veprat e Apostujve 5 >

1 Kurse një farë burri, me emër Anania, me gruan e vet Safira, shiti një arë,
Etiya ekjon manu Ananias, aru tai laga maiki Sapphira duijon mili kene chutu ekta mati bikiri korise,
2 por mbajti për vete një pjesë të parave, me miratimin e gruas, dhe e çoi mbetjen te këmbët e apostujve.
Aru tai laga maiki logote kotha milai kene adha poisa rakhi loise, aru adha poisa jai kene apostle khan laga theng te rakhidise.
3 Por Pjetri i tha: “Anania, pse Satani ta mbushi zemrën që të gënjesh Frymën e Shenjtë dhe të mbash një pjesë të çmimit të arës?
Kintu Peter koise, “Ananias, kele Saitan pora tumi laga mon to Pobitro Atma ke misa kobole bhorta kori dise aru ki bhikai se etu laga adha daam tumi kele loi rakhise?
4 Po të mbetej e pashitur, a nuk do të ngelte e jotja? Dhe ato që more nga shitja a nuk ishin vallë në dispozicionin tënd? Pse e shtive në zemër këtë gjë? Ti nuk ke gënjyer njerëzit, por Perëndinë!”.
Jitia mati tumi logote bikiri nohoi kene thakise, titia mati to tumi laga he thakise nohoi, aru jitia bikiri hoi jaise, tumi jani kene bikiri kora nohoi? Tumi laga monte kineka etu bhabise? Tumi manu ke misa kowa nai, kintu Isor ke he misa koi ase.”
5 Kur i dëgjoi këto fjalë, Anania ra përtokë dhe dha shpirt. Dhe një frikë e madhe i zuri të gjithë ata që i dëgjuan këto gjëra.
Jitia Ananias etu kotha hunise, tai giri kene ta te mori jaise, aru jun etu kotha hunise sob bhoi lagi jaise.
6 Atëherë u ngritën disa të rinj, e mbështollën, e mbartën jashtë dhe e varrosën.
Aru taike uthaikene jawan khan ahi kene kapra pora bandhi dise, aru loijai kene, matite hali dise.
7 Dhe afërsisht tre orë më vonë hyri dhe gruaja e tij, e cila nuk dinte ç’kishte ndodhur.
Aru tin ghanta pichete, tai laga maiki ahise, hoilebi tai to ki hoise etu najani kene thakise.
8 Dhe Pjetri i drejtoi fjalën, duke thënë: “Më thuaj, a e shitët arën për kaq?”. Dhe ajo u përgjigj: “Po, për aq”.
Titia Peter taike jawab dise, “Amike kobi, tumi etu mati iman pora bikiri korise na nohoi.” Titia tai koise “Hoi, iman pora he bikiri korise.”
9 Atëherë Pjetri i tha: “Pse u morët vesh që ta tundoni Frymën e Zotit? Ja, këmbët e atyre që e varrosën burrin tënd janë në prag të derës dhe do të të mbartin jashtë edhe ty!”.
Titia Peter taike koise, “Tumi duijon mili kene Isor laga Atma ke porikha kori bole kene bhabise? Sabi, tumi laga mota ke matite hali diya manu khan dorja usorte khara kori ase, aru tumike bhi uthai loijabo.”
10 Në moment ajo ra te këmbët e tij dhe dha shpirt. Dhe të rinjtë, si hynë, e gjetën të vdekur, e mbartën jashtë dhe e varrosën pranë burrit të saj.
Titia tai etu homoi te Peter laga theng nichete giri kene mori jaise, aru jitia jawan khan bhitor te ahise, taike mora paise, aru bahar te loijai kene tai laga mota usorte dabai dise.
11 Kështu një frikë e madhe e zuri gjithë kishën dhe gjithë ata që i dëgjonin këto gjëra.
Aru jiman manu girja te thakise aru etu kotha hunise, taikhan sob bisi bhoi lagi jaise.
12 Dhe shumë shenja dhe mrekulli bëheshin në mes të popullit nëpërmjet duarve të apostujve. Të gjithë me një mendje të vetme mblidheshin nën portikun e Salomonit.
Aru apostle khan laga hath pora chihna kaam manu usorte bisi kori thakise, aru biswasi khan sob eke mon hoi kene Solomon laga Veranda te joma hoise.
13 Dhe asnjeri nga të tjerët nuk guxonte të bashkohej me ta; por populli i lartësonte.
Kintu taikhan logote abiswasi khan to kaam kori bole mon dangor thaka nai; hoilebi manu khan pora taikhan ke bisi sonman di thakise.
14 Kështu Zotit i shtohej një numër gjithnjë e më i madh besimtarësh, turma burrash dhe grash,
Probhu laga naam te mota aru mahila khan bisi joma hoise, aru biswas khan logot mili kene ekta mon pora kaam korise,
15 aq sa i binin të sëmurët në sheshe, i vinin në shtretër e në shtroja, që kur kalonte Pjetri, të paktën hija e tij të mbulonte ndonjë nga ata.
etu karone manu khan bisna uthaikene bemar manu ke rasta te loijai kene rakhidise, jitia Peter ta te ahibo, tai laga chaya bemar manu khan uporte lagi kene changai pai jabo.
16 Edhe një turmë nga qytetet përreth turrej në Jeruzalem, duke sjellë të sëmurët dhe ata që mundoheshin nga frymëra të ndyra dhe të gjithë shëroheshin.
Aru Jerusalem usorte thaka nagar khan pora manu khan bemar aru biya atma pora dukh di thaka khan loi ani joma kori dise, aru sob manu jiman ahise bhal hoi jaise.
17 Atëherë u ngritën kryeprifti dhe të gjithë ata që ishin me të, domethënë sekti i saducenjve, plot smirë,
Kintu maha purohit khara hoi jaise, aru jun manu tai logote thakise taikhan bhi uthijaise - Sadducee khan laga ekta dol-; aru taikhan etu saikene jolon hoise
18 dhe vunë dorë mbi apostujt dhe i futën në burgun publik.
aru apostle khan ke dhori kene bondhi ghor te rakhidise.
19 Por një engjëll i Zotit, natën, i hapi dyert e burgut dhe, si i nxori jashtë, tha:
Kintu etu rati te Probhu laga sorgodoth ahi kene bondhi ghor laga dorja khuli dise, aru taikhan ke bahar ulai dise, aru koise,
20 “Shkoni, paraqituni në tempull dhe i shpallni popullit të gjitha fjalët e kësaj jete”.
“Jabi aru khara kori kene mondoli bhitor te jiman manu ase taikhan ke jibon laga kotha koi dibi.”
21 Dhe ata, si i dëgjuan këto, hynë në tempull kur zbardhte dita dhe mësonin. Por kryeprifti dhe ata që ishin me të, erdhën dhe thirrën bashkë sinedrin dhe të gjithë pleqtë e bijve të Izraelit; pastaj dërguan rojet në burg për t’i sjellë apostujt.
Aru jitia taikhan etu hunise, taikhan phojurte mondoli bhitor te jai kene sikhaise. Kintu maha purohit aru jiman manu tai logote thakise taikhan bhi ahise, aru Israel laga bacha khan laga dangor chokra khan ke sabha te eke logote matise, aru bondhi ghor pora apostle khan ke loi anibole nimite pathaise.
22 Por rojet, kur arritën në burg, nuk i gjetën; dhe kur u kthyen bënë raportimin e tyre,
Kintu jitia daruga khan bondhi ghor te jaise, taikhan ke pa-a nai, titia taikhan wapas jai kene khobor dise.
23 duke thënë: “Ne e gjetëm burgun të mbyllur me kujdes dhe rojet në këmbë përpara dyerve; por kur i hapëm, nuk gjetëm asnjeri brenda”.
Koise, “Amikhan jai kene saise, bondhi ghor bahar te sipahi khan bhi ta te khara kori thakise, kintu jitia amikhan Khuli Kena bhitor te jaise, ta te kunke bhi panai.”
24 Por kryeprifti, komandanti i rojeve të tempullit dhe krerët e priftërinjve, kur i dëgjuan këto gjëra, mbetën të habitur lidhur me këtë, sepse nuk dinin ç’donte të thoshte gjithë kjo punë.
Jitia mondoli laga cholawta aru moha purohit khan etu kotha hunise, taikhan asurit hoise, aru bhabise etu kineka hoi jaise.
25 Por erdhi dikush që u raportoi atyre duke thënë: “Ja, këta njerëz që ju i futët në burg janë në tempull dhe po mësojnë popullin”.
Titia kunba ahi kene taikhan ke koise, “Sabi, apnikhan kunke bondhi ghor te hali dise, taikhan to mondoli te khara kori kene manu khan ke sikhai ase.”
26 Atëherë komandanti shkoi me rojet dhe i solli, pa dhunë, nga frika se mos populli i vriste me gurë.
Titia cholawta aru daruga khan jaise, aru taikhan ke loi anise, kintu taikhan eku kora nai, kelemane manu khan pora taikhan ke pathor maribo jodi taikhan pora apostle khan ke dukh dise koile.
27 Kështu, pra, i sollën dhe i paraqitën përpara sinedrit; dhe kryeprifti i pyeti,
Aru jitia taikhan ke anise, sabha usorte khara kori bole dise. Titia maha purohit pora taikhan ke hudise,
28 duke thënë: “Po a nuk ju kemi ndaluar rreptësisht të mësoni në atë emër? Dhe ja, ju e keni mbushur Jeruzalemin me doktrinën tuaj dhe doni që të bjerë mbi ne gjaku i atij njeriu”.
aru koise, “Amikhan koi dise apuni khan etu naam loi kene nasikhabi, kintu, tumikhan Jerusalem to pura tumikhan laga kotha pora bhorta kori dise, aru etu manu laga khun moi khan uporte hali bole bisari ase.”
29 Por Pjetri dhe apostujt, duke u përgjigjur, thanë: “Duhet t’i bindemi Perëndisë më shumë sesa njerëzve.
Kintu Peter aru apostle khan koise, “Manu laga kotha huna pora to amikhan Isor laga kotha he poila manibo lage.
30 Perëndia e etërve tanë e ka ringjallur Jezusin, që ju e vratë, duke e varur në dru.
Amikhan laga baba khan laga Isor he Jisu ke jinda kori dise, junke apnikhan khuri te latkai kene morai dise.
31 Perëndia e lartësoi me të djathtën e vet dhe e bëri princ dhe shpëtimtar për t’i dhënë Izraelit pendimin dhe faljen e mëkateve.
Isor he Taike Probhu aru Tran-Korta bonai kene Tai laga dyna hathte rakhi loise, aru Israel manu khan ke notun jibon dibo aru paap pora mukti pabo.
32 Dhe për këto gjëra ne jemi dëshmitarë të tij, si edhe Fryma e Shenjtë, që Perëndia ua ka dhënë atyre që i binden atij”.
Aru amikhan etu kotha laga gawahi ase, aru Isor Tai laga kotha mani thaka khan ke dibole Pobitro Atma bhi etu kotha laga sakhi ase.
33 Kur i dëgjuan këto gjëra, ata u tërbuan dhe vendosën t’i vrasin.
Jitia sabhakhan etu kotha hunise, taikhan bisi khong uthise, aru apostle khan ke morai dibole mon hoise.”
34 Por një farise, me emër Gamaliel, mësues i ligjit dhe i nderuar nga gjithë populli, u ngrit në këmbë në sinedër dhe urdhëroi të nxirren jashtë apostujt për një moment.
Kintu sabha te ekjon Pharisee thakise, tai laga naam Gamaliel thakise, ekjon niyom jana manu, aru sob manu pora taike adar kore, tai khara kori kene apostle khan ke olop deri nimite bahar te loi jabole koise.
35 Pastaj u tha atyre të sinedrit: “Burra të Izraelit, mendohuni mirë për atë që do t’u bëni këtyre njerëzve.
Aru taikhan ke koise, “Israel laga manu, moi ki koi ase etu bhal pora huni bhi aru tumikhan etu manu khan logote ki kori bole lage.
36 Sepse pak kohë më parë u ngrit Teuda që thoshte se ishte dikush; rreth tij u mblodhën afro katërqind burra; por ai u vra dhe të gjithë ata që e kishin ndjekur u shpërndanë dhe u asgjësuan.
Kelemane bisi sal age te, Theudas uthi kene tai kunba ekjon ase koise, aru charsoh nisena manu tai laga pichete jaise, taike morai dise, aru jun manu tai laga pichete jai thakise taikhan bhi sob alag-alag hoi jaise.
37 Pas tij, në kohën e regjistrimit të popullsisë, u ngrit Juda Galileas që tërhoqi pas vetes shumë njerëz; edhe ai humbi, dhe të gjithë ata që e kishin ndjekur u shpërndanë.
Etu pichete Galilee pora Judas koi kene ekjon uthise, tai bhi manu khan ke chela bonai loise le, kintu tai bhi harai jaise, aru jiman taike mani thakise taikhan sob alag-alag hoi jaise.
38 Tani unë po ju them t’u rrini larg këtyre njerëzve dhe t’i lironi, sepse në qoftë se ky plan ose kjo vepër është prej njerëzve, ajo do të prishet,
Etiya moi apnikhan ke koi ase, eitu khan pora dur thakibi aru taikhan ke chari dibi, kelemane jodi etu dhorom aru kaam to manu pora ase koile, taikhan bhi khotom hoi jabo.
39 por nëse është prej Perëndisë, ju nuk mund ta prishni, sepse do të gjendeshit në luftë kundër vetë Perëndisë!”.
Kintu jodi Isor pora ase koile, tumikhan taikhan ke kitia bhi hata bona paribo; aru tumikhan nijor Isor logote lorai kori thaka nisena hobo.”
40 Dhe ata ia vunë veshin. Dhe, mbasi i thirrën apostujt, i rrahën dhe u dhanë urdhër të mos flasin në emër të Jezusit; pastaj i lanë të shkojnë.
Titia taikhan apostle khan ke matise aru mari kene taikhan ke Jisu laga naam aru nolobole koise, aru jabole dise.
41 Kështu ata u larguan nga sinedri, duke u gëzuar sepse qenë çmuar të denjë të fyhen për emrin e Jezusit.
Taikhan sabha pora ulai jaise aru Jisu laga naam nimite, dukh paise koi kene khushi pora jaise.
42 Dhe çdo ditë, në tempull e nëpër shtëpi, nuk pushonin duke mësuar dhe duke shpallur lajmin e mirë: që Jezusi është Krishti.
Aru etu pichete, mondoli te bhi aru ghor-ghor te jai kene Jisu Khrista laga susamachar manu khan ke prochar kori thakise.

< Veprat e Apostujve 5 >