Veprat e Apostujve 5
1 Kurse një farë burri, me emër Anania, me gruan e vet Safira, shiti një arë,
But a certain man named Ananias, with Sapphira his wife, sold a possession,
2 por mbajti për vete një pjesë të parave, me miratimin e gruas, dhe e çoi mbetjen te këmbët e apostujve.
and kept back part of the price, and his wife was conscious of it; and he brought a certain part of it, and laid it at the feet of the apostles.
3 Por Pjetri i tha: “Anania, pse Satani ta mbushi zemrën që të gënjesh Frymën e Shenjtë dhe të mbash një pjesë të çmimit të arës?
But Peter said: Ananias, why has Satan filled your heart, that you should attempt to deceive the Holy Spirit, and keep back part of the price of the land?
4 Po të mbetej e pashitur, a nuk do të ngelte e jotja? Dhe ato që more nga shitja a nuk ishin vallë në dispozicionin tënd? Pse e shtive në zemër këtë gjë? Ti nuk ke gënjyer njerëzit, por Perëndinë!”.
While it remained unsold, was it not your own? And after it was sold, was it not at your own disposal? Why have you purposed this thing in your heart? You have not lied to men, but to God.
5 Kur i dëgjoi këto fjalë, Anania ra përtokë dhe dha shpirt. Dhe një frikë e madhe i zuri të gjithë ata që i dëgjuan këto gjëra.
And when Ananias heard these words, he fell down, and expired. And great fear came on all that heard these things.
6 Atëherë u ngritën disa të rinj, e mbështollën, e mbartën jashtë dhe e varrosën.
And the young men arose and wound him in his mantle, and carried him out, and buried him.
7 Dhe afërsisht tre orë më vonë hyri dhe gruaja e tij, e cila nuk dinte ç’kishte ndodhur.
And after an interval of about three hours, his wife, not knowing what had been done, came in.
8 Dhe Pjetri i drejtoi fjalën, duke thënë: “Më thuaj, a e shitët arën për kaq?”. Dhe ajo u përgjigj: “Po, për aq”.
And Peter answered her: Tell me, did you sell the land for so much? She replied: Yes; for so much.
9 Atëherë Pjetri i tha: “Pse u morët vesh që ta tundoni Frymën e Zotit? Ja, këmbët e atyre që e varrosën burrin tënd janë në prag të derës dhe do të të mbartin jashtë edhe ty!”.
But Peter said to her: Why is it that you have agreed together to tempt the Spirit of the Lord? Behold, the feet of those who have buried your husband are at the door, and they shall carry you out.
10 Në moment ajo ra te këmbët e tij dhe dha shpirt. Dhe të rinjtë, si hynë, e gjetën të vdekur, e mbartën jashtë dhe e varrosën pranë burrit të saj.
And she immediately fell down at his feet, and expired. And the young men came in and found her dead; and they carried her out, and buried her by the side of her husband.
11 Kështu një frikë e madhe e zuri gjithë kishën dhe gjithë ata që i dëgjonin këto gjëra.
And great fear came on all the church, and on all that heard these things.
12 Dhe shumë shenja dhe mrekulli bëheshin në mes të popullit nëpërmjet duarve të apostujve. Të gjithë me një mendje të vetme mblidheshin nën portikun e Salomonit.
And many signs and wonders were done among the people by the hands of the apostles; (and they were all with one consent in Solomon’s porch.
13 Dhe asnjeri nga të tjerët nuk guxonte të bashkohej me ta; por populli i lartësonte.
And no one of the rest durst join himself to them; but the people magnified them.
14 Kështu Zotit i shtohej një numër gjithnjë e më i madh besimtarësh, turma burrash dhe grash,
And believers in the Lord were more and more added to them, multitudes both of men and women; )
15 aq sa i binin të sëmurët në sheshe, i vinin në shtretër e në shtroja, që kur kalonte Pjetri, të paktën hija e tij të mbulonte ndonjë nga ata.
so that they brought the sick out along the streets, and laid them on beds and couches, that even the shadow of Peter, as he passed along, might fall on some of them.
16 Edhe një turmë nga qytetet përreth turrej në Jeruzalem, duke sjellë të sëmurët dhe ata që mundoheshin nga frymëra të ndyra dhe të gjithë shëroheshin.
And many people of the cities round about came to Jerusalem, bringing the sick, and those who were troubled by evil spirits, all of whom were cured.
17 Atëherë u ngritën kryeprifti dhe të gjithë ata që ishin me të, domethënë sekti i saducenjve, plot smirë,
But the chief priest arose, and all that were with him, (which is the sect of the Sadducees, ) and were filled with indignation;
18 dhe vunë dorë mbi apostujt dhe i futën në burgun publik.
and they laid their hands on the apostles, and put them in the public prison.
19 Por një engjëll i Zotit, natën, i hapi dyert e burgut dhe, si i nxori jashtë, tha:
But an angel of the Lord opened the doors of the prison by night, and brought them out, and said:
20 “Shkoni, paraqituni në tempull dhe i shpallni popullit të gjitha fjalët e kësaj jete”.
Go, stand in the temple, and speak to the people all the words of this life.
21 Dhe ata, si i dëgjuan këto, hynë në tempull kur zbardhte dita dhe mësonin. Por kryeprifti dhe ata që ishin me të, erdhën dhe thirrën bashkë sinedrin dhe të gjithë pleqtë e bijve të Izraelit; pastaj dërguan rojet në burg për t’i sjellë apostujt.
And having heard this, they entered the temple, early in the morning, and taught. But the chief priest, and those who were with him, came and called together the Sanhedrim, and all the eldership of the sons of Israel, and sent to the prison to have them brought.
22 Por rojet, kur arritën në burg, nuk i gjetën; dhe kur u kthyen bënë raportimin e tyre,
But when the attendants came, and found them not in the prison, they returned and reported,
23 duke thënë: “Ne e gjetëm burgun të mbyllur me kujdes dhe rojet në këmbë përpara dyerve; por kur i hapëm, nuk gjetëm asnjeri brenda”.
saying: We found the prison closed with all safety, and the guards standing before the doors; but when we had opened, we found no one within.
24 Por kryeprifti, komandanti i rojeve të tempullit dhe krerët e priftërinjve, kur i dëgjuan këto gjëra, mbetën të habitur lidhur me këtë, sepse nuk dinin ç’donte të thoshte gjithë kjo punë.
When the priest and the captain of the temple and the chief priests heard these words, they were in doubt about them, what this could mean.
25 Por erdhi dikush që u raportoi atyre duke thënë: “Ja, këta njerëz që ju i futët në burg janë në tempull dhe po mësojnë popullin”.
And some one came and reported to them: Behold, the men whom you put in prison are standing in the temple, and teaching the people.
26 Atëherë komandanti shkoi me rojet dhe i solli, pa dhunë, nga frika se mos populli i vriste me gurë.
Then went the captain with the attendants, and brought them without violence; for they feared the people, lest they should be stoned.
27 Kështu, pra, i sollën dhe i paraqitën përpara sinedrit; dhe kryeprifti i pyeti,
And when they had brought them, they made them stand before the Sanhedrim; and the chief priest asked them,
28 duke thënë: “Po a nuk ju kemi ndaluar rreptësisht të mësoni në atë emër? Dhe ja, ju e keni mbushur Jeruzalemin me doktrinën tuaj dhe doni që të bjerë mbi ne gjaku i atij njeriu”.
saying: Did we not strictly charge you not to teach in this name? And behold, you have filled Jerusalem with your teaching, and you intend to bring this man’s blood upon us.
29 Por Pjetri dhe apostujt, duke u përgjigjur, thanë: “Duhet t’i bindemi Perëndisë më shumë sesa njerëzve.
But Peter and the apostles answered and said: We must obey God rather than men.
30 Perëndia e etërve tanë e ka ringjallur Jezusin, që ju e vratë, duke e varur në dru.
The God of our fathers has raised up Jesus, whom you slew by hanging him on a tree.
31 Perëndia e lartësoi me të djathtën e vet dhe e bëri princ dhe shpëtimtar për t’i dhënë Izraelit pendimin dhe faljen e mëkateve.
Him has God exalted to his right hand to be a Prince and a Savior, in order to give to Israel repentance and remission of sins:
32 Dhe për këto gjëra ne jemi dëshmitarë të tij, si edhe Fryma e Shenjtë, që Perëndia ua ka dhënë atyre që i binden atij”.
and we are witnesses of these things, and so is the Holy Spirit also, whom God has given to them that obey him.
33 Kur i dëgjuan këto gjëra, ata u tërbuan dhe vendosën t’i vrasin.
And when they heard this, they were enraged; and they determined to put them to death.
34 Por një farise, me emër Gamaliel, mësues i ligjit dhe i nderuar nga gjithë populli, u ngrit në këmbë në sinedër dhe urdhëroi të nxirren jashtë apostujt për një moment.
Then arose a certain man in the Sanhedrim, a Pharisee, named Gamaliel, a teacher of the law, who was honored by all the people; and he commanded them to put the apostles out for a little while,
35 Pastaj u tha atyre të sinedrit: “Burra të Izraelit, mendohuni mirë për atë që do t’u bëni këtyre njerëzve.
and said to them: Men of Israel, consider well with yourselves what you are about to do to these men.
36 Sepse pak kohë më parë u ngrit Teuda që thoshte se ishte dikush; rreth tij u mblodhën afro katërqind burra; por ai u vra dhe të gjithë ata që e kishin ndjekur u shpërndanë dhe u asgjësuan.
For before these days Theudas arose, declaring himself to be some great one; to whom a number of men, about four hundred, joined themselves; and he was slain; and all, as many as believed him, were scattered and brought to naught.
37 Pas tij, në kohën e regjistrimit të popullsisë, u ngrit Juda Galileas që tërhoqi pas vetes shumë njerëz; edhe ai humbi, dhe të gjithë ata që e kishin ndjekur u shpërndanë.
After this man, Judas the Galilean arose, in the days of the enrollment, and drew over many people after him; and he was destroyed, and all, as many as believed him, were scattered.
38 Tani unë po ju them t’u rrini larg këtyre njerëzve dhe t’i lironi, sepse në qoftë se ky plan ose kjo vepër është prej njerëzve, ajo do të prishet,
And now I say to you, keep away from these men, and let them alone; for if this counsel or this work be of men, it will come to an end;
39 por nëse është prej Perëndisë, ju nuk mund ta prishni, sepse do të gjendeshit në luftë kundër vetë Perëndisë!”.
but if it is of God, you can not bring it to an end: and take heed, lest you be found fighting also against God.
40 Dhe ata ia vunë veshin. Dhe, mbasi i thirrën apostujt, i rrahën dhe u dhanë urdhër të mos flasin në emër të Jezusit; pastaj i lanë të shkojnë.
And they were persuaded by him; and when they had called the apostles in and scourged them, they commanded them not to speak in the name of Jesus, and let them go.
41 Kështu ata u larguan nga sinedri, duke u gëzuar sepse qenë çmuar të denjë të fyhen për emrin e Jezusit.
Then, they went from the presence of the Sanhedrim, rejoicing that they were thought worthy to suffer shame for his name’s sake.
42 Dhe çdo ditë, në tempull e nëpër shtëpi, nuk pushonin duke mësuar dhe duke shpallur lajmin e mirë: që Jezusi është Krishti.
And daily in the temple, and from house to house, they ceased not to teach and to preach Jesus the Christ.
