< Veprat e Apostujve 5 >

1 Kurse një farë burri, me emër Anania, me gruan e vet Safira, shiti një arë,
But a certain man named Ananias, with Sapphira his wife, sold property,
2 por mbajti për vete një pjesë të parave, me miratimin e gruas, dhe e çoi mbetjen te këmbët e apostujve.
and kept back from the price, his wife also having joint awareness. And having brought a certain part, he placed it at the apostles' feet.
3 Por Pjetri i tha: “Anania, pse Satani ta mbushi zemrën që të gënjesh Frymën e Shenjtë dhe të mbash një pjesë të çmimit të arës?
But Peter said, Ananias, why did Satan fill thy heart for thee to lie to the Holy Spirit, and to keep back from the price of the land?
4 Po të mbetej e pashitur, a nuk do të ngelte e jotja? Dhe ato që more nga shitja a nuk ishin vallë në dispozicionin tënd? Pse e shtive në zemër këtë gjë? Ti nuk ke gënjyer njerëzit, por Perëndinë!”.
While it remained, did it not remain to thee? And after it was sold, it was in thine authority. Why is it that thou have placed this matter in thy heart? Thou have not lied to men, but to God.
5 Kur i dëgjoi këto fjalë, Anania ra përtokë dhe dha shpirt. Dhe një frikë e madhe i zuri të gjithë ata që i dëgjuan këto gjëra.
And Ananias hearing these words, after falling down he expired. And great fear developed in all who heard these things.
6 Atëherë u ngritën disa të rinj, e mbështollën, e mbartën jashtë dhe e varrosën.
And after rising the young men wrapped him, and having carried him out they buried him.
7 Dhe afërsisht tre orë më vonë hyri dhe gruaja e tij, e cila nuk dinte ç’kishte ndodhur.
And it came to pass after an interval of three hours, his wife also came in, not knowing that which happened.
8 Dhe Pjetri i drejtoi fjalën, duke thënë: “Më thuaj, a e shitët arën për kaq?”. Dhe ajo u përgjigj: “Po, për aq”.
And Peter responded to her, Tell me whether ye sold the land for so much. And she said, Yes, for so much.
9 Atëherë Pjetri i tha: “Pse u morët vesh që ta tundoni Frymën e Zotit? Ja, këmbët e atyre që e varrosën burrin tënd janë në prag të derës dhe do të të mbartin jashtë edhe ty!”.
But Peter said to her, How is it that it was agreed by you to challenge the Spirit of the Lord? Behold, the feet of those who buried thy husband are at the door, and they will carry thee out.
10 Në moment ajo ra te këmbët e tij dhe dha shpirt. Dhe të rinjtë, si hynë, e gjetën të vdekur, e mbartën jashtë dhe e varrosën pranë burrit të saj.
And immediately she fell down at his feet and expired. And after coming in the young men found her dead, and having carried her out, they buried her by her husband.
11 Kështu një frikë e madhe e zuri gjithë kishën dhe gjithë ata që i dëgjonin këto gjëra.
And great fear developed in the whole church, and in all who heard these things.
12 Dhe shumë shenja dhe mrekulli bëheshin në mes të popullit nëpërmjet duarve të apostujve. Të gjithë me një mendje të vetme mblidheshin nën portikun e Salomonit.
And by the hands of the apostles many signs and wonders happened among the people. And they were all with one accord in Solomon's porch.
13 Dhe asnjeri nga të tjerët nuk guxonte të bashkohej me ta; por populli i lartësonte.
But of the rest no man dared join them, but the people magnified them.
14 Kështu Zotit i shtohej një numër gjithnjë e më i madh besimtarësh, turma burrash dhe grash,
And more who believe were added to the Lord, multitudes both of men and women,
15 aq sa i binin të sëmurët në sheshe, i vinin në shtretër e në shtroja, që kur kalonte Pjetri, të paktën hija e tij të mbulonte ndonjë nga ata.
so as to bring the feeble to the thoroughfares, and to place them on cots and mats, so that while coming, the shadow of Peter might at the least overshadow some of them.
16 Edhe një turmë nga qytetet përreth turrej në Jeruzalem, duke sjellë të sëmurët dhe ata që mundoheshin nga frymëra të ndyra dhe të gjithë shëroheshin.
And also the populace of the cities round about came together to Jerusalem bringing the feeble, and those tormented by unclean spirits, who were all healed.
17 Atëherë u ngritën kryeprifti dhe të gjithë ata që ishin me të, domethënë sekti i saducenjve, plot smirë,
But after rising up, the high priest and all those with him (being the sect of the Sadducees) were filled of envy.
18 dhe vunë dorë mbi apostujt dhe i futën në burgun publik.
And they threw their hands on the apostles, and put them in the public prison.
19 Por një engjëll i Zotit, natën, i hapi dyert e burgut dhe, si i nxori jashtë, tha:
But an agent of the Lord opened the prison doors by night, and after leading them out, he said,
20 “Shkoni, paraqituni në tempull dhe i shpallni popullit të gjitha fjalët e kësaj jete”.
Go ye, and after standing in the temple, speak to the people all the sayings of this Life.
21 Dhe ata, si i dëgjuan këto, hynë në tempull kur zbardhte dita dhe mësonin. Por kryeprifti dhe ata që ishin me të, erdhën dhe thirrën bashkë sinedrin dhe të gjithë pleqtë e bijve të Izraelit; pastaj dërguan rojet në burg për t’i sjellë apostujt.
And having heard, they entered into the temple at early morning, and taught. But the high priest having arrived, and those with him, they called the council together, and all the senate of the sons of Israel. And they sent to the prison for them to be brought.
22 Por rojet, kur arritën në burg, nuk i gjetën; dhe kur u kthyen bënë raportimin e tyre,
But the subordinates who came did not find them in the prison. And having returned, they reported,
23 duke thënë: “Ne e gjetëm burgun të mbyllur me kujdes dhe rojet në këmbë përpara dyerve; por kur i hapëm, nuk gjetëm asnjeri brenda”.
saying, We found the prison indeed shut in all security, and the guards standing before the doors, but after opening, we found no man inside.
24 Por kryeprifti, komandanti i rojeve të tempullit dhe krerët e priftërinjve, kur i dëgjuan këto gjëra, mbetën të habitur lidhur me këtë, sepse nuk dinin ç’donte të thoshte gjithë kjo punë.
Now when they heard these words, the high priest, and the captain of the temple, and the chief priests, were perplexed about them, whatever this would become.
25 Por erdhi dikush që u raportoi atyre duke thënë: “Ja, këta njerëz që ju i futët në burg janë në tempull dhe po mësojnë popullin”.
But a certain man who arrived, reported to them, Behold, the men whom ye put in the prison are standing in the temple and teaching the people.
26 Atëherë komandanti shkoi me rojet dhe i solli, pa dhunë, nga frika se mos populli i vriste me gurë.
Then after departing, the captain with the subordinates brought them, not with violence, for they feared the people, lest they would be stoned.
27 Kështu, pra, i sollën dhe i paraqitën përpara sinedrit; dhe kryeprifti i pyeti,
And having brought them, they placed them in the council. And the high priest demanded them,
28 duke thënë: “Po a nuk ju kemi ndaluar rreptësisht të mësoni në atë emër? Dhe ja, ju e keni mbushur Jeruzalemin me doktrinën tuaj dhe doni që të bjerë mbi ne gjaku i atij njeriu”.
saying, Did we not command by an order for you not to teach in this name? And behold, ye have filled Jerusalem of your doctrine, and intend to bring upon us this man's blood.
29 Por Pjetri dhe apostujt, duke u përgjigjur, thanë: “Duhet t’i bindemi Perëndisë më shumë sesa njerëzve.
And Peter and the apostles having answered, they said, We must obey God rather than men.
30 Perëndia e etërve tanë e ka ringjallur Jezusin, që ju e vratë, duke e varur në dru.
The God of our fathers raised up Jesus, whom ye murdered, having hung on a tree.
31 Perëndia e lartësoi me të djathtën e vet dhe e bëri princ dhe shpëtimtar për t’i dhënë Izraelit pendimin dhe faljen e mëkateve.
God exalted this man with his right hand, a Pathfinder and a Savior to give repentance to Israel and remission of sins.
32 Dhe për këto gjëra ne jemi dëshmitarë të tij, si edhe Fryma e Shenjtë, që Perëndia ua ka dhënë atyre që i binden atij”.
And we are his witnesses of these things, and also the Holy Spirit whom God has given to those who obey him.
33 Kur i dëgjuan këto gjëra, ata u tërbuan dhe vendosën t’i vrasin.
And when they heard this, they were as being split with a saw, and wanted to annihilate them.
34 Por një farise, me emër Gamaliel, mësues i ligjit dhe i nderuar nga gjithë populli, u ngrit në këmbë në sinedër dhe urdhëroi të nxirren jashtë apostujt për një moment.
But after standing up in the council, a certain Pharisee named Gamaliel, a law teacher, esteemed by all the people, commanded to make the apostles be outside a little while.
35 Pastaj u tha atyre të sinedrit: “Burra të Izraelit, mendohuni mirë për atë që do t’u bëni këtyre njerëzve.
And he said to them, Men, Israelites, take heed to yourselves what ye are going to do against these men.
36 Sepse pak kohë më parë u ngrit Teuda që thoshte se ishte dikush; rreth tij u mblodhën afro katërqind burra; por ai u vra dhe të gjithë ata që e kishin ndjekur u shpërndanë dhe u asgjësuan.
For before these days Theudas rose up saying himself to be somebody, to whom a number of men, about four hundred, bonded themselves, who was killed. And all, as many as were persuaded by him, were dispersed and developed into nothing.
37 Pas tij, në kohën e regjistrimit të popullsisë, u ngrit Juda Galileas që tërhoqi pas vetes shumë njerëz; edhe ai humbi, dhe të gjithë ata që e kishin ndjekur u shpërndanë.
After this man Judas the Galilean rose up in the days of the registration, and drew a considerable crowd behind him. That man was also destroyed, and all, as many as were persuaded by him, were scattered.
38 Tani unë po ju them t’u rrini larg këtyre njerëzve dhe t’i lironi, sepse në qoftë se ky plan ose kjo vepër është prej njerëzve, ajo do të prishet,
And now I say to you, keep away from these men, and let them go, because if the project or this work is from men, it will be overthrown,
39 por nëse është prej Perëndisë, ju nuk mund ta prishni, sepse do të gjendeshit në luftë kundër vetë Perëndisë!”.
but if it is from God, ye cannot overthrow it, and perhaps ye may be found to be fighting against God.
40 Dhe ata ia vunë veshin. Dhe, mbasi i thirrën apostujt, i rrahën dhe u dhanë urdhër të mos flasin në emër të Jezusit; pastaj i lanë të shkojnë.
And they were persuaded by him. And after summoning the apostles, having beat them, they commanded them not to speak in the name of Jesus, and released them.
41 Kështu ata u larguan nga sinedri, duke u gëzuar sepse qenë çmuar të denjë të fyhen për emrin e Jezusit.
Indeed therefore they departed from the presence of the council, rejoicing that they were considered worthy to be treated shamefully for the name of Jesus.
42 Dhe çdo ditë, në tempull e nëpër shtëpi, nuk pushonin duke mësuar dhe duke shpallur lajmin e mirë: që Jezusi është Krishti.
And every day, in the temple and from house to house, they ceased not teaching and preaching good news, Jesus, the Christ.

< Veprat e Apostujve 5 >