Veprat e Apostujve 3
1 Por Pjetri dhe Gjoni po ngjiteshin bashkë për në tempull, rreth orës së nëntë, në orën e lutjes.
Pea naʻe ʻohake fakataha ʻa Pita mo Sione ki he falelotu lahi ʻi he feituʻulaʻā lotu, ʻaia ko hono hiva.
2 Dhe aty ishte një njeri i çalë që prej lindjes, të cilin e sillnin çdo ditë dhe e linin afër derës së tempullit, e t’u quajtur “E bukura”, për t’u kërkuar lëmoshë atyre që hynin në tempull.
Pea ko e tangata ʻe taha naʻe pipiki talu hono fanauʻi, naʻe fata ange ʻi he ʻaho kotoa pē, ʻo tuku ʻi he matapā ʻoe falelotu lahi ʻaia naʻe ui ko e Fakasanisani, ke kole kiate kinautolu naʻe hū ki he falelotu lahi;
3 Ai, kur pa se Pjetri dhe Gjoni po hynin në tempull, u kërkoi lëmoshë.
Pea mamata ia kia Pita mo Sione ʻoku fai ke na hū ki he falelotu lahi, pea ne kole.
4 Atëherë Pjetri, me Gjonin, duke i ngulur sytë mbi të, i tha: “Na shiko”.
Pea sio fakamamaʻu ʻa Pita mo Sione kiate ia, ʻo na pehē, “Sio mai kiate kimaua.”
5 Dhe ai po i shikonte me kujdes, duke shpresuar se do të merrte ndonjë gjë prej tyre.
Pea tokanga atu ia kiate kinaua, ʻo ʻamanaki te ne maʻu ha meʻa ʻiate kinaua.
6 Por Pjetri tha: “Unë nuk kam as argjend, as ar, por atë që kam po ta jap: në emër të Jezu Krishtit Nazarenas, çohu dhe ec!”.
Pea toki pehē ʻe Pita, “Ko e siliva mo e koula ʻoku ʻikai te u maʻu; ka ko ia ʻoku ou maʻu te u foaki kiate koe: ʻi he huafa ʻo Sisu Kalaisi ʻo Nāsaleti tuʻu hake ʻo ʻalu.”
7 Dhe, si e kapi nga dora e djathtë, e ngriti në këmbë; dhe në atë çast iu forcuan këmbët dhe nyjet.
Pea naʻa ne puke ia ʻi hono nima toʻomataʻu, ʻo fokotuʻu hake ia: pea naʻe mālohi leva hono vaʻe mo hono tungaʻivaʻe.
8 Dhe me një të hovur u ngrit në këmbë dhe filloi të ecë; dhe hyri me ta në tempull, duke ecur, duke u hedhur dhe duke lavdëruar Perëndinë.
Pea hopo hake ia ʻo tuʻu, mo ʻeveʻeva, pea nau hū fakataha mo ia ki he falelotu lahi, kuo ʻeveʻeva, mo hopohopo, pea fakamālō ki he ʻOtua.
9 Dhe gjithë populli e pa duke ecur dhe duke lavdëruar Perëndinë,
Pea naʻe mamata ʻae kakai kotoa pē kiate ia, ʻoku ʻeveʻeva mo fakamālō ki he ʻOtua;
10 dhe e njohën se ishte ai që rrinte ulur para derës së Bukur të tempullit për të kërkuar lëmoshë; dhe u mbushën me habi dhe çudi për atë që i kishte ndodhur atij.
Pea naʻa nau ʻilo ko ia ia naʻe nofo ʻo kole ʻi he matapā Fakasanisani ʻoe falelotu lahi: pea naʻe mātuʻaki ofo ʻakinautolu mo fakatumutumu ʻi he meʻa kuo fai kiate ia.
11 Atëherë, ndërsa i çali që ishte shëruar rrinte ngjitur pas Pjetrit dhe Gjonit, gjithë populli, i çuditur, rendi drejt tyre te portiku të quajtur i Salomonit.
Pea ʻi heʻene kei puke kia Pita mo Sione ʻe he tangata pipiki kuo fakamoʻui, naʻe feleleʻi ki ai ʻae kakai kotoa pē, ʻoku nau ofo lahi, ki he fale hala, ʻoku fakahingoa kia Solomone.
12 Dhe Pjetri, duke parë këtë gjë, i foli popullit duke thënë: “Burra të Izraelit, pse po mrrekulloheni për këtë? Ose pse po na i ngulni sytë sikur ne me fuqinë tonë të vetme ose me perëndishmëri të kishim bërë që ky njeri të ecë?
Pea kuo mamata ʻa Pita ki ai, pea pehē ʻe ia ki he kakai, “ʻAe kau tangata ʻIsileli, ko e hā ʻoku mou ofo ai ʻi he meʻa ni? Pea ko e hā ʻoku mou sio fakamamaʻu ai kiate kimaua, ʻo hangē kuo ma ngaohi ʻi haʻama mālohi pe māʻoniʻoni ʻamaua ke ʻeveʻeva ʻae tangata ni?
13 Perëndia e Abrahamit, e Isakut dhe e Jakobit, Perëndia e etërve tanë e ka përlëvduar Birin e tij Jezusin, të cilin ju ia dorëzuat Pilatit dhe e mohuat përpara tij, megjithëse ai kishte vendosur ta lironte.
Ko e ʻOtua ʻo ʻEpalahame, mo ʻAisake, mo Sēkope, ko e ʻOtua ʻoe tau ngaahi tamai, kuo ne fakaongoongolelei hono ʻAlo ko Sisu; ʻaia naʻa mou tukuakiʻi pea liʻaki ʻi he ʻao ʻo Pailato, ka naʻe mātuʻaki loto ia ki hono tukuange.
14 Por ju e mohuat të Shenjtin, të Drejtin, dhe kërkuat që t’ju jepej një vrasës,
Ka naʻa mou liʻaki ʻae tokotaha māʻoniʻoni mo angatonu, pea kole ke tuku ʻae tangata fakapō kiate kimoutolu;
15 dhe vratë princin e jetës, që Perëndia e ka ringjallur prej së vdekuri dhe për të cilin ne jemi dëshmitarë!
Kae tāmateʻi ʻae ʻEiki ʻoe moʻui, ʻaia kuo fokotuʻu ʻe he ʻOtua mei he mate; pea ko e kau fakamoʻoni ʻakimautolu ki ai.
16 Dhe për besimin në emër të Jezusit, ky njeri, të cilin ju po e shihni dhe e njihni, u fortesua nga emri i tij; dhe besimi, që është nëpërmjet tij, i ka dhënë shërimin e plotë të gjymtyrëve, në praninë e të gjithëve ju.
Pea ko hono huafa, ko e tui ki hono huafa, kuo ne fakamālohi ʻae tangata ni, ʻaia ʻoku mou mamata pea ʻiloʻi: ʻio, ko e tui kiate ia, kuo maʻu ai ʻe he tangata ni ʻae moʻui haohaoa ni ʻi he ʻao ʻomoutolu kotoa pē.
17 Por tani, o vëllezër, unë e di që e keni bërë nga padija, ashtu siç kanë bërë edhe krerët tuaj.
“Pea ko eni, ʻe kāinga, ʻoku ou ʻilo ne mou fai ia ʻi he vale, pea pehē foki mo hoʻomou kau pule.
18 Por kështu Perëndia i ka përmbushur ato që kishte parathënë me gojën e të gjithë profetëve të vet, se Krishti i tij do të vuante.
Ka ko e ngaahi meʻa ko ia naʻe tomuʻa fakahā ʻe he ʻOtua ʻi he ngutu ʻo ʻene kau palōfita kotoa pē, ʻe mamahi ai ʻa Kalaisi, kuo ne fakamoʻoni ia.
19 Pendohuni, pra, dhe kthehuni, që të shlyhen mëkatet tuaja, dhe që të vijnë kohët e flladit nga prania e Zotit,
Ko ia ke mou fakatomala, pea liliu, ke fakamolemole ai hoʻomou angahala, koeʻuhi ke hoko mai ʻae ngaahi ʻaho ʻoe fakamoʻui mei he ʻao ʻoe ʻEiki;
20 dhe ai të dërgojë Jezu Krishtin që ju ishte predikuar më parë juve,
Pea te ne fekau mai ʻa Sisu Kalaisi, ʻaia naʻe tomuʻa malangaʻaki kiate kimoutolu:
21 të cilin qielli duhet ta mbajë deri në kohën e ripërtëritjes të të gjitha gjërave, për të cilën Perëndia ka folur nëpërmjet gojës së gjithë profetëve të tij të shenjtë, që nga fillimi i botës. (aiōn g165)
ʻAia ʻe maʻu ʻe he langi, kaeʻoua ke hoko mai ʻae kuonga ʻoe liliu ʻoe meʻa kotoa pē, ʻaia kuo lea ki ai ʻae ʻOtua ʻi he ngutu ʻo ʻene kau palōfita māʻoniʻoni kotoa pē talu mei he ngaohi ʻa māmani. (aiōn g165)
22 Vetë Moisiu, në fakt, u tha etërve: “Zoti, Perëndia juaj do të ngjallë për ju një profet si unë nga mesi i vëllezërve tuaj; dëgjojeni në të gjitha gjërat që ai do t’ju thotë!
He naʻe lea moʻoni ʻa Mōsese ki he ngaahi tamai, [ʻo pehē], ‘ʻE fokotuʻu ʻe he ʻEiki ko homou ʻOtua ha palōfita kiate kimoutolu ʻi homou kāinga, ʻo hangē ko au; pea te mou fanongo kiate ia ʻi he ngaahi meʻa kotoa pē te ne leaʻaki kiate kimoutolu.
23 Dhe do të ndodhë që kushdo që nuk do ta dëgjojë atë profet, do të shkatërrohet në mes të popullit”.
Pea ʻe pehē, ko e tangata kotoa pē ʻe ʻikai tokanga ki he palōfita ko ia, ʻe fakaʻauha ia mei he kakai.’
24 Gjithashtu të gjithë profetët, të gjithë ata që kanë folur qysh nga Samueli e këtej, i kanë shpallur këto ditë.
ʻIo, pea ko e kau palōfita kotoa pē meia Samuela mo kinautolu ki mui ni, ʻakinautolu naʻe lea, naʻa nau kikite ki he ngaahi ʻaho ni.
25 Ju jeni bij të profetëve dhe të besëlidhjes që bëri Perëndia me etërit tanë, duke i thënë Abrahamit: “Dhe në pasardhësit e tu do të bekohen të gjitha kombet e dheut”.
Ko e fānau ʻae kau palōfita ʻakimoutolu, pea mo e fuakava naʻe fai ʻe he ʻOtua mo ʻetau ngaahi tamai, ʻi heʻene pehē kia ʻEpalahame, ‘Pea ʻi ho hako ʻe monūʻia ʻae faʻahinga kotoa pē ʻo māmani.’
26 Perëndia më së pari, mbasi e ringjalli Birin e tij Jezusin, jua ka dërguar juve që t’ju bekojë, duke larguar secilin nga ju nga paudhësitë e tij”.
Pea ʻi he fokotuʻu ʻe he ʻOtua hono ʻAlo ko Sisu, kuo ne tomuʻa fekau ia kiate kimoutolu, ke ne tāpuakiʻi ʻakimoutolu, ʻi he tafoki ʻakimoutolu taki taha mei heʻene hia.”
