< Veprat e Apostujve 3 >

1 Por Pjetri dhe Gjoni po ngjiteshin bashkë për në tempull, rreth orës së nëntë, në orën e lutjes.
Пэтро и Иоано жанас кав храмо андэ трито чясо десэско. Андэ кадья вряма котэ сас мангимос.
2 Dhe aty ishte një njeri i çalë që prej lindjes, të cilin e sillnin çdo ditë dhe e linin afër derës së tempullit, e t’u quajtur “E bukura”, për t’u kërkuar lëmoshë atyre që hynin në tempull.
Пашай удара лэ храмостирэ, савэ акхарэнаспэ «Шукар», бэшэлас мануш, саво сас банго всаворо пэско жувимос. Лэс кажно дес анэнас и бэшлярэнас, кай вов тэ мангэл ловэ колэндэ, ко зажал андо храмо.
3 Ai, kur pa se Pjetri dhe Gjoni po hynin në tempull, u kërkoi lëmoshë.
Вов удикхля лэ Пэтрос и Иоанос, савэ зажанас андо храмо, тай мангля лэндар.
4 Atëherë Pjetri, me Gjonin, duke i ngulur sytë mbi të, i tha: “Na shiko”.
Пэтро и Иоано фартэ вдикхлепэ андэр лэстэ и пхэндэ: — Подикх пэ амэндэ.
5 Dhe ai po i shikonte me kujdes, duke shpresuar se do të merrte ndonjë gjë prej tyre.
Вов вдикхляпэ пэр лэндэ и гындолас, со онэ варисо дэна лэсти.
6 Por Pjetri tha: “Unë nuk kam as argjend, as ar, por atë që kam po ta jap: në emër të Jezu Krishtit Nazarenas, çohu dhe ec!”.
Нэ Пэтро пхэндя: — Руп и сомнак нинай мандэ, а со исин мандэ, кода и дав тути: важ алав Исусоско Христоско андав Назарето вщи и пхир!
7 Dhe, si e kapi nga dora e djathtë, e ngriti në këmbë; dhe në atë çast iu forcuan këmbët dhe nyjet.
Вов ля лэс палав право васт тай вазгля. Андэ кодья вряма ашыле майсастэ лэстирэ чянга и пэрнэ.
8 Dhe me një të hovur u ngrit në këmbë dhe filloi të ecë; dhe hyri me ta në tempull, duke ecur, duke u hedhur dhe duke lavdëruar Perëndinë.
Вов подхукля, тэрдиля тай ашыля тэ пхирэл. Тунчи зажыля лэнца андо храмо, пхирэлас и хукэлас, лашарэлас лэ Дэвлэс.
9 Dhe gjithë populli e pa duke ecur dhe duke lavdëruar Perëndinë,
Всаворэ мануша дикхле лэс, сар вов пхирэл и лашарэл Дэвлэс.
10 dhe e njohën se ishte ai që rrinte ulur para derës së Bukur të tempullit për të kërkuar lëmoshë; dhe u mbushën me habi dhe çudi për atë që i kishte ndodhur atij.
Онэ ужангле, со када сас кодва, саво бэшэлас пашай Шукар удара храмостирэ кай тэ мангэл ловэ. Онэ на патянас лэ якхэнди тай дивонаспэ колэсти, со тердяпэ.
11 Atëherë, ndërsa i çali që ishte shëruar rrinte ngjitur pas Pjetrit dhe Gjonit, gjithë populli, i çuditur, rendi drejt tyre te portiku të quajtur i Salomonit.
Ай сар састярдо банго на отжалас лэ Пэтростар и Иоаностар, тунчи всаворэ мануша дивонаспэ колэсти тай спрастаепэ лэндэ андо тхан, саво акхарэлпэ Соломоностирэ тиндэ.
12 Dhe Pjetri, duke parë këtë gjë, i foli popullit duke thënë: “Burra të Izraelit, pse po mrrekulloheni për këtë? Ose pse po na i ngulni sytë sikur ne me fuqinë tonë të vetme ose me perëndishmëri të kishim bërë që ky njeri të ecë?
Кала Пэтро удикхля када, вов пхэндя лэ манушэнди: — Мурша Израилёстирэ! Состар тумэн када дивосарэл? Состар тумэ дикхэн пэ амэндэ кадя, сар наче амэ пэстиря зораса и жужымаса тердэ када, со вов пхирэл?
13 Perëndia e Abrahamit, e Isakut dhe e Jakobit, Perëndia e etërve tanë e ka përlëvduar Birin e tij Jezusin, të cilin ju ia dorëzuat Pilatit dhe e mohuat përpara tij, megjithëse ai kishte vendosur ta lironte.
О Дэл Авраамоско, лэ Исаакоско и Иаковоско, Дэл амарэ дадэнго, лашардя Пэстирэс Бутярнэс Исусос, Савэс тумэ прэдинэ и Савэстар отпхэндэпэ англав Пилато, кала вов камэлас тэ отмукэл Лэс.
14 Por ju e mohuat të Shenjtin, të Drejtin, dhe kërkuat që t’ju jepej një vrasës,
Тумэ отпхэндэпэ лэ Свэнтостар и Чячимастар и мангле тэ отмукэл тумэнди колэс, саво умарэлас манушэн.
15 dhe vratë princin e jetës, që Perëndia e ka ringjallur prej së vdekuri dhe për të cilin ne jemi dëshmitarë!
Тумэ умардэ Пхурэдэрэс лэ Жувимастирэс, нэ о Дэл жундярдя Лэс андай мулэ, и амэ дикхасас када пэстирэ якхэнца.
16 Dhe për besimin në emër të Jezusit, ky njeri, të cilin ju po e shihni dhe e njihni, u fortesua nga emri i tij; dhe besimi, që është nëpërmjet tij, i ka dhënë shërimin e plotë të gjymtyrëve, në praninë e të gjithëve ju.
Кадва мануш, савэс тумэ жанэн и дикхэн, патяйля андо алав Исусоско, и Вов састярдя лэс англай тумарэ якха.
17 Por tani, o vëllezër, unë e di që e keni bërë nga padija, ashtu siç kanë bërë edhe krerët tuaj.
Пхрала, мэ полав: тумэ и тумарэ пхурэдэра на жанэнас, со терэнас.
18 Por kështu Perëndia i ka përmbushur ato që kishte parathënë me gojën e të gjithë profetëve të vet, se Krishti i tij do të vuante.
Нэ кадя о Дэл тердя кода, со пхэнэлас черэз всаворэн пророконэн, со лэ Христости трэбуй авэла тэ пэрэандярэл грыжа.
19 Pendohuni, pra, dhe kthehuni, që të shlyhen mëkatet tuaja, dhe që të vijnë kohët e flladit nga prania e Zotit,
Акэ, каисавэн и рисавэн кав Дэл, кай тэ скхосэнпэ бэзэха тумарэ,
20 dhe ai të dërgojë Jezu Krishtin që ju ishte predikuar më parë juve,
кай авиля лэ Раестар вряма тэ чиёл, и кай бишалдя Вов тумэнди лэ Исусос Христос, Савэс Вов майанглал вытидя тумэнди.
21 të cilin qielli duhet ta mbajë deri në kohën e ripërtëritjes të të gjitha gjërave, për të cilën Perëndia ka folur nëpërmjet gojës së gjithë profetëve të tij të shenjtë, që nga fillimi i botës. (aiōn g165)
Болыбнасти трэбуй сас тэ прилэл Лэс кай вряма, кала терэлапэ кода, со дэлмутня вряматар пхэнэнас Дэвлэстар всаворэ Лэстирэ свэнтонэ пророкоря. (aiōn g165)
22 Vetë Moisiu, në fakt, u tha etërve: “Zoti, Perëndia juaj do të ngjallë për ju një profet si unë nga mesi i vëllezërve tuaj; dëgjojeni në të gjitha gjërat që ai do t’ju thotë!
Моисеё пхэндя: «Рай, о Дэл тумаро, тховэла тумэнди андай пхрала тумарэ Пророкос, сар ман. Кандэн Лэс андэ вся, со Вов авэла тэ пхэнэл тумэнди.
23 Dhe do të ndodhë që kushdo që nuk do ta dëgjojë atë profet, do të shkatërrohet në mes të popullit”.
Всаворэ, ко на кандэла колэс Пророкос, авэна вытрадэ андав народо».
24 Gjithashtu të gjithë profetët, të gjithë ata që kanë folur qysh nga Samueli e këtej, i kanë shpallur këto ditë.
Самуило и всаворэ авэр пророкоря, савэ сас палав лэстэ, дэнас дума, со авэна кала деса.
25 Ju jeni bij të profetëve dhe të besëlidhjes që bëri Perëndia me etërit tanë, duke i thënë Abrahamit: “Dhe në pasardhësit e tu do të bekohen të gjitha kombet e dheut”.
Тумэ — шавэ пророкондирэ и заветостирэ, саво Дэл дя тумарэ дадэнди, кала пхэндя Авраамости: «Кодва, Саво авэла андав тиро родо, дэла бахт всаворэнди манушэнди пай пхув».
26 Perëndia më së pari, mbasi e ringjalli Birin e tij Jezusin, jua ka dërguar juve që t’ju bekojë, duke larguar secilin nga ju nga paudhësitë e tij”.
Дэл жундярдя андай мулэ Пэстирэс Бутярнэс, майанглал бишалдя Лэс тумэндэ тэ бахталисарэл тумэн и обрисарэл кажнонэс лэстирэ выритонэ рындондар.

< Veprat e Apostujve 3 >