Veprat e Apostujve 28

1 Dhe si shpëtuan, morën vesh atëherë se ishulli quhej Maltë.

Спасени же бывше иже с Павлом от корабля, тогда разумеша, яко остров Мелит нарицается.

2 Barbarët treguan ndaj nesh një mirësjellje të pazakontë, sepse ndezën një zjarr të madh dhe na morën të gjithëve brenda, sepse binte shi dhe bënte ftohtë.

Варвари же творяху не малое милосердие нам: возгнещше бо огнь, прияша всех нас, за настоящий дождь и зиму.

3 Dhe, ndërsa Pali mblidhte ca shkarpa dhe i vinte mbi zjarr, nga të nxehtit doli një nepërkë dhe iu ngjit te dora.

Сгромаждшу же Павлу рождия множество и возложившу на огнь, ехидна от теплоты изшедши, секну в руку его.

4 Barbarët, kur panë gjarprin që i varej nga dora, i thanë njëri-tjetrit: “Me siguri ky njeri është një vrasës, sepse, edhe pse shpëtoi nga deti, drejtësia hyjnore nuk e lë të rrojë”.

И егда видеша варвари висящу змию от руки его, глаголаху друг ко другу: всяко убийца есть человек сей, егоже спасена от моря суд Божий жити не остави.

5 Por Pali, si e shkundi gjarprin në zjarr, nuk pësoi ndonjë të keqe.

Той же убо, оттряс змию во огнь, ничтоже зло пострада.

6 Dhe ata po prisnin që ai të fryhej ose të binte i vdekur në çast; por, mbasi pritën gjatë dhe panë se nuk po i ndodhte asgjë e pazakontë, ndryshuan mendim dhe thanë se ishte një perëndi.

Они же чаяху его имуща возгоретися, или пасти внезапу мертва: на мнозе же того чающым и ничтоже зло в нем бывшее видящым, претворшеся, глаголаху Бога того быти.

7 Edhe rreth atij vendi i kishte arat i pari i ishullit me emër Publius; ai na priti dhe na mbajti në shtëpi tri ditë miqësisht.

Окрест же места онаго бяху села перваго во острове, именем Поплиа, иже приимь нас, три дни любезне учреди.

8 Dhe ndodhi që i ati i Publit dergjej në shtrat, i sëmurë me ethe dhe me dizenteri; Pali i shkoi dhe, mbasi ishte lutur, vuri duart mbi të dhe e shëroi.

Бысть же отцу Поплиеву огнем и водным трудом одержиму лежати: к немуже Павел вшед, и помолився, и возложь руце свои нань, исцели его.

9 Mbas kësaj edhe banorë të tjerë të ishullit që kishin sëmundje vinin tek ai dhe u shëruan;

Сему же бывшу, и прочии имущии недуги во острове том прихождаху и исцелевахуся:

10 dhe këta na nderuan me shumë ndere dhe, kur u nisëm për të lundruar, na furnizuan gjërat e nevojshme.

иже и многими честьми почтоша нас, и отвозящымся нам яже на потребу вложиша.

11 Pas tre muajsh u nisëm me një anije të Aleksandrisë, që kishte dimëruar në ishull dhe që kishte si shenjë Dioskurët.

По триех же месяцех отвезохомся в корабли Александрийстем, подписаном Диоскуры, презимевшем во острове,

12 Dhe, si arritëm në Sirakuzë, qëndruam atje tri ditë.

и доплывше в Сиракусы, пребыхом дни три:

13 Dhe, prej andej, duke lundruar afër bregut, arritëm në Rexho. Të nesërmen fryu juga dhe për dy ditë arritëm në Pocuoli.

оттуду же отплывше, приидохом в Ригию, и по единем дни возвеявшу югу, во вторый день приидохом в Потиолы,

14 Kur gjetëm atje vëllezër, na lutën të rrimë tek ata shtatë ditë. Dhe kështu mbërritëm në Romë.

идеже обретше братию, умолени быхом от них пребыти дний седмь: и тако в Рим идохом.

15 Dhe vëllezërit e atjeshëm, kur dëgjuan për ne, na dolën para deri te Fori Apian dhe te Tri Tavernat; dhe Pali, kur i pa, e falënderoi Perëndinë dhe mori zemër.

И от тамо братия, слышавше яже о нас, изыдоша во сретение наше даже до Аппиева торга и триех корчемниц: ихже видев Павел и благодарив Бога, прият дерзновение.

16 Kur arritëm në Romë, centurioni ia dorëzoi robërit komandantit të kampit; por Palit iu dha leja të rrijë më vete me një ushtar si roje.

Егда же приидохом в Рим, сотник предаде узники воеводе, Павлу же повеле пребывати о себе, с соблюдающим его воином.

17 Pas tri ditësh, Pali thirri krerët e Judenjve. Kur ata u mblodhën, u tha atyre: “Vëllezër, ndonëse nuk bëra asgjë kundër popullit dhe kundër zakoneve të etërve, jam arrestuar në Jeruzalem dhe më kanë dorëzuar në duart e Romakëve.

Бысть же по днех триех, созва Павел сущыя от Иудеев первыя: сшедшымся же им, глаголаше к ним: мужие братие, аз ничтоже противно сотворив людем или обычаем отеческим, узник от Иерусалимлян предан бых в руце Римляном,

18 Ata, si më pyetën, donin të më lëshonin, sepse tek unë nuk kishte asnjë faj që të meritonte vdekjen.

иже разсудивше яже о мне, хотяху пустити, зане ни едина вина смертная бысть во мне:

19 Por, duke qenë se Judenjtë kundërshtonin, u detyrova t’i apelohem Cezarit, jo se kam ndonjë akuzë kundër kombit tim.

сопротив же глаголющым Иудеем, нужда ми бысть нарещи кесаря, не яко язык мой имея в чесом оклеветати:

20 Për këtë arsye, pra, ju kam thirrur, ë t’ju shoh dhe t’ju flas, sepse për shpresën e Izraelit jam lidhur me këta hekura”.

сея ради убо вины умолих вас, да вижду и беседую: надежды бо ради Израилевы веригами сими обложен есмь.

21 Edhe ata i thanë: “Ne nuk kemi marrë asnjë letër për ty nga Judeja, as nuk erdhi ndonjë nga vëllezërit të na tregojë ose të thotë ndonjë të keqe për ty.

Они же к нему реша: мы ниже писания о тебе прияхом от Иудей, ниже пришед кто от братий возвести или глагола что о тебе зло:

22 Por ne dëshirojmë të dëgjojmë prej teje ç’mendon, sepse për këtë sekt ne dimë se kudo flitet kundra”.

молимся же, да слышим от тебе, яже мудрствуеши: о ереси бо сей ведомо есть нам, яко всюду сопротив глаголемо есть.

23 Dhe, mbasi i caktuan një ditë, erdhën shumë veta tek ai në banesën e tij; dhe ai shtjellonte dhe u dëshmonte atyre për mbretërinë e Perëndisë dhe, me anë të ligjit të Moisiut dhe të profetëve kërkonte

Уставивше же ему день, приидоша к нему в странноприемницу множайшии, имже сказаше свидетелствуя Царствие Божие и уверяя их, яже о Иисусе, от закона Моисеова и пророк, от утра даже до вечера.

24 Disa bindeshin nga ato që u thoshte, por të tjerë nuk besonin.

И ови убо вероваху глаголемым, ови же не вероваху.

25 Dhe, duke qenë në mospajtim njëri me tjetrin, u larguan, pasi Pali u tha pikërisht këto fjalë: “Mirë u foli Fryma e Shenjtë me anë të profetit Isaia etërve tanë,

Несогласни же суще друг ко другу, отхождаху, рекшу Павлу глагол един, яко добре Дух Святый глагола Исаием пророком ко отцем нашым,

26 duke thënë: “Shko tek ai popull dhe i thuaj: “Do të dëgjoni, por nuk do të merrni vesh, do të vështroni, por nuk do të shikoni;

глаголя: иди к людем сим и рцы: слухом услышите и не имате разумети: и видяще узрите и не имате видети:

27 në fakt zemra e këtij populli u bë e ngurtë, dhe i janë rënduar veshët dhe kanë mbyllur sytë, që të mos shohin me sy dhe të mos dëgjojnë me veshë dhe të mos kuptojnë me zemër dhe të mos kthehen dhe unë të mos i shëroj.

одебеле бо сердце людий сих, и ушима тяжко слышаша, и очи свои смежиша, да не како увидят очима, и ушима услышат, и сердцем уразумеют, и обратятся, и исцелю их.

28 Ta dini, pra, se ky shpëtim i Perëndisë iu dërgua johebrenjve, dhe ata do ta dëgjojnë!”.

Ведомо убо да будет вам, яко языком послася спасение Божие, сии и услышат.

29 Dhe si i tha këto fjalë, Judenjve ikën duke u ngrënë me shumë fjalë njëri me tjetrin.

И сия тому рекшу, отидоша Иудее, многое имуще между собою состязание.

30 Dhe Pali ndenji plot dy vjet në shtëpinë që kishte marrë me qira dhe priste të gjithë ata që vinin tek ai,

Пребысть же Павел два лета исполнь своею мздою (цела два лета на своем иждивении) и приимаше вся приходящыя к нему,

31 duke predikuar mbretërinë e Perëndisë dhe duke mësuar gjërat e Zotit Jezu Krisht me shumë liri dhe pa ndalim.

проповедуя Царствие Божие и учя яже о Господе нашем Иисусе Христе со всяким дерзновением невозбранно.