< Veprat e Apostujve 28 >

1 Dhe si shpëtuan, morën vesh atëherë se ishulli quhej Maltë.
KIT lao pitilar, se ap rongadar, me dake o adaneki Melite.
2 Barbarët treguan ndaj nesh një mirësjellje të pazakontë, sepse ndezën një zjarr të madh dhe na morën të gjithëve brenda, sepse binte shi dhe bënte ftohtë.
A men liki kan me kadek ong kit kaualap, pwe irail saunda kisiniai o kasamo kit karos, pweki katau moremor o pweki kapau.
3 Dhe, ndërsa Pali mblidhte ca shkarpa dhe i vinte mbi zjarr, nga të nxehtit doli një nepërkë dhe iu ngjit te dora.
Paulus lao wasai tui pena o kidi ong nani iai, serpent men ap lusadar sang nani iai pweki karakar o teng ong ni lim a.
4 Barbarët, kur panë gjarprin që i varej nga dora, i thanë njëri-tjetrit: “Me siguri ky njeri është një vrasës, sepse, edhe pse shpëtoi nga deti, drejtësia hyjnore nuk e lë të rrojë”.
A men liki ko lao udial man o a tengeteng ni lim a, re ap kasokasoi nan pung arail: Melel aramas men et me kamelar aramas, a piti sanger nan madau, ap rialar.
5 Por Pali, si e shkundi gjarprin në zjarr, nuk pësoi ndonjë të keqe.
I ari sipede wong man o nani iai o sota mesued kot lel ong i.
6 Dhe ata po prisnin që ai të fryhej ose të binte i vdekur në çast; por, mbasi pritën gjatë dhe panë se nuk po i ndodhte asgjë e pazakontë, ndryshuan mendim dhe thanë se ishte një perëndi.
Irail masamasan, ma a sota pan umposada de pupedi matala, a re lao masamasan warai o kilang, me a so suedi ong, re wukidalar ar lamelam o katitiki, me dene kot amen.
7 Edhe rreth atij vendi i kishte arat i pari i ishullit me emër Publius; ai na priti dhe na mbajti në shtëpi tri ditë miqësisht.
Saupeidi en dake o, me maraneki Puplius, kin sapaneki wasa o, kasamo o apapwali kit ran silu.
8 Dhe ndodhi që i ati i Publit dergjej në shtrat, i sëmurë me ethe dhe me dizenteri; Pali i shkoi dhe, mbasi ishte lutur, vuri duart mbi të dhe e shëroi.
A sam en Puplius wononeki somau karakar o somau nta. I me Paulus koti dong re a kapakapaki, pwil lim a kan po a, kakeladar i.
9 Mbas kësaj edhe banorë të tjerë të ishullit që kishin sëmundje vinin tek ai dhe u shëruan;
Men en lao wiauier, karos me somau nin dake, ap kodo kakelailadar.
10 dhe këta na nderuan me shumë ndere dhe, kur u nisëm për të lundruar, na furnizuan gjërat e nevojshme.
O re pil kaka kin kit kaualap. Kit lao maseldar, irail ari kidang pon sop o at kapinwar kasampwal.
11 Pas tre muajsh u nisëm me një anije të Aleksandrisë, që kishte dimëruar në ishull dhe që kishte si shenjë Dioskurët.
A murin saunipong silu se iang sop en Aleksandrien pot, me mimi ni dake o ni ansaun kapau, me kilel en mpor.
12 Dhe, si arritëm në Sirakuzë, qëndruam atje tri ditë.
A se keredi Serakus o kairu wasa o pong sili pong.
13 Dhe, prej andej, duke lundruar afër bregut, arritëm në Rexho. Të nesërmen fryu juga dhe për dy ditë arritëm në Pocuoli.
O sang wasa o se pidok tangatang lela dong Rekium, o manda ang air irepokedo o pong ta pong se lel ong Puteoli.
14 Kur gjetëm atje vëllezër, na lutën të rrimë tek ata shtatë ditë. Dhe kështu mbërritëm në Romë.
I wasa o se tu ong ia saulang kai, me poeki re at, sen mondi re’rail pong isi pong. Kit ari tangatang kokolang Rom.
15 Dhe vëllezërit e atjeshëm, kur dëgjuan për ne, na dolën para deri te Fori Apian dhe te Tri Tavernat; dhe Pali, kur i pa, e falënderoi Perëndinë dhe mori zemër.
O saulang kan en wasa o lao rongadar duen kit, re ap kodo tu ong kit Apipor o Tretapern; Paulus lao diar ir ada, ap kapinga Kot o kaporopor maular.
16 Kur arritëm në Romë, centurioni ia dorëzoi robërit komandantit të kampit; por Palit iu dha leja të rrijë më vete me një ushtar si roje.
Kit lao lel Rom, kaun en saunpei ap pangalang kaun en silepa kan me salidi ko, a Paulus me saladok kotikot wasa toror, saunpei men me sinsila i.
17 Pas tri ditësh, Pali thirri krerët e Judenjve. Kur ata u mblodhën, u tha atyre: “Vëllezër, ndonëse nuk bëra asgjë kundër popullit dhe kundër zakoneve të etërve, jam arrestuar në Jeruzalem dhe më kanë dorëzuar në duart e Romakëve.
Kadekadeo murin ran silu Paulus ap molipe pena saumas en Sus akai. Irail lao pokon penaer, a ap masani ong irail: Ri ai ko, nan sota mesued kot, me i wiadar ong aramas, de ong lamalam en sam atail akan, ari so, ngai me salidi o pakadara dong ni pa en men Rom akan sang Ierusalem.
18 Ata, si më pyetën, donin të më lëshonin, sepse tek unë nuk kishte asnjë faj që të meritonte vdekjen.
Irail lao kalekalelapoki ia, ap men lapwa ia dar, pwe sota dip ai, me i en kame kila.
19 Por, duke qenë se Judenjtë kundërshtonin, u detyrova t’i apelohem Cezarit, jo se kam ndonjë akuzë kundër kombit tim.
A Sus oko lao palian ia, i ap dorolang Sisa, kaidin ai men mpimpäki toun sap ai.
20 Për këtë arsye, pra, ju kam thirrur, ë t’ju shoh dhe t’ju flas, sepse për shpresën e Izraelit jam lidhur me këta hekura”.
I me i ekera komail ki pena, i en kilang komail o kasokasoi ong komail, pweki en Sus akan ar kaporopor, me i salikidi sal mata pot et.
21 Edhe ata i thanë: “Ne nuk kemi marrë asnjë letër për ty nga Judeja, as nuk erdhi ndonjë nga vëllezërit të na tregojë ose të thotë ndonjë të keqe për ty.
Irail sapeng i: Sota kisin likau, me se ale sang Iudäa duen komui, pil sota saulang amen, me kodido, me kaire kin kit o kadedeki, me dip omui mia.
22 Por ne dëshirojmë të dëgjojmë prej teje ç’mendon, sepse për këtë sekt ne dimë se kudo flitet kundra”.
A se men ronga sang komui duen omui lamelam, pwe se ronger duen pwin wet, me re kin palian wasa karos.
23 Dhe, mbasi i caktuan një ditë, erdhën shumë veta tek ai në banesën e tij; dhe ai shtjellonte dhe u dëshmonte atyre për mbretërinë e Perëndisë dhe, me anë të ligjit të Moisiut dhe të profetëve kërkonte
Irail ari kileledi ong i ran eu, ap pokon dong re a nan im en kairu. I ari kawewe ong irail o katitiki duen wein Kot, kapakaparok ki ong irail Iesus sang nan kapung en Moses o saukop akan, sang ni mansang lel nin sautik.
24 Disa bindeshin nga ato që u thoshte, por të tjerë nuk besonin.
Akai irail me kamelele a padak a akai so.
25 Dhe, duke qenë në mospajtim njëri me tjetrin, u larguan, pasi Pali u tha pikërisht këto fjalë: “Mirë u foli Fryma e Shenjtë me anë të profetit Isaia etërve tanë,
Irail ari sota minimin pena nan pung arail, re ap pur pasang ni en Paulus a katitiki masan pot et: Melel, saukop Iesaia kopadar ren Ngen saraui ong sam atail akan.
26 duke thënë: “Shko tek ai popull dhe i thuaj: “Do të dëgjoni, por nuk do të merrni vesh, do të vështroni, por nuk do të shikoni;
Masani: Ko wong ren aramas pukat indada: Komail kin rong ap so lelapok ki o ngingar, ap sota dedeki.
27 në fakt zemra e këtij populli u bë e ngurtë, dhe i janë rënduar veshët dhe kanë mbyllur sytë, që të mos shohin me sy dhe të mos dëgjojnë me veshë dhe të mos kuptojnë me zemër dhe të mos kthehen dhe unë të mos i shëroj.
Pwe mongiong en aramas pukat suedalar, o salong arail ponlar, o mas arail mair penaer, pwe re de ngar kida wasa mas ar, o rong kida wasa salong arail, o asaki nan mongiong arail o sapaledo, o I en kakele ir ada.
28 Ta dini, pra, se ky shpëtim i Perëndisë iu dërgua johebrenjve, dhe ata do ta dëgjojnë!”.
Komail ari en asa, me maur wot sang Kot mueidalang men liki kan o re pil pan peiki ong.
29 Dhe si i tha këto fjalë, Judenjve ikën duke u ngrënë me shumë fjalë njëri me tjetrin.
I lao masanier mepukat, Sus oko ap ko pasang o kapakaparok nan pung ar kaualap.
30 Dhe Pali ndenji plot dy vjet në shtëpinë që kishte marrë me qira dhe priste të gjithë ata që vinin tek ai,
A Paulus kotikot nan im eu, me a kin isesa par riau, o kasamo karos, me ko dong i,
31 duke predikuar mbretërinë e Perëndisë dhe duke mësuar gjërat e Zotit Jezu Krisht me shumë liri dhe pa ndalim.
Kaweweda wein Kot o aima padapadaki duen Kaun Iesus Kristus pwe sota me inapwiedi.

< Veprat e Apostujve 28 >