Veprat e Apostujve 28

1 Dhe si shpëtuan, morën vesh atëherë se ishulli quhej Maltë.

AND being safe landed, we then understood that the island was called Melita.

2 Barbarët treguan ndaj nesh një mirësjellje të pazakontë, sepse ndezën një zjarr të madh dhe na morën të gjithëve brenda, sepse binte shi dhe bënte ftohtë.

And the rude people treated us with singular humanity; for, lighting a fire, they received us all, because of the violent rain, and because of the cold.

3 Dhe, ndërsa Pali mblidhte ca shkarpa dhe i vinte mbi zjarr, nga të nxehtit doli një nepërkë dhe iu ngjit te dora.

But as Paul was gathering up a faggot of sticks, and laying them on the fire, there came a viper out of the heat, and fastened on his hand.

4 Barbarët, kur panë gjarprin që i varej nga dora, i thanë njëri-tjetrit: “Me siguri ky njeri është një vrasës, sepse, edhe pse shpëtoi nga deti, drejtësia hyjnore nuk e lë të rrojë”.

Now when the rude people saw the venomous animal hanging from his hand, they said one to another, Surely this man is a murderer, whom though preserved from the sea, righteous vengeance suffereth not to live.

5 Por Pali, si e shkundi gjarprin në zjarr, nuk pësoi ndonjë të keqe.

But he then shaking off the venomous animal into the fire, suffered no manner of inconvenience.

6 Dhe ata po prisnin që ai të fryhej ose të binte i vdekur në çast; por, mbasi pritën gjatë dhe panë se nuk po i ndodhte asgjë e pazakontë, ndryshuan mendim dhe thanë se ishte një perëndi.

Now they expected that a violent inflammation would ensue, or that he would have fallen suddenly dead: but when, after waiting a considerable time, they saw no inconvenience arise to him, they changed their opinion, and said that he was a divinity.

7 Edhe rreth atij vendi i kishte arat i pari i ishullit me emër Publius; ai na priti dhe na mbajti në shtëpi tri ditë miqësisht.

Now in the vicinity of that place was the estate of the principal person on the island, named Publius, who received us into his house, and lodged us with great humanity three days.

8 Dhe ndodhi që i ati i Publit dergjej në shtrat, i sëmurë me ethe dhe me dizenteri; Pali i shkoi dhe, mbasi ishte lutur, vuri duart mbi të dhe e shëroi.

And it so happened that the father of Publius was then confined to his bed with an attack of fever and dysentery: unto whom Paul went in, and after praying, laid his hands upon him, and healed him.

9 Mbas kësaj edhe banorë të tjerë të ishullit që kishin sëmundje vinin tek ai dhe u shëruan;

This then being the case, all the rest also who had diseases in the island came to him, and were healed.

10 dhe këta na nderuan me shumë ndere dhe, kur u nisëm për të lundruar, na furnizuan gjërat e nevojshme.

Then they honoured us with many tokens of respect; and when we were about to sail, laid in for us every necessary store.

11 Pas tre muajsh u nisëm me një anije të Aleksandrisë, që kishte dimëruar në ishull dhe që kishte si shenjë Dioskurët.

And after three months stay we sailed in a ship which had wintered in the island, from Alexandria, whose sign was Castor and Pollux:

12 Dhe, si arritëm në Sirakuzë, qëndruam atje tri ditë.

and proceeding on our voyage to Syracuse, we tarried there three days:

13 Dhe, prej andej, duke lundruar afër bregut, arritëm në Rexho. Të nesërmen fryu juga dhe për dy ditë arritëm në Pocuoli.

from whence we came round, and arrived opposite to Rhegium; and after one day the south wind arising, we came in two more to Puteoli:

14 Kur gjetëm atje vëllezër, na lutën të rrimë tek ata shtatë ditë. Dhe kështu mbërritëm në Romë.

where finding brethren, we were solicited by them to tarry seven days; and so we went for Rome.

15 Dhe vëllezërit e atjeshëm, kur dëgjuan për ne, na dolën para deri te Fori Apian dhe te Tri Tavernat; dhe Pali, kur i pa, e falënderoi Perëndinë dhe mori zemër.

And the brethren from thence, when they heard of our motions, came out to meet us as far as Appii Forum and the Three Taverns: whom when Paul saw, he gave thanks to God, and felt fresh courage.

16 Kur arritëm në Romë, centurioni ia dorëzoi robërit komandantit të kampit; por Palit iu dha leja të rrijë më vete me një ushtar si roje.

And when we were come to Rome, the centurion delivered the prisoners to the captain of the guard; but he permitted Paul to have an apartment by himself, with a soldier only who guarded him.

17 Pas tri ditësh, Pali thirri krerët e Judenjve. Kur ata u mblodhën, u tha atyre: “Vëllezër, ndonëse nuk bëra asgjë kundër popullit dhe kundër zakoneve të etërve, jam arrestuar në Jeruzalem dhe më kanë dorëzuar në duart e Romakëve.

Now it came to pass that after three days Paul called together the principal persons of the Jews. And when they were assembled, he said unto them, Men and brethren, though I have done nothing contrary to the people and the customs of our ancestors, yet have I been delivered up a prisoner into the hands of the Romans.

18 Ata, si më pyetën, donin të më lëshonin, sepse tek unë nuk kishte asnjë faj që të meritonte vdekjen.

Who, after a full examination, would have discharged me, because there was not the least cause found in me for death.

19 Por, duke qenë se Judenjtë kundërshtonin, u detyrova t’i apelohem Cezarit, jo se kam ndonjë akuzë kundër kombit tim.

But when the Jews opposed it, I was constrained to appeal unto Caesar; not that I have any accusation to bring against my countrymen.

20 Për këtë arsye, pra, ju kam thirrur, ë t’ju shoh dhe t’ju flas, sepse për shpresën e Izraelit jam lidhur me këta hekura”.

For this cause therefore have I invited you hither, to see and to converse with you; for on account of the hope of Israel am I bound with this chain.

21 Edhe ata i thanë: “Ne nuk kemi marrë asnjë letër për ty nga Judeja, as nuk erdhi ndonjë nga vëllezërit të na tregojë ose të thotë ndonjë të keqe për ty.

Then they said to him, We have neither received letters concerning thee from Judea, nor hath any one of the brethren who is arrived reported or spoken any thing evil of thee.

22 Por ne dëshirojmë të dëgjojmë prej teje ç’mendon, sepse për këtë sekt ne dimë se kudo flitet kundra”.

But we think it highly proper to hear from thee what thy sentiments are; for indeed as to this sect, it is well known to us that everywhere it meets with opposition.

23 Dhe, mbasi i caktuan një ditë, erdhën shumë veta tek ai në banesën e tij; dhe ai shtjellonte dhe u dëshmonte atyre për mbretërinë e Perëndisë dhe, me anë të ligjit të Moisiut dhe të profetëve kërkonte

Then having fixed a day with him, still more of them came to him at his lodging, to whom bearing his testimony, he set forth the kingdom of God, and persuaded them of the things relating to Jesus, both out of the law of Moses and the prophets, from morning until evening:

24 Disa bindeshin nga ato që u thoshte, por të tjerë nuk besonin.

and some were convinced by the things which were spoken, but others continued in their unbelief.

25 Dhe, duke qenë në mospajtim njëri me tjetrin, u larguan, pasi Pali u tha pikërisht këto fjalë: “Mirë u foli Fryma e Shenjtë me anë të profetit Isaia etërve tanë,

So being divided in sentiment among themselves, they broke up, Paul adding one word, That well had the Holy Ghost spoken by Isaiah the prophet unto our fathers,

26 duke thënë: “Shko tek ai popull dhe i thuaj: “Do të dëgjoni, por nuk do të merrni vesh, do të vështroni, por nuk do të shikoni;

saying, Go to this people, and say, “In hearing ye shall hear, and shall not understand; and seeing ye shall see, yet in nowise perceive.

27 në fakt zemra e këtij populli u bë e ngurtë, dhe i janë rënduar veshët dhe kanë mbyllur sytë, që të mos shohin me sy dhe të mos dëgjojnë me veshë dhe të mos kuptojnë me zemër dhe të mos kthehen dhe unë të mos i shëroj.

For the heart of this people is waxed gross, and with their ears they are thick of hearing, and their eyes have they shut; lest at any time they should see with their eyes, and hear with their ears, and understand with their hearts, and become converts, and I should heal them.”

28 Ta dini, pra, se ky shpëtim i Perëndisë iu dërgua johebrenjve, dhe ata do ta dëgjojnë!”.

Be it known therefore unto you, that to the Gentiles is the salvation of God sent, and they will hear.

29 Dhe si i tha këto fjalë, Judenjve ikën duke u ngrënë me shumë fjalë njëri me tjetrin.

And when he had thus spoken, the Jews went away, and had much disputing among themselves.

30 Dhe Pali ndenji plot dy vjet në shtëpinë që kishte marrë me qira dhe priste të gjithë ata që vinin tek ai,

But Paul abode two whole years in his own hired apartment, and received all who came to him,

31 duke predikuar mbretërinë e Perëndisë dhe duke mësuar gjërat e Zotit Jezu Krisht me shumë liri dhe pa ndalim.

preaching the kingdom of God, and teaching the things which concern the Lord Jesus Christ with all freedom of discourse, and without the least interruption.