Veprat e Apostujve 28

1 Dhe si shpëtuan, morën vesh atëherë se ishulli quhej Maltë.

Following the rescue, they learned that the island was called Malta.

2 Barbarët treguan ndaj nesh një mirësjellje të pazakontë, sepse ndezën një zjarr të madh dhe na morën të gjithëve brenda, sepse binte shi dhe bënte ftohtë.

Now the natives showed us unusual kindness, in that they kindled a fire and welcomed us all, because it had begun to rain and was cold.

3 Dhe, ndërsa Pali mblidhte ca shkarpa dhe i vinte mbi zjarr, nga të nxehtit doli një nepërkë dhe iu ngjit te dora.

But when Paul had gathered a bundle of sticks and placed them on the fire, because of the heat a viper came out and fastened itself on his hand.

4 Barbarët, kur panë gjarprin që i varej nga dora, i thanë njëri-tjetrit: “Me siguri ky njeri është një vrasës, sepse, edhe pse shpëtoi nga deti, drejtësia hyjnore nuk e lë të rrojë”.

So when the natives saw the beast hanging from his hand, they started saying to each other, “This man must be a murderer, whom Justice has not allowed to live, even though rescued from the sea.”

5 Por Pali, si e shkundi gjarprin në zjarr, nuk pësoi ndonjë të keqe.

But he just shook the beast off into the fire and suffered no harm.

6 Dhe ata po prisnin që ai të fryhej ose të binte i vdekur në çast; por, mbasi pritën gjatë dhe panë se nuk po i ndodhte asgjë e pazakontë, ndryshuan mendim dhe thanë se ishte një perëndi.

Well they were expecting him to swell up, or suddenly fall down dead; but after waiting for quite a while and seeing nothing unusual happening to him, they changed their mind and started saying he was a god.

7 Edhe rreth atij vendi i kishte arat i pari i ishullit me emër Publius; ai na priti dhe na mbajti në shtëpi tri ditë miqësisht.

Now in that region there were properties belonging to the chief man of the island, named Publius, who welcomed us and in a friendly manner took care of us for three days.

8 Dhe ndodhi që i ati i Publit dergjej në shtrat, i sëmurë me ethe dhe me dizenteri; Pali i shkoi dhe, mbasi ishte lutur, vuri duart mbi të dhe e shëroi.

Well it happened that the father of Publius was sick in bed with fever and dysentery; Paul went in to him, prayed, and laying his hands on him, healed him.

9 Mbas kësaj edhe banorë të tjerë të ishullit që kishin sëmundje vinin tek ai dhe u shëruan;

So, when this had happened, the rest of those on the island who had diseases started coming and being healed;

10 dhe këta na nderuan me shumë ndere dhe, kur u nisëm për të lundruar, na furnizuan gjërat e nevojshme.

who also honored us in many ways, and when we put to sea they provided the necessary things.

11 Pas tre muajsh u nisëm me një anije të Aleksandrisë, që kishte dimëruar në ishull dhe që kishte si shenjë Dioskurët.

Now after three months we put to sea in an Alexandrian ship that had wintered in the island, whose figurehead was ‘the Twin Brothers’.

12 Dhe, si arritëm në Sirakuzë, qëndruam atje tri ditë.

We put in at Syracuse and stayed there three days;

13 Dhe, prej andej, duke lundruar afër bregut, arritëm në Rexho. Të nesërmen fryu juga dhe për dy ditë arritëm në Pocuoli.

from there we tacked back and forth and arrived at Rhegium. After one day a south wind sprang up, and on the second day we came to Puteoli,

14 Kur gjetëm atje vëllezër, na lutën të rrimë tek ata shtatë ditë. Dhe kështu mbërritëm në Romë.

where we found brothers who urged us to stay there seven days—that was how we went toward Rome.

15 Dhe vëllezërit e atjeshëm, kur dëgjuan për ne, na dolën para deri te Fori Apian dhe te Tri Tavernat; dhe Pali, kur i pa, e falënderoi Perëndinë dhe mori zemër.

And the brothers there, when they heard about our circumstances, came out to meet us as far as Appii Forum and Three Inns. When Paul saw them he thanked God and took courage.

16 Kur arritëm në Romë, centurioni ia dorëzoi robërit komandantit të kampit; por Palit iu dha leja të rrijë më vete me një ushtar si roje.

Now when we entered Rome, the centurion delivered the prisoners to the commander; but Paul was allowed to live by himself, with the soldier who guarded him.

17 Pas tri ditësh, Pali thirri krerët e Judenjve. Kur ata u mblodhën, u tha atyre: “Vëllezër, ndonëse nuk bëra asgjë kundër popullit dhe kundër zakoneve të etërve, jam arrestuar në Jeruzalem dhe më kanë dorëzuar në duart e Romakëve.

It happened that after three days Paul called together the leaders of the Jews; and when they had assembled he said to them: “Men, brothers, though I had done nothing against ‘the people’ or the ancestral customs, still I was delivered as a prisoner from Jerusalem into the hands of the Romans,

18 Ata, si më pyetën, donin të më lëshonin, sepse tek unë nuk kishte asnjë faj që të meritonte vdekjen.

who, when they had examined me, were intending to release me, because I was not guilty of any crime deserving death.

19 Por, duke qenë se Judenjtë kundërshtonin, u detyrova t’i apelohem Cezarit, jo se kam ndonjë akuzë kundër kombit tim.

But when the Jews spoke against it, I was compelled to appeal to Caesar; not that I had anything about which to accuse my nation.

20 Për këtë arsye, pra, ju kam thirrur, ë t’ju shoh dhe t’ju flas, sepse për shpresën e Izraelit jam lidhur me këta hekura”.

For this reason therefore I asked to see you and speak with you; it is because of the hope of Israel that I am bound with this chain.”

21 Edhe ata i thanë: “Ne nuk kemi marrë asnjë letër për ty nga Judeja, as nuk erdhi ndonjë nga vëllezërit të na tregojë ose të thotë ndonjë të keqe për ty.

So they said to him: “We have neither received letters from Judea concerning you, nor have any of the brothers who came reported or spoken any evil about you.

22 Por ne dëshirojmë të dëgjojmë prej teje ç’mendon, sepse për këtë sekt ne dimë se kudo flitet kundra”.

But we desire to hear from you what you think; because as for this sect, we know that it is spoken against everywhere.”

23 Dhe, mbasi i caktuan një ditë, erdhën shumë veta tek ai në banesën e tij; dhe ai shtjellonte dhe u dëshmonte atyre për mbretërinë e Perëndisë dhe, me anë të ligjit të Moisiut dhe të profetëve kërkonte

So arranging a day with him, even more people came to him at his lodging, to whom he kept expounding from morning until evening: solemnly testifying about the Kingdom of God and trying to convince them concerning Jesus, from both the Law of Moses and the Prophets.

24 Disa bindeshin nga ato që u thoshte, por të tjerë nuk besonin.

Well some were persuaded by what had been said, and some kept refusing to believe.

25 Dhe, duke qenë në mospajtim njëri me tjetrin, u larguan, pasi Pali u tha pikërisht këto fjalë: “Mirë u foli Fryma e Shenjtë me anë të profetit Isaia etërve tanë,

So being in disagreement among themselves they started to leave, after Paul had said this one word: “The Holy Spirit spoke correctly to our fathers through Isaiah the prophet,

26 duke thënë: “Shko tek ai popull dhe i thuaj: “Do të dëgjoni, por nuk do të merrni vesh, do të vështroni, por nuk do të shikoni;

saying: ‘Go to this people and say, “You will keep on hearing, but never understand; you will keep on seeing, but never perceive”;

27 në fakt zemra e këtij populli u bë e ngurtë, dhe i janë rënduar veshët dhe kanë mbyllur sytë, që të mos shohin me sy dhe të mos dëgjojnë me veshë dhe të mos kuptojnë me zemër dhe të mos kthehen dhe unë të mos i shëroj.

because the heart of this people has become sluggish, and their ears are hard of hearing, and their eyes they have closed; in order that they not see with their eyes, nor hear with their ears, nor understand with their heart, nor turn back, so I could heal them.’

28 Ta dini, pra, se ky shpëtim i Perëndisë iu dërgua johebrenjve, dhe ata do ta dëgjojnë!”.

Therefore let it be known to you that the salvation of God has been sent to the Gentiles; they will listen!”

29 Dhe si i tha këto fjalë, Judenjve ikën duke u ngrënë me shumë fjalë njëri me tjetrin.

And when he had said these things the Jews went their way, having a great dispute among themselves.

30 Dhe Pali ndenji plot dy vjet në shtëpinë që kishte marrë me qira dhe priste të gjithë ata që vinin tek ai,

Paul stayed two whole years in his own rented house, and received all who came to see him,

31 duke predikuar mbretërinë e Perëndisë dhe duke mësuar gjërat e Zotit Jezu Krisht me shumë liri dhe pa ndalim.

proclaiming the Kingdom of God and teaching the things concerning the Lord Jesus Christ, with all boldness, without hindrance.