Veprat e Apostujve 28

1 Dhe si shpëtuan, morën vesh atëherë se ishulli quhej Maltë.

And when they had saved themselves, they then learned that the island was called Melita.

2 Barbarët treguan ndaj nesh një mirësjellje të pazakontë, sepse ndezën një zjarr të madh dhe na morën të gjithëve brenda, sepse binte shi dhe bënte ftohtë.

And the barbarians showed us no ordinary kindness; for they kindled a fire, and received us all, because of the rain which was falling, and because of the cold.

3 Dhe, ndërsa Pali mblidhte ca shkarpa dhe i vinte mbi zjarr, nga të nxehtit doli një nepërkë dhe iu ngjit te dora.

And when Paul had brought together a heap of brushwood, and laid it on the fire, a viper came out, by reason of the heat, and fastened itself on his hand.

4 Barbarët, kur panë gjarprin që i varej nga dora, i thanë njëri-tjetrit: “Me siguri ky njeri është një vrasës, sepse, edhe pse shpëtoi nga deti, drejtësia hyjnore nuk e lë të rrojë”.

And when the barbarians saw the reptile hanging from his hand, they said to one another: This man is certainly a murderer, whom, although he has saved himself from the sea, justice does not permit to live.

5 Por Pali, si e shkundi gjarprin në zjarr, nuk pësoi ndonjë të keqe.

Then he shook the reptile from him into the fire, and suffered no harm.

6 Dhe ata po prisnin që ai të fryhej ose të binte i vdekur në çast; por, mbasi pritën gjatë dhe panë se nuk po i ndodhte asgjë e pazakontë, ndryshuan mendim dhe thanë se ishte një perëndi.

But they were expecting that he would become inflamed and swollen, or would suddenly fall down dead; yet, after expecting it for a long time, and seeing no harm befall him, they changed their mind, and said he was a god.

7 Edhe rreth atij vendi i kishte arat i pari i ishullit me emër Publius; ai na priti dhe na mbajti në shtëpi tri ditë miqësisht.

Among the estates about that place were those of the chief man of the island, whose name was Publius, who took us to his house, and, for three days, entertained us kindly.

8 Dhe ndodhi që i ati i Publit dergjej në shtrat, i sëmurë me ethe dhe me dizenteri; Pali i shkoi dhe, mbasi ishte lutur, vuri duart mbi të dhe e shëroi.

And it happened that the father of Publius was lying sick with fever and dysentery. And Paul went in to him, and prayed, and laid his hands on him, and restored him to health.

9 Mbas kësaj edhe banorë të tjerë të ishullit që kishin sëmundje vinin tek ai dhe u shëruan;

Therefore, after this had been clone, the rest also in the island who had diseases, came and were cured.

10 dhe këta na nderuan me shumë ndere dhe, kur u nisëm për të lundruar, na furnizuan gjërat e nevojshme.

And they also honored us with many honors; and, when we put to sea, they supplied us with such things as we needed.

11 Pas tre muajsh u nisëm me një anije të Aleksandrisë, që kishte dimëruar në ishull dhe që kishte si shenjë Dioskurët.

After three months we put to sea in a ship of Alexandria, which had wintered in the island, whose sign was the Dioscuri.

12 Dhe, si arritëm në Sirakuzë, qëndruam atje tri ditë.

And we landed at Syracuse, and remained there three days:

13 Dhe, prej andej, duke lundruar afër bregut, arritëm në Rexho. Të nesërmen fryu juga dhe për dy ditë arritëm në Pocuoli.

from which place, by coasting about, we came to Rhegium; and one day afterward, the south wind arose; and we came, on the next day, to Puteoli,

14 Kur gjetëm atje vëllezër, na lutën të rrimë tek ata shtatë ditë. Dhe kështu mbërritëm në Romë.

where we found brethren, and were persuaded to remain with them seven days. And thus we went toward Home.

15 Dhe vëllezërit e atjeshëm, kur dëgjuan për ne, na dolën para deri te Fori Apian dhe te Tri Tavernat; dhe Pali, kur i pa, e falënderoi Perëndinë dhe mori zemër.

And from this place, the brethren, having heard of us, came out as far as Appii Forum and the Three Taverns, to meet us. When Paul saw the brethren, he thanked God, and took courage.

16 Kur arritëm në Romë, centurioni ia dorëzoi robërit komandantit të kampit; por Palit iu dha leja të rrijë më vete me një ushtar si roje.

When we came to Rome, the centurion delivered the prisoners to the captain of the guard; but Paul was permitted to dwell by himself, with a soldier that guarded him.

17 Pas tri ditësh, Pali thirri krerët e Judenjve. Kur ata u mblodhën, u tha atyre: “Vëllezër, ndonëse nuk bëra asgjë kundër popullit dhe kundër zakoneve të etërve, jam arrestuar në Jeruzalem dhe më kanë dorëzuar në duart e Romakëve.

And it came to pass, after three days, that he called together the chief men of the Jews; and when they had come, he said to them: Brethren, though I have done nothing against the people, or the customs of our fathers, yet I was delivered as a prisoner from Jerusalem into the hands of the Romans.

18 Ata, si më pyetën, donin të më lëshonin, sepse tek unë nuk kishte asnjë faj që të meritonte vdekjen.

They, after examination, would have released me, for they found no cause of death in me.

19 Por, duke qenë se Judenjtë kundërshtonin, u detyrova t’i apelohem Cezarit, jo se kam ndonjë akuzë kundër kombit tim.

But because the Jews spoke against it, I was compelled to appeal to Cæsar: not that I have any accusation to bring against my own nation.

20 Për këtë arsye, pra, ju kam thirrur, ë t’ju shoh dhe t’ju flas, sepse për shpresën e Izraelit jam lidhur me këta hekura”.

For this reason, I called for you, that I might see you and speak to you; for on account of the hope of Israel, I am bound with this chain.

21 Edhe ata i thanë: “Ne nuk kemi marrë asnjë letër për ty nga Judeja, as nuk erdhi ndonjë nga vëllezërit të na tregojë ose të thotë ndonjë të keqe për ty.

And they said to him: We have neither received letters from Judea concerning you, nor has any one of the brethren come, and reported or spoken any evil of you.

22 Por ne dëshirojmë të dëgjojmë prej teje ç’mendon, sepse për këtë sekt ne dimë se kudo flitet kundra”.

But we think it right to hear from you what you think: for, as it respects this sect, we know that it is everywhere spoken against.

23 Dhe, mbasi i caktuan një ditë, erdhën shumë veta tek ai në banesën e tij; dhe ai shtjellonte dhe u dëshmonte atyre për mbretërinë e Perëndisë dhe, me anë të ligjit të Moisiut dhe të profetëve kërkonte

And when they had appointed him a day, many came to him at his lodging; to whom, from morning till evening; , he earnestly testified, and set forth the kingdom of God, persuading them concerning Jesus, both from the law of Moses, and from the prophets.

24 Disa bindeshin nga ato që u thoshte, por të tjerë nuk besonin.

And some believed the things that were spoken, and some believed not.

25 Dhe, duke qenë në mospajtim njëri me tjetrin, u larguan, pasi Pali u tha pikërisht këto fjalë: “Mirë u foli Fryma e Shenjtë me anë të profetit Isaia etërve tanë,

And not agreeing among themselves, they departed, after Paul had spoken one word: Well did the Holy Spirit speak to our fathers by Isaiah the prophet,

26 duke thënë: “Shko tek ai popull dhe i thuaj: “Do të dëgjoni, por nuk do të merrni vesh, do të vështroni, por nuk do të shikoni;

saying: Go to this people and say, You shall surely hear, but you will not understand; and you shall surely see, but you will not perceive.

27 në fakt zemra e këtij populli u bë e ngurtë, dhe i janë rënduar veshët dhe kanë mbyllur sytë, që të mos shohin me sy dhe të mos dëgjojnë me veshë dhe të mos kuptojnë me zemër dhe të mos kthehen dhe unë të mos i shëroj.

For the heart of this people has become fat, and with their ears they hear heavily, and their eyes they have closed, lest they should see with their eyes, and hear with their ears, and understand with their heart, and should turn, and I should restore them to health.

28 Ta dini, pra, se ky shpëtim i Perëndisë iu dërgua johebrenjve, dhe ata do ta dëgjojnë!”.

Therefore, be it known to you, that the salvation of God is sent to the Gentiles, and they will hear.

29 Dhe si i tha këto fjalë, Judenjve ikën duke u ngrënë me shumë fjalë njëri me tjetrin.

And when he had said these things, the Jews departed, and had great disputation among themselves.

30 Dhe Pali ndenji plot dy vjet në shtëpinë që kishte marrë me qira dhe priste të gjithë ata që vinin tek ai,

And Paul dwelt two whole years in his own rented house, and received all that came to him,

31 duke predikuar mbretërinë e Perëndisë dhe duke mësuar gjërat e Zotit Jezu Krisht me shumë liri dhe pa ndalim.

preaching the kingdom of God, and teaching the things concerning the Lord Jesus Christ, with all boldness and without hinderance.