Veprat e Apostujve 28

1 Dhe si shpëtuan, morën vesh atëherë se ishulli quhej Maltë.

ⲁ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀⲚⲚⲞϨⲈⲘ ⲦⲞⲦⲈ ⲀⲚⲈⲘⲒ ϪⲈ ϢⲀⲨⲘⲞⲨϮ ⲚϮⲚⲎⲤⲞⲤ ⲈⲦⲈⲘⲘⲀⲨ ϪⲈ ⲘⲈⲖⲒⲦⲒⲚⲎ.

2 Barbarët treguan ndaj nesh një mirësjellje të pazakontë, sepse ndezën një zjarr të madh dhe na morën të gjithëve brenda, sepse binte shi dhe bënte ftohtë.

ⲃ̅ⲚⲒⲂⲀⲢⲂⲀⲢⲞⲤ ⲆⲈ ⲚⲦⲈⲠⲒⲘⲀ ⲈⲦⲈⲘⲘⲀⲨ ⲚⲀⲨⲒⲢⲒ ⲚⲞⲨⲘⲈⲦⲘⲀⲒⲢⲰⲘⲒ ⲚⲈⲘⲀⲚ ⲚⲞⲨⲔⲞⲨϪⲒ ⲀⲚ ⲈⲦⲀⲨϬⲈⲢⲈ ⲞⲨⲬⲢⲰⲘ ⲄⲀⲢ ⲀⲨϢⲞⲠⲦⲈⲚ ⲦⲎⲢⲈⲚ ⲈⲢⲰⲞⲨ ⲈⲐⲂⲈ ⲠⲒⲘⲞⲨⲚϨⲰⲞⲨ ⲈⲦⲈ ⲚⲀϤϢⲞⲠ ⲚⲈⲘ ⲈⲐⲂⲈ ⲠⲒⲰϪⲈⲂ.

3 Dhe, ndërsa Pali mblidhte ca shkarpa dhe i vinte mbi zjarr, nga të nxehtit doli një nepërkë dhe iu ngjit te dora.

ⲅ̅ⲀϤⲔⲞⲦϤ ⲆⲈ ⲚϪⲈⲠⲀⲨⲖⲞⲤ ⲀϤϪⲒⲘⲒ ⲚⲞⲨⲘⲎϢ ⲚⲖⲈⲠϢ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀϤϨⲒⲦⲞⲨ ⲈⲠⲒⲬⲢⲰⲘ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲈⲚ ⲠⲒϦⲘⲞⲘ ⲀⲤⲒ ⲈⲂⲞⲖ ⲚϪⲈⲞⲨⲀϪⲰ ⲀⲤϪⲈⲔϨ ⲦⲈϤϪⲒϪ.

4 Barbarët, kur panë gjarprin që i varej nga dora, i thanë njëri-tjetrit: “Me siguri ky njeri është një vrasës, sepse, edhe pse shpëtoi nga deti, drejtësia hyjnore nuk e lë të rrojë”.

ⲇ̅ⲈⲦⲀⲨⲚⲀⲨ ⲆⲈ ⲚϪⲈⲚⲒⲂⲀⲢⲂⲀⲢⲞⲤ ⲈⲠⲒⲐⲎ ⲢⲒⲞⲚ ⲈϤⲀϢⲒ ⲚⲤⲀⲦⲈϤϪⲒϪ ⲚⲀⲨϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ⲚⲚⲞⲨⲈⲢⲎⲞⲨ ϪⲈ ⲠⲀⲚⲦⲰⲤ ⲠⲀⲒⲢⲰⲘⲒ ⲞⲨⲢⲈϤϦⲰⲦⲈⲂ ⲠⲈ ⲪⲀⲒ ⲈⲦⲈ ⲘⲈⲚⲈⲚⲤⲀ ⲈⲦⲀϤⲚⲞϨⲈⲘ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲪⲒⲞⲘ ⲘⲠⲈ ⲠⲈϤϨⲀⲠ ⲬⲀϤ ⲈⲰⲚϦ.

5 Por Pali, si e shkundi gjarprin në zjarr, nuk pësoi ndonjë të keqe.

ⲉ̅ⲚⲐⲞϤ ⲘⲈⲚ ⲞⲨⲚ ⲀϤⲚⲈϨ ⲠⲒⲐⲎⲢⲒⲞⲚ ⲈⲠⲒⲬⲢⲰⲘ ⲘⲠⲈ ϨⲖⲒ ⲘⲠⲈⲦϨⲰⲞⲨ ϢⲰⲠⲒ ⲘⲘⲞϤ.

6 Dhe ata po prisnin që ai të fryhej ose të binte i vdekur në çast; por, mbasi pritën gjatë dhe panë se nuk po i ndodhte asgjë e pazakontë, ndryshuan mendim dhe thanë se ishte një perëndi.

ⲋ̅ⲚⲐⲰⲞⲨ ⲆⲈ ⲚⲀⲨⲘⲈⲨⲒ ϪⲈ ϤⲚⲀⲪⲰϪⲒ ⲒⲈ ϤⲚⲀϨⲈⲒ ⲤⲀⲦⲞⲦϤ ⲚⲦⲈϤⲘⲞⲨ ⲈⲦⲀⲨⲰⲤⲔ ⲆⲈ ⲈⲨⲤⲞⲘⲤ ⲈⲢⲞϤ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀⲨⲚⲀⲨ ϪⲈ ⲘⲠⲈ ϨⲖⲒ ⲚϨⲰⲂ ⲈϤϨⲰⲞⲨ ⲦⲀϨⲞϤ ⲀⲨⲔⲞⲦⲞⲨ ⲤⲀⲦⲞⲦⲞⲨ ⲈⲨϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ⲈⲢⲞϤ ϪⲈ ⲞⲨⲚⲞⲨϮ ⲠⲈ.

7 Edhe rreth atij vendi i kishte arat i pari i ishullit me emër Publius; ai na priti dhe na mbajti në shtëpi tri ditë miqësisht.

ⲍ̅ⲚϨⲢⲎⲒ ⲆⲈ ϦⲈⲚⲠⲒⲘⲀ ⲈⲦⲈⲘⲘⲀⲨ ⲚⲈⲞⲨⲞⲚ ⲞⲨⲘⲎϢ ⲚⲒⲞϨⲒ ϢⲞⲠ ⲚⲦⲈⲠⲒϨⲞⲨⲒⲦ ⲚⲦⲈϮⲚⲎⲤⲞⲤ ⲈⲠⲈϤⲢⲀⲚ ⲠⲈ ⲠⲞⲨⲠⲖⲒⲞⲤ ⲪⲀⲒ ⲈⲦⲀϤϬⲒⲦⲦⲈⲚ ⲈϨⲢⲎⲒ ⲀϤϢⲞⲠⲦⲈⲚ ⲈⲢⲞϤ ϦⲈⲚⲞⲨⲘⲈⲒ ⲘⲘⲈⲦϢⲀⲠϢⲈⲘⲘⲞ ⲚⲄ ⲚⲈϨⲞⲞⲨ.

8 Dhe ndodhi që i ati i Publit dergjej në shtrat, i sëmurë me ethe dhe me dizenteri; Pali i shkoi dhe, mbasi ishte lutur, vuri duart mbi të dhe e shëroi.

ⲏ̅ⲀⲤϢⲰⲠⲒ ⲆⲈ ⲈⲦⲀ ⲪⲒⲰⲦ ⲘⲠⲞⲨⲠⲖⲒⲞⲤ ϢⲰⲠⲒ ϦⲈⲚϨⲀⲚϦⲘⲞⲘ ⲚⲈⲘ ϨⲀⲚϢⲀⲚⲘⲀϦⲦ ⲈϤϢⲦⲎⲞⲨⲦ ϦⲀⲢⲰⲞⲨ ⲪⲀⲒ ⲆⲈ ⲀⲠⲀⲨⲖⲞⲤ ϢⲈ ⲈϦⲞⲨⲚ ϢⲀⲢⲞϤ ⲀϤⲈⲢⲠⲢⲞⲤⲈⲨⲬⲈⲤⲐⲈ ⲀϤⲬⲀ ⲚⲈϤϪⲒϪ ϨⲒϪⲰϤ ⲀϤⲦⲀⲖϬⲞϤ.

9 Mbas kësaj edhe banorë të tjerë të ishullit që kishin sëmundje vinin tek ai dhe u shëruan;

ⲑ̅ⲈⲦⲀ ⲪⲀⲒ ⲆⲈ ϢⲰⲠⲒ ⲠⲤⲰϪⲠ ⲈⲦϦⲈⲚ ϮⲚⲎⲤⲞⲤ ⲈⲦⲈ ⲞⲨⲞⲚ ϢⲰⲚⲒ ϢⲞⲠ ⲘⲘⲰⲞⲨ ⲚⲀⲨⲚⲎⲞⲨ ϢⲀⲢⲞϤ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀϤⲦⲀⲖϬⲞ ⲘⲘⲰⲞⲨ.

10 dhe këta na nderuan me shumë ndere dhe, kur u nisëm për të lundruar, na furnizuan gjërat e nevojshme.

ⲓ̅ⲚⲀⲒ ⲆⲈ ⲀⲨⲦⲀⲒⲞⲚ ϦⲈⲚⲞⲨⲚⲒϢϮ ⲚⲦⲀⲒⲞ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲨⲚⲀⲈⲚⲦⲈⲚ ⲈⲂⲞⲖ ⲘⲘⲀⲨ ⲀⲨⲤⲈⲂⲦⲰⲦⲈⲚ ⲘⲠⲈⲦⲈⲚⲈⲢⲬⲢⲒⲀ ⲘⲘⲞϤ.

11 Pas tre muajsh u nisëm me një anije të Aleksandrisë, që kishte dimëruar në ishull dhe që kishte si shenjë Dioskurët.

ⲓ̅ⲁ̅ⲘⲈⲚⲈⲚⲤⲀ ⲄⲆⲈ ⲚⲀⲂⲞⲦ ⲀⲚⲒ ϨⲒ ⲞⲨϪⲞⲒ ⲚⲦⲈⲢⲀⲔⲞϮ ⲈⲢⲈ ⲞⲨⲞⲚ ⲞⲨⲘⲎⲒⲚⲒ ϨⲒⲰⲦϤ ⲚⲦⲈϨⲀⲚⲆⲒⲞⲤⲔⲞⲢⲞⲤ ⲈⲀϤⲈⲢⲠⲀⲢⲀⲬⲒⲘⲀⲌⲒⲚ ϦⲈⲚϮⲚⲎⲤⲞⲤ.

12 Dhe, si arritëm në Sirakuzë, qëndruam atje tri ditë.

ⲓ̅ⲃ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀⲚⲘⲞⲚⲒ ⲈⲤⲒⲢⲀⲔⲞⲨⲤⲀⲤ ⲀⲚϢⲰⲠⲒ ⲘⲘⲀⲨ ⲚⲄ ⲚⲈϨⲞⲞⲨ.

13 Dhe, prej andej, duke lundruar afër bregut, arritëm në Rexho. Të nesërmen fryu juga dhe për dy ditë arritëm në Pocuoli.

ⲓ̅ⲅ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀⲚⲒ ⲈⲂⲞⲖ ⲘⲘⲀⲨ ⲀⲚⲈⲢⲔⲀⲦⲀⲚⲦⲀⲚ ⲈⲢⲎⲄⲒⲞⲚ ⲞⲨⲞϨ ⲘⲈⲚⲈⲚⲤⲀ ⲞⲨⲈϨⲞⲞⲨ ⲀϤⲀⲘⲀϨⲒ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈϪⲰⲚ ⲚϪⲈⲞⲨⲐⲞⲨⲢⲎ ⲤⲀⲚⲒ ⲘⲠⲈⲚⲂ ⲈⲠⲞⲚⲦⲒⲞⲖⲞⲨⲤ.

14 Kur gjetëm atje vëllezër, na lutën të rrimë tek ata shtatë ditë. Dhe kështu mbërritëm në Romë.

ⲓ̅ⲇ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀⲚϪⲒⲘⲒ ⲚⲚⲒⲤⲚⲎⲞⲨ ⲘⲘⲀⲨ ⲀⲨⲐⲈⲦ ⲠⲈⲚϨⲎⲦ ⲈⲐⲢⲈⲚϢⲰⲠⲒ ϦⲀⲦⲞⲦⲞⲨ ⲚⲌ ⲚⲈϨⲞⲞⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲠⲀⲒⲢⲎϮ ⲀⲚⲒ ⲈⲢⲰⲘⲎ.

15 Dhe vëllezërit e atjeshëm, kur dëgjuan për ne, na dolën para deri te Fori Apian dhe te Tri Tavernat; dhe Pali, kur i pa, e falënderoi Perëndinë dhe mori zemër.

ⲓ̅ⲉ̅ⲈⲦⲀⲨⲤⲰⲦⲈⲘ ⲆⲈ ⲚϪⲈⲚⲒⲤⲚⲎⲞⲨ ⲈⲦⲈⲘⲘⲀⲨ ⲈⲐⲂⲎⲦⲈⲚ ⲀⲨⲒ ⲈⲂⲞⲖ ⲈϨⲢⲀⲚ ϢⲀ ⲈϨⲢⲎⲒ ⲈⲀⲠⲠⲒⲞⲪⲞⲢⲞⲨ ⲚⲄ ⲚⲦⲀⲂⲈⲢⲚⲰⲚ ⲈⲦⲀϤⲚⲀⲨ ⲆⲈ ⲈⲢⲰⲞⲨ ⲚϪⲈⲠⲀⲨⲖⲞⲤ ⲀϤϢⲈⲠϨⲘⲞⲦ ⲚⲦⲈⲚ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤϬⲒ ⲚⲞⲨⲘⲈⲦϪⲀⲢϨⲎ Ⲧ.

16 Kur arritëm në Romë, centurioni ia dorëzoi robërit komandantit të kampit; por Palit iu dha leja të rrijë më vete me një ushtar si roje.

ⲓ̅ⲋ̅ϨⲞⲦⲈ ⲆⲈ ⲈⲦⲀⲚϢⲈ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈⲢⲰⲘⲎ ⲀϤⲞⲨⲀϨⲤⲀϨⲚⲒ ⲘⲠⲀⲨⲖⲞⲤ ⲈⲐⲢⲈϤϢⲰⲠⲒ ⲘⲘⲀⲨⲀⲦϤ ⲚⲈⲘ ⲠⲒⲘⲀⲦⲞⲒ ⲈⲦⲀⲢⲈϨ ⲈⲢⲞϤ.

17 Pas tri ditësh, Pali thirri krerët e Judenjve. Kur ata u mblodhën, u tha atyre: “Vëllezër, ndonëse nuk bëra asgjë kundër popullit dhe kundër zakoneve të etërve, jam arrestuar në Jeruzalem dhe më kanë dorëzuar në duart e Romakëve.

ⲓ̅ⲍ̅ⲀⲤϢⲰⲠⲒ ⲆⲈ ⲘⲈⲚⲈⲚⲤⲀ ⲄⲚⲈϨⲞⲞⲨ ⲀϤⲘⲞⲨϮ ⲈⲚⲒϨⲞⲨⲀϮ ⲚⲦⲈⲚⲒⲒⲞⲨⲆⲀⲒ ⲈⲦϢⲞⲠ ⲘⲘⲀⲨ ⲈⲦⲀⲨⲒ ⲆⲈ ⲈⲘⲀⲨ ⲚⲀϤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ⲚⲰⲞⲨ ⲀⲚⲞⲔ ⲚⲒⲢⲰⲘⲒ ⲚⲈⲚⲤⲚⲎⲞⲨ ⲘⲠⲒⲈⲢϨⲖⲒ ⲈⲒϮ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈϨⲢⲀϤ ⲘⲠⲒⲖⲀⲞⲤ ⲒⲈ ⲚⲒⲤⲨⲚⲎⲐⲒⲀ ⲚⲦⲈⲚⲈⲚⲒⲞϮ ⲀⲨⲤⲞⲚϨⲦ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲒⲈⲢⲞⲤⲀⲖⲎⲘ ⲀⲨⲦⲎⲒⲦ ⲈϦⲢⲎⲒ ⲈⲚⲈⲚϪⲒϪ ⲚⲚⲒⲢⲰⲘⲈⲞⲤ.

18 Ata, si më pyetën, donin të më lëshonin, sepse tek unë nuk kishte asnjë faj që të meritonte vdekjen.

ⲓ̅ⲏ̅ⲚⲀⲒ ⲈⲦⲀⲨϦⲈⲦϦⲰⲦ ⲚⲀⲨⲞⲨⲰϢ ⲈⲬⲀⲦ ⲈⲂⲞⲖ ⲠⲈ ϪⲈ ⲘⲠⲞⲨϪⲈⲘ ϨⲖⲒ ⲚⲈⲦⲒⲀ ⲚⲦⲈⲪⲘⲞⲨ ⲈϤϢⲞⲠ ⲚϦⲎⲦ.

19 Por, duke qenë se Judenjtë kundërshtonin, u detyrova t’i apelohem Cezarit, jo se kam ndonjë akuzë kundër kombit tim.

ⲓ̅ⲑ̅ⲈⲨⲈⲢⲀⲚⲦⲒⲖⲈⲄⲒⲚ ⲆⲈ ⲚϪⲈⲚⲒⲒⲞⲨⲆⲀⲒ ⲀⲤⲈⲢⲀⲚⲀⲄⲔⲎ ⲈⲢⲞⲒ ⲈⲈⲢⲈⲠⲒⲔⲀⲖⲒⲤⲐⲈ ⲘⲠⲞⲨⲢⲞ ⲘⲪⲢⲎϮ ⲀⲚ ϪⲈ ⲞⲨⲞⲚ ϨⲖⲒ ⲚⲔⲀⲦⲎⲄⲞⲢⲒⲀ ⲈⲒⲢⲒ ⲘⲠⲀϢⲖⲰⲖ.

20 Për këtë arsye, pra, ju kam thirrur, ë t’ju shoh dhe t’ju flas, sepse për shpresën e Izraelit jam lidhur me këta hekura”.

ⲕ̅ⲈⲐⲂⲈ ⲦⲀⲒⲖⲰⲒϪⲒ ⲞⲨⲚ ⲚⲀⲒⲦⲰⲂϨ ⲈⲚⲀⲨ ⲈⲢⲰⲦⲈⲚ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲤⲀϪⲒ ⲚⲈⲘⲰⲦⲈⲚ ⲈⲐⲂⲈ ⲦϨⲈⲖⲠⲒⲤ ⲄⲀⲢ ⲘⲠⲒⲤⲖ ϮⲤⲞⲚϨ ⲚⲦⲀⲒϨⲀⲖⲨⲤⲒⲤ.

21 Edhe ata i thanë: “Ne nuk kemi marrë asnjë letër për ty nga Judeja, as nuk erdhi ndonjë nga vëllezërit të na tregojë ose të thotë ndonjë të keqe për ty.

ⲕ̅ⲁ̅ⲚⲐⲰⲞⲨ ⲆⲈ ⲠⲈϪⲰⲞⲨ ⲚⲀϤ ϪⲈ ⲀⲚⲞⲚ ⲞⲨⲆⲈ ⲘⲠⲈ ⲤϦⲀⲒ ⲒⲚⲀⲚ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚϮⲒⲞⲨⲆⲈⲀ ⲞⲨⲆⲈ ⲘⲠⲈϤⲒ ⲚϪⲈⲞⲨⲀⲒ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲒⲤⲚⲎⲞⲨ ⲚⲦⲈϤⲦⲀⲘⲞⲚ ⲒⲈ ⲚⲦⲈϤϪⲈ ⲞⲨⲤⲀϪⲒ ⲈϤϨⲰⲞⲨ ϦⲀⲢⲞⲔ.

22 Por ne dëshirojmë të dëgjojmë prej teje ç’mendon, sepse për këtë sekt ne dimë se kudo flitet kundra”.

ⲕ̅ⲃ̅ⲦⲈⲚⲈⲢⲀⲜⲒⲞⲒⲚ ⲆⲈ ⲈⲤⲰⲦⲈⲘ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲞⲦⲔ ⲚⲚⲎ ⲈⲦⲈⲔⲘⲈⲨⲒ ⲈⲢⲰⲞⲨ ⲈⲐⲂⲈ ⲦⲀⲒϨⲈⲢⲈⲤⲒⲤ ⲄⲀⲢ ⲠⲒϨⲰⲂ ⲞⲨⲞⲚϨ ⲈⲢⲞⲚ ϪⲈ ⲤⲈⲈⲢⲀⲚⲦⲒⲖⲈⲄⲒⲚ ⲈⲐⲂⲎⲦⲤ ϦⲈⲚⲘⲀⲒ ⲚⲒⲂⲈⲚ.

23 Dhe, mbasi i caktuan një ditë, erdhën shumë veta tek ai në banesën e tij; dhe ai shtjellonte dhe u dëshmonte atyre për mbretërinë e Perëndisë dhe, me anë të ligjit të Moisiut dhe të profetëve kërkonte

ⲕ̅ⲅ̅ⲀⲨϮⲚⲈⲒ ⲆⲈ ⲚⲀϤ ⲚⲞⲨⲈϨⲞⲞⲨ ⲀⲨⲒ ϢⲀⲢⲞϤ ⲈϮⲈⲜⲈⲚⲒⲀ ⲈⲨⲈⲢⲞⲨⲘⲎϢ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲤⲀϪⲒ ϦⲀⲦⲞⲦⲞⲨ ⲈϤⲈⲢⲘⲈⲐⲢⲈ ⲚⲰⲞⲨ ⲈⲐⲂⲈ ϮⲘⲈⲦⲞⲨⲢⲞ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲈϤⲐⲰⲦ ⲘⲠⲞⲨϨⲎⲦ ⲈⲐⲂⲈ ⲒⲎⲤⲞⲨⲤ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲪⲚⲞⲘⲞⲤ ⲘⲘⲰⲨⲤⲎⲤ ⲚⲈⲘ ⲚⲒⲠⲢⲞⲪⲎⲦⲎⲤ ⲒⲤϪⲈⲚ ϢⲞⲢⲠ ϢⲀ ⲢⲞⲨϨⲒ.

24 Disa bindeshin nga ato që u thoshte, por të tjerë nuk besonin.

ⲕ̅ⲇ̅ⲞⲨⲞϨ ϨⲀⲚⲞⲨⲞⲚ ⲘⲈⲚ ⲚⲀⲢⲈ ⲠⲞⲨϨⲎⲦ ⲐⲎⲦ ⲚⲈⲘ ⲚⲎ ⲈⲚⲀϤϪⲰ ⲘⲘⲰⲞⲨ ϨⲀⲚⲔⲈⲬⲰⲞⲨⲚⲒ ⲆⲈ ⲚⲀⲨⲞⲒ ⲚⲀⲦⲚⲀϨϮ.

25 Dhe, duke qenë në mospajtim njëri me tjetrin, u larguan, pasi Pali u tha pikërisht këto fjalë: “Mirë u foli Fryma e Shenjtë me anë të profetit Isaia etërve tanë,

ⲕ̅ⲉ̅ⲈⲨⲞⲒ ⲆⲈ ⲚⲀⲦϮⲘⲀϮ ⲚⲈⲘ ⲚⲞⲨⲈⲢⲎ ⲞⲨ ⲀϤⲬⲀⲨ ⲈⲂⲞⲖ ⲈϤϪⲰ ⲚⲞⲨⲤⲀϪⲒ ⲚⲞⲨⲰⲦ ⲚⲰⲞⲨ ⲚϪⲈⲠⲀⲨⲖⲞⲤ ϪⲈ ⲔⲀⲖⲰⲤ Ⲁ- ⲠⲒⲠⲚⲈⲨⲘⲀⲈⲐⲞⲨⲀⲂ ⲤⲀϪⲒ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲞⲦϤ ⲚⲎⲤⲀⲎⲀⲤ ⲠⲒⲠⲢⲞⲪⲎⲦⲎⲤ ⲚⲈⲘ ⲚⲈⲦⲈⲚⲒⲞϮ

26 duke thënë: “Shko tek ai popull dhe i thuaj: “Do të dëgjoni, por nuk do të merrni vesh, do të vështroni, por nuk do të shikoni;

ⲕ̅ⲋ̅ⲈϤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲘⲞϢⲒ ϢⲀ ⲠⲀⲒⲖⲀⲞⲤ ⲀϪⲞⲤ ⲚⲰⲞⲨ ϪⲈ ϦⲈⲚⲞⲨⲤⲘⲎ ⲈⲢⲈⲦⲈⲚⲈⲤⲰⲦⲈⲘ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲚⲈⲦⲈⲚⲔⲀϮ ϦⲈⲚⲞⲨⲚⲀⲨ ⲈⲢⲈⲦⲈⲚⲚⲀⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲚⲈⲦⲈⲚⲚⲀⲨ.

27 në fakt zemra e këtij populli u bë e ngurtë, dhe i janë rënduar veshët dhe kanë mbyllur sytë, që të mos shohin me sy dhe të mos dëgjojnë me veshë dhe të mos kuptojnë me zemër dhe të mos kthehen dhe unë të mos i shëroj.

ⲕ̅ⲍ̅ⲀϤⲞⲨⲘⲞⲦ ⲄⲀⲢ ⲚϪⲈⲠϨⲎⲦ ⲘⲠⲀⲒⲖⲀⲞⲤ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨϨⲢⲰϢ ⲈⲠⲤⲰⲦⲈⲘ ϦⲈⲚⲚⲞⲨⲘⲀϢϪ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨⲘⲀϢⲐⲀⲘ ⲚⲚⲞⲨⲂⲀⲖ ⲘⲎⲠⲰⲤ ⲚⲤⲈⲚⲀⲨ ⲚⲚⲞⲨⲂⲀⲖ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲤⲈⲤⲰⲦⲈⲘ ϦⲈⲚⲚⲞⲨⲘⲀϢϪ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲤⲈⲔⲀϮ ϦⲈⲚⲠⲞⲨϨⲎ ⲦⲚⲤⲈⲔⲞⲦⲞⲨ ⲚⲦⲀⲦⲞⲨϪⲰⲞⲨ.

28 Ta dini, pra, se ky shpëtim i Perëndisë iu dërgua johebrenjve, dhe ata do ta dëgjojnë!”.

ⲕ̅ⲏ̅ⲘⲀⲢⲈ ⲠⲒϨⲰⲂ ⲞⲨⲞⲚϨ ⲈⲢⲰⲦⲈⲚ ϪⲈ ⲀⲪⲚⲞⲨϮ ⲦⲀⲞⲨⲞ ⲘⲠⲈϤⲤⲰⲦⲎⲢ ϦⲈⲚⲚⲒⲈⲐⲚⲞⲤ ⲚⲐⲰⲞⲨ ⲞⲚ ⲈⲐⲚⲀⲤⲰⲦⲈⲘ.

29 Dhe si i tha këto fjalë, Judenjve ikën duke u ngrënë me shumë fjalë njëri me tjetrin.

ⲕ̅ⲑ̅

30 Dhe Pali ndenji plot dy vjet në shtëpinë që kishte marrë me qira dhe priste të gjithë ata që vinin tek ai,

ⲗ̅ⲀϤϢⲰⲠⲒ ⲆⲈ ⲚⲢⲞⲘⲠⲒ ⲤⲚⲞⲨϮ ⲦⲎⲢⲞⲨ ϦⲈⲚⲠⲒⲘⲀ ⲈⲦⲀϤϬⲒⲦϤ ⲈⲠⲈϤϢϬⲞⲢ ⲘⲘⲒⲚ ⲘⲘⲞϤ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀϤϢⲞⲠ ⲚⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲐⲚⲎⲞⲨ ⲈϦⲞⲨⲚ ϢⲀⲢⲞϤ.

31 duke predikuar mbretërinë e Perëndisë dhe duke mësuar gjërat e Zotit Jezu Krisht me shumë liri dhe pa ndalim.

ⲗ̅ⲁ̅ⲈϤϨⲒⲰⲒϢ ⲚϮⲘⲈⲦⲞⲨⲢⲞ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲞⲨⲞϨ ⲈϤϮⲤⲂⲰ ϦⲈⲚⲞⲨⲞⲚϨ ⲈⲂⲞⲖ ⲚⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲐⲂⲈ ⲠϬⲞⲒⲤ ⲒⲎⲤⲞⲨⲤ ⲠⲬⲢⲒⲤⲦⲞⲤ ⲞⲨⲞϨ ⲘⲘⲞⲚ ϨⲖⲒ ϢⲰϢⲦ ⲘⲘⲞϤ.