< Veprat e Apostujve 28 >

1 Dhe si shpëtuan, morën vesh atëherë se ishulli quhej Maltë.
K'aznofariyakon biats nobodts aats gúrdek'ts datsu Maltayi eteefu b wottsok'o dan nok'ri.
2 Barbarët treguan ndaj nesh një mirësjellje të pazakontë, sepse ndezën një zjarr të madh dhe na morën të gjithëve brenda, sepse binte shi dhe bënte ftohtë.
Aatson gúrts datsmanatse beyiruwots adits shuno noosh bokitsi, manorowere awusho b́buye ak' b́wottsotse tawo aat'idek't noon s'eeg dek't boibii.
3 Dhe, ndërsa Pali mblidhte ca shkarpa dhe i vinte mbi zjarr, nga të nxehtit doli një nepërkë dhe iu ngjit te dora.
P'awlos shooto kakudek't taawots b́gedfere, k'ees'manatse tuutson dawunz ik kesht b́kishats deshwutsat joor b́wutsi,
4 Barbarët, kur panë gjarprin që i varej nga dora, i thanë njëri-tjetrit: “Me siguri ky njeri është një vrasës, sepse, edhe pse shpëtoi nga deti, drejtësia hyjnore nuk e lë të rrojë”.
Malta dats ashuwots dawunzo P'awlos kishats joorat b́befre bek't «Arikon ashaan kash údk ashe! aats k'aratsi jongotse jeenon b́keshalor Izar Izewer angshotse oorat kashon beyo falratse» boeti.
5 Por Pali, si e shkundi gjarprin në zjarr, nuk pësoi ndonjë të keqe.
P'awlosmó dawunzo taawots tebdek' juuk'rat eegor gondo bín b́datsrawo b́oori.
6 Dhe ata po prisnin që ai të fryhej ose të binte i vdekur në çast; por, mbasi pritën gjatë dhe panë se nuk po i ndodhte asgjë e pazakontë, ndryshuan mendim dhe thanë se ishte një perëndi.
Ashuwotswere «Andemo andek'úna bíatso b́gaapiti, wee danerawon k'irr b́dihiti» ettni bokotfera botesh. Ernmó ayoto bokore bíats gondo eegoru bodo b́k'aye bobek'tsotse boaasabiyo wonidek't «Hanuwo Izar Izeweriye!» boeti.
7 Edhe rreth atij vendi i kishte arat i pari i ishullit me emër Publius; ai na priti dhe na mbajti në shtëpi tri ditë miqësisht.
Manok noteshts beyok man ganoke aats gúrts dats mani altso puplyus datso fa'e b́tesh, ashaan b́ meyits nondek't keez aawosh sheengshdek't noon b́ ibiyi.
8 Dhe ndodhi që i ati i Publit dergjej në shtrat, i sëmurë me ethe dhe me dizenteri; Pali i shkoi dhe, mbasi ishte lutur, vuri duart mbi të dhe e shëroi.
Manoor puplyos nih atsik'es'onat ac'uwoo bín detsbde'e shoodtni b́k'eyiri b́tesh, P'awlos bíyok kindt Ik'o bísh b́k'oni, b́ kishonowere bíats geddek't kashiyib́k'ri.
9 Mbas kësaj edhe banorë të tjerë të ishullit që kishin sëmundje vinin tek ai dhe u shëruan;
Man b́wotiyakon aatson gúriyets datsmanatsi k'osh shodetsuwots waat bokashi.
10 dhe këta na nderuan me shumë ndere dhe, kur u nisëm për të lundruar, na furnizuan gjërat e nevojshme.
Ash ashuwotswere ime keewo noosh dek't boweyi, noon bomangitsok'onowere noosh bokitsi, markabon amoosh notuworowere noosh geyitu jamo markabats noosh bokuriyi.
11 Pas tre muajsh u nisëm me një anije të Aleksandrisë, që kishte dimëruar në ishull dhe që kishte si shenjë Dioskurët.
Keez shashosh Maltan noteshiyakon joshman aats kaaron gúrts datsmanatse no beshitso Eskndriyaa markabats keshdek'at notuwi, merkabunu Diyosk'orosi eteetso Woteraw maat ik'wots milkito btookatse detsfe b́teshi.
12 Dhe, si arritëm në Sirakuzë, qëndruam atje tri ditë.
Srakus kitamots no bodtsok'on manoke keez aawo nobeyi.
13 Dhe, prej andej, duke lundruar afër bregut, arritëm në Rexho. Të nesërmen fryu juga dhe për dy ditë arritëm në Pocuoli.
Mokno aats k'aaro gúúrat Regiyum kitu nobodi, manoke ik aawo nobeshiyakon muur jongo b́ jongtsosh gitl aawots putiyolus maants noami.
14 Kur gjetëm atje vëllezër, na lutën të rrimë tek ata shtatë ditë. Dhe kështu mbërritëm në Romë.
Eshumanotsnowere daatsat bonton shawat aawo nobeysh noon bok'oni, maniyere hakono Rom maants noami.
15 Dhe vëllezërit e atjeshëm, kur dëgjuan për ne, na dolën para deri te Fori Apian dhe te Tri Tavernat; dhe Pali, kur i pa, e falënderoi Perëndinë dhe mori zemër.
Romitse fa'a amantsuwots nojango boshishtsok'on Afiyos gawuyonat «Keez k'eewokuwotsi» eteefuwotsok b́borfetso noon dek'osh boweyi, P'awlos boon b́bek'tsok'on Ik'o udat kup'b́wutsi.
16 Kur arritëm në Romë, centurioni ia dorëzoi robërit komandantit të kampit; por Palit iu dha leja të rrijë më vete me një ushtar si roje.
Romits nokindtsok'on P'awlosi kotet kes' kes'f iko imt bíyal b́ beetuewk'o wosheyi.
17 Pas tri ditësh, Pali thirri krerët e Judenjve. Kur ata u mblodhën, u tha atyre: “Vëllezër, ndonëse nuk bëra asgjë kundër popullit dhe kundër zakoneve të etërve, jam arrestuar në Jeruzalem dhe më kanë dorëzuar në duart e Romakëve.
Keez aawoniyere okoon P'awlos Romitse fa'a ayhuditsi een een ashuwotsi b́ s'eegiyi, bokakuwetsok'ono hank'o bíeti, «Tieshuwotso! Israe'el ash ashonat nihwots nemats tk'altso egonuworu gond fino aaliye, wotowa bako Iyerusalemn tipeyat Rom ashuwotssh besheyat ti'imeyi.
18 Ata, si më pyetën, donin të më lëshonin, sepse tek unë nuk kishte asnjë faj që të meritonte vdekjen.
Rom ashuwots taan boatiyakon k'irosh taan betsit weero datso bok'aztsotse hank'on taan fakshosh gawtniye boteshi.
19 Por, duke qenë se Judenjtë kundërshtonin, u detyrova t’i apelohem Cezarit, jo se kam ndonjë akuzë kundër kombit tim.
Ayhudiyotsmó taa hank'on tfakshewo bok'eftsotse Rom nugusoke taash s'iilewe eto geyik b́woti, b́wotiyaloru ti ashuwotsi ts'aamit keewo deshatseb́teshi.
20 Për këtë arsye, pra, ju kam thirrur, ë t’ju shoh dhe t’ju flas, sepse për shpresën e Izraelit jam lidhur me këta hekura”.
And itn ts'egiye itn bek'osh geeyat manowere itsh keewoshe, taa habiliyan ttipe Isra'elsh jangit imets keewi jangoshe.»
21 Edhe ata i thanë: “Ne nuk kemi marrë asnjë letër për ty nga Judeja, as nuk erdhi ndonjë nga vëllezërit të na tregojë ose të thotë ndonjë të keqe për ty.
Bowere hank'o ett bísh boaani, «Yhud datsatse njangosh gúút'ets wosho noosh boratse, hanok waats ashuwotsitse konuworu ngondo keewtso aaliye.
22 Por ne dëshirojmë të dëgjojmë prej teje ç’mendon, sepse për këtë sekt ne dimë se kudo flitet kundra”.
Namaniru haymanotiyan b́ be beyoke ash ashuwots bok'efiruwok'o danfone, mansh níasabtso eeg b́wottsok'o shisho geefone.»
23 Dhe, mbasi i caktuan një ditë, erdhën shumë veta tek ai në banesën e tij; dhe ai shtjellonte dhe u dëshmonte atyre për mbretërinë e Perëndisë dhe, me anë të ligjit të Moisiut dhe të profetëve kërkonte
Aawo bísh bodetsiyakon aywotdek't b́ beyiru moo maants boweyi, bíwere guurtson kooc'ish b́borfetsosh Ik'i mengsti jangosh gawon bíasabiyo boosh kish b́ kitsi, boon amaniyoshowere Muse nemonat nebiyiwots mas'aafotse kitsfetst Iyesus jangosh boosh b́daniyi.
24 Disa bindeshin nga ato që u thoshte, por të tjerë nuk besonin.
Ik ikuwots b́aap'o boamani, k'oshuwotsmó amaneratsno.
25 Dhe, duke qenë në mospajtim njëri me tjetrin, u larguan, pasi Pali u tha pikërisht këto fjalë: “Mirë u foli Fryma e Shenjtë me anë të profetit Isaia etërve tanë,
Bowere boatsetseyo ik bowoterawon bok'aleyi. B́wotefere bok'aleyoniyere shino P'awlos b́keewo b́ ishoor hank'o ett b́keewi, «S'ayin shayiro Nebiyiwo Isayasn it nihotssh b́ keewtso arikee b́teshi!
26 duke thënë: “Shko tek ai popull dhe i thuaj: “Do të dëgjoni, por nuk do të merrni vesh, do të vështroni, por nuk do të shikoni;
B́ keewts aap'o hankowa b́wotiti, ‹Ash ashaanotsok amrniye Shishonere shishetute, ernmó t'iwintsratste, Bek'onere bek'etute, ernmó nibn de'atste eree boosha,
27 në fakt zemra e këtij populli u bë e ngurtë, dhe i janë rënduar veshët dhe kanë mbyllur sytë, që të mos shohin me sy dhe të mos dëgjojnë me veshë dhe të mos kuptojnë me zemër dhe të mos kthehen dhe unë të mos i shëroj.
Ashaanots nibo kup'wtsere, Bowaazonuwere ipewutsere, boaawonuwere is'ewutsere, Hnk'o wotob́k'azink'ee, Bo aawon be'er, Bowaazon shide'er, Bonibonowere t'iwintsde'er Tmaants bo aanere, Taawere boon tkashyank'oni b́teshi.› »
28 Ta dini, pra, se ky shpëtim i Perëndisë iu dërgua johebrenjve, dhe ata do ta dëgjojnë!”.
«Eshe Ik'i kashiyi wosho Ik'i ash woterawwotssh woshetsok'owo dande'ere, boowere eekar bín dek'etune.
29 Dhe si i tha këto fjalë, Judenjve ikën duke u ngrënë me shumë fjalë njëri me tjetrin.
[P'awlos han b́keewiyakon ayhudiwots k'up'shdek't mooshfere manoke kesht boami.]»
30 Dhe Pali ndenji plot dy vjet në shtëpinë që kishte marrë me qira dhe priste të gjithë ata që vinin tek ai,
P'awlos b́kirayits mootse gitnati s'eeno b́beeyi, b́maants weyiru ashjamwotsno dek'fee b́teshi,
31 duke predikuar mbretërinë e Perëndisë dhe duke mësuar gjërat e Zotit Jezu Krisht me shumë liri dhe pa ndalim.
Ik'i mengstonowere nabfetst doonzo Iyesus Krstos jango konuwor bín b́bazirawon ááwu shuk'on b́danifoni b́teshi.

< Veprat e Apostujve 28 >