Veprat e Apostujve 27
1 Kur u vendos që ne të lundrojmë për në Itali, Pali dhe disa të burgosur të tjerë iu dorëzuan një centurioni me emër Jul, i kohortës Augusta.
ജലപഥേനാസ്മാകമ് ഇതോലിയാദേശം പ്രതി യാത്രായാം നിശ്ചിതായാം സത്യാം തേ യൂലിയനാമ്നോ മഹാരാജസ്യ സംഘാതാന്തർഗതസ്യ സേനാപതേഃ സമീപേ പൗലം തദന്യാൻ കതിനയജനാംശ്ച സമാർപയൻ|
2 Hipëm në një anije të Adramitit, që duhej të kalonte nga portet e brigjeve të Azisë, dhe lundronim duke pasur me vete Aristarkun, një maqedonas nga Thesaloniki.
വയമ് ആദ്രാമുത്തീയം പോതമേകമ് ആരുഹ്യ ആശിയാദേശസ്യ തടസമീപേന യാതും മതിം കൃത്വാ ലങ്ഗരമ് ഉത്ഥാപ്യ പോതമ് അമോചയാമ; മാകിദനിയാദേശസ്ഥഥിഷലനീകീനിവാസ്യാരിസ്താർഖനാമാ കശ്ചിദ് ജനോഽസ്മാഭിഃ സാർദ്ധമ് ആസീത്|
3 Të nesërmen arritëm në Sidon; dhe Juli, duke u treguar njerëzor me Palin, i dha leje të shkojë te miqtë e vet dhe që të kujdesen për të.
പരസ്മിൻ ദിവസേ ഽസ്മാഭിഃ സീദോന്നഗരേ പോതേ ലാഗിതേ തത്ര യൂലിയഃ സേനാപതിഃ പൗലം പ്രതി സൗജന്യം പ്രദർഥ്യ സാന്ത്വനാർഥം ബന്ധുബാന്ധവാൻ ഉപയാതുമ് അനുജജ്ഞൗ|
4 Pastaj, si u nisëm prej andej, lundruam të mbrojtur nga Qipro, sepse erërat ishin të kundërta.
തസ്മാത് പോതേ മോചിതേ സതി സമ്മുഖവായോഃ സമ്ഭവാദ് വയം കുപ്രോപദ്വീപസ്യ തീരസമീപേന ഗതവന്തഃ|
5 Si e kaptuam detin e Kilikisë dhe të Panfilisë, arritëm në Mirë të Likisë.
കിലികിയായാഃ പാമ്ഫൂലിയായാശ്ച സമുദ്രസ്യ പാരം ഗത്വാ ലൂകിയാദേശാന്തർഗതം മുരാനഗരമ് ഉപാതിഷ്ഠാമ|
6 Centurioni gjeti atje një anije të Aleksandrisë, që do të shkonte për në Itali, dhe na futi në të.
തത്സ്ഥാനാദ് ഇതാലിയാദേശം ഗച്ഛതി യഃ സികന്ദരിയാനഗരസ്യ പോതസ്തം തത്ര പ്രാപ്യ ശതസേനാപതിസ്തം പോതമ് അസ്മാൻ ആരോഹയത്|
7 Duke lundruar ngadalë për shumë ditë, arritëm me vështirësi deri përballë Knidit, sepse nuk na linte era; pastaj filluam të lundrojmë të mbrojtur nga Kreta nga ana e Salmonit.
തതഃ പരം ബഹൂനി ദിനാനി ശനൈഃ ശനൈഃ ർഗത്വാ ക്നീദപാർശ്വോപസ്ഥ്തിഃ പൂർവ്വം പ്രതികൂലേന പവനേന വയം സൽമോന്യാഃ സമ്മുഖമ് ഉപസ്ഥായ ക്രീത്യുപദ്വീപസ്യ തീരസമീപേന ഗതവന്തഃ|
8 Dhe duke lundruar me shumë vështirësi përbri brigjeve të saj, arritëm në një vend që quhet Limanet e Bukur, pranë të cilit ishte qyteti Lasea.
കഷ്ടേന തമുത്തീര്യ്യ ലാസേയാനഗരസ്യാധഃ സുന്ദരനാമകം ഖാതമ് ഉപാതിഷ്ഠാമ|
9 Dhe, duke qenë se kishte kaluar mjaft kohë dhe lundrimi ishte bërë i rrezikshëm, sepse edhe agjërimi tashmë kishte kaluar, Pali i këshilloi ata të anijes,
ഇത്ഥം ബഹുതിഥഃ കാലോ യാപിത ഉപവാസദിനഞ്ചാതീതം, തത്കാരണാത് നൗവർത്മനി ഭയങ്കരേ സതി പൗലോ വിനയേന കഥിതവാൻ,
10 duke thënë: “O burra, unë po shoh se lundrimi do të bëhet me rrezik dhe me dëm të madh jo vetëm për ngarkesën dhe për anijen, por edhe për ne vetë.
ഹേ മഹേച്ഛാ അഹം നിശ്ചയം ജാനാമി യാത്രായാമസ്യാമ് അസ്മാകം ക്ലേശാ ബഹൂനാമപചയാശ്ച ഭവിഷ്യന്തി, തേ കേവലം പോതസാമഗ്ര്യോരിതി നഹി, കിന്ത്വസ്മാകം പ്രാണാനാമപി|
11 Por centurioni kishte më shumë besim te timonieri dhe te kapiteni i anijes sesa në ato që thoshte Pali.
തദാ ശതസേനാപതിഃ പൗലോക്തവാക്യതോപി കർണധാരസ്യ പോതവണിജശ്ച വാക്യം ബഹുമംസ്ത|
12 Dhe duke qenë se ai liman nuk ishte i përshtatshëm për të dimëruar, shumica qe e mendimit të lundronim prej andej për t’u përpjekur të arrijnim në njëfarë mënyre në Fenike, një liman i Kretës, që
തത് ഖാതം ശീതകാലേ വാസാർഹസ്ഥാനം ന തസ്മാദ് അവാചീപ്രതീചോർദിശോഃ ക്രീത്യാഃ ഫൈനീകിയഖാതം യാതും യദി ശക്നുവന്തസ്തർഹി തത്ര ശീതകാലം യാപയിതും പ്രായേണ സർവ്വേ മന്ത്രയാമാസുഃ|
13 Dhe kur filloi të fryjë lehtë juga, duke menduar se mund të realizohej qëllimi i tyre, i ngritën spirancat dhe filluan të lundrojnë afër brigjeve të Kretës.
തതഃ പരം ദക്ഷിണവായു ർമന്ദം വഹതീതി വിലോക്യ നിജാഭിപ്രായസ്യ സിദ്ധേഃ സുയോഗോ ഭവതീതി ബുദ്ധ്വാ പോതം മോചയിത്വാ ക്രീത്യുപദ്വീപസ്യ തീരസമീപേന ചലിതവന്തഃ|
14 Por, pak më vonë, shpërtheu mbi ishull një erë e vrullshme, që e quajnë euroklidon.
കിന്ത്വൽപക്ഷണാത് പരമേവ ഉരക്ലുദോന്നാമാ പ്രതികൂലഃ പ്രചണ്ഡോ വായു ർവഹൻ പോതേഽലഗീത്
15 Duke qenë se anija po ikte pa qenë në gjendje t’i qëndronte erës, e lamë në mëshirë të fatit dhe kështu filluam të shkojmë sa andej-këtej.
തസ്യാഭിമുഖം ഗന്തുമ് പോതസ്യാശക്തത്വാദ് വയം വായുനാ സ്വയം നീതാഃ|
16 Si kaluam me të shpejtë pranë një ishulli të vogël, që quhet Klauda, arritëm me vështirësi ta vëmë nën kontroll sandallin.
അനന്തരം ക്ലൗദീനാമ്ന ഉപദ്വീപസ്യ കൂലസമീപേന പോതം ഗമയിത്വാ ബഹുനാ കഷ്ടേന ക്ഷുദ്രനാവമ് അരക്ഷാമ|
17 Dhe, mbasi e ngritën në bordin, detarët përdorën të gjitha mënyrat për ta ngjeshur nga poshtë anijen dhe, nga frika se mos ngecnin në cekëtinat ranore të Sirtës, i ulën velat dhe kështu shkonin andej-këtej.
തേ താമാരുഹ്യ രജ്ജ്ചാ പോതസ്യാധോഭാഗമ് അബധ്നൻ തദനന്തരം ചേത് പോതോ സൈകതേ ലഗതീതി ഭയാദ് വാതവസനാന്യമോചയൻ തതഃ പോതോ വായുനാ ചാലിതഃ|
18 Por mbasi furtuna na vuri përpara me forcë, të nesërmen filluan ta hedhim në det ngarkesën.
കിന്തു ക്രമശോ വായോഃ പ്രബലത്വാത് പോതോ ദോലായമാനോഽഭവത് പരസ്മിൻ ദിവസേ പോതസ്ഥാനി കതിപയാനി ദ്രവ്യാണി തോയേ നിക്ഷിപ്താനി|
19 Ditën e tretë, hodhën me duart e tyre, pajisjet e anijes në det.
തൃതീയദിവസേ വയം സ്വഹസ്തൈഃ പോതസജ്ജനദ്രവ്യാണി നിക്ഷിപ്തവന്തഃ|
20 Dhe, duke qenë se prej shumë ditësh nuk dukeshin as dielli as yjet, dhe furtuna po tërbohej, humbi tashmë çdo shpresë shpëtimi.
തതോ ബഹുദിനാനി യാവത് സൂര്യ്യനക്ഷത്രാദീനി സമാച്ഛന്നാനി തതോ ഽതീവ വാത്യാഗമാദ് അസ്മാകം പ്രാണരക്ഷായാഃ കാപി പ്രത്യാശാ നാതിഷ്ഠത്|
21 Edhe, mbasi kishin mbetur shumë kohë pa ushqim, Pali u çua në mes të tyre dhe tha: “O burra, po të më kishit dëgjuar dhe të mos ishit nisur nga Kreta, do t’i ishim shmangur këtij rreziku dhe kësaj humbjeje.
ബഹുദിനേഷു ലോകൈരനാഹാരേണ യാപിതേഷു സർവ്വേഷാം സാക്ഷത് പൗലസ്തിഷ്ഠൻ അകഥയത്, ഹേ മഹേച്ഛാഃ ക്രീത്യുപദ്വീപാത് പോതം ന മോചയിതുമ് അഹം പൂർവ്വം യദ് അവദം തദ്ഗ്രഹണം യുഷ്മാകമ് ഉചിതമ് ആസീത് തഥാ കൃതേ യുഷ്മാകമ് ഏഷാ വിപദ് ഏഷോഽപചയശ്ച നാഘടിഷ്യേതാമ്|
22 Dhe tani ju këshilloj të mos e humbni torruan sepse asnjë shpirt nga ne nuk do të humbasë, përveç anijes.
കിന്തു സാമ്പ്രതം യുഷ്മാൻ വിനീയ ബ്രവീമ്യഹം, യൂയം ന ക്ഷുഭ്യത യുഷ്മാകമ് ഏകസ്യാപി പ്രാണിനോ ഹാനി ർന ഭവിഷ്യതി, കേവലസ്യ പോതസ്യ ഹാനി ർഭവിഷ്യതി|
23 Sepse këtë natë m’u shfaq një engjëll i Perëndisë, të cilit unë i përkas dhe të cilit unë i shërbej,
യതോ യസ്യേശ്വരസ്യ ലോകോഽഹം യഞ്ചാഹം പരിചരാമി തദീയ ഏകോ ദൂതോ ഹ്യോ രാത്രൗ മമാന്തികേ തിഷ്ഠൻ കഥിതവാൻ,
24 duke thënë: “Pal, mos druaj, ti duhet të dalësh para Cezarit; dhe ja, Perëndia ty t’i ka dhënë të gjithë ata që lundrojnë me ty”.
ഹേ പൗല മാ ഭൈഷീഃ കൈസരസ്യ സമ്മുഖേ ത്വയോപസ്ഥാതവ്യം; തവൈതാൻ സങ്ഗിനോ ലോകാൻ ഈശ്വരസ്തുഭ്യം ദത്തവാൻ|
25 Prandaj, o burra, kini zemër të gëzuar, sepse unë besoj në Perëndinë se do të ndodhë pikërisht ashtu siç m’u tha.
അതഏവ ഹേ മഹേച്ഛാ യൂയം സ്ഥിരമനസോ ഭവത മഹ്യം യാ കഥാകഥി സാവശ്യം ഘടിഷ്യതേ മമൈതാദൃശീ വിശ്വാസ ഈശ്വരേ വിദ്യതേ,
26 Edhe duhet të ngecim në një ishull”.
കിന്തു കസ്യചിദ് ഉപദ്വീപസ്യോപരി പതിതവ്യമ് അസ്മാഭിഃ|
27 Kur erdhi nata e katërmbëdhjetë që po kalonim andej e këndej në detin Adriatik, aty nga mesnata detarët patën përshtypjen se po i afroheshin një toke.
തതഃ പരമ് ആദ്രിയാസമുദ്രേ പോതസ്തഥൈവ ദോലായമാനഃ സൻ ഇതസ്തതോ ഗച്ഛൻ ചതുർദശദിവസസ്യ രാത്രേ ർദ്വിതീയപ്രഹരസമയേ കസ്യചിത് സ്ഥലസ്യ സമീപമുപതിഷ്ഠതീതി പോതീയലോകാ അന്വമന്യന്ത|
28 Dhe, si hodhën matësin e thellësisë, gjetën njëzet pashë thellësi; pastaj, pak më tutje e hodhën përsëri matësin e thellësisë dhe gjetën pesëmbëdhjetë pashë.
തതസ്തേ ജലം പരിമായ തത്ര വിംശതി ർവ്യാമാ ജലാനീതി ജ്ഞാതവന്തഃ| കിഞ്ചിദ്ദൂരം ഗത്വാ പുനരപി ജലം പരിമിതവന്തഃ| തത്ര പഞ്ചദശ വ്യാമാ ജലാനി ദൃഷ്ട്വാ
29 Atëherë, nga frika se mos përplaseshin kundër shkëmbinjve, hodhën nga kiçi katër spiranca, duke pritur me ankth që të bëhej ditë.
ചേത് പാഷാണേ ലഗതീതി ഭയാത് പോതസ്യ പശ്ചാദ്ഭാഗതശ്ചതുരോ ലങ്ഗരാൻ നിക്ഷിപ്യ ദിവാകരമ് അപേക്ഷ്യ സർവ്വേ സ്ഥിതവന്തഃ|
30 Por, duke qenë se detarët kërkonin të iknin prej anijes dhe po e ulnin sandallen në det gjoja për të hedhur spirancat nga bashi,
കിന്തു പോതീയലോകാഃ പോതാഗ്രഭാഗേ ലങ്ഗരനിക്ഷേപം ഛലം കൃത്വാ ജലധൗ ക്ഷുദ്രനാവമ് അവരോഹ്യ പലായിതുമ് അചേഷ്ടന്ത|
31 Pali u tha centurionit dhe ushtarëve: “Po nuk qëndruan këta në anije, ju nuk do të mund të shpëtoni”.
തതഃ പൗലഃ സേനാപതയേ സൈന്യഗണായ ച കഥിതവാൻ, ഏതേ യദി പോതമധ്യേ ന തിഷ്ഠന്തി തർഹി യുഷ്മാകം രക്ഷണം ന ശക്യം|
32 Atëherë ushtarët i prenë litarët e sandallit dhe e lanë të bjerë jashtë.
തദാ സേനാഗണോ രജ്ജൂൻ ഛിത്വാ നാവം ജലേ പതിതുമ് അദദാത്|
33 Dhe në pritje që të bëhej ditë, Pali i nxiti të gjithë të hanin diçka, duke thënë: “Sot është e katërmbëdhjeta ditë që, duke pritur, jeni të uritur, pa ngrënë asgjë.
പ്രഭാതസമയേ പൗലഃ സർവ്വാൻ ജനാൻ ഭോജനാർഥം പ്രാർഥ്യ വ്യാഹരത്, അദ്യ ചതുർദശദിനാനി യാവദ് യൂയമ് അപേക്ഷമാനാ അനാഹാരാഃ കാലമ് അയാപയത കിമപി നാഭുംഗ്ധം|
34 Prandaj ju këshilloj të hani diçka, sepse kjo është për shpëtimin tuaj; sepse as edhe një fije floku nga kokat tona nuk do të bjerë”.
അതോ വിനയേഽഹം ഭക്ഷ്യം ഭുജ്യതാം തതോ യുഷ്മാകം മങ്ഗലം ഭവിഷ്യതി, യുഷ്മാകം കസ്യചിജ്ജനസ്യ ശിരസഃ കേശൈകോപി ന നംക്ഷ്യതി|
35 Si tha këto, mori bukë, iu falënderua Perëndisë përpara të gjithëve, pastaj e theu dhe filloi të hajë.
ഇതി വ്യാഹൃത്യ പൗലം പൂപം ഗൃഹീത്വേശ്വരം ധന്യം ഭാഷമാണസ്തം ഭംക്ത്വാ ഭോക്തുമ് ആരബ്ധവാൻ|
36 Atëherë të gjithë, si morën zemër, morën edhe ata nga ushqimi.
അനന്തരം സർവ്വേ ച സുസ്ഥിരാഃ സന്തഃ ഖാദ്യാനി പർപ്യഗൃഹ്ലൻ|
37 Dhe në anijen ne ishim gjithsej dyqind e shtatëdhjetë e gjashtë veta.
അസ്മാകം പോതേ ഷട്സപ്തത്യധികശതദ്വയലോകാ ആസൻ|
38 Dhe mbasi hëngrën sa u ngopën, e lehtësuan anijen duke hedhur grurin në det.
സർവ്വേഷു ലോകേഷു യഥേഷ്ടം ഭുക്തവത്സു പോതസ്ഥൻ ഗോധൂമാൻ ജലധൗ നിക്ഷിപ്യ തൈഃ പോതസ്യ ഭാരോ ലഘൂകൃതഃ|
39 Dhe kur u gdhi, nuk e njihnin dot vendin, por vunë re një gji me një breg dhe vendosën ta shtyjnë anijen aty, po të mundnin.
ദിനേ ജാതേഽപി സ കോ ദേശ ഇതി തദാ ന പര്യ്യചീയത; കിന്തു തത്ര സമതടമ് ഏകം ഖാതം ദൃഷ്ട്വാ യദി ശക്നുമസ്തർഹി വയം തസ്യാഭ്യന്തരം പോതം ഗമയാമ ഇതി മതിം കൃത്വാ തേ ലങ്ഗരാൻ ഛിത്ത്വാ ജലധൗ ത്യക്തവന്തഃ|
40 I zgjidhën spirancat dhe i lanë të fundosen në det, duke zgjidhur në të njëjtën kohë të lidhurat e timonit; pastaj, si e ngritën velën kryesore nga era, u drejtuan për te bregu.
തഥാ കർണബന്ധനം മോചയിത്വാ പ്രധാനം വാതവസനമ് ഉത്തോല്യ തീരസമീപം ഗതവന്തഃ|
41 Por, mbasi ranë në një cekëtinë që kishte deti nga të dy anët, anija ngeci dhe mbeti me bashin të zënë e të palëvizshëm, ndërsa kiçi po shkallmohej nga furia e valëve.
കിന്തു ദ്വയോഃ സമുദ്രയോഃ സങ്ഗമസ്ഥാനേ സൈകതോപരി പോതേ നിക്ഷിപ്തേ ഽഗ്രഭാഗേ ബാധിതേ പശ്ചാദ്ഭാഗേ പ്രബലതരങ്ഗോഽലഗത് തേന പോതോ ഭഗ്നഃ|
42 Ushtarët ishin të mendimit t’i vritnin robërit, që asnjë të mos ikte me not.
തസ്മാദ് ബന്ദയശ്ചേദ് ബാഹുഭിസ്തരന്തഃ പലായന്തേ ഇത്യാശങ്കയാ സേനാഗണസ്താൻ ഹന്തുമ് അമന്ത്രയത്;
43 Por centurioni, duke dashur të shpëtojë Palin, ua largoi mendimin për këtë propozim dhe u dha urdhër atyre që dinin të notonin të hidheshin të parët në det dhe të dilnin në tokë;
കിന്തു ശതസേനാപതിഃ പൗലം രക്ഷിതും പ്രയത്നം കൃത്വാ താൻ തച്ചേഷ്ടായാ നിവർത്യ ഇത്യാദിഷ്ടവാൻ, യേ ബാഹുതരണം ജാനന്തി തേഽഗ്രേ പ്രോല്ലമ്പ്യ സമുദ്രേ പതിത്വാ ബാഹുഭിസ്തീർത്ത്വാ കൂലം യാന്തു|
44 pastaj të tjerët, kush mbi dërrasa, kush mbi pjesë të anijes; dhe kështu ndodhi që të gjithë mundën të shpëtojnë në tokë.
അപരമ് അവശിഷ്ടാ ജനാഃ കാഷ്ഠം പോതീയം ദ്രവ്യം വാ യേന യത് പ്രാപ്യതേ തദവലമ്ബ്യ യാന്തു; ഇത്ഥം സർവ്വേ ഭൂമിം പ്രാപ്യ പ്രാണൈ ർജീവിതാഃ|
