Veprat e Apostujve 27
1 Kur u vendos që ne të lundrojmë për në Itali, Pali dhe disa të burgosur të tjerë iu dorëzuan një centurioni me emër Jul, i kohortës Augusta.
Quand il eut été décidé que nous irions par mer en Italie, on remit Paul et d'autres prisonniers à un centurion nommé Julius, de la cohorte Augusta.
2 Hipëm në një anije të Adramitit, që duhej të kalonte nga portet e brigjeve të Azisë, dhe lundronim duke pasur me vete Aristarkun, një maqedonas nga Thesaloniki.
Nous montâmes sur un vaisseau d'Adramytte qui devait longer les côtes de l'Asie, et nous levâmes l'ancre, ayant avec nous Aristarque, Macédonien de Thessalonique.
3 Të nesërmen arritëm në Sidon; dhe Juli, duke u treguar njerëzor me Palin, i dha leje të shkojë te miqtë e vet dhe që të kujdesen për të.
Le lendemain, nous touchâmes à Sidon. Julius traita Paul avec beaucoup de bonté, et lui permit d'aller vers ses amis jouir de leurs bons soins.
4 Pastaj, si u nisëm prej andej, lundruam të mbrojtur nga Qipro, sepse erërat ishin të kundërta.
Etant partis de là, nous rangeâmes la côte de Chypre, parce que les vents étaient contraires;
5 Si e kaptuam detin e Kilikisë dhe të Panfilisë, arritëm në Mirë të Likisë.
et, après avoir traversé la mer qui baigne la Cilicie et la Pamphylie, nous abordâmes à Myra, ville de Lycie.
6 Centurioni gjeti atje një anije të Aleksandrisë, që do të shkonte për në Itali, dhe na futi në të.
Là, ayant trouvé un bâtiment d'Alexandrie qui faisait voile pour l'Italie, le centurion nous y fit monter.
7 Duke lundruar ngadalë për shumë ditë, arritëm me vështirësi deri përballë Knidit, sepse nuk na linte era; pastaj filluam të lundrojmë të mbrojtur nga Kreta nga ana e Salmonit.
Après plusieurs jours d'une lente navigation, nous arrivâmes à grand'peine à la hauteur de Cnide. Le vent ne nous ayant pas permis d'en approcher, nous rangeâmes la côte de Crête, vers Salmone,
8 Dhe duke lundruar me shumë vështirësi përbri brigjeve të saj, arritëm në një vend që quhet Limanet e Bukur, pranë të cilit ishte qyteti Lasea.
et, en côtoyant l'île avec peine, nous arrivâmes à un endroit nommé Beaux-Ports; près de là se trouvait la ville de Lasée.
9 Dhe, duke qenë se kishte kaluar mjaft kohë dhe lundrimi ishte bërë i rrezikshëm, sepse edhe agjërimi tashmë kishte kaluar, Pali i këshilloi ata të anijes,
Comme il s'était écoulé bien du temps et que la navigation était déjà dangereuse, car l’époque même du Jeûne était déjà passée, Paul fit des représentations à l’équipage, disant:
10 duke thënë: “O burra, unë po shoh se lundrimi do të bëhet me rrezik dhe me dëm të madh jo vetëm për ngarkesën dhe për anijen, por edhe për ne vetë.
«hommes, je vois que la navigation ne peut se faire sans exposer au danger et à de graves dommages, non seulement la cargaison et le bâtiment, mais encore nos personnes.»
11 Por centurioni kishte më shumë besim te timonieri dhe te kapiteni i anijes sesa në ato që thoshte Pali.
Mais le centurion ajouta plus de foi à Paris du pilote et de l'affréteur qu'aux paroles de Paul.
12 Dhe duke qenë se ai liman nuk ishte i përshtatshëm për të dimëruar, shumica qe e mendimit të lundronim prej andej për t’u përpjekur të arrijnim në njëfarë mënyre në Fenike, një liman i Kretës, që
D'ailleurs, comme le port n'était pas bon pour un hivernage, la plupart furent d'avis de quitter ces lieux pour tâcher de gagner Phénice, port de Crête qui regarde le sud-ouest et le nord-ouest, afin d'y passer l'hiver.
13 Dhe kur filloi të fryjë lehtë juga, duke menduar se mund të realizohej qëllimi i tyre, i ngritën spirancat dhe filluan të lundrojnë afër brigjeve të Kretës.
Un léger vent du sud s'étant levé, ils se crurent à même de réaliser leur projet, levèrent l'ancre et serrèrent de plus près la côte.
14 Por, pak më vonë, shpërtheu mbi ishull një erë e vrullshme, që e quajnë euroklidon.
Mais bientôt un vent impétueux, qu'on appelle Euroclydon, se déchaîna sur l'île:
15 Duke qenë se anija po ikte pa qenë në gjendje t’i qëndronte erës, e lamë në mëshirë të fatit dhe kështu filluam të shkojmë sa andej-këtej.
comme le navire était entraîné, de sorte qu'il ne pouvait tenir contre le vent, nous voguâmes en nous y abandonnant.
16 Si kaluam me të shpejtë pranë një ishulli të vogël, që quhet Klauda, arritëm me vështirësi ta vëmë nën kontroll sandallin.
Ayant passé rapidement au-dessous d'une petite île nommée Clauda, nous parvînmes, non sans peine, à nous rendre maîtres de la chaloupe.
17 Dhe, mbasi e ngritën në bordin, detarët përdorën të gjitha mënyrat për ta ngjeshur nga poshtë anijen dhe, nga frika se mos ngecnin në cekëtinat ranore të Sirtës, i ulën velat dhe kështu shkonin andej-këtej.
Après l'avoir hissée, on se servit des engins de secours; on entoura le navire par-dessous avec des câbles, et, dans la crainte d'aller donner contre la Syrte, on abattit la voilure: c'est ainsi que nous voguions au gré du vent.
18 Por mbasi furtuna na vuri përpara me forcë, të nesërmen filluan ta hedhim në det ngarkesën.
Comme nous étions violemment battus par la tempête, on jeta, le lendemain, la cargaison à la mer.
19 Ditën e tretë, hodhën me duart e tyre, pajisjet e anijes në det.
Le jour suivant, nous précipitâmes de nos propres mains le mobilier du bâtiment.
20 Dhe, duke qenë se prej shumë ditësh nuk dukeshin as dielli as yjet, dhe furtuna po tërbohej, humbi tashmë çdo shpresë shpëtimi.
Pendant plusieurs jours, ni le soleil ni les étoiles ne se montrèrent: une violente tempête se déchaîna, et nous perdîmes alors toute espérance de salut.
21 Edhe, mbasi kishin mbetur shumë kohë pa ushqim, Pali u çua në mes të tyre dhe tha: “O burra, po të më kishit dëgjuar dhe të mos ishit nisur nga Kreta, do t’i ishim shmangur këtij rreziku dhe kësaj humbjeje.
Comme il y avait longtemps que personne n'avait mangé, Paul se leva au milieu de l'équipage, et dit: «Vous auriez dû m'écouter, hommes, ne point partir de Crête, et vous vous seriez épargné ces fureurs de la mer et cette perte.
22 Dhe tani ju këshilloj të mos e humbni torruan sepse asnjë shpirt nga ne nuk do të humbasë, përveç anijes.
Maintenant je vous invite à prendre courage; aucun de vous ne perdra la vie, le navire seul périra;
23 Sepse këtë natë m’u shfaq një engjëll i Perëndisë, të cilit unë i përkas dhe të cilit unë i shërbej,
car un ange du Dieu à qui j'appartiens et que je sers, m'est apparu cette nuit même,
24 duke thënë: “Pal, mos druaj, ti duhet të dalësh para Cezarit; dhe ja, Perëndia ty t’i ka dhënë të gjithë ata që lundrojnë me ty”.
et m'a dit: «Sois sans crainte, Paul; il faut que tu comparaisses devant César, et voici, Dieu t'a donné tous ceux qui naviguent avec toi.»
25 Prandaj, o burra, kini zemër të gëzuar, sepse unë besoj në Perëndinë se do të ndodhë pikërisht ashtu siç m’u tha.
En conséquence, ô hommes, ayez bon courage, car j'ai cette foi en Dieu, que les choses se passeront comme elles m'ont été dites:
26 Edhe duhet të ngecim në një ishull”.
nous devons échouer sur quelque île.»
27 Kur erdhi nata e katërmbëdhjetë që po kalonim andej e këndej në detin Adriatik, aty nga mesnata detarët patën përshtypjen se po i afroheshin një toke.
Quand vint la quatorzième nuit, nous étions ballottés sur l'Adriatique, lorsque, vers le milieu de la nuit, les matelots soupçonnèrent qu'on approchait de quelque terre.
28 Dhe, si hodhën matësin e thellësisë, gjetën njëzet pashë thellësi; pastaj, pak më tutje e hodhën përsëri matësin e thellësisë dhe gjetën pesëmbëdhjetë pashë.
Ayant jeté la sonde, ils trouvèrent vingt brasses; à quelque distance de là, ils la jetèrent de nouveau, et trouvèrent quinze brasses.
29 Atëherë, nga frika se mos përplaseshin kundër shkëmbinjve, hodhën nga kiçi katër spiranca, duke pritur me ankth që të bëhej ditë.
Craignant alors de donner contre des récifs, ils jetèrent quatre ancres de la poupe, et appelèrent de leurs voeux la venue du jour.
30 Por, duke qenë se detarët kërkonin të iknin prej anijes dhe po e ulnin sandallen në det gjoja për të hedhur spirancat nga bashi,
Comme les matelots cherchaient à s'enfuir du vaisseau, et mettaient la chaloupe à la mer, sous prétexte d'aller jeter des ancres du côté de la proue,
31 Pali u tha centurionit dhe ushtarëve: “Po nuk qëndruan këta në anije, ju nuk do të mund të shpëtoni”.
Paul dit au centurion et aux soldats: «Si ces hommes ne restent pas sur le bâtiment, c'en est fait de vous.»
32 Atëherë ushtarët i prenë litarët e sandallit dhe e lanë të bjerë jashtë.
Alors les soldats coupèrent les cordes de la chaloupe et la laissèrent tomber.
33 Dhe në pritje që të bëhej ditë, Pali i nxiti të gjithë të hanin diçka, duke thënë: “Sot është e katërmbëdhjeta ditë që, duke pritur, jeni të uritur, pa ngrënë asgjë.
En attendant le jour, Paul invita tout le monde à prendre de la nourriture, disant: «C'est aujourd'hui le quatorzième jour que vous passez dans l'attente et que vous n'avez rien pris.
34 Prandaj ju këshilloj të hani diçka, sepse kjo është për shpëtimin tuaj; sepse as edhe një fije floku nga kokat tona nuk do të bjerë”.
Je vous engage donc à manger; c'est nécessaire à votre salut, car aucun de vous ne perdra un cheveu de sa tête.»
35 Si tha këto, mori bukë, iu falënderua Perëndisë përpara të gjithëve, pastaj e theu dhe filloi të hajë.
Ayant ainsi parlé, il prit du pain, et, ayant rendu grâces à Dieu en présence de tous, il le rompit, et se mit à manger.
36 Atëherë të gjithë, si morën zemër, morën edhe ata nga ushqimi.
Tous les autres reprenant courage, mangèrent aussi:
37 Dhe në anijen ne ishim gjithsej dyqind e shtatëdhjetë e gjashtë veta.
nous étions en tout, sur le bâtiment, deux cent soixante et seize personnes.
38 Dhe mbasi hëngrën sa u ngopën, e lehtësuan anijen duke hedhur grurin në det.
Lorsqu'on eut mangé suffisamment, on allégea le navire en jetant les provisions à la mer.
39 Dhe kur u gdhi, nuk e njihnin dot vendin, por vunë re një gji me një breg dhe vendosën ta shtyjnë anijen aty, po të mundnin.
Quand le jour fut venu, ils ne reconnurent pas quelle terre c'était, mais ils aperçurent une baie ayant une plage, et ils résolurent d'y pousser le navire, s'ils le pouvaient.
40 I zgjidhën spirancat dhe i lanë të fundosen në det, duke zgjidhur në të njëjtën kohë të lidhurat e timonit; pastaj, si e ngritën velën kryesore nga era, u drejtuan për te bregu.
Ils coupèrent les amarres des ancres, en laissant celles-ci à la mer; en même temps ils relâchèrent les cordes qui attachaient les gouvernails, et mettant au vent la voile de perroquet, ils se dirigèrent vers la plage;
41 Por, mbasi ranë në një cekëtinë që kishte deti nga të dy anët, anija ngeci dhe mbeti me bashin të zënë e të palëvizshëm, ndërsa kiçi po shkallmohej nga furia e valëve.
mais ayant touché une langue de terre, ils y firent échouer le vaisseau, et, tandis que la proue, ensablée, restait immobile, la poupe était fracassée par la violence des vagues.
42 Ushtarët ishin të mendimit t’i vritnin robërit, që asnjë të mos ikte me not.
Les soldats formèrent le projet de tuer les prisonniers, de peur que quelqu'un d'eux ne s'échappât à la nage;
43 Por centurioni, duke dashur të shpëtojë Palin, ua largoi mendimin për këtë propozim dhe u dha urdhër atyre që dinin të notonin të hidheshin të parët në det dhe të dilnin në tokë;
mais le centurion, qui voulait sauver Paul, les empêcha d'exécuter leur dessein; il ordonna que ceux qui savaient nager se jetassent les premiers à l'eau, pour gagner le rivage,
44 pastaj të tjerët, kush mbi dërrasa, kush mbi pjesë të anijes; dhe kështu ndodhi që të gjithë mundën të shpëtojnë në tokë.
et que le reste, les uns sur des planches, les autres sur quelque fragment du navire, en fit autant: c'est ainsi qu'ils réussirent tous à se sauver à terre.
