Veprat e Apostujve 27
1 Kur u vendos që ne të lundrojmë për në Itali, Pali dhe disa të burgosur të tjerë iu dorëzuan një centurioni me emër Jul, i kohortës Augusta.
Nikwakayeyegwa kuti twelede kuyaku Itali abwaato bakasala Pawulu abamwi baange kumwendelezi wabasilumamba utegwa Juliyasi wamunkamu.
2 Hipëm në një anije të Adramitit, që duhej të kalonte nga portet e brigjeve të Azisë, dhe lundronim duke pasur me vete Aristarkun, një maqedonas nga Thesaloniki.
Twakanjila mubwato buzwa ku Adilamatiyamu oobo bwakali bwaba afwifwi kuti bunyampuke bwakali kuyoyinda kunkomwe ya Eziya. Mpawo twakayinka kulwizi. Alisitachasi uzwaku Tesalonika mu Masedoniya wakeenda andiswe.
3 Të nesërmen arritëm në Sidon; dhe Juli, duke u treguar njerëzor me Palin, i dha leje të shkojë te miqtë e vet dhe që të kujdesen për të.
Mubuzuba butobela twakasika kuchisi cha Sidoni, oko Juliyasi nkwakakujata Pawulo cabuuya alimwi akumuzumizya kuti ayiinke kubenzinyina kuyotambula kubambwa.
4 Pastaj, si u nisëm prej andej, lundruam të mbrojtur nga Qipro, sepse erërat ishin të kundërta.
Kuzwa awo twakaya kulwizi twakuyamba muunsi ankoomwe yaku Sayipulasi, afwifwi akukasuwa, nkambo luuwo lwakalikututonta.
5 Si e kaptuam detin e Kilikisë dhe të Panfilisë, arritëm në Mirë të Likisë.
Nitwakeenda katutimbula lwizi nitwakazoinda ku Silisiya alimwi aku Pamfiliya, twakasika ku Mayila, chisi chaku Lusiya.
6 Centurioni gjeti atje një anije të Aleksandrisë, që do të shkonte për në Itali, dhe na futi në të.
Nkuko ooko mwendelezi nkwakajana bwaato buzwa ku Alekizandiliya obo bwakalikuya ku Itali. Mpawo watubika mumo.
7 Duke lundruar ngadalë për shumë ditë, arritëm me vështirësi deri përballë Knidit, sepse nuk na linte era; pastaj filluam të lundrojmë të mbrojtur nga Kreta nga ana e Salmonit.
Nitwakali kweenda bunini abunini kwamazuba mayingi, twakazomaninsizya twasika mubuyumuyumu afwifwi a Sinidusi alimwi luuwo telwakazotuzumizya pe kuti twinde nzila eeyo, twakeenda katuyabuya alubazu lwankomwe yaku Kkilete, kumbali lya Salimone.
8 Dhe duke lundruar me shumë vështirësi përbri brigjeve të saj, arritëm në një vend që quhet Limanet e Bukur, pranë të cilit ishte qyteti Lasea.
Twakeenda mumo omo munkomwe mubuyumuyumu, mane twakusika kubusena bumwi butegwa Majulu mabotu, buli afwifwi achisi cha Laseya.
9 Dhe, duke qenë se kishte kaluar mjaft kohë dhe lundrimi ishte bërë i rrezikshëm, sepse edhe agjërimi tashmë kishte kaluar, Pali i këshilloi ata të anijes,
Twakali twamana chiindi chilamfu, chiindi chakulyiimya kwama Juda achilacho chakali chayinda, alimwi kwakali kwatentuusya lino kweenda. Mpawo Pawulu wakabachenjezya,
10 duke thënë: “O burra, unë po shoh se lundrimi do të bëhet me rrezik dhe me dëm të madh jo vetëm për ngarkesën dhe për anijen, por edhe për ne vetë.
wati, “nibaluumi, ndibwene kuti lweendo ndutuyanda kubweza lulakulichisa akuswekelwa kupati, pepe zinyampwidwe nikuba bwato luzutu, pesi abuumi bwesu.”
11 Por centurioni kishte më shumë besim te timonieri dhe te kapiteni i anijes sesa në ato që thoshte Pali.
Pesi mwendelezi wakaswilizya kapati kuli sikwenzya bwaato akulimuna bwaato kwinda eezyo zyaakambwa a Pawulu.
12 Dhe duke qenë se ai liman nuk ishte i përshtatshëm për të dimëruar, shumica qe e mendimit të lundronim prej andej për t’u përpjekur të arrijnim në njëfarë mënyre në Fenike, një liman i Kretës, që
Nkambo chito techakali chuubila pe kuti bukkale mpawo chilinu choonse, bamwi bayiingi bakapa muzezo wakuti tweende kuzwa aawa, ambweni dozyakonzeka ngatuyosika kuchisi cha-Foyenikisi, kuti tukakkale chiindi chachilimo nkuko. Foyenikisi nchito cha Kkilete, chilangide koonse kumusaansa akububbila alimwi kumbo -akububbila.
13 Dhe kur filloi të fryjë lehtë juga, duke menduar se mund të realizohej qëllimi i tyre, i ngritën spirancat dhe filluan të lundrojnë afër brigjeve të Kretës.
Eelyo luuwo lwakumusansa nilwakatanguna kuunga kwachumunizi, basibwato bakayeeya mbuli kuti bakali bachijana nchibakalikuyanda. Lino bakanyamuna bbwe lyakwimikizya bwato mpawo beenda kabatobezya Kkilete, afwifwi ankomwe.
14 Por, pak më vonë, shpërtheu mbi ishull një erë e vrullshme, që e quajnë euroklidon.
Pesi nikwakayinda kayindi kanini kwakaza muuwo mupati uutegwa Notisita, wakatanguna kuuma aansi kuzwa kusuwa.
15 Duke qenë se anija po ikte pa qenë në gjendje t’i qëndronte erës, e lamë në mëshirë të fatit dhe kështu filluam të shkojmë sa andej-këtej.
Eelyo bwaato nibwakajatwa amuuwo mupati zyakukachilwa kuyakunembo muluuwo, twakayinzizya muuwo mupati ooyu mwenya alimwi wakatuchuunda twatobelezya muuwo.
16 Si kaluam me të shpejtë pranë një ishulli të vogël, që quhet Klauda, arritëm me vështirësi ta vëmë nën kontroll sandallin.
Twakeenda munkomwe munsi akasuwa kanini kategwa Kkawunda, alimwi abuyumuyumu twakazokonzya kusika akaato kakuvunwa.
17 Dhe, mbasi e ngritën në bordin, detarët përdorën të gjitha mënyrat për ta ngjeshur nga poshtë anijen dhe, nga frika se mos ngecnin në cekëtinat ranore të Sirtës, i ulën velat dhe kështu shkonin andej-këtej.
Eelyo nibakaanga Kaato, bakabelesya minchinda yako mpawo bazojatanisya amwi kubulambo bwabwato. Bakalikuyowa kuti ngabayosisigwa kumuse waku Sayitisi, lino bakalosya minchinda wangidwe bbwe wabwato alimwi bakatontwa kabayabuya.
18 Por mbasi furtuna na vuri përpara me forcë, të nesërmen filluan ta hedhim në det ngarkesën.
Twakatamamizigwa mbubobu amuuwo mupati zyakuti buzuba bwakatobela bakatanguna kubwala mpasya mukati mulwizi.
19 Ditën e tretë, hodhën me duart e tyre, pajisjet e anijes në det.
Mubuzuba bwachitaatu bantu bakalimubwato bakabwaala zintu zyakali mubwato amaboko aabo.
20 Dhe, duke qenë se prej shumë ditësh nuk dukeshin as dielli as yjet, dhe furtuna po tërbohej, humbi tashmë çdo shpresë shpëtimi.
Eelyo izuba anyenyezi nizyakatatumunikila kwamazuba mayingi, alimwi muuwo mupati kuchuuma alindiswe, bulangilizi boonse bwakuti twelede kufutulwa bwakamana.
21 Edhe, mbasi kishin mbetur shumë kohë pa ushqim, Pali u çua në mes të tyre dhe tha: “O burra, po të më kishit dëgjuar dhe të mos ishit nisur nga Kreta, do t’i ishim shmangur këtij rreziku dhe kësaj humbjeje.
Nibakeenda kwachiindi chilamfu kabatakwe chakulya pe, eelyo Pawulu wakayimikila akati kabantu wati, “Nobakwesu, mwalelede kunditelela, alimwi temwalelede kwenda kamuzida kuKkilete pe, eezi zyakuti mujane kulichisa alimwi kuswekelwa.
22 Dhe tani ju këshilloj të mos e humbni torruan sepse asnjë shpirt nga ne nuk do të humbasë, përveç anijes.
Lino ndamusimya kuti nywebo mube abusungu, nkaambo takwe nikutabewo pe kuswekelwa buumi akati kanu, pesi biyo kuswekelwa kwabwaato.
23 Sepse këtë natë m’u shfaq një engjëll i Perëndisë, të cilit unë i përkas dhe të cilit unë i shërbej,
Busiku bwayinda mungeelo wa Leza ooyo ngundili kulinguwe, ooyo alimwi ngundikomba — mungelo wakwe wakaliimvwi aambali lyangu
24 duke thënë: “Pal, mos druaj, ti duhet të dalësh para Cezarit; dhe ja, Perëndia ty t’i ka dhënë të gjithë ata që lundrojnë me ty”.
alimwi wati, 'Utayoowi, Pawulu, weelede kuyoyimikila kunembo lyaKayisa, alimwi ukabone Leza mubuya mbwakapa kuli nduwe abo boonse balimulwendo anduwe.'
25 Prandaj, o burra, kini zemër të gëzuar, sepse unë besoj në Perëndinë se do të ndodhë pikërisht ashtu siç m’u tha.
Linobu mube abusungu, nobakwesu! Nkaambo ndisyoma Leza kuti chiyochitika mbuli mbuchakaambwa kulindime.
26 Edhe duhet të ngecim në një ishull”.
Pesi twelede kuchijana munyika amutusuwa.'
27 Kur erdhi nata e katërmbëdhjetë që po kalonim andej e këndej në detin Adriatik, aty nga mesnata detarët patën përshtypjen se po i afroheshin një toke.
Eelyo busiku bwakkumi abwaane nibwakasika, mbuli mbutwali kuchundilwa kulubazu olu alimwi mukati kalwiizi lwa Adiliyatiki, kubanga mpakati kabusiku basilwendo bakayeeya kuti bamba kusika kunyika.
28 Dhe, si hodhën matësin e thellësisë, gjetën njëzet pashë thellësi; pastaj, pak më tutje e hodhën përsëri matësin e thellësisë dhe gjetën pesëmbëdhjetë pashë.
Bakabeza zipimyo alimwi bakajana kuti maboko ali kkumi amusanu.
29 Atëherë, nga frika se mos përplaseshin kundër shkëmbinjve, hodhën nga kiçi katër spiranca, duke pritur me ankth që të bëhej ditë.
Bakayoowa kuti ambweni anga tulawuminina amabwe, lino bakawaala mabwe akwimikizya bwaato aanze kuzwa munsi alimwi bakakomba kuti kucha ambweni kulafwambana kusika.
30 Por, duke qenë se detarët kërkonin të iknin prej anijes dhe po e ulnin sandallen në det gjoja për të hedhur spirancat nga bashi,
Bakali mubwaato bakalikulanga nzila yakusiya bwato alimwi bakalosya kaato kulwizi, alimwi bakabaanga balabwaala mabwe abwaato kuzwa kunembo.
31 Pali u tha centurionit dhe ushtarëve: “Po nuk qëndruan këta në anije, ju nuk do të mund të shpëtoni”.
Pesi Pawulu wakati kumwendelezi akuli basilumamba, “kunze akuti baalumi aaba bakkale mubwaato, takwe nimunga mulafutuka pe.”
32 Atëherë ushtarët i prenë litarët e sandallit dhe e lanë të bjerë jashtë.
Eelyo basilumamba bakadunsuula minchiinda yakaato alimwi bakaleka kayabuya.
33 Dhe në pritje që të bëhej ditë, Pali i nxiti të gjithë të hanin diçka, duke thënë: “Sot është e katërmbëdhjeta ditë që, duke pritur, jeni të uritur, pa ngrënë asgjë.
Nikwakaamba kucha, Pawulo wakabasungwazya boonse kuti babweze chakulya. Wakamba kuti, “Eli zuba ndyakkumi aane kamuswini kulindilizya kamutakwe chakulya pe — takwe nchimulide pe.
34 Prandaj ju këshilloj të hani diçka, sepse kjo është për shpëtimin tuaj; sepse as edhe një fije floku nga kokat tona nuk do të bjerë”.
Eelyo ndamukombelezya kuti mwabane chakulya, nkambo oolu ndulufutuka lwanu. Ko takukwe anaba umwi akati kanu utaswekelwe inzeeta imwi yasusu kuzwa kumutwe wakwe.”
35 Si tha këto, mori bukë, iu falënderua Perëndisë përpara të gjithëve, pastaj e theu dhe filloi të hajë.
Naakamana kwaamba eezi, wakabweza chinkwa alimwi walumba Leza mumeso aboonse. Eelyo wakakwamuna chinkwa alimwi watalika kulya.
36 Atëherë të gjithë, si morën zemër, morën edhe ata nga ushqimi.
Eelyo bakasungwazigwa boonse mpawo abalabo bakabweza chakulya.
37 Dhe në anijen ne ishim gjithsej dyqind e shtatëdhjetë e gjashtë veta.
Twakali myaanda ibili ilamakkumi musanu aabili amusanu awumwi myuuya yakali mubwaato.
38 Dhe mbasi hëngrën sa u ngopën, e lehtësuan anijen duke hedhur grurin në det.
Nibakalya achakwelela, bakachita kuti bwaato buubilwe akubwaala mayila mulwizi.
39 Dhe kur u gdhi, nuk e njihnin dot vendin, por vunë re një gji me një breg dhe vendosën ta shtyjnë anijen aty, po të mundnin.
Nikwakaba buunsi, tebakibonape nyika, pesi bakabona tyebe lilankomwe, alimwi bakayowesya kuti anga balayinzya bwaato na ataala.
40 I zgjidhën spirancat dhe i lanë të fundosen në det, duke zgjidhur në të njëjtën kohë të lidhurat e timonit; pastaj, si e ngritën velën kryesore nga era, u drejtuan për te bregu.
Mpawo bakanenga zyatendela zijazyo alimwi bakasiya mukati kalwizi. Muchindi chimwi biyo eecho bakangununa minchiinda yazitabilisyo kuluuwo; alimwi bakayinka kunkomwe.
41 Por, mbasi ranë në një cekëtinë që kishte deti nga të dy anët, anija ngeci dhe mbeti me bashin të zënë e të palëvizshëm, ndërsa kiçi po shkallmohej nga furia e valëve.
Pesi bwaato bwakajimpa aansi mpawo bweenda anyika. Chakumpela chabwato chakapatila alimwi chachaala kachitanyamuki pe, alimwi chaansi chakatyolwa anguzu zyamayuwe.
42 Ushtarët ishin të mendimit t’i vritnin robërit, që asnjë të mos ikte me not.
Mabaambe abasilumaamba akali kujaya baange kuchitila kuti kutabi naba omwe uunga ulayamba mpawo achije.
43 Por centurioni, duke dashur të shpëtojë Palin, ua largoi mendimin për këtë propozim dhe u dha urdhër atyre që dinin të notonin të hidheshin të parët në det dhe të dilnin në tokë;
Pesi mweendelezi wakalikuyanda kufutula Pawulo, mpawo wakayimikizya mabambe aabo; alimwi wakalayilila aabo bakalikukonzya kuyamba kuti basotokele kuunze alimwi basike anyika.
44 pastaj të tjerët, kush mbi dërrasa, kush mbi pjesë të anijes; dhe kështu ndodhi që të gjithë mundën të shpëtojnë në tokë.
Eelyo boonse baalumi beelede kutobela, bamwi ajulu azimwi zintu zyakali mubwato. Munzila eeyi zyakachitika kuti toonse tusike obotu anyika.
