< Veprat e Apostujve 27 >

1 Kur u vendos që ne të lundrojmë për në Itali, Pali dhe disa të burgosur të tjerë iu dorëzuan një centurioni me emër Jul, i kohortës Augusta.
Italy ah teambaw taw pai tu a ki khensat zawkciang in, amate in Paul le a dang thongtak te sia Augustus ngalkaphon sung ah zakhat uk ngalkap mangpa Julius kung ah ap uh hi.
2 Hipëm në një anije të Adramitit, që duhej të kalonte nga portet e brigjeve të Azisë, dhe lundronim duke pasur me vete Aristarkun, një maqedonas nga Thesaloniki.
Taciang Adramyttium tembaw sung ah ka tum uh a, Asia ngam tuipi dung zui in pai tu ka kipan uh hi; Macedonia ngam Thessalonica khua mi Aristarchus a kici khat zong kote taw hong ki thawl hi.
3 Të nesërmen arritëm në Sidon; dhe Juli, duke u treguar njerëzor me Palin, i dha leje të shkojë te miqtë e vet dhe që të kujdesen për të.
A zingciang in Sidon ah ka tawlnga uh hi. Taciang Julius in Paul sia phat vawt a, a lawmte kung ah pai in, ama le ama thathak la tu in suaktatak in ap hi.
4 Pastaj, si u nisëm prej andej, lundruam të mbrojtur nga Qipro, sepse erërat ishin të kundërta.
Tua mun pan in ka ki patkik uh ciang in, koma sang ah hui hongpai ahikom Cyprus nuai pan in ka pai uh hi.
5 Si e kaptuam detin e Kilikisë dhe të Panfilisë, arritëm në Mirë të Likisë.
Cilicia le Pamphylia tuipi tung ah ka pai zawk uh ciang, Lycia ngam khuapi Myra ka theng uh hi.
6 Centurioni gjeti atje një anije të Aleksandrisë, që do të shkonte për në Itali, dhe na futi në të.
Tua mun ah zakhat uk ngalkap mangpa in Italy a pai tu Alexandria tembaw mu a; tua tembaw sung ah hong tumsak hi.
7 Duke lundruar ngadalë për shumë ditë, arritëm me vështirësi deri përballë Knidit, sepse nuk na linte era; pastaj filluam të lundrojmë të mbrojtur nga Kreta nga ana e Salmonit.
Taciang dadam in ni tampi sung ka pai zawk uh ciang in, Cnidus tangtan haksatak in ka theng uh hi, hui in hong khak ahikom in, Crete tuikul nuai pan Salmone tangtan in ka pai uh hi;
8 Dhe duke lundruar me shumë vështirësi përbri brigjeve të saj, arritëm në një vend që quhet Limanet e Bukur, pranë të cilit ishte qyteti Lasea.
Taciang haksatak in ka kantan uh a, A Pha Tembaw Tawlngakna Mun, a kici na mun ka theng uh hi; tua mun sia Lasea khuapi taw ki nai hi.
9 Dhe, duke qenë se kishte kaluar mjaft kohë dhe lundrimi ishte bërë i rrezikshëm, sepse edhe agjërimi tashmë kishte kaluar, Pali i këshilloi ata të anijes,
Tu in hun tampi ka zak zawk uh ciang in, antan hun zong bo zo a, tembaw taw khualhaw tu sia lauhuai hi, ci in Paul in kidopna tu son hi,
10 duke thënë: “O burra, unë po shoh se lundrimi do të bëhet me rrezik dhe me dëm të madh jo vetëm për ngarkesën dhe për anijen, por edhe për ne vetë.
Taciang amate tung ah, hi tembaw taw khual haw tu sia vanpuak te le tembaw atu bek hi ngawl in, eite nuntakna dong in haksatna le siatsuana tampi om tu hi, ci i he hi, ci hi.
11 Por centurioni kishte më shumë besim te timonieri dhe te kapiteni i anijes sesa në ato që thoshte Pali.
Ahihang zakhat uk ngalkap mangpa in Paul i thu te sang in, tembaw hawlpa le a neipa thu um zaw hi.
12 Dhe duke qenë se ai liman nuk ishte i përshtatshëm për të dimëruar, shumica qe e mendimit të lundronim prej andej për t’u përpjekur të arrijnim në njëfarë mënyre në Fenike, një liman i Kretës, që
Tua tembaw tawlngakna mun sia phalbi hun sung om natu pha ngawl ahikom, ahi thei le Phenice thet dong paisuak tu a, tua mun ah phalbi sung theampo om tu sia a tamzaw in ngaisutna pia uh hi; tasia sia Crete tembaw tawlngakna mun hi a, nitum na thangsang le nitumna saksang maingat in om hi.
13 Dhe kur filloi të fryjë lehtë juga, duke menduar se mund të realizohej qëllimi i tyre, i ngritën spirancat dhe filluan të lundrojnë afër brigjeve të Kretës.
Taciang thangsang pan hui in hongseam va hiau a, amate in a ngealna theng zo hi, ci ngaisun uh a, Crete nai na pan in pai uh hi.
14 Por, pak më vonë, shpërtheu mbi ishull një erë e vrullshme, që e quajnë euroklidon.
Ahihang a hai ngawl in, Euroclydon a kici sumpei bang in huipi hong ki nuai ngawp hi.
15 Duke qenë se anija po ikte pa qenë në gjendje t’i qëndronte erës, e lamë në mëshirë të fatit dhe kështu filluam të shkojmë sa andej-këtej.
Ka tembaw uh sia hui in nuaicip a, tua hui nawk zo ngawl ahikom in, hui in a ukna mun theampo ah hong paipui hi.
16 Si kaluam me të shpejtë pranë një ishulli të vogël, që quhet Klauda, arritëm me vështirësi ta vëmë nën kontroll sandallin.
Clauda a kici tuikul nuai pan in ka pai uh laitak in, haksatak in ngunkuang ka dom uh a;
17 Dhe, mbasi e ngritën në bordin, detarët përdorën të gjitha mënyrat për ta ngjeshur nga poshtë anijen dhe, nga frika se mos ngecnin në cekëtinat ranore të Sirtës, i ulën velat dhe kështu shkonin andej-këtej.
Tembaw tung ah ka domto zawk uh ciang in, tembaw a kho natu in ngunkuang sia khau taw hen hi; taciang senneal tam na mun ah tembaw awk tu lau uh ahikom tembaw puankhak te khiasuk uh a, hui in a uk na munpo ah hong paipui hi.
18 Por mbasi furtuna na vuri përpara me forcë, të nesërmen filluan ta hedhim në det ngarkesën.
Huipi in nasiatak in hong nuaicip veve ahikom in, a zingciang in tembaw zaangsak uh hi;
19 Ditën e tretë, hodhën me duart e tyre, pajisjet e anijes në det.
Taciang ni thum na ciang in kote i khut vateak taw in tembaw vanpuak te ka vawk uh hi.
20 Dhe, duke qenë se prej shumë ditësh nuk dukeshin as dielli as yjet, dhe furtuna po tërbohej, humbi tashmë çdo shpresë shpëtimi.
Taciang ni tampi sung ni le aksi te ki mu nawn ngawl a, huipi nasiatak in hong vak lai ciang in, ka suatak natu uh lametna theampo bosiat zo hi.
21 Edhe, mbasi kishin mbetur shumë kohë pa ushqim, Pali u çua në mes të tyre dhe tha: “O burra, po të më kishit dëgjuar dhe të mos ishit nisur nga Kreta, do t’i ishim shmangur këtij rreziku dhe kësaj humbjeje.
Ahihang an ne ngawl in ngei mama ka om zawk uh ciang, Paul sia amate laizang ah ding a, ka thu nong man tu uh hi napi, Crete pan in pai ngawl hileang, hi haksatna le supna te i thuak batu hi.
22 Dhe tani ju këshilloj të mos e humbni torruan sepse asnjë shpirt nga ne nuk do të humbasë, përveç anijes.
Tuin thinnuamtak in om tu in kong hanthawn hi: banghangziam cile tembaw simngawl, note sung ah mihing khat zong i nuntakna bo ngawl tu hi.
23 Sepse këtë natë m’u shfaq një engjëll i Perëndisë, të cilit unë i përkas dhe të cilit unë i shërbej,
Banghangziam cile tuzan in keima hong nei le a na ka sepsak Pathian vantungmi ka kung ah hong ding a,
24 duke thënë: “Pal, mos druaj, ti duhet të dalësh para Cezarit; dhe ja, Perëndia ty t’i ka dhënë të gjithë ata që lundrojnë me ty”.
Paul awng, lau heak in; nangma sia Caesar mai ah hong paipui hamtang tu khi hi: taciang, en in, nangma taw tembaw tung khualhaw te theampo Pathian in hong pia zo hi, hong ci hi.
25 Prandaj, o burra, kini zemër të gëzuar, sepse unë besoj në Perëndinë se do të ndodhë pikërisht ashtu siç m’u tha.
Tua ahikom, thinnuam in om vun: banghangziam cile Pathian in keima hong sonsa bang in tangtung tu hi, ci ka um hi.
26 Edhe duhet të ngecim në një ishull”.
Ahihang tuikul khatpo ah hui in hong vawk hamtang tu hi, ci hi.
27 Kur erdhi nata e katërmbëdhjetë që po kalonim andej e këndej në detin Adriatik, aty nga mesnata detarët patën përshtypjen se po i afroheshin një toke.
Ahihang zan sawm le zan ni na ciang in, Adria tuipi sung ah hong loksuk lokto in hong paipui a, zankim laitak pawl in tembaw naseam te in tuihui lei ki nai zo hi, ci muangmaw uh hi;
28 Dhe, si hodhën matësin e thellësisë, gjetën njëzet pashë thellësi; pastaj, pak më tutje e hodhën përsëri matësin e thellësisë dhe gjetën pesëmbëdhjetë pashë.
Taciang tui a te uh ciang in pi za le kul thuk hi, ci he uh hi: taciang tawm a khuala zawhiat a pai zawkciang in te kik a, pi sawmkua thuk hi, ci he uh hi.
29 Atëherë, nga frika se mos përplaseshin kundër shkëmbinjve, hodhën nga kiçi katër spiranca, duke pritur me ankth që të bëhej ditë.
Tua zawkciang in tembaw in suangpi a taithak tu a lau uh hu in, tembaw nungsang pan thikkapui li khia uh a, khuavak tu in thu ka ngen khawm uh hi.
30 Por, duke qenë se detarët kërkonin të iknin prej anijes dhe po e ulnin sandallen në det gjoja për të hedhur spirancat nga bashi,
Taciang tembaw naseam te tembaw sung pan in a puasang ah tai sawm uh a, ngunkuang tuipi sung ah a khiak uh ciang in, tembaw lusang pan in thikkapui te khia tu bang in ki omsak uh hi,
31 Pali u tha centurionit dhe ushtarëve: “Po nuk qëndruan këta në anije, ju nuk do të mund të shpëtoni”.
Paul in zakhat uk ngalkap mangpa le ngalkap te kung ah, hi mite tembaw sung a om nginge bua ahile, kuama suakta ngawl tu hi, ci hi.
32 Atëherë ushtarët i prenë litarët e sandallit dhe e lanë të bjerë jashtë.
Tua zawkciang in ngalkap te in ngunkuang khii na khau te sattan a, ngunkuang khia uh hi.
33 Dhe në pritje që të bëhej ditë, Pali i nxiti të gjithë të hanin diçka, duke thënë: “Sot është e katërmbëdhjeta ditë që, duke pritur, jeni të uritur, pa ngrënë asgjë.
Khuavak dektak ciang in, Paul in amate vekpi an ne tu in thum a, tuni sia a kizom in antang in, bangma ne ngawl in na om uh ni sawm le ni li na hi zo hi.
34 Prandaj ju këshilloj të hani diçka, sepse kjo është për shpëtimin tuaj; sepse as edhe një fije floku nga kokat tona nuk do të bjerë”.
Tua ahikom an tawmtek ne tu in kong thum hi: banghangziam cile hisia sia na dam natu uh a hihi: banghangziam cile na lu tung uh pan in samzam khat zong tong ngawl tu hi, ci hi.
35 Si tha këto, mori bukë, iu falënderua Perëndisë përpara të gjithëve, pastaj e theu dhe filloi të hajë.
Tabang a ci zawkciang in, anluum la a, amate vekpi i mai ah Pathian lungdam a ko zawkciang in: balnen in ne tu kipan hi.
36 Atëherë të gjithë, si morën zemër, morën edhe ata nga ushqimi.
Tua zawkciang in amate theampo thinnuam tek uh a, an tawmtek ne uh hi.
37 Dhe në anijen ne ishim gjithsej dyqind e shtatëdhjetë e gjashtë veta.
Taciang tembaw sung ah mihing ka vekpi in zani le sawm sali le luk ka pha uh hi.
38 Dhe mbasi hëngrën sa u ngopën, e lehtësuan anijen duke hedhur grurin në det.
Amate an a kham in a neak tek zawkciang in, zungtang te sia tuipi sung ah vawk siat a, tembaw vanzaangsak hi.
39 Dhe kur u gdhi, nuk e njihnin dot vendin, por vunë re një gji me një breg dhe vendosën ta shtyjnë anijen aty, po të mundnin.
Taciang khua hong vak ciang in, koisung ngam ci ki he ngawl hi: ahihang amate in kingkoai khat sia valbo taw ki thua mu uh a, a suakthei le tua sung ah tembaw tumpui sawm uh hi.
40 I zgjidhën spirancat dhe i lanë të fundosen në det, duke zgjidhur në të njëjtën kohë të lidhurat e timonit; pastaj, si e ngritën velën kryesore nga era, u drejtuan për te bregu.
Taciang thikkapui te sattan in tuipi sung ah nusia hi, taciang tembaw khiina khau te sut uh a, tembaw maisang puankhak sia hui i mut tu in khak uh hi, taciang tembaw sia tuihui sang ah paisak hi.
41 Por, mbasi ranë në një cekëtinë që kishte deti nga të dy anët, anija ngeci dhe mbeti me bashin të zënë e të palëvizshëm, ndërsa kiçi po shkallmohej nga furia e valëve.
Tembaw sia tuipi ni ki siktua na mun ah theng a, tembaw sia senneal tung ah awksak uh hi; taciang a maisang sia senneal sung ah tumsak uh a, tung thei ngawl in awk hi, ahihang a nungsang sia tuihual hat mama in tamthamsak hi.
42 Ushtarët ishin të mendimit t’i vritnin robërit, që asnjë të mos ikte me not.
Ngalkap te in, thongtak te that siat tu in kikum uh hi, tabang hibale thongtak te tui op tu a, tai siat tu hi.
43 Por centurioni, duke dashur të shpëtojë Palin, ua largoi mendimin për këtë propozim dhe u dha urdhër atyre që dinin të notonin të hidheshin të parët në det dhe të dilnin në tokë;
Ahihang zakhat uk ngalkap mangpa in, Paul a ngup nop hu in, amate i ngealna khak a; tui op thiam peuma amasabel in tuisung ah leangsuk tu le tuihui dong op tu in thupia hi:
44 pastaj të tjerët, kush mbi dërrasa, kush mbi pjesë të anijes; dhe kështu ndodhi që të gjithë mundën të shpëtojnë në tokë.
A tanglai pawlkhat te sia thingpheak tung le pawlkhat te tembaw bek thingpheak te tung pan in tuihui ah bangma tat ngawl in theng siat uh hi.

< Veprat e Apostujve 27 >