Veprat e Apostujve 26

1 Atëherë Agripa i tha Palit: “Ke leje të flasësh për të mbrojtur veten!”. Dhe Pali, si e shtriu dorën, nisi të bëjë mbrojtjen e tij:

Агриппа же к Павлу рече: повелевается ти о себе самому глаголати. Тогда Павел простер руку отвещаваше:

2 “O mbret Agripa, e quaj veten të lumtur që kam mundësi sot të shfajësohem para teje nga të gjitha ato që më kanë akuzuar Judenjtë,

о всех, о нихже оклеветаемь есмь от Иудей, царю Агриппо, непщую себе блаженна быти, яко пред тобою отвещати днесь имам,

3 veçanërisht sepse ti i njeh të gjitha zakonet dhe çështjet që janë midis Judenjve; prandaj të lutem të më dëgjosh me durim.

паче же ведца тя суща сведый всех Иудейских обычаев и взысканий. Темже молюся ти долготерпеливно послушати мене.

4 Se cila ka qenë mënyra ime e të jetuarit që nga rinia, të cilën e kalova tërësisht në Jeruzalem në mes të popullit tim, të gjithë Judenjtë e dinë.

Житие убо мое еже от юности, исперва бывшее во языце моем во Иерусалиме, ведят вси Иудее,

5 Ata më njohin qysh atëherë dhe mund të dëshmojnë, po deshën, se kam jetuar si farise, sipas sektit më të drejtë të fesë sonë.

ведяще мя исперва, аще хотят свидетелствовати, яко по известней ереси нашея веры жих фарисей.

6 Dhe tani ndodhem para qjyqit për shpresën e premtimit që u ka bërë Perëndia etërve tanë,

И ныне о уповании обетования, бывшаго от Бога ко отцем нашым, стою судимь,

7 premtim të cilin dymbëdhjetë fiset tona, që i shërbejnë me zell ditë e natë Perëndisë, shpresojnë ta fitojnë; për këtë shpresë, o mbret Agripa, unë jam akuzuar nga Judenjtë.

в неже обанадесяте колена наша безпрестани день и нощь служаще надеются доити: о немже уповании оклеветаемь есмь, царю Агриппо, от Иудей.

8 Përse vallë mendoni se është e pabesueshme që Perëndia t’i ringjallë të vdekurit?

Что? Неверно ли судится вами, яко Бог мертвыя возставляет?

9 Unë vetë mendova se ishte detyra ime të bëj shumë gjëra kundër emrit të Jezusit Nazarenas.

Аз убо мнех, яко подобает ми многа сопротивна противу имене Иисуса Назореа сотворити:

10 Dhe këtë kam bërë në Jeruzalem; mbasi kam marrë pushtet nga krerët e priftërinjve, futa në burg shumë shenjtorë dhe, kur i vrisnin, jepja miratimin tim.

еже и сотворих во Иерусалиме, и многи от святых аз в темницах затворях, власть от архиерей приемь: убиваемым же им прилагах совет:

11 Dhe shpesh, duke shkuar nga një sinagogë te tjetra, i kam detyruar të blasfemojnë dhe, me zemërim të madh kundër tyre, i kam përndjekur deri në qytetet e huaja.

и на всех сонмищих множицею мучя их, принуждах хулити: преизлиха же враждуя на них, гонях даже и до внешних градов.

12 Në kohën kur unë po merresha me këtë punë dhe po shkoja në Damask me autorizim dhe me fuqi të plota nga krerët e priftërinjve,

В нихже идый в Дамаск со властию и повелением, еже от архиерей,

13 në mesditë, o mbret, në rrugë unë pashë një dritë nga qielli që shkëlqente më shumë se dielli, e cila vetëtiu rreth meje dhe rreth atyre që udhëtonin me mua.

в полудни на пути видех, царю, с небесе паче сияния солнечнаго осиявший мя свет и со мною идущих.

14 Mbasi të gjithë ne ramë përtokë, dëgjova një zë që po më fliste dhe më tha në gjuhën hebraike: “Saul, Saul, pse më përndjek? Éshtë e rëndë për ty të godasësh me shkelm kundër gjembave”.

Всем же падшым нам на землю, слышах глас глаголющь ко мне и вещающь еврейским языком: Савле, Савле, что Мя гониши? Жестоко ти есть противу рожна прати.

15 Unë thashë: “Kush je ti, Zot?”. Ai tha: “Unë jam Jezusi, të cilin ti e përndjek.

Аз же рех: кто еси, Господи? Он же рече: Аз есмь Иисус, Егоже ты гониши:

16 Por çohu dhe rri në këmbë, sepse prandaj të jam shfaqur: që të të vë shërbyes dhe dëshmues për gjërat që ke parë dhe për ato për të cilat unë do të shfaqem,

но востани и стани на ногу твоею: на се бо явихся ти, сотворити тя слугу и свидетеля, яже видел еси и яже явлю тебе,

17 duke të zgjedhur ty nga populli dhe nga johebrenjtë, tek të cilët po të dërgoj tani,

изимая тя от людий Иудейских и от язык, к нимже Аз тя послю,

18 që t’u çelësh sytë atyre dhe t’i kthesh nga errësira në dritë dhe nga pushteti i Satanit te Perëndia, që të marrin me anë të besimit në mua faljen e mëkateve dhe një trashëgim midis të shenjtëruarve”.

отверсти очи их, да обратятся от тмы в свет и от области сатанины к Богу, еже прияти им оставление грехов и достояние во святых верою, яже в Мя.

19 Prandaj, o mbret Agripa, unë nuk kam qenë i pabindur ndaj vegimit qiellor.

Темже, царю Агриппо, не бых противен небесному видению,

20 Por në fillim atyre në Damask, pastaj në Jeruzalem, në mbarë krahinën e Judesë dhe johebrenjve, u kam shpallur të pendohen dhe të kthehen te Perëndia, duke bërë vepra të denja pendimi.

но сущым в Дамасце прежде и во Иерусалиме, и во всяцей стране Иудейстей и языком проповедую покаятися и обратитися к Богу, достойна покаянию дела творяще.

21 Për këto gjëra Judenjtë, mbasi më kapën në tempull, u orvatën të më vrasin.

Сих ради мя Иудее емше во святилищи хотяху растерзати.

22 Por, për shkak të ndihmës që pata nga Perëndia deri në këtë ditë, vazhdova t’u dëshmoj të vegjëlve dhe të mëdhenjve, duke mos thënë tjetër përveç atyre që profetët dhe Moisiu thanë se duhet të ndodhnin,

Помощь убо улучив яже от Бога, даже до дне сего стою, свидетелствуя малу же и велику, ничтоже вещая, разве яже пророцы рекоша хотящая быти и Моисей,

23 domethënë: që Krishti duhej të vuante dhe që, duke qenë i pari i ringjallur prej së vdekuris, duhej t’i shpallte dritën popullit dhe johebrenjve”.

яко Христос имеяше пострадати, яко первый от воскресения мертвых свет хотяше проповедати людем (Иудейским) и языком.

24 Dhe, ndërsa Pali i thoshte këto gjëra në mbrojtje të tij, Festi tha me zë të lartë: “Pal, ti je tërbuar; studimet e shumta të bënë të shkallosh”.

Сия же ему отвещавающу, Фист велиим гласом рече: беснуешися ли, Павле? Многия тя книги в неистовство прелагают.

25 Por ai tha: “Unë nuk jam tërbuar, shumë i shkëlqyeri Fest, por them fjalë të së vërtetës dhe të mendjes së shëndoshë.

Он же: не беснуюся, рече, державный Фисте, но истины и целомудрия глаголы вещаю:

26 Sepse mbreti, të cilit unë po i flas lirisht, është i mirinformuar për këto gjëra, sepse unë jam i bindur se asnjë nga këto gjëra nuk është e panjohur për të, sepse e gjithë kjo nuk është bërë në fshehtësi.

весть бо о сих царь, к немуже и с дерзновением глаголю: утаитися бо ему от сих не верую ничесомуже, несть бо во угле сотворено сие:

27 O mbret Agripa, a u beson profetëve? Unë e di se ti beson”.

веруеши ли, царю Агриппо, пророком? Вем, яко веруеши.

28 Atëherë Agripa i tha Palit: “Për pak dhe po ma mbush mendjen të bëhem i krishterë”.

Агриппа же к Павлу рече: вмале мя препираеши Христианина быти.

29 Pali i tha: “Dhëntë Perëndia që në pak ose në shumë kohë jo vetëm ti, por edhe të gjithë ata që sot po më dëgjojnë, të bëhen të tillë, sikurse jam unë, përveç këtyre zinxhirëve”.

Павел же рече: молил убо бых Бога, и вмале и во мнозе, не токмо тебе, но и всех слышащих мя днесь, быти им тацем, яков и аз есмь, кроме уз сих.

30 Mbasi tha këto gjëra, mbreti u ngrit dhe me të qeveritari, Berenike dhe ata që ishin ulur me ta.

И сия рекшу ему, воста царь и игемон, и Верникиа и седящии с ними,

31 Mbasi u hoqën mënjanë, folën me njëri-tjetrin dhe thanë: “Ky njeri nuk ka bërë asgjë që të meritojë vdekjen ose burgun”.

и отшедше беседоваху друг ко другу, глаголюще, яко ничтоже смерти достойно или уз творит человек сей.

32 Atëherë Agripa i tha Festit: “Ky njeri mund të ishte liruar, po të mos i ishte apeluar Cezarit”.

Агриппа же Фисту рече: отпущен быти можаше человек сей, аще не бы кесаря нарицал. И тако суди игемон послати его к кесарю.