< Veprat e Apostujve 26 >

1 Atëherë Agripa i tha Palit: “Ke leje të flasësh për të mbrojtur veten!”. Dhe Pali, si e shtriu dorën, nisi të bëjë mbrojtjen e tij:
Basa naa ma, mane Agripa denu Paulus oi, “Musulaꞌe ao ma leo. Basa hai mae rena nggo ena.” Boe ma Paulus lo lima na, ma olaꞌ nae,
2 “O mbret Agripa, e quaj veten të lumtur që kam mundësi sot të shfajësohem para teje nga të gjitha ato që më kanë akuzuar Judenjtë,
“Ama mane Agripa nenefee hadꞌat. Au umuhoꞌo, huu amaꞌ fee au ufadꞌe neu amaꞌ se, basa dalaꞌ saa fo atahori Yahudi ra rapepenggo neu auꞌ a.
3 veçanërisht sepse ti i njeh të gjitha zakonet dhe çështjet që janë midis Judenjve; prandaj të lutem të më dëgjosh me durim.
Au bubꞌuluꞌ amaꞌ nahine tebꞌe, hai atahori Yahudi ra adat ma, ma hai masodꞌa mate-mori mara. Dadꞌi au oꞌe amaꞌ rena malolole.
4 Se cila ka qenë mënyra ime e të jetuarit që nga rinia, të cilën e kalova tërësisht në Jeruzalem në mes të popullit tim, të gjithë Judenjtë e dinë.
Eniꞌ a aꞌana ngga, ara ranori au tungga adat atahori Yahudi ra. Fefeu na, ranori au mia kamboꞌ ngga; basa ma uma sakola seluꞌ mia Yerusalem. Atahori Yahudi mana sia Yerusalem ra, bubꞌuluꞌ au masodꞌa ngga, ma rahine au no maloleꞌ.
5 Ata më njohin qysh atëherë dhe mund të dëshmojnë, po deshën, se kam jetuar si farise, sipas sektit më të drejtë të fesë sonë.
Mete ma malangga agama ra nau, ara bisa dui oi sira rahine au mia doo na neu. Te au ia, masoꞌ partei agama Farisi boe. Basa atahori bubꞌuluꞌ, hai atahori Farisi ia ra, mana toꞌu mihereꞌ atahori Yahudi ra atoran agama na.
6 Dhe tani ndodhem para qjyqit për shpresën e premtimit që u ka bërë Perëndia etërve tanë,
Au, o basa atahori Israꞌel leo kasanahulu ruaꞌ ra, mihani Lamatualain tao tungga hehelu-fufuli Na. Ana tao hehelu-fufuliꞌ naa eniꞌ a maꞌahulu na no hita bei-baꞌi nara. Naa de, losa ia basa hai hule-oꞌe hatuꞌ-rerelon fo Lamatualain tao natetu hehelu-fufuliꞌ naa leo. Hehelu-fufuliꞌ naa oi, dei fo Lamatualain tao nasodꞌa baliꞌ atahori mates ra. Ama mane Agripa nenefee hadꞌat. Huu au umehere ae, dei fo Lamatualain tao nasodꞌa baliꞌ atahori mates, naa de ara radꞌedꞌea ro au. Au ae utane: taꞌo bee de hei ruma nda nau mimihere mae Lamatualain bisa tao nasodꞌa baliꞌ atahori mates ra sa? Ana bisa!
7 premtim të cilin dymbëdhjetë fiset tona, që i shërbejnë me zell ditë e natë Perëndisë, shpresojnë ta fitojnë; për këtë shpresë, o mbret Agripa, unë jam akuzuar nga Judenjtë.
8 Përse vallë mendoni se është e pabesueshme që Perëndia t’i ringjallë të vdekurit?
9 Unë vetë mendova se ishte detyra ime të bëj shumë gjëra kundër emrit të Jezusit Nazarenas.
Dalahulu na, memaꞌ au sudꞌiꞌ a tao sa, fo labꞌan uhereꞌ basa atahori mana tungga Yesus, atahori Nasaret a.
10 Dhe këtë kam bërë në Jeruzalem; mbasi kam marrë pushtet nga krerët e priftërinjve, futa në burg shumë shenjtorë dhe, kur i vrisnin, jepja miratimin tim.
Leleꞌ naa, malangga agama Yahudi malangga ra fee koasa neu au, fo uu tao uꞌusususaꞌ Yesus atahori nara sia bee-bꞌee. Au toꞌu se, ma nore o se Yerusalem rema, fo tao se bui rala reu. Au o tungga uꞌetuꞌ hukun isa ruma. Au masoꞌ ume hule-oꞌeꞌ ra, fo tao doidꞌoso se. Ma uꞌususuuꞌ se fo rasadea Yesus. Au uu oi se lao hetar no nasaat. Sadꞌi au rena atahori mana ramahere Yesus sia bee, mae losa nusa feaꞌ o, au uu oi se!”
11 Dhe shpesh, duke shkuar nga një sinagogë te tjetra, i kam detyruar të blasfemojnë dhe, me zemërim të madh kundër tyre, i kam përndjekur deri në qytetet e huaja.
12 Në kohën kur unë po merresha me këtë punë dhe po shkoja në Damask me autorizim dhe me fuqi të plota nga krerët e priftërinjve,
Boe ma Paulus olaꞌ nakandoo nae, “Lao esa, malangga agama Yahudi malangga ra fee susura koasa neu au fo uu oi Yesus atahori nara sia kota Damsik. Boe ma, au o uu boe.
13 në mesditë, o mbret, në rrugë unë pashë një dritë nga qielli që shkëlqente më shumë se dielli, e cila vetëtiu rreth meje dhe rreth atyre që udhëtonin me mua.
Ama mane Agripa! Leleꞌ hai feꞌe sia dalaꞌ, mbei ma reorendu na, aiboiꞌ ma, manggareloꞌ sa mia lalai a ronda na seli, delo dai au o nonoo nggara.
14 Mbasi të gjithë ne ramë përtokë, dëgjova një zë që po më fliste dhe më tha në gjuhën hebraike: “Saul, Saul, pse më përndjek? Éshtë e rëndë për ty të godasësh me shkelm kundër gjembave”.
Basa hai miꞌiloli, huu manggerelo na seli. Au rena haraꞌ esa olaꞌ no au, nendiꞌ dedꞌea Aram oi, ‘We Saul! Taꞌo bee de ho akaꞌ tao doidꞌoso Au mukundooꞌ a? Susa neu nggo, mete ma ho akaꞌ a labꞌan Au hihii Ngga.’
15 Unë thashë: “Kush je ti, Zot?”. Ai tha: “Unë jam Jezusi, të cilin ti e përndjek.
Au rena haraꞌ naa, te nda ita atahori na sa. De au utane ae, ‘Malangga mana olaꞌ ia, seka e?’ Haraaꞌ naa nataa oi, ‘Au ia, Yesus, fo ho tao doidꞌoso mukundondooꞌ a.
16 Por çohu dhe rri në këmbë, sepse prandaj të jam shfaqur: që të të vë shërbyes dhe dëshmues për gjërat që ke parë dhe për ato për të cilat unë do të shfaqem,
Saul! Fela leo! Au utudꞌu ao ngga neu ho ia, fo dadꞌi Au atahori namahere ngga. Ho musi muu mufadꞌe basa atahori ra, saa fo mita mia Au faiꞌ ia. Dei fo Au utudꞌu seluꞌ fai, mata-feuꞌ ra, fo bisa muu mufadꞌe atahori ra.
17 duke të zgjedhur ty nga populli dhe nga johebrenjtë, tek të cilët po të dërgoj tani,
Dei fo ho hambu sususaꞌ mataꞌ-mataꞌ. Te au unea nggo mia atahori mana rae raꞌasususaꞌ ho ra, mae mia atahori Yahudi, do mia atahori feaꞌ ra. Tebꞌe! Au denu nggo misiꞌ atahori nda Yahudi ra sa.
18 që t’u çelësh sytë atyre dhe t’i kthesh nga errësira në dritë dhe nga pushteti i Satanit te Perëndia, që të marrin me anë të besimit në mua faljen e mëkateve dhe një trashëgim midis të shenjtëruarve”.
Muu tao mulaa mata nara, fo rahine, ma rasodꞌa sia manggareloꞌ a. Naa fo, ara lao hela sira dala masodꞌa sala nara. Ho o musi mutudꞌu se dala masodꞌa ndos, ma mboꞌi se mia nitu ra malangga na koasa na, fo mendi se risiꞌ Lamatualain. No taꞌo naa, Lamatualain fee ambon neu sala nara. Ma ara o dadꞌi Lamatualain atahori Nara, onaꞌ atahori feaꞌ fo Ana tengga nalaꞌ ra, huu ramahere Au. Au ufadꞌe ho baꞌu a naa ena, Saul.’”
19 Prandaj, o mbret Agripa, unë nuk kam qenë i pabindur ndaj vegimit qiellor.
Basa naa ma, Paulus olaꞌ nakandoo oi, “Ama maneꞌ. Ue-tataos fo au simbo mia sorga naa, au ue-tao ena. Ma au o feꞌe ue-tao e, nda uꞌudꞌedꞌeaꞌ mbei saꞌ boe, losa faiꞌ ia.
20 Por në fillim atyre në Damask, pastaj në Jeruzalem, në mbarë krahinën e Judesë dhe johebrenjve, u kam shpallur të pendohen dhe të kthehen te Perëndia, duke bërë vepra të denja pendimi.
Fefeu na au ufadꞌe Yesus Dala Masodꞌa Na neu atahori Yahudi ra sia Damsik. Basa de au uma ufadꞌe atahori Yahudi mana sia Yerusalem, ma basa nusaꞌ Yudea. Basa ma, au lao ndule atahori nda Yahudi ra nusa nara. Au olaꞌ relo-relo neu basa se, fo ara lao hela dala masodꞌa sala nara, ma fee ao nara neu Lamatualain. Ara musi tao malole sia masodꞌa nara neu atahori feaꞌ, fo dadꞌi bukti oi sira dadꞌi atahori feuꞌ ena sia Lamatuaꞌ.
21 Për këto gjëra Judenjtë, mbasi më kapën në tempull, u orvatën të më vrasin.
Huu au ue-tao taꞌo naa, atahori Yahudi ra toꞌu au mia Ume Hule-oꞌe Huuꞌ sia Yerusalem. Ara o rae tao risa au boe.
22 Por, për shkak të ndihmës që pata nga Perëndia deri në këtë ditë, vazhdova t’u dëshmoj të vegjëlve dhe të mëdhenjve, duke mos thënë tjetër përveç atyre që profetët dhe Moisiu thanë se duhet të ndodhnin,
Te Lamatualain tulu-fali au. Naa de, au feꞌe usodꞌa losa ia. Huu naa, au feꞌe umburiꞌ sia ia, fo dui-bꞌengga fee basa atahori anak-moko, soꞌal Yesus Dala Masodꞌa Na. Saa fo au ufadꞌeꞌ ia, ndaa no basa saa fo baꞌi Musa no Lamatualain mana ola-ola Nara ranori eniꞌ a maꞌahulu na.
23 domethënë: që Krishti duhej të vuante dhe që, duke qenë i pari i ringjallur prej së vdekuris, duhej t’i shpallte dritën popullit dhe johebrenjve”.
Ara ranori soꞌal Kristus, atahori fo Lamatualain helu nae fee nemaꞌ a. Oi, Ana musi doidꞌoso, fo mate, te basa naa, Ana dadꞌi atahori fo Lamatualain nafefela naꞌahuluꞌ a. Dei fo Ana mana fee manggareloꞌ neu atahori Yahudi ra, no atahori feaꞌ sia raefafoꞌ ia.”
24 Dhe, ndërsa Pali i thoshte këto gjëra në mbrojtje të tij, Festi tha me zë të lartë: “Pal, ti je tërbuar; studimet e shumta të bënë të shkallosh”.
Paulus feꞌe olaꞌ ue-tatao na ma, Festus olaꞌ nggero dedꞌea na nahereꞌ oi, “He! Paulus! Mbei ma ho mamuluꞌ. Muhine naeꞌ seli, de tao uta ma nda matetuꞌ sa.”
25 Por ai tha: “Unë nuk jam tërbuar, shumë i shkëlqyeri Fest, por them fjalë të së vërtetës dhe të mendjes së shëndoshë.
Te Paulus nataa oi, “Ama hofernor nenefee hadꞌat. Au nda umulu sa. Basa saa fo au olaꞌ ia, memaꞌ tebꞌe. Au nda ander-ander sa.
26 Sepse mbreti, të cilit unë po i flas lirisht, është i mirinformuar për këto gjëra, sepse unë jam i bindur se asnjë nga këto gjëra nuk është e panjohur për të, sepse e gjithë kjo nuk është bërë në fshehtësi.
Ama Mane Agripa nahine saa fo au ufadꞌeꞌ ia, memaꞌ tebꞌe. Naa de, au umburani olaꞌ relo-relo. Au umuhere ama maneꞌ rena basa ia ra ena, huu saa fo mana dadꞌi ena, nda dadꞌi sia mamana maꞌafuniꞌ sa. Oi, Yesus mana mateꞌ naa, nasodꞌa baliꞌ ena. Basa atahori o, bubꞌuluꞌ ena.
27 O mbret Agripa, a u beson profetëve? Unë e di se ti beson”.
Mia dalahulu na, Lamatualain mana ola-ola Nara rafadꞌe basa ena. Au umburani uꞌuheheeꞌ ae, ama maneꞌ o namahere mana ola-olaꞌ naa ra oꞌola nara, to?”
28 Atëherë Agripa i tha Palit: “Për pak dhe po ma mbush mendjen të bëhem i krishterë”.
Te mane Agripa olaꞌ nggero nae, “Weh! Paulus! Nda dooꞌ sa te, ho mae tao au dadꞌi atahori Kristen!”
29 Pali i tha: “Dhëntë Perëndia që në pak ose në shumë kohë jo vetëm ti, por edhe të gjithë ata që sot po më dëgjojnë, të bëhen të tillë, sikurse jam unë, përveç këtyre zinxhirëve”.
Paulus nataa nae, “Taꞌo ia, amaꞌ. Au hule-oꞌe neu Lamatualain, fo dooꞌ, do losaꞌ o, nda akaꞌ a ama maneꞌ sa, te basa atahori mana rena neu au oꞌola ngga ia, bisa dadꞌi Yesus atahori nara, onaꞌ au. Te sadꞌi amaꞌ se afiꞌ dadꞌi atahori nda nenemboꞌit, onaꞌ au ia sa.”
30 Mbasi tha këto gjëra, mbreti u ngrit dhe me të qeveritari, Berenike dhe ata që ishin ulur me ta.
Paulus olaꞌ basa ma, mane Agripa no feto na Bernike, ma hofernor Festus, ro basa atahori monaen ra, fela rambariiꞌ de baliꞌ.
31 Mbasi u hoqën mënjanë, folën me njëri-tjetrin dhe thanë: “Ky njeri nuk ka bërë asgjë që të meritojë vdekjen ose burgun”.
Ara lao dea reu ma, ara ola-olaꞌ oi, “Atahori ia nda tao salaꞌ nandaa no hukun mate sa. Ma nda nandaa tao e bui rala neu sa!”
32 Atëherë Agripa i tha Festit: “Ky njeri mund të ishte liruar, po të mos i ishte apeluar Cezarit”.
Boe ma mane Agripa nafadꞌe hofernor Festus oi, “Kasian o! Atahori ia noꞌe hene nisiꞌ mamana nggenggero huuꞌ a sia Roma. Hokoꞌ naa, dedꞌeat ia basa ena, ma ana o neneꞌmboꞌit ena.”

< Veprat e Apostujve 26 >