< Veprat e Apostujve 26 >

1 Atëherë Agripa i tha Palit: “Ke leje të flasësh për të mbrojtur veten!”. Dhe Pali, si e shtriu dorën, nisi të bëjë mbrojtjen e tij:
A LAILA olelo mai la o Ageripa ia Paulo, Ke aeia'ku nei ia oe e olelo mai nou iho. Hohola ae la o Paulo i kona lima, olelo mai la nona iho;
2 “O mbret Agripa, e quaj veten të lumtur që kam mundësi sot të shfajësohem para teje nga të gjitha ato që më kanë akuzuar Judenjtë,
Pomaikai au i ko'u manao, e ke alii, o Ageripa e, no ka mea, e hoakaka ana au imua ou i keia la, no na mea a pau a'u i hoopiiia mai nei e na Iudaio:
3 veçanërisht sepse ti i njeh të gjitha zakonet dhe çështjet që janë midis Judenjve; prandaj të lutem të më dëgjosh me durim.
No ka mea, ua ike no oe i na aoao, a me na mea hoopaapaa a pau o na Iudaio; nolaila, ke nonoi aku nei au ia oe, e hoolohe ahonui mai ia'u.
4 Se cila ka qenë mënyra ime e të jetuarit që nga rinia, të cilën e kalova tërësisht në Jeruzalem në mes të popullit tim, të gjithë Judenjtë e dinë.
O ko'u noho ana, mai ko'u wa uuku mai, aia ia mai kinohi mai ma Ierusalema iwaena o kou lahuiaina iho, ua ike na Iudaio a pau;
5 Ata më njohin qysh atëherë dhe mund të dëshmojnë, po deshën, se kam jetuar si farise, sipas sektit më të drejtë të fesë sonë.
Ka poe i ike mai ia'u i kinohou, ina i ake lakou e hoike mai, noho Parisaio no wau ma ka aoao ikaika loa o ko makou hoomana.
6 Dhe tani ndodhem para qjyqit për shpresën e premtimit që u ka bërë Perëndia etërve tanë,
Ke ku nei no au, ua hookolokoloia mai nei no hoi, no ka manaolana o ka olelo hoopomaikai a ke Akua i olelo mai ai i ko makou mau kupuna.
7 premtim të cilin dymbëdhjetë fiset tona, që i shërbejnë me zell ditë e natë Perëndisë, shpresojnë ta fitojnë; për këtë shpresë, o mbret Agripa, unë jam akuzuar nga Judenjtë.
Ke manaolana nei no hoi ko makou poe ohana, he umi a me kumamalua, e loaa ia mea, me ka malama mau aku i ka po a me ke ao; no ia manaolana o'u, e ke alii, e Ageripa e, ua hoopiiia mai noi au e na Iudaio.
8 Përse vallë mendoni se është e pabesueshme që Perëndia t’i ringjallë të vdekurit?
No ke aha la oukou i manao ai ho mea hiki ole i ke Akua ke hoala mai i ka poe make?
9 Unë vetë mendova se ishte detyra ime të bëj shumë gjëra kundër emrit të Jezusit Nazarenas.
Nolaila, manao no au iloko o'u iho, he mea pono ia'u ke hana i na mea he nui i ku e i ka inoa o Iesn no Nazareta.
10 Dhe këtë kam bërë në Jeruzalem; mbasi kam marrë pushtet nga krerët e priftërinjve, futa në burg shumë shenjtorë dhe, kur i vrisnin, jepja miratimin tim.
Hana no au ia mau mea ma Ierusalema; hana paa iho la au i na haipule he nui maloko o na halepaahao, ua loaa no ia'u ka mana no ka poe kahuna nui; a ia lakou i pepehiia, owau no kekahi i hoahewa pu aku la lakou.
11 Dhe shpesh, duke shkuar nga një sinagogë te tjetra, i kam detyruar të blasfemojnë dhe, me zemërim të madh kundër tyre, i kam përndjekur deri në qytetet e huaja.
Hoopai pinepine aku la au ia lakou maloko o na halehalawai a pau, a koi aku la au ia lakou e olelo hoino; a no ko'u ukiuki loa ia lakou, hoomaau aku la au ia lakou a hiki i na kulanakauhale o na aina e.
12 Në kohën kur unë po merresha me këtë punë dhe po shkoja në Damask me autorizim dhe me fuqi të plota nga krerët e priftërinjve,
No ia mau mea i hele ai au i Damaseko, me ka mana a me ke aeia na na kahuna nui mai,
13 në mesditë, o mbret, në rrugë unë pashë një dritë nga qielli që shkëlqente më shumë se dielli, e cila vetëtiu rreth meje dhe rreth atyre që udhëtonin me mua.
I ke awakea, e ke alii e, ike aku la au ma ke alanui, he malamalama mai ka lani mai, he mea oi loa aku mamua o ka malamalama o ka la, ua puni au i ka malamalama, a me ka poe i hele pu me au.
14 Mbasi të gjithë ne ramë përtokë, dëgjova një zë që po më fliste dhe më tha në gjuhën hebraike: “Saul, Saul, pse më përndjek? Éshtë e rëndë për ty të godasësh me shkelm kundër gjembave”.
A hina makou a pau i ka honua, lohe aku la au i ka leo, i ka i ana mai ia'u, i mai la ma ka olelo Hebera, E Saulo, e Saulo, no ke aha la oe e hoomaau mai nei ia'u? He mea eha nou ke keehi mai i na kui.
15 Unë thashë: “Kush je ti, Zot?”. Ai tha: “Unë jam Jezusi, të cilin ti e përndjek.
I aku la au, Owai oe, e ka Haku? I mai la kela, o Iesu no wau, o ka mea au e hoomaau mai nei.
16 Por çohu dhe rri në këmbë, sepse prandaj të jam shfaqur: që të të vë shërbyes dhe dëshmues për gjërat që ke parë dhe për ato për të cilat unë do të shfaqem,
Aka, e ala hoi oe, a e ku iluna ma na wawae ou; no ka mea, ua ikea au ia oe, no keia mea, e hoolilo ana au ia oe i lawehana, a i mea hoike aku i keia mea au i ike iho nei, a me na mea a'u e hoike hou aku ai nau.
17 duke të zgjedhur ty nga populli dhe nga johebrenjtë, tek të cilët po të dërgoj tani,
Na'u no oe e hoopakele i kanaka a me ko na aina e; e hoouna aku ana no au ia oe io lakou la,
18 që t’u çelësh sytë atyre dhe t’i kthesh nga errësira në dritë dhe nga pushteti i Satanit te Perëndia, që të marrin me anë të besimit në mua faljen e mëkateve dhe një trashëgim midis të shenjtëruarve”.
E hookaakaa'i i ko lakou mau maka, a e hoohuli ia lakou, mai ka pouli mai i ka malamalama, a mai ka mana o Satana i ke Akua, i loaa ia lakou ke kala ana o ka hala, a me ka hooilina mawaena o ka poe i hoomaemaeia e ka manaoio mai ia'u.
19 Prandaj, o mbret Agripa, unë nuk kam qenë i pabindur ndaj vegimit qiellor.
Nolaila, e ke alii, e Ageripa e, aole au i hoole aku ia hoakaku, mai ka lani mai.
20 Por në fillim atyre në Damask, pastaj në Jeruzalem, në mbarë krahinën e Judesë dhe johebrenjve, u kam shpallur të pendohen dhe të kthehen te Perëndia, duke bërë vepra të denja pendimi.
Aka, hoike mua aku la au ia lakou ma Damaseko, a ma Ierusalema, a ma na mokuna a pau ma Iudea, a i ko na aina e, i mihi lakou, a e huli i ke Akua, a e hana i na hana e ku i ka mihi.
21 Për këto gjëra Judenjtë, mbasi më kapën në tempull, u orvatën të më vrasin.
No keia mau mea, lalau mai na Iudaio ia'u maloko o ka luakini, hoao mai la lakou e pepehi mai ia'u a make.
22 Por, për shkak të ndihmës që pata nga Perëndia deri në këtë ditë, vazhdova t’u dëshmoj të vegjëlve dhe të mëdhenjve, duke mos thënë tjetër përveç atyre që profetët dhe Moisiu thanë se duhet të ndodhnin,
No ke kokua ana mai o ke Akua ia'u, ua ku paa no wan, a hiki mai nei i keia la, e hoike ana aku i ka poe liilii, a me ka poe nui, i ka i ana aku i keia mau mea wale no, i na mea a ka poe kaula, a me Mose no hoi i olelo mai ai, e hiki mai ana:
23 domethënë: që Krishti duhej të vuante dhe që, duke qenë i pari i ringjallur prej së vdekuris, duhej t’i shpallte dritën popullit dhe johebrenjve”.
E make no ka Mesia e pono ai, oia hoi ka mua o ka poe make i ala hou mai, nana no e hoike aku i ka malamalama i ko onei kanaka, a me ko na aina e.
24 Dhe, ndërsa Pali i thoshte këto gjëra në mbrojtje të tij, Festi tha me zë të lartë: “Pal, ti je tërbuar; studimet e shumta të bënë të shkallosh”.
A i kana hoakaka ana pela i kona iho, i ae la o Peseto me ka leo nui, E Paulo, ua hehena oe; na na palapala he nui oe i hoolilo ai i hehena.
25 Por ai tha: “Unë nuk jam tërbuar, shumë i shkëlqyeri Fest, por them fjalë të së vërtetës dhe të mendjes së shëndoshë.
I aku la ia, Aole au hehena, e Peseto maikai e, aka, ke olelo aku nei au i na olelo oiaio a me ka naauao.
26 Sepse mbreti, të cilit unë po i flas lirisht, është i mirinformuar për këto gjëra, sepse unë jam i bindur se asnjë nga këto gjëra nuk është e panjohur për të, sepse e gjithë kjo nuk është bërë në fshehtësi.
Ua ike no hoi ke alii i keia mea, ke olelo wiwo ole aku nei au imua o kona alo; no ka mea, ke manao nei au aole i nalo ia ia kekahi o keia mau mea, no ka mea, aole i hanaia keia ma kahi nalo.
27 O mbret Agripa, a u beson profetëve? Unë e di se ti beson”.
E ke alii, e Ageripa e, ke manaoio mai nei anei oe i ka na kaula! Ua ike no au, ua manaoio no oe.
28 Atëherë Agripa i tha Palit: “Për pak dhe po ma mbush mendjen të bëhem i krishterë”.
Olelo aku la o Ageripa ia Paulo, Ua aneane oe e hoohuli mai ia'u i Kristiano.
29 Pali i tha: “Dhëntë Perëndia që në pak ose në shumë kohë jo vetëm ti, por edhe të gjithë ata që sot po më dëgjojnë, të bëhen të tillë, sikurse jam unë, përveç këtyre zinxhirëve”.
I mai la o Paulo, Ke pule nei au i ke Akua, i ole oe ma ka aneane wale no, aka, ma ka oiaio e lilo ai oe, a me ka poe a pau e hoolohe mai ia'u i keia la, i mea e like io ai me au nei, ma na mea a pau, o keia paa wale no ke koe.
30 Mbasi tha këto gjëra, mbreti u ngrit dhe me të qeveritari, Berenike dhe ata që ishin ulur me ta.
A ku ae la ke alii iluna, a me ke alii kiaaina, a me Berenike, a me ka poe e noho pu ana me lakou.
31 Mbasi u hoqën mënjanë, folën me njëri-tjetrin dhe thanë: “Ky njeri nuk ka bërë asgjë që të meritojë vdekjen ose burgun”.
I ko lakou hoi ana'ku, kamailio ae la lakou ia lakou iho no, i ae la, Aole i hana keia kanaka i ka mea ku i ka make a me ka paa.
32 Atëherë Agripa i tha Festit: “Ky njeri mund të ishte liruar, po të mos i ishte apeluar Cezarit”.
I ae la o Ageripa ia Peseto, Ina aole keia kanaka i hoopii ia Kaisara, ina ua pono ke wehe ia ia.

< Veprat e Apostujve 26 >