Veprat e Apostujve 26

1 Atëherë Agripa i tha Palit: “Ke leje të flasësh për të mbrojtur veten!”. Dhe Pali, si e shtriu dorën, nisi të bëjë mbrojtjen e tij:

Alors Agrippa dit à Paul: Il t'est permis de parler pour ta défense. Paul, ayant étendu la main, se défendit ainsi:

2 “O mbret Agripa, e quaj veten të lumtur që kam mundësi sot të shfajësohem para teje nga të gjitha ato që më kanë akuzuar Judenjtë,

Roi Agrippa, je m'estime heureux d'avoir aujourd'hui à me disculper devant toi de tout ce dont les Juifs m'accusent,

3 veçanërisht sepse ti i njeh të gjitha zakonet dhe çështjet që janë midis Judenjve; prandaj të lutem të më dëgjosh me durim.

surtout parce que tu connais toutes les coutumes des Juifs et les questions sur lesquelles ils discutent. Je te prie donc de m'écouter patiemment.

4 Se cila ka qenë mënyra ime e të jetuarit që nga rinia, të cilën e kalova tërësisht në Jeruzalem në mes të popullit tim, të gjithë Judenjtë e dinë.

Ma vie, telle qu'elle s'est écoulée dès les premiers temps de ma jeunesse, au sein de ma nation et à Jérusalem, est connue de tous les Juifs.

5 Ata më njohin qysh atëherë dhe mund të dëshmojnë, po deshën, se kam jetuar si farise, sipas sektit më të drejtë të fesë sonë.

Ils savent depuis longtemps, s'ils veulent en rendre témoignage, que j 'ai vécu en pharisien, selon cette secte qui est la plus austère de notre religion.

6 Dhe tani ndodhem para qjyqit për shpresën e premtimit që u ka bërë Perëndia etërve tanë,

Et maintenant, je suis mis en jugement pour avoir espéré en la promesse faite par Dieu à nos pères,

7 premtim të cilin dymbëdhjetë fiset tona, që i shërbejnë me zell ditë e natë Perëndisë, shpresojnë ta fitojnë; për këtë shpresë, o mbret Agripa, unë jam akuzuar nga Judenjtë.

promesse dont nos douze tribus, qui servent Dieu nuit et jour avec ferveur, attendent l'accomplissement. C'est pour cette espérance, ô roi, que je suis accusé par des Juifs.

8 Përse vallë mendoni se është e pabesueshme që Perëndia t’i ringjallë të vdekurit?

Eh quoi! Jugez-vous incroyable que Dieu ressuscite les morts?

9 Unë vetë mendova se ishte detyra ime të bëj shumë gjëra kundër emrit të Jezusit Nazarenas.

Moi-même, il est vrai, j'avais cru qu'il fallait combattre par tous les moyens le nom de Jésus de Nazareth.

10 Dhe këtë kam bërë në Jeruzalem; mbasi kam marrë pushtet nga krerët e priftërinjve, futa në burg shumë shenjtorë dhe, kur i vrisnin, jepja miratimin tim.

C'est ce que j'ai fait à Jérusalem: j'ai jeté en prison plusieurs des saints, après en avoir reçu le pouvoir des principaux sacrificateurs; et lorsqu'on les faisait mourir, je donnais mon suffrage.

11 Dhe shpesh, duke shkuar nga një sinagogë te tjetra, i kam detyruar të blasfemojnë dhe, me zemërim të madh kundër tyre, i kam përndjekur deri në qytetet e huaja.

Souvent même, allant d'une synagogue à l'autre, je sévissais contre eux pour les contraindre à blasphémer. J'étais tellement transporté de fureur contre eux, que je les persécutais jusque dans les villes étrangères.

12 Në kohën kur unë po merresha me këtë punë dhe po shkoja në Damask me autorizim dhe me fuqi të plota nga krerët e priftërinjve,

C'est ainsi que je me rendais à Damas, avec pleins pouvoirs et une autorisation des principaux sacrificateurs,

13 në mesditë, o mbret, në rrugë unë pashë një dritë nga qielli që shkëlqente më shumë se dielli, e cila vetëtiu rreth meje dhe rreth atyre që udhëtonin me mua.

lorsque, sur la route, je vis, ô roi, en plein midi, une lumière venant du ciel, plus éclatante que celle du soleil, et qui resplendit autour de moi et de ceux qui m'accompagnaient.

14 Mbasi të gjithë ne ramë përtokë, dëgjova një zë që po më fliste dhe më tha në gjuhën hebraike: “Saul, Saul, pse më përndjek? Éshtë e rëndë për ty të godasësh me shkelm kundër gjembave”.

Nous tombâmes tous à terre, et j'entendis une voix qui me disait, en langue hébraïque: Saul, Saul, pourquoi me persécutes-tu? Il te serait dur de te regimber contre, l'aiguillon.

15 Unë thashë: “Kush je ti, Zot?”. Ai tha: “Unë jam Jezusi, të cilin ti e përndjek.

Je dis: Qui es-tu, Seigneur? Le Seigneur me répondit: Je suis Jésus, que tu persécutes.

16 Por çohu dhe rri në këmbë, sepse prandaj të jam shfaqur: që të të vë shërbyes dhe dëshmues për gjërat që ke parë dhe për ato për të cilat unë do të shfaqem,

Mais relève-toi, et tiens-toi debout; car je te suis apparu pour t'établir ministre et témoin des choses que tu as vues, et de celles pour lesquelles je t'apparaîtrai encore.

17 duke të zgjedhur ty nga populli dhe nga johebrenjtë, tek të cilët po të dërgoj tani,

Je te protégerai contre ce peuple et contre les Païens vers lesquels je t'envoie,

18 që t’u çelësh sytë atyre dhe t’i kthesh nga errësira në dritë dhe nga pushteti i Satanit te Perëndia, që të marrin me anë të besimit në mua faljen e mëkateve dhe një trashëgim midis të shenjtëruarve”.

pour leur ouvrir les yeux, afin qu'ils passent des ténèbres à la lumière et de la puissance de Satan à Dieu, et qu'ils obtiennent, par la foi en moi, la rémission des péchés et leur part d'héritage avec ceux qui ont été sanctifiés.

19 Prandaj, o mbret Agripa, unë nuk kam qenë i pabindur ndaj vegimit qiellor.

Dès lors, roi Agrippa, je ne résistai point à la vision céleste;

20 Por në fillim atyre në Damask, pastaj në Jeruzalem, në mbarë krahinën e Judesë dhe johebrenjve, u kam shpallur të pendohen dhe të kthehen te Perëndia, duke bërë vepra të denja pendimi.

mais j'exhortai d'abord les habitants de Damas, ensuite ceux de Jérusalem et de toute la Judée, puis les Païens, à se repentir et à se convertir à Dieu, en faisant des oeuvres dignes de la repentance.

21 Për këto gjëra Judenjtë, mbasi më kapën në tempull, u orvatën të më vrasin.

Voilà pourquoi les Juifs, m'ayant saisi dans le temple, se sont efforcés de me tuer.

22 Por, për shkak të ndihmës që pata nga Perëndia deri në këtë ditë, vazhdova t’u dëshmoj të vegjëlve dhe të mëdhenjve, duke mos thënë tjetër përveç atyre që profetët dhe Moisiu thanë se duhet të ndodhnin,

Grâce à la protection de Dieu, j'ai subsisté jusqu'à aujourd'hui, rendant témoignage devant les petits et devant les grands, ne disant rien d'autre que ce que les prophètes et Moïse ont prédit devoir arriver,

23 domethënë: që Krishti duhej të vuante dhe që, duke qenë i pari i ringjallur prej së vdekuris, duhej t’i shpallte dritën popullit dhe johebrenjve”.

savoir, que le Christ devait souffrir, et qu'étant le premier ressuscité des morts, il devait annoncer la lumière au peuple et aux Païens.

24 Dhe, ndërsa Pali i thoshte këto gjëra në mbrojtje të tij, Festi tha me zë të lartë: “Pal, ti je tërbuar; studimet e shumta të bënë të shkallosh”.

Comme Paul parlait ainsi pour sa défense, Festus dit d'une voix forte: Tu as perdu le sens, Paul! Ton grand savoir te met hors de sens.

25 Por ai tha: “Unë nuk jam tërbuar, shumë i shkëlqyeri Fest, por them fjalë të së vërtetës dhe të mendjes së shëndoshë.

Paul reprit: Je n'ai pas perdu le sens, excellent Festus; ce sont des paroles de vérité et de raison que je prononce.

26 Sepse mbreti, të cilit unë po i flas lirisht, është i mirinformuar për këto gjëra, sepse unë jam i bindur se asnjë nga këto gjëra nuk është e panjohur për të, sepse e gjithë kjo nuk është bërë në fshehtësi.

Le roi est bien informé de ces faits; voilà pourquoi je lui parle avec confiance, car je suis persuadé qu'il n'en ignore aucun. Tout cela ne s'est pas fait en cachette.

27 O mbret Agripa, a u beson profetëve? Unë e di se ti beson”.

Roi Agrippa, crois-tu aux prophètes? Je sais que tu y crois!

28 Atëherë Agripa i tha Palit: “Për pak dhe po ma mbush mendjen të bëhem i krishterë”.

Agrippa répondit à Paul: Tu vas bientôt me persuader de devenir chrétien!

29 Pali i tha: “Dhëntë Perëndia që në pak ose në shumë kohë jo vetëm ti, por edhe të gjithë ata që sot po më dëgjojnë, të bëhen të tillë, sikurse jam unë, përveç këtyre zinxhirëve”.

Paul reprit: Plût à Dieu que, tôt ou tard, non seulement toi, mais tous ceux qui m'écoutent aujourd'hui, vous devinssiez tels que je suis, à l'exception de ces liens!

30 Mbasi tha këto gjëra, mbreti u ngrit dhe me të qeveritari, Berenike dhe ata që ishin ulur me ta.

Alors le roi se leva, ainsi que le gouverneur, Bérénice, et ceux qui étaient assis avec eux.

31 Mbasi u hoqën mënjanë, folën me njëri-tjetrin dhe thanë: “Ky njeri nuk ka bërë asgjë që të meritojë vdekjen ose burgun”.

Puis s'étant retirés, ils se disaient entre eux: Il n'y a, dans la conduite de cet homme, rien qui mérite la mort ou la prison.

32 Atëherë Agripa i tha Festit: “Ky njeri mund të ishte liruar, po të mos i ishte apeluar Cezarit”.

Agrippa dit à Festus: Cet homme aurait pu être relâché, s'il n'en eût appelé à César.