Veprat e Apostujve 26
1 Atëherë Agripa i tha Palit: “Ke leje të flasësh për të mbrojtur veten!”. Dhe Pali, si e shtriu dorën, nisi të bëjë mbrojtjen e tij:
Then Agrippa said unto Paul, Thou art permitted to speak for thyself. Then Paul stretching forth his hand, thus made his defence,
2 “O mbret Agripa, e quaj veten të lumtur që kam mundësi sot të shfajësohem para teje nga të gjitha ato që më kanë akuzuar Judenjtë,
"O king Agrippa, I think myself happy, that I am this day to make my defence before thee, concerning all the things which I am accused of by the Jews:
3 veçanërisht sepse ti i njeh të gjitha zakonet dhe çështjet që janë midis Judenjve; prandaj të lutem të më dëgjosh me durim.
especially as thou art acquainted with all the customs and questions which are among the Jews; wherefore I intreat thee to hear me patiently.
4 Se cila ka qenë mënyra ime e të jetuarit që nga rinia, të cilën e kalova tërësisht në Jeruzalem në mes të popullit tim, të gjithë Judenjtë e dinë.
My manner of life then from my youth, as it has been from the beginning among my own nation at Jerusalem, all the Jews are acquainted with,
5 Ata më njohin qysh atëherë dhe mund të dëshmojnë, po deshën, se kam jetuar si farise, sipas sektit më të drejtë të fesë sonë.
knowing me before, (if they would testify it, ) that according to the strictest sect of our religion I lived a pharisee.
6 Dhe tani ndodhem para qjyqit për shpresën e premtimit që u ka bërë Perëndia etërve tanë,
And now I stand arraigned for the hope of the promise which was made by God to our fathers:
7 premtim të cilin dymbëdhjetë fiset tona, që i shërbejnë me zell ditë e natë Perëndisë, shpresojnë ta fitojnë; për këtë shpresë, o mbret Agripa, unë jam akuzuar nga Judenjtë.
to which promise our twelve tribes, worshipping continually night and day, hope to attain: concerning which hope, O king Agrippa, I am accused by the Jews.
8 Përse vallë mendoni se është e pabesueshme që Perëndia t’i ringjallë të vdekurit?
What! is it judged incredible by you, that God should raise the dead?
9 Unë vetë mendova se ishte detyra ime të bëj shumë gjëra kundër emrit të Jezusit Nazarenas.
I indeed once thought with myself, that I ought to do many things contrary to the name of Jesus the Nazarene:
10 Dhe këtë kam bërë në Jeruzalem; mbasi kam marrë pushtet nga krerët e priftërinjve, futa në burg shumë shenjtorë dhe, kur i vrisnin, jepja miratimin tim.
which I also did in Jerusalem; and I shut up many of the saints in prison, having received authority for it from the chief priests; and when they were put to death I gave my voice against them.
11 Dhe shpesh, duke shkuar nga një sinagogë te tjetra, i kam detyruar të blasfemojnë dhe, me zemërim të madh kundër tyre, i kam përndjekur deri në qytetet e huaja.
And often punishing them in all the synagogues, I compelled them to blaspheme, and being excessively enraged against them, I persecuted them even to foreign cities.
12 Në kohën kur unë po merresha me këtë punë dhe po shkoja në Damask me autorizim dhe me fuqi të plota nga krerët e priftërinjve,
On which accounts as I was going to Damascus with authority and commission from the chief priests---at mid-day,
13 në mesditë, o mbret, në rrugë unë pashë një dritë nga qielli që shkëlqente më shumë se dielli, e cila vetëtiu rreth meje dhe rreth atyre që udhëtonin me mua.
O king, as I was on the way thither I saw a light from heaven exceeding the splendor of the sun, shining round about me and those that were going with me.
14 Mbasi të gjithë ne ramë përtokë, dëgjova një zë që po më fliste dhe më tha në gjuhën hebraike: “Saul, Saul, pse më përndjek? Éshtë e rëndë për ty të godasësh me shkelm kundër gjembave”.
And when we were all fallen down to the earth, I heard a voice speaking to me, and saying in the Hebrew tongue, Saul, Saul, why dost thou persecute me? It is hard for thee to kick against the goads.
15 Unë thashë: “Kush je ti, Zot?”. Ai tha: “Unë jam Jezusi, të cilin ti e përndjek.
And I said, Who art thou, Lord? And He said, I am Jesus, whom thou persecutest.
16 Por çohu dhe rri në këmbë, sepse prandaj të jam shfaqur: që të të vë shërbyes dhe dëshmues për gjërat që ke parë dhe për ato për të cilat unë do të shfaqem,
But rise, and stand on thy feet: for to this end have I appeared unto thee, to appoint thee a minister and a witness both of the things which thou hast seen, and of those for which I shall hereafter appear unto thee:
17 duke të zgjedhur ty nga populli dhe nga johebrenjtë, tek të cilët po të dërgoj tani,
delivering thee from the people and from the Gentiles, to whom I now send thee,
18 që t’u çelësh sytë atyre dhe t’i kthesh nga errësira në dritë dhe nga pushteti i Satanit te Perëndia, që të marrin me anë të besimit në mua faljen e mëkateve dhe një trashëgim midis të shenjtëruarve”.
to open their eyes, and to turn them from darkness to light, and from the power of satan unto God; that they may receive forgiveness of sins, and an inheritance among them that are sanctified by faith in me.
19 Prandaj, o mbret Agripa, unë nuk kam qenë i pabindur ndaj vegimit qiellor.
Wherefore, O king Agrippa, I was not disobedient to the heavenly vision:
20 Por në fillim atyre në Damask, pastaj në Jeruzalem, në mbarë krahinën e Judesë dhe johebrenjve, u kam shpallur të pendohen dhe të kthehen te Perëndia, duke bërë vepra të denja pendimi.
but declared first to those in Damascus and Jerusalem, and through all the country of Judea, and then to the Gentiles, that they should repent, and turn unto God, performing works suitable to repentance.
21 Për këto gjëra Judenjtë, mbasi më kapën në tempull, u orvatën të më vrasin.
For these things the Jews seized me in the temple, and attempted to kill me.
22 Por, për shkak të ndihmës që pata nga Perëndia deri në këtë ditë, vazhdova t’u dëshmoj të vegjëlve dhe të mëdhenjve, duke mos thënë tjetër përveç atyre që profetët dhe Moisiu thanë se duhet të ndodhnin,
But having obtained help of God, I continue until this day, testifying both to small and great, and saying nothing but what the prophets and Moses declared should come to pass; even that the Messiah should suffer,
23 domethënë: që Krishti duhej të vuante dhe që, duke qenë i pari i ringjallur prej së vdekuris, duhej t’i shpallte dritën popullit dhe johebrenjve”.
and being the first of the resurrection from the dead should bring light to the people and to the Gentiles."
24 Dhe, ndërsa Pali i thoshte këto gjëra në mbrojtje të tij, Festi tha me zë të lartë: “Pal, ti je tërbuar; studimet e shumta të bënë të shkallosh”.
And as he was saying these things in his defence, Festus said with a loud voice, Paul, thou art beside thyself: much learning turns thy brain.
25 Por ai tha: “Unë nuk jam tërbuar, shumë i shkëlqyeri Fest, por them fjalë të së vërtetës dhe të mendjes së shëndoshë.
But he replied, I am not mad, most noble Festus; but I speak the words of truth and of a sound mind.
26 Sepse mbreti, të cilit unë po i flas lirisht, është i mirinformuar për këto gjëra, sepse unë jam i bindur se asnjë nga këto gjëra nuk është e panjohur për të, sepse e gjithë kjo nuk është bërë në fshehtësi.
For the king knoweth of these things, to whom also I speak with freedom; because I am persuaded that none of them are unknown to him; for this was not done in a corner.
27 O mbret Agripa, a u beson profetëve? Unë e di se ti beson”.
O king Agrippa, believest thou the prophets?
28 Atëherë Agripa i tha Palit: “Për pak dhe po ma mbush mendjen të bëhem i krishterë”.
I know that thou believest them. Then Agrippa said unto Paul, Thou almost persuadest me to be a Christian.
29 Pali i tha: “Dhëntë Perëndia që në pak ose në shumë kohë jo vetëm ti, por edhe të gjithë ata që sot po më dëgjojnë, të bëhen të tillë, sikurse jam unë, përveç këtyre zinxhirëve”.
And Paul said, I would to God, that not only thou, but also all that hear me this day, were both almost, and altogether such as I am, except these bonds.
30 Mbasi tha këto gjëra, mbreti u ngrit dhe me të qeveritari, Berenike dhe ata që ishin ulur me ta.
And when he had said this, the king rose up, and the governor, and Bernice, and those that sat with them.
31 Mbasi u hoqën mënjanë, folën me njëri-tjetrin dhe thanë: “Ky njeri nuk ka bërë asgjë që të meritojë vdekjen ose burgun”.
And when they were retired, they spake to each other, saying, this man hath done nothing worthy of death or of bonds.
32 Atëherë Agripa i tha Festit: “Ky njeri mund të ishte liruar, po të mos i ishte apeluar Cezarit”.
And Agrippa said to Festus, This man might have been set at liberty, if he had not appealed to Cesar.
