Veprat e Apostujve 26

1 Atëherë Agripa i tha Palit: “Ke leje të flasësh për të mbrojtur veten!”. Dhe Pali, si e shtriu dorën, nisi të bëjë mbrojtjen e tij:

And Agrippa said to Paul, Thou art permitted to speak for thyself. Then Paul stretched forth his hand and made his defence:

2 “O mbret Agripa, e quaj veten të lumtur që kam mundësi sot të shfajësohem para teje nga të gjitha ato që më kanë akuzuar Judenjtë,

I think myself happy, king Agrippa, that I am to make my defence this day before thee concerning all things of which I am accused by the Jews;

3 veçanërisht sepse ti i njeh të gjitha zakonet dhe çështjet që janë midis Judenjve; prandaj të lutem të më dëgjosh me durim.

especially as thou art acquainted with all the customs and questions among the Jews. Wherefore I beseech thee to hear me patiently.

4 Se cila ka qenë mënyra ime e të jetuarit që nga rinia, të cilën e kalova tërësisht në Jeruzalem në mes të popullit tim, të gjithë Judenjtë e dinë.

My manner of life, then, from my youth, which was from the beginning among my own nation and at Jerusalem, all Jews know:

5 Ata më njohin qysh atëherë dhe mund të dëshmojnë, po deshën, se kam jetuar si farise, sipas sektit më të drejtë të fesë sonë.

and they know, if they are willing to testify, that from the first, according to the strictest sect of our religion, I lived a Pharisee.

6 Dhe tani ndodhem para qjyqit për shpresën e premtimit që u ka bërë Perëndia etërve tanë,

And now I stand on trial for the hope of the promise made by God to the fathers,

7 premtim të cilin dymbëdhjetë fiset tona, që i shërbejnë me zell ditë e natë Perëndisë, shpresojnë ta fitojnë; për këtë shpresë, o mbret Agripa, unë jam akuzuar nga Judenjtë.

which our twelve tribes, earnestly serving God day and night, hope to obtain; concerning which hope, O king, I am accused by Jews.

8 Përse vallë mendoni se është e pabesueshme që Perëndia t’i ringjallë të vdekurit?

Why is it judged incredible with you if God raiseth the dead?

9 Unë vetë mendova se ishte detyra ime të bëj shumë gjëra kundër emrit të Jezusit Nazarenas.

I indeed thought with myself that I ought to do many things in opposition to the name of Jesus the Nazarene.

10 Dhe këtë kam bërë në Jeruzalem; mbasi kam marrë pushtet nga krerët e priftërinjve, futa në burg shumë shenjtorë dhe, kur i vrisnin, jepja miratimin tim.

Which I also did in Jerusalem; and many of the saints did I myself shut up in prisons, having received authority from the chief priests; and when they were put to death, I gave my voice against them.

11 Dhe shpesh, duke shkuar nga një sinagogë te tjetra, i kam detyruar të blasfemojnë dhe, me zemërim të madh kundër tyre, i kam përndjekur deri në qytetet e huaja.

And I punished them often in all the synagogues, and compelled them to blaspheme; and being exceedingly mad against them, I pursued them even to foreign cities.

12 Në kohën kur unë po merresha me këtë punë dhe po shkoja në Damask me autorizim dhe me fuqi të plota nga krerët e priftërinjve,

And as I was going to Damascus on this business, with authority and a commission from the chief priests,

13 në mesditë, o mbret, në rrugë unë pashë një dritë nga qielli që shkëlqente më shumë se dielli, e cila vetëtiu rreth meje dhe rreth atyre që udhëtonin me mua.

at mid-day, on the road, O king, I saw a light from heaven above the brightness of the sun, shining around me and those who were journeying with me.

14 Mbasi të gjithë ne ramë përtokë, dëgjova një zë që po më fliste dhe më tha në gjuhën hebraike: “Saul, Saul, pse më përndjek? Éshtë e rëndë për ty të godasësh me shkelm kundër gjembave”.

And when we had all fallen to the earth, I heard a voice speaking to me, and saying in the Hebrew tongue, Saul, Saul, why persecutest thou me? It is hard for thee to kick against the goads.

15 Unë thashë: “Kush je ti, Zot?”. Ai tha: “Unë jam Jezusi, të cilin ti e përndjek.

And I said, Who art thou, Lord? And the Lord said, I am Jesus, whom thou persecutest.

16 Por çohu dhe rri në këmbë, sepse prandaj të jam shfaqur: që të të vë shërbyes dhe dëshmues për gjërat që ke parë dhe për ato për të cilat unë do të shfaqem,

But arise and stand upon thy feet; for I have appeared to thee for this purpose, to prepare thee as a minister and a witness both of the things which thou sawest, and of those on account of which I will appear to thee;

17 duke të zgjedhur ty nga populli dhe nga johebrenjtë, tek të cilët po të dërgoj tani,

delivering thee from the people, and from the gentiles, to whom I send thee,

18 që t’u çelësh sytë atyre dhe t’i kthesh nga errësira në dritë dhe nga pushteti i Satanit te Perëndia, që të marrin me anë të besimit në mua faljen e mëkateve dhe një trashëgim midis të shenjtëruarve”.

to open their eyes that they may turn from darkness to light and from the power of Satan to God, that they may receive forgiveness of sins, and an inheritance among the sanctified, by faith in me.

19 Prandaj, o mbret Agripa, unë nuk kam qenë i pabindur ndaj vegimit qiellor.

Wherefore, O king Agrippa, I was not disobedient to the heavenly vision;

20 Por në fillim atyre në Damask, pastaj në Jeruzalem, në mbarë krahinën e Judesë dhe johebrenjve, u kam shpallur të pendohen dhe të kthehen te Perëndia, duke bërë vepra të denja pendimi.

but first to those in Damascus, and Jerusalem, and to all the country of Judaea, and then to the gentiles, I proclaimed that they should repent and turn to God, doing works worthy of repentance.

21 Për këto gjëra Judenjtë, mbasi më kapën në tempull, u orvatën të më vrasin.

For these causes the Jews seized me in the temple, and attempted to kill me.

22 Por, për shkak të ndihmës që pata nga Perëndia deri në këtë ditë, vazhdova t’u dëshmoj të vegjëlve dhe të mëdhenjve, duke mos thënë tjetër përveç atyre që profetët dhe Moisiu thanë se duhet të ndodhnin,

Having, however, obtained help from God, I continue to this day, witnessing both to small and great, saying nothing except those things which the Prophets and Moses said were to come to pass;

23 domethënë: që Krishti duhej të vuante dhe që, duke qenë i pari i ringjallur prej së vdekuris, duhej t’i shpallte dritën popullit dhe johebrenjve”.

that the Christ should suffer, and that, as first of those raised from the dead, he was to proclaim light both to the people and to the gentiles.

24 Dhe, ndërsa Pali i thoshte këto gjëra në mbrojtje të tij, Festi tha me zë të lartë: “Pal, ti je tërbuar; studimet e shumta të bënë të shkallosh”.

And as he was thus speaking in his defence, Festus said with a loud voice, Paul, thou art beside thyself; much learning is making thee mad.

25 Por ai tha: “Unë nuk jam tërbuar, shumë i shkëlqyeri Fest, por them fjalë të së vërtetës dhe të mendjes së shëndoshë.

But he saith, I am not mad, most noble Festus, but utter words of truth and soberness.

26 Sepse mbreti, të cilit unë po i flas lirisht, është i mirinformuar për këto gjëra, sepse unë jam i bindur se asnjë nga këto gjëra nuk është e panjohur për të, sepse e gjithë kjo nuk është bërë në fshehtësi.

For the king knoweth about these things well; to whom also I speak boldly; for I am persuaded that none of these things is hidden from him: for this was not done in a corner.

27 O mbret Agripa, a u beson profetëve? Unë e di se ti beson”.

King Agrippa, believest thou the Prophets? I know that thou believest.

28 Atëherë Agripa i tha Palit: “Për pak dhe po ma mbush mendjen të bëhem i krishterë”.

Then Agrippa said to Paul, With little effort thou thinkest to persuade me to become a Christian.

29 Pali i tha: “Dhëntë Perëndia që në pak ose në shumë kohë jo vetëm ti, por edhe të gjithë ata që sot po më dëgjojnë, të bëhen të tillë, sikurse jam unë, përveç këtyre zinxhirëve”.

And Paul said, I would to God, that with little effort or with great, not only thou, but also all that hear me this day, might be made such as I am, except these bonds.

30 Mbasi tha këto gjëra, mbreti u ngrit dhe me të qeveritari, Berenike dhe ata që ishin ulur me ta.

And the king rose up and the governor and Bernice, and those who sat with them;

31 Mbasi u hoqën mënjanë, folën me njëri-tjetrin dhe thanë: “Ky njeri nuk ka bërë asgjë që të meritojë vdekjen ose burgun”.

and going aside they talked with each other, saying, This man is doing nothing deserving death, or bonds.

32 Atëherë Agripa i tha Festit: “Ky njeri mund të ishte liruar, po të mos i ishte apeluar Cezarit”.

And Agrippa said to Festus, This man might have been set at liberty, if he had not appealed to Caesar.