Veprat e Apostujve 26

1 Atëherë Agripa i tha Palit: “Ke leje të flasësh për të mbrojtur veten!”. Dhe Pali, si e shtriu dorën, nisi të bëjë mbrojtjen e tij:

Then Agrippa said to Paul: You are permitted to speak for yourself. Then Paul stretched forth his hand, and answered for himself.

2 “O mbret Agripa, e quaj veten të lumtur që kam mundësi sot të shfajësohem para teje nga të gjitha ato që më kanë akuzuar Judenjtë,

I think myself happy, King Agrippa, because I shall this day make my defense before you, concerning all things of which I am accused by the Jews;

3 veçanërisht sepse ti i njeh të gjitha zakonet dhe çështjet që janë midis Judenjve; prandaj të lutem të më dëgjosh me durim.

especially, since you are acquainted with all the customs and questions that are among the Jews. For this reason, I beseech you to hear me patiently.

4 Se cila ka qenë mënyra ime e të jetuarit që nga rinia, të cilën e kalova tërësisht në Jeruzalem në mes të popullit tim, të gjithë Judenjtë e dinë.

My course of life from my youth, which, from the beginning, was among my own nation in Jerusalem, know all the Jews;

5 Ata më njohin qysh atëherë dhe mund të dëshmojnë, po deshën, se kam jetuar si farise, sipas sektit më të drejtë të fesë sonë.

who, knowing me from the first, could testify, if they would, that, according to the strictest sect of our religion, I lived a Pharisee.

6 Dhe tani ndodhem para qjyqit për shpresën e premtimit që u ka bërë Perëndia etërve tanë,

And now I stand and am judged for the hope of the promise made by God to our fathers;

7 premtim të cilin dymbëdhjetë fiset tona, që i shërbejnë me zell ditë e natë Perëndisë, shpresojnë ta fitojnë; për këtë shpresë, o mbret Agripa, unë jam akuzuar nga Judenjtë.

to which promise our twelve tribes, zealously serving night and day, hope to come: on account of which hope, King Agrippa, I am accused by the Jews.

8 Përse vallë mendoni se është e pabesueshme që Perëndia t’i ringjallë të vdekurit?

What? Is it thought a thing incredible among you, that God raises the dead?

9 Unë vetë mendova se ishte detyra ime të bëj shumë gjëra kundër emrit të Jezusit Nazarenas.

I verily thought with myself, that I ought to do many things against the name of Jesus the Nazarene.

10 Dhe këtë kam bërë në Jeruzalem; mbasi kam marrë pushtet nga krerët e priftërinjve, futa në burg shumë shenjtorë dhe, kur i vrisnin, jepja miratimin tim.

And this I did in Jerusalem; and many of the saints did I shut up in prison, having received authority from the chief priests: and when they were put to death, I gave my vote against them.

11 Dhe shpesh, duke shkuar nga një sinagogë te tjetra, i kam detyruar të blasfemojnë dhe, me zemërim të madh kundër tyre, i kam përndjekur deri në qytetet e huaja.

And I punished them often in every synagogue, and compelled them to speak impiously; and, being exceedingly mad against them, I persecuted them even to foreign cities.

12 Në kohën kur unë po merresha me këtë punë dhe po shkoja në Damask me autorizim dhe me fuqi të plota nga krerët e priftërinjve,

While I was engaged in these things, and was going to Damascus with authority and commission from the chief priests,

13 në mesditë, o mbret, në rrugë unë pashë një dritë nga qielli që shkëlqente më shumë se dielli, e cila vetëtiu rreth meje dhe rreth atyre që udhëtonin me mua.

at midday, while I was on the road, I saw, O King, a light from heaven, above the brightness of the sun, shining round about me and those who journeyed with me.

14 Mbasi të gjithë ne ramë përtokë, dëgjova një zë që po më fliste dhe më tha në gjuhën hebraike: “Saul, Saul, pse më përndjek? Éshtë e rëndë për ty të godasësh me shkelm kundër gjembave”.

And when we had all fallen to the earth, I heard a voice speaking to me, and saying, in the Hebrew language, Saul, Saul, why do you persecute me? It is hard for you to kick against the goads.

15 Unë thashë: “Kush je ti, Zot?”. Ai tha: “Unë jam Jezusi, të cilin ti e përndjek.

And I said, Who art thou, Lord? He replied, I am Jesus, whom you persecute.

16 Por çohu dhe rri në këmbë, sepse prandaj të jam shfaqur: që të të vë shërbyes dhe dëshmues për gjërat që ke parë dhe për ato për të cilat unë do të shfaqem,

But arise, and stand upon your feet; for I have appeared to you for this purpose, to make you a minister and a witness of the things which you have seen, and of those in which I will appear to you,

17 duke të zgjedhur ty nga populli dhe nga johebrenjtë, tek të cilët po të dërgoj tani,

delivering you from the people, and from the Gentiles, to whom now I send you,

18 që t’u çelësh sytë atyre dhe t’i kthesh nga errësira në dritë dhe nga pushteti i Satanit te Perëndia, që të marrin me anë të besimit në mua faljen e mëkateve dhe një trashëgim midis të shenjtëruarve”.

in order to open their eyes, and to turn them from darkness to light, and from the authority of Satan to God, that they may receive remission of sins, and an inheritance among the sanctified, by faith in me.

19 Prandaj, o mbret Agripa, unë nuk kam qenë i pabindur ndaj vegimit qiellor.

Wherefore, King Agrippa, I was not disobedient to the heavenly vision;

20 Por në fillim atyre në Damask, pastaj në Jeruzalem, në mbarë krahinën e Judesë dhe johebrenjve, u kam shpallur të pendohen dhe të kthehen te Perëndia, duke bërë vepra të denja pendimi.

but announced first to those in Damascus and Jerusalem, and throughout all the region of Judea, and then to the Gentiles, that they should repent and turn to God, and do works worthy of repentance.

21 Për këto gjëra Judenjtë, mbasi më kapën në tempull, u orvatën të më vrasin.

For these reasons the Jews seized me in the temple, and endeavored to kill me.

22 Por, për shkak të ndihmës që pata nga Perëndia deri në këtë ditë, vazhdova t’u dëshmoj të vegjëlve dhe të mëdhenjve, duke mos thënë tjetër përveç atyre që profetët dhe Moisiu thanë se duhet të ndodhnin,

Having, therefore, obtained help from God, I have stood till this day, testifying both to small and to great, saying nothing else than the things which the prophets and Moses did say should come to pass:

23 domethënë: që Krishti duhej të vuante dhe që, duke qenë i pari i ringjallur prej së vdekuris, duhej t’i shpallte dritën popullit dhe johebrenjve”.

that Christ should suffer, and that he first, by his resurrection from the dead, should show light to the people, and to the Gentiles.

24 Dhe, ndërsa Pali i thoshte këto gjëra në mbrojtje të tij, Festi tha me zë të lartë: “Pal, ti je tërbuar; studimet e shumta të bënë të shkallosh”.

And as he spoke these things in his defense, Festus said, with a loud voice; Paul, you are mad; much learning drives you to madness.

25 Por ai tha: “Unë nuk jam tërbuar, shumë i shkëlqyeri Fest, por them fjalë të së vërtetës dhe të mendjes së shëndoshë.

But he replied: I am not mad, most excellent Festus, but speak forth the words of truth and soberness.

26 Sepse mbreti, të cilit unë po i flas lirisht, është i mirinformuar për këto gjëra, sepse unë jam i bindur se asnjë nga këto gjëra nuk është e panjohur për të, sepse e gjithë kjo nuk është bërë në fshehtësi.

For the king has knowledge of these things, before whom, also, I speak with boldness; for I am persuaded that none of these things have escaped his notice; for this was not done in a corner.

27 O mbret Agripa, a u beson profetëve? Unë e di se ti beson”.

King Agrippa, do you believe the prophets? I know that you believe.

28 Atëherë Agripa i tha Palit: “Për pak dhe po ma mbush mendjen të bëhem i krishterë”.

Then Agrippa said to Paul: You almost persuade me to be a Christian.

29 Pali i tha: “Dhëntë Perëndia që në pak ose në shumë kohë jo vetëm ti, por edhe të gjithë ata që sot po më dëgjojnë, të bëhen të tillë, sikurse jam unë, përveç këtyre zinxhirëve”.

And Paul replied: I could pray to God, that not only you, but also all that hear me to-day, were both almost and altogether such as I am, except these bonds.

30 Mbasi tha këto gjëra, mbreti u ngrit dhe me të qeveritari, Berenike dhe ata që ishin ulur me ta.

And the king arose, and the governor, and Bernice, and those who sat with them.

31 Mbasi u hoqën mënjanë, folën me njëri-tjetrin dhe thanë: “Ky njeri nuk ka bërë asgjë që të meritojë vdekjen ose burgun”.

And when they had withdrawn, they conversed with one another, saying: This man does nothing worthy of death or of bonds.

32 Atëherë Agripa i tha Festit: “Ky njeri mund të ishte liruar, po të mos i ishte apeluar Cezarit”.

And Agrippa said to Festus: This man could have been set at liberty, if he had not appealed to Cæsar