Veprat e Apostujve 26

1 Atëherë Agripa i tha Palit: “Ke leje të flasësh për të mbrojtur veten!”. Dhe Pali, si e shtriu dorën, nisi të bëjë mbrojtjen e tij:

And Agrippa said to Paul, It is permitted thee to speak for thyself. Then Paul, having stretched forth his hand, made a defense.

2 “O mbret Agripa, e quaj veten të lumtur që kam mundësi sot të shfajësohem para teje nga të gjitha ato që më kanë akuzuar Judenjtë,

Concerning all things of which I am accused by the Jews, King Agrippa, I consider myself blessed, being about to make my defense before thee today.

3 veçanërisht sepse ti i njeh të gjitha zakonet dhe çështjet që janë midis Judenjve; prandaj të lutem të më dëgjosh me durim.

Especially thee, being an expert of all things regarding Jews, both habits and issues. Therefore I beg thee to hear me patiently.

4 Se cila ka qenë mënyra ime e të jetuarit që nga rinia, të cilën e kalova tërësisht në Jeruzalem në mes të popullit tim, të gjithë Judenjtë e dinë.

Indeed therefore, my manner of life from youth, having developed from the beginning among my nation at Jerusalem, all the Jews know,

5 Ata më njohin qysh atëherë dhe mund të dëshmojnë, po deshën, se kam jetuar si farise, sipas sektit më të drejtë të fesë sonë.

having known me previously from the beginning, if they were willing to testify, that according to the strictest party of our religion I lived a Pharisee.

6 Dhe tani ndodhem para qjyqit për shpresën e premtimit që u ka bërë Perëndia etërve tanë,

And now for the hope of the promise made by God to the fathers, I stand being judged,

7 premtim të cilin dymbëdhjetë fiset tona, që i shërbejnë me zell ditë e natë Perëndisë, shpresojnë ta fitojnë; për këtë shpresë, o mbret Agripa, unë jam akuzuar nga Judenjtë.

to which our twelve tribes, serving in earnestness night and day, hope to attain, about which hope, King Agrippa, I am accused by the Jews!

8 Përse vallë mendoni se është e pabesueshme që Perëndia t’i ringjallë të vdekurit?

Why is it judged incredible with you, if God raises the dead?

9 Unë vetë mendova se ishte detyra ime të bëj shumë gjëra kundër emrit të Jezusit Nazarenas.

Indeed therefore I thought it necessary for myself to do many things contrary to the name of Jesus the Nazarene,

10 Dhe këtë kam bërë në Jeruzalem; mbasi kam marrë pushtet nga krerët e priftërinjve, futa në burg shumë shenjtorë dhe, kur i vrisnin, jepja miratimin tim.

which also I did at Jerusalem. And I locked up many of the sanctified in prisons, having received authority from the chief priests. And when they were killed, I gave a vote against them.

11 Dhe shpesh, duke shkuar nga një sinagogë te tjetra, i kam detyruar të blasfemojnë dhe, me zemërim të madh kundër tyre, i kam përndjekur deri në qytetet e huaja.

And punishing them often at all the synagogues, I compelled them to blaspheme. And being extraordinarily furious toward them, I persecuted them even as far as to outside cities.

12 Në kohën kur unë po merresha me këtë punë dhe po shkoja në Damask me autorizim dhe me fuqi të plota nga krerët e priftërinjve,

And during which, while going to Damascus with the authority and commission of the chief priests,

13 në mesditë, o mbret, në rrugë unë pashë një dritë nga qielli që shkëlqente më shumë se dielli, e cila vetëtiu rreth meje dhe rreth atyre që udhëtonin me mua.

at midday, O king, I saw on the road a light from heaven, above the brightness of the sun, which shone around me and those who went with me.

14 Mbasi të gjithë ne ramë përtokë, dëgjova një zë që po më fliste dhe më tha në gjuhën hebraike: “Saul, Saul, pse më përndjek? Éshtë e rëndë për ty të godasësh me shkelm kundër gjembave”.

And when we all fell to the ground, I heard a voice speaking to me, and saying in the Hebrew language, Saul, Saul, why do thou persecute me? It is hard for thee to kick against the goads.

15 Unë thashë: “Kush je ti, Zot?”. Ai tha: “Unë jam Jezusi, të cilin ti e përndjek.

And I said, Who are thou, Lord? And he said, I am Jesus whom thou persecute.

16 Por çohu dhe rri në këmbë, sepse prandaj të jam shfaqur: që të të vë shërbyes dhe dëshmues për gjërat që ke parë dhe për ato për të cilat unë do të shfaqem,

But arise, and stand upon thy feet, for I appeared to thee for this, to appoint thee an assistant and a witness both of things that thou saw, and of the things that I will make visible to thee,

17 duke të zgjedhur ty nga populli dhe nga johebrenjtë, tek të cilët po të dërgoj tani,

delivering thee from the people, and from the Gentiles, to whom I send thee,

18 që t’u çelësh sytë atyre dhe t’i kthesh nga errësira në dritë dhe nga pushteti i Satanit te Perëndia, që të marrin me anë të besimit në mua faljen e mëkateve dhe një trashëgim midis të shenjtëruarve”.

to open their eyes to turn about from darkness to light and from the power of Satan to God, for them to receive remission of sins and a lot among those who have been sanctified by faith in me.

19 Prandaj, o mbret Agripa, unë nuk kam qenë i pabindur ndaj vegimit qiellor.

Whereupon, King Agrippa, I did not become disobedient to the heavenly vision,

20 Por në fillim atyre në Damask, pastaj në Jeruzalem, në mbarë krahinën e Judesë dhe johebrenjve, u kam shpallur të pendohen dhe të kthehen te Perëndia, duke bërë vepra të denja pendimi.

but declaring first to those at Damascus and then at Jerusalem, and in all the region of Judea, and to the Gentiles, to repent and return to God, doing works worthy of repentance.

21 Për këto gjëra Judenjtë, mbasi më kapën në tempull, u orvatën të më vrasin.

Because of these things the Jews, having seized me in the temple, tried to grasp and kill me.

22 Por, për shkak të ndihmës që pata nga Perëndia deri në këtë ditë, vazhdova t’u dëshmoj të vegjëlve dhe të mëdhenjve, duke mos thënë tjetër përveç atyre që profetët dhe Moisiu thanë se duhet të ndodhnin,

Having therefore experienced the help from God, I stand to this day solemnly declaring both to small and great, saying nothing apart from what both the prophets and Moses said was going to happen,

23 domethënë: që Krishti duhej të vuante dhe që, duke qenë i pari i ringjallur prej së vdekuris, duhej t’i shpallte dritën popullit dhe johebrenjve”.

that the suffering Christ, since first from a resurrection of the dead, is going to proclaim light to our people and to the nations.

24 Dhe, ndërsa Pali i thoshte këto gjëra në mbrojtje të tij, Festi tha me zë të lartë: “Pal, ti je tërbuar; studimet e shumta të bënë të shkallosh”.

And while he made a defense by these things, Festus said in a loud voice, Paul, thou are mad. Much scholarship is driving thee into madness.

25 Por ai tha: “Unë nuk jam tërbuar, shumë i shkëlqyeri Fest, por them fjalë të së vërtetës dhe të mendjes së shëndoshë.

But Paul says, I am not mad, eminent Festus, but I speak forth sayings of truth and soberness.

26 Sepse mbreti, të cilit unë po i flas lirisht, është i mirinformuar për këto gjëra, sepse unë jam i bindur se asnjë nga këto gjëra nuk është e panjohur për të, sepse e gjithë kjo nuk është bërë në fshehtësi.

For the king knows about these things, before whom I also speak boldly. For I am convinced not any of these things, nothing, to be hidden from him. For this was not done in a corner.

27 O mbret Agripa, a u beson profetëve? Unë e di se ti beson”.

King Agrippa, do thou believe the prophets? I know that thou believe.

28 Atëherë Agripa i tha Palit: “Për pak dhe po ma mbush mendjen të bëhem i krishterë”.

And Agrippa said to Paul, By a little thou persuade me to become a Christian.

29 Pali i tha: “Dhëntë Perëndia që në pak ose në shumë kohë jo vetëm ti, por edhe të gjithë ata që sot po më dëgjojnë, të bëhen të tillë, sikurse jam unë, përveç këtyre zinxhirëve”.

And Paul said, I ever pray to God, both by little and by much, not only thee, but also all who hear me this day, to become such kind as I also am, apart from these bonds.

30 Mbasi tha këto gjëra, mbreti u ngrit dhe me të qeveritari, Berenike dhe ata që ishin ulur me ta.

And when he spoke these things, the king rose up, and the governor, and Bernice, and those who sat with them.

31 Mbasi u hoqën mënjanë, folën me njëri-tjetrin dhe thanë: “Ky njeri nuk ka bërë asgjë që të meritojë vdekjen ose burgun”.

And having withdrawn, they spoke to each other, saying, This man does nothing worthy of death or of bonds.

32 Atëherë Agripa i tha Festit: “Ky njeri mund të ishte liruar, po të mos i ishte apeluar Cezarit”.

And Agrippa said to Festus, This man could have been released, if he had not appealed Caesar.