< Veprat e Apostujve 25 >

1 Kur Festi arriti në krahinë, mbas tri ditësh u ngjit nga Cezarea në Jeruzalem.
Hanchu Festus'n ha ramhuol hah a tunga, sûnthum suole chu Caesarea renga Jerusalema a sea.
2 Kryeprifti dhe krerët e Judenjve i paraqitën akuzat kundër Palit dhe i luteshin,
Mahan ochaisingei le Juda ruoipungeiin Paul hah an hong tuonga an nônna Festus kôm han an ngêna
3 duke kërkuar t’u bënte favorin që Palin ta binin në Jeruzalem; kështu ata do ta vrisnin në një pritë rrugës.
an nuomna thope ngeia Paul hah Jerusalema hong tuong rangin, asikchu lampuia lei that rang an bôk sikin.
4 Por Festi u përgjigj që Pali ruhej në Cezare dhe që ai vetë do të shkonte aty shpejt.
Festus a thuona, “Paul hi Caesarea intâng ina lei dar ania male keima khom mason se nôk lei rang ki ni.
5 “Prandaj njerëzit me influencë midis jush”, tha ai, “le të zbresin me mua; dhe, në qoftë se ka ndonjë faj te ky njeri, le ta akuzojnë”.
Nin ruoipungei Caesarea tena mi jûi senla ngei ma miriem hah a tho lei minchâina aomin chu juong nôn rese ngei,” a tia.
6 Si qëndroi midis tyre jo më shumë se tetë a dhjetë ditë, Festi zbriti në Cezare; të nesërmen zuri vend në gjykatë dhe urdhëroi që të sillnin Palin.
Festus hah sûn riet mini, sûn sôm mini, anni ngei leh ala châma male Caesarea tieng a se zoi. Anangtûka chu roijêkna ânsunga Paul hah hong tuong rangin chong a pêka.
7 Kur erdhi ai, Judenjtë që kishin zbritur nga Jeruzalemi e rrethuan, dhe drejtuan kundër Palit shumë akuza të rënda, të cilat nuk mund t’i vërtetonin.
Paul hah a hong tung lechu a kôm han Jerusalem renga juong Judangei hah a rihîla an indinga an nônna thurchi tamtak an misîra, minthârna man mak ngei.
8 Në mbrojtje të vet Pali thoshte: “Unë nuk kam mëkatuar as kundër ligjit të Judenjve, as kundër tempullit, as kundër Cezarit”.
Aniatachu Paul han athenin ânrunga: “Judangei balam roia, Biekin roia nônchu Caesar chunga khom ite minchâiin doina lei tho mu-ung,” a tia.
9 Por Festi, duke dashur t’u bëjë qejfin Judenjve, iu përgjigj Palit e tha: “A dëshiron të ngjitesh në Jeruzalem për t’u gjykuar para meje për këto gjëra?”.
Hannirese Festus han Judangei modômna man rang a nuomna, masikin Paul kôm han a rekela, “Jerusalema sea, ka makunga nang an nônna ngei hih khi taka hôn jêk rang nu nuom mo?” a tia.
10 Atëherë Pali tha: “Unë jam para gjykatës së Cezarit, ku duhet të gjykohem; unë nuk u kam bërë asnjë të padrejtë Judenjve, sikurse ti e di fare mirë.
Paul'n, “Caesar roijêkna makunga ko roi an jêkna muna jêk pea om rang piela inding ki ni. Judangei chunga ite minchâina dôn mu ung ti nangma khom ni riet sai ania.
11 Në qoftë se kam vepruar keq ose kam kryer diçka që meriton vdekjen, nuk refuzoj që të vdes; por nëse s’ka asgjë të vërtetë në gjërat për të cilat këta më akuzojnë, askush nuk mund të më dorëzojë në duart e tyre. Unë i apelohem Cezarit”.
Balam ki minchâia, thi rang dôrin minchâina ko dôn anîn chu, thi rang khomin kên phal. Hannirese min nônna ngei hi adikloi anin chu tutên an kôm mi pêk thei no ni ngei Caesar kôm tung ki tih,” a tia.
12 Atëherë Festi, pasi e bisedoi me këshillin, u përgjigj: “Ti i je apeluar Cezarit; te Cezari do të shkosh”.
Hanchu Festus roijêkpungei, a chongpui suole chu, “Caesar kôm tung rang nu nuom lam angtakin tung ni tih,” a tia.
13 Pas disa ditësh mbreti Agripa dhe Berenike erdhën në Cezare për të përshëndetur Festin.
Sûn idôr mini avun suole chu Rêng Agrippa le Bernice Caesarea an hong tunga Festus mirit an pêka.
14 Dhe, mbasi ata ndenjën disa ditë, Festi ia parashtroi çështjen e Palit mbretit, duke thënë: “Feliksi ka lënë të burgosur njëfarë njeriu,
Sûn tamtak an om nûkin, Festus'n Paul thurchi ngei hah Rêng kôm han a misîr pea Felix han mi inkhat intâng ina hin a mâka.
15 kundër të cilit, kur isha në Jeruzalem, krerët e priftërinjve dhe pleqtë e Judenjve, kishin paraqitur akuza, duke kërkuar dënimin e tij.
Jerusalema ke sea han, Juda Ochaisingei le Juda ruoipungeiin asân an lei nônna dikloi minchang ngêt rangin ko kôm an ngêna.
16 Unë u dhashë përgjigje se nuk është zakon i Romakëve të dorëzojnë dikë për vdekje para se i akuzuari të ballafaqohet me paditësit e tij, dhe t’i jetë dhënë mundësia që të mbrohet nga akuza.
Aniatachu hi anghin ki tipe ngei, “An nônpu le a nônpungei mâi intongin, an nônpu han an nônna roia han a dikna thurchi misîr rang a riet khâi noa, dikloi ani ti ânlang mân chu mojôk rang hih Rom mingei balam nimak.
17 Prandaj, kur ata u mblodhën këtu, pa e shtyrë punën, u ula të nesërmen në gjykatë dhe urdhërova të ma sjellin këtë njeri.
Mahin an juong tung suo nûkin zora sôtloiin anangtûka roijêkna taka kên sunga, ama hah hong tuong rangin chong ke pêka.
18 Kur u ngritën paditësit e tij, nuk paraqitën kundër tij asnjë akuzë për gjërat që unë dyshoja.
A nônpungei hah an indinga, aniatachu Paul chunga han ma dôra dikloina khoite an misîr angin riet mu-ung.
19 Por kishin vetëm disa pika mospajtimi për fenë e tyre dhe për njëfarë Jezusi, që ka vdekur, dhe për të cilin Pali thoshte se është i gjallë.
An inkhalnangei senkhat ha chu sakhuo roia ania mi inkhat a riming Jisua an ti, ama hah a thia; aniatachu Paul'n ama hah aring nôk a tia.
20 Dhe duke qenë se unë mbeta ndërdyshas përpara një konflikt i të këtij lloji, e pyeta nëse ai donte të shkonte në Jeruzalem dhe të gjykohej atje lidhur me këto gjëra.
Keiman chu ma thurchi ngei ha chu a jêkna chang khom riet mu-ung, masikin keiman Paul ke rekela Jerusalema a sea mahan ajêk rangin nu nuom mo? tiin ke rekela.
21 Por, mbasi Pali u apelua tek Augusti për të marrë gjykimin e tij, dhashë urdhër që ta ruanin derisa të mundem ta dërgoj te Cezari”.
Aniatachu Paul han Caesar jêk pe rangin a ngên sikin, ki min se thei mân chu lei donsûi rangin chong ke pêk ngei ani,” a tia.
22 Agripa i tha Festit: “Do të doja edhe unë ta dëgjoja këtë njeri”. Dhe ai u përgjigj: “Do ta dëgjosh nesër”.
Agrippa han Festus kôm, “Kei khom ma miriem hah a chong rangâi rang ku nuom,” a tia. Festus'n “Nangtûka rangâi ni tih,” tiin a thuona.
23 Kështu të nesërmen Agripa dhe Berenike erdhën me shumë madhështi dhe, mbasi hynë në auditor me tribunët dhe me parinë e qytetit, me urdhër të Festit, e sollën Palin aty.
Anangtûka chu Agrippa le Bernice han inlal takin mipuingei intûpna an va lûta, râlmi ulienngei le khopuilien sûnga ulienngei khom an oma. Hanchu Festus chongpêkin Paul an hong tuonga.
24 Atëherë Festi tha: “O mbret Agripa, dhe ju të gjithë që jeni të pranishëm këtu me ne, ju po shihni atë kundër të cilit gjithë turma e Judenjve m’u drejtua mua në Jeruzalem dhe këtu, duke thirrur se nuk është më i denjë të jetojë.
Festus han, “Rêng Agrippa le kin kôma omngei murdi, hi mi hih nin mu ania, Judangei murdi'n hi taka omngei le Jerusalema omngei murdi'n ko kôm an juong nônna min ring khâiloi rangin an in-iek.
25 Por unë, duke parë se s’ka bërë asnjë gjë që të meritojë vdekjen, dhe duke qenë se ai vetë i është apeluar Augustit, vendosa ta dërgoj.
Hannisenla thina rang dôr ite tho minchâina dôn mak ti ki rieta. Aniatachu ama'n Ceasar kôm tung rang a nuom sikin tîr rangin ki ti ani.
26 Dhe duke qenë se s’kam asgjë konkrete që t’i shkruaj perandorit për të, e solla këtu para jush, dhe kryesisht para teje, o mbret Agripa, që pas kësaj seance të kem diçka për të shkruar.
Aniatachu, a thurchi hi Ceasar kôm ki miziek rang hi ânthârin riet mu-ung, masikin nin kôm ko hong tuong ani hi, Rêng Agrippa nangma kôm hin ani uol, a chungroi nin phuol suole, a miziek rang imakhat ko dôn thei rang.
27 Sepse më duket e paarsyeshme të dërgosh një të burgosur pa treguar akuzat kundër tij”.
Asikchu mi intâng ina om, an nônna bi inthârlaka ril loia tîr rang chu keima rangin omzie boi aphuo rang,” a tia.

< Veprat e Apostujve 25 >