Veprat e Apostujve 25

1 Kur Festi arriti në krahinë, mbas tri ditësh u ngjit nga Cezarea në Jeruzalem.

Leleꞌ naa, hofernor feuꞌ a, nara na Festus, lali Kaisarea neu fo nae parenda. Ana leo fai teluꞌ a mia naa ma, ana lao nakandoo Yerusalem neu.

2 Kryeprifti dhe krerët e Judenjve i paraqitën akuzat kundër Palit dhe i luteshin,

Sia naa, malangga agama Yahudi malanga nara ma malangga feaꞌ ra reu randaa ro e fo rahine e. Ara o ola-olaꞌ Paulus dedꞌea na sia sira neꞌebꞌue na naa.

3 duke kërkuar t’u bënte favorin që Palin ta binin në Jeruzalem; kështu ata do ta vrisnin në një pritë rrugës.

Ara o roꞌe, mete ma bisa naa, hofernor denu atahori nara ro baliꞌ Paulus Yerusalem nema, huu ara rala ralaꞌ ena rae tao risa Paulus sia dalaꞌ taladꞌa na.

4 Por Festi u përgjigj që Pali ruhej në Cezare dhe që ai vetë do të shkonte aty shpejt.

Te hofernor nataa oi, “Ama nggaree. Taꞌo ia. Hela fo ara ranea e sia Kaisarea dei. Te au o ae haelai baliꞌ naa uu boe.

5 “Prandaj njerëzit me influencë midis jush”, tha ai, “le të zbresin me mua; dhe, në qoftë se ka ndonjë faj te ky njeri, le ta akuzojnë”.

De mete ma hei se hambu koasa fo nggero dedꞌeat ia, naa, tungga mo au Kaisarea uu. Mete ma atahori ia tao salaꞌ saa, naa, hei bisa midꞌedꞌea mo e sia naa.”

6 Si qëndroi midis tyre jo më shumë se tetë a dhjetë ditë, Festi zbriti në Cezare; të nesërmen zuri vend në gjykatë dhe urdhëroi që të sillnin Palin.

Basa ma, Festus leo mbei ma fai sanahulu mia Yerusalem, dei de feꞌe baliꞌ nisiꞌ Kaisarea. Atahori Yahudi hira tungga e. Mbilaꞌ na ma, hofernor nae paresaꞌ dedꞌeat naa. De ana denu ro Paulus rala neu nandaa no e. Paulus rala neu ma, atahori Yahudi ra rambariiꞌ rereoꞌ rala e, de fee salaꞌ mataꞌ-mataꞌ neu e. Te ara nda ratudꞌu bukti saa saꞌ boe.

7 Kur erdhi ai, Judenjtë që kishin zbritur nga Jeruzalemi e rrethuan, dhe drejtuan kundër Palit shumë akuza të rënda, të cilat nuk mund t’i vërtetonin.

8 Në mbrojtje të vet Pali thoshte: “Unë nuk kam mëkatuar as kundër ligjit të Judenjve, as kundër tempullit, as kundër Cezarit”.

Boe ma Paulus nasalaꞌe ao na nae, “Ama hofernor. Au nda feꞌe tao deꞌulakaꞌ saa saꞌ boe. Au o nda tao saa labꞌan hai atoran agama Yahudi ma sa. Au nda tao unggenggeo Lamatualain Uma Hule-oꞌe Huu Na sia Yerusalem. Ma au o nda tao saa labꞌan mana parenda Roma ra atoran na sa.”

9 Por Festi, duke dashur t’u bëjë qejfin Judenjve, iu përgjigj Palit e tha: “A dëshiron të ngjitesh në Jeruzalem për t’u gjykuar para meje për këto gjëra?”.

Te hofernor nae haꞌi ralaꞌ no atahori Yahudi ra. Naa de, ana natane Paulus oi, “Ho duꞌa taꞌo bee? Mete ma au nggero dedꞌea ma sia Yerusalem, naa, ho nau, do hokoꞌ?”

10 Atëherë Pali tha: “Unë jam para gjykatës së Cezarit, ku duhet të gjykohem; unë nuk u kam bërë asnjë të padrejtë Judenjve, sikurse ti e di fare mirë.

Paulus rena hofernor natane taꞌo naa ma, ana nataa oi, “Amaꞌ hofernor, au ia, atahori Roma. De ia naa, au umburiꞌ sia amaꞌ hofernor mia manaparenda Roma. Manaparenda Roma mana naꞌena hak nggero au dedꞌea ngga tungga atoran na. Dadꞌi au nda nau isiꞌ Yerusalem, fo neꞌetuꞌ dedꞌea ngga sia naa sa. Amaꞌ bubꞌuluꞌ, au nda tao salaꞌ saa saꞌ boe, labꞌan neu atahori Yahudi ia ra.

11 Në qoftë se kam vepruar keq ose kam kryer diçka që meriton vdekjen, nuk refuzoj që të vdes; por nëse s’ka asgjë të vërtetë në gjërat për të cilat këta më akuzojnë, askush nuk mund të më dorëzojë në duart e tyre. Unë i apelohem Cezarit”.

Mete ma au tao salaꞌ, nandaa no hukun mate, naa, au simbo. Te mete ma saa fo ara olaꞌ naa, nda tebꞌe sa, tungga atoran Roma, nda hambu esa bisa fee au uu atahori ia ra lima nara sa. Ara sanggaꞌ a dalaꞌ, fo rae risa au parsumaꞌ a. De ia naa, tungga au hak ngga, au endi dedꞌeat ia nisiꞌ mamana nggengero dedꞌeat huuꞌ a, fo mane monaeꞌ Kaisar sia Roma, naꞌetuꞌ dedꞌeat ia!”

12 Atëherë Festi, pasi e bisedoi me këshillin, u përgjigj: “Ti i je apeluar Cezarit; te Cezari do të shkosh”.

Hofernor rena Paulus naꞌo naa ma, ana noꞌe dudꞌuꞌat mia nonoo mana tungga nggero dedꞌeat naa. Basa ma, ana nafadꞌe Paulus nae, “Huu moꞌe hene misiꞌ Kaisar, de ho musi muu sia Roma.” Olaꞌ basa ma, hofernor nateꞌe neꞌebꞌuet naa.

13 Pas disa ditësh mbreti Agripa dhe Berenike erdhën në Cezare për të përshëndetur Festin.

Basa ma, atahori Yahudi ra mane na, nara na Agripa, no feto na, nara na Bernike, rema sia Kaisarea, fo rae fee hadꞌat neu hofernor feuꞌ a.

14 Dhe, mbasi ata ndenjën disa ditë, Festi ia parashtroi çështjen e Palit mbretit, duke thënë: “Feliksi ka lënë të burgosur njëfarë njeriu,

Ara numban fai hira ro hofernor Festus. Faiꞌ esa, Festus dui Paulus dedꞌea na neu ruꞌa se. Ana oi, “Ama maneꞌ! Sia Kaisarea ia, hai minea atahori sa, nara na Paulus. Dalahulu na, hofernor mbaraaꞌ a nda feꞌe naꞌetuꞌ dedꞌea na sa.

15 kundër të cilit, kur isha në Jeruzalem, krerët e priftërinjve dhe pleqtë e Judenjve, kishin paraqitur akuza, duke kërkuar dënimin e tij.

Feꞌe lai-laiꞌ ia, au Yerusalem uu ma, malangga agama Yahudi malangga ra ro lasi-lasi adat ra, rema kalaak Paulus, de roꞌe au hukun e.

16 Unë u dhashë përgjigje se nuk është zakon i Romakëve të dorëzojnë dikë për vdekje para se i akuzuari të ballafaqohet me paditësit e tij, dhe t’i jetë dhënë mundësia që të mbrohet nga akuza.

Te ufadꞌe se ae, ‘Tungga mana parenda Roma atoran na, au musi paresaꞌ dedꞌeat ia dei. Atahori mana radꞌedꞌeaꞌ ra musi randaa dei. Au ae rena hei fee salaꞌ saa neu e. Ma ana musi hambu nasalaꞌe ao na boe. Dei fo au bisa uꞌetuꞌ dedꞌeat naa, ma utudꞌaꞌ hukun saa neu e.’

17 Prandaj, kur ata u mblodhën këtu, pa e shtyrë punën, u ula të nesërmen në gjykatë dhe urdhërova të ma sjellin këtë njeri.

Au baliꞌ Kaisarea uma ma, atahori Yahudi hira tungga boe. Mbilaꞌ na ma, au paresaꞌ tuteꞌ dedꞌeat naa. Au denu se ro Paulus nema nandaa no au, fo au bisa bubꞌuluꞌ dedꞌeat ia huu-pata na.

18 Kur u ngritën paditësit e tij, nuk paraqitën kundër tij asnjë akuzë për gjërat që unë dyshoja.

Boe ma, atahori Yahudi ra rambariiꞌ de dui Paulus sala nara. Te saa fo rafadꞌeꞌ neu auꞌ a, bera na nda onaꞌ au dꞌuꞌaꞌ a sa.

19 Por kishin vetëm disa pika mospajtimi për fenë e tyre dhe për njëfarë Jezusi, që ka vdekur, dhe për të cilin Pali thoshte se është i gjallë.

Ara ratofa, huu ara nda ralaꞌ esa soꞌal agama nara sa. Ma, rareresi ro Paulus akaꞌ atahori sa, nara na Yesus. Tungga atahori Yahudi ra, Yesus mate ena. Te Paulus toꞌu nahereꞌ oi Yesus naa, nasodꞌa baliꞌ ena.

20 Dhe duke qenë se unë mbeta ndërdyshas përpara një konflikt i të këtij lloji, e pyeta nëse ai donte të shkonte në Jeruzalem dhe të gjykohej atje lidhur me këto gjëra.

Ara rareresi taꞌo naa, te huu au atahori feuꞌ, de nda itaꞌ ae uꞌetuꞌ dedꞌeat agama ia taꞌo bee saꞌ boe. Naa de au utane Paulus ae, ‘Ona bee na, au uꞌetuꞌ dedꞌea ma ia sia Yerusalem, do?’

21 Por, mbasi Pali u apelua tek Augusti për të marrë gjykimin e tij, dhashë urdhër që ta ruanin derisa të mundem ta dërgoj te Cezari”.

Te ana nda nau sa. Ana noꞌe hene nisiꞌ keser. Naa de au uꞌungge uhereꞌ e, losa kaꞌe ala dei fo haitua e Roma neu.”

22 Agripa i tha Festit: “Do të doja edhe unë ta dëgjoja këtë njeri”. Dhe ai u përgjigj: “Do ta dëgjosh nesër”.

Ara rena Festus dudꞌui na ma, Mane Agripa oi, “Mete ma bisa naa, au ae rena ao ngga mia atahori naa.” Festus nataa oi, “Bisa! Dei fo au ator fo fetu na, amaꞌ bisa rena ao ma mia atahori naa.”

23 Kështu të nesërmen Agripa dhe Berenike erdhën me shumë madhështi dhe, mbasi hynë në auditor me tribunët dhe me parinë e qytetit, me urdhër të Festit, e sollën Palin aty.

Mbilaꞌ ma, hofernor Festus ator, fo mane Agripa rena Paulus oꞌola na. Ana o ator fo atahori naeꞌ bisa rena Paulus oꞌola na boe. Malangga soldꞌadꞌu ra ma atahori monaen sia kota Kaisarea, basa se rema rena Paulus. Boe ma, mane Agripa no Bernike masoꞌ rala rema ro bua-bau mane nara. Basa atahori fee hadꞌat neu ruꞌa se. Basa se raꞌabꞌue ena ma, hofernor denu ro Paulus rala neu.

24 Atëherë Festi tha: “O mbret Agripa, dhe ju të gjithë që jeni të pranishëm këtu me ne, ju po shihni atë kundër të cilit gjithë turma e Judenjve m’u drejtua mua në Jeruzalem dhe këtu, duke thirrur se nuk është më i denjë të jetojë.

Ara ro Paulus ma, hofernor olaꞌ oi, “Mane Agripa, ama nggara, ma toronoo susue nggare. Atahori ia, nara na Paulus. Malangga Yahudi hira radꞌedꞌea ro e. Ruma sia Yerusalem ma ruma sia ia, ara risiꞌ au, fo raꞌasusuuꞌ au rae, atahori ia, nda nandaa nasodꞌa sa ena.

25 Por unë, duke parë se s’ka bërë asnjë gjë që të meritojë vdekjen, dhe duke qenë se ai vetë i është apeluar Augustit, vendosa ta dërgoj.

Naa de au paresaꞌ e, te nda hambu sala na nandaa no hukun mate sa. Te ana noꞌe hene nisiꞌ mana parenda ataꞌ. Naa de, nau nda nau sa, au musi fee ne Roma neu.

26 Dhe duke qenë se s’kam asgjë konkrete që t’i shkruaj perandorit për të, e solla këtu para jush, dhe kryesisht para teje, o mbret Agripa, që pas kësaj seance të kem diçka për të shkruar.

Mete ma au haitua e, naa, au musi tao susura. Te ia na, au musi suraꞌ saa, fee mane monaeꞌ a? Naa de au uꞌubꞌue basa amaꞌ se, fo rena e. Basa naa, au oꞌe ama maneꞌ Agripa fee au dudꞌuꞌat, fo suraꞌ uhine susura fee neu mane monaeꞌ a. Au duꞌa na nda maloleꞌ sa, mete ma au fee dedꞌeat ia nisiꞌ kaisar, te nda ufadꞌe atahori ia sala na sa. Au oꞌola ngga, baꞌu a ia. Makasi.”

27 Sepse më duket e paarsyeshme të dërgosh një të burgosur pa treguar akuzat kundër tij”.