Veprat e Apostujve 25

1 Kur Festi arriti në krahinë, mbas tri ditësh u ngjit nga Cezarea në Jeruzalem.

Festus, having entered on his duties as governor of the province, two days later went up from Caesarea to Jerusalem.

2 Kryeprifti dhe krerët e Judenjve i paraqitën akuzat kundër Palit dhe i luteshin,

The High Priests and the leading men among the Jews immediately made representations to him against Paul, and begged him--

3 duke kërkuar t’u bënte favorin që Palin ta binin në Jeruzalem; kështu ata do ta vrisnin në një pritë rrugës.

asking it as a favour, to Paul's prejudice--to have him brought to Jerusalem. They were planning an ambush to kill him on the way.

4 Por Festi u përgjigj që Pali ruhej në Cezare dhe që ai vetë do të shkonte aty shpejt.

Festus, however, replied that Paul was in custody in Caesarea, and that he was himself going there very soon.

5 “Prandaj njerëzit me influencë midis jush”, tha ai, “le të zbresin me mua; dhe, në qoftë se ka ndonjë faj te ky njeri, le ta akuzojnë”.

"Therefore let those of you," he said, "who can come, go down with me, and impeach the man, if there is anything amiss in him."

6 Si qëndroi midis tyre jo më shumë se tetë a dhjetë ditë, Festi zbriti në Cezare; të nesërmen zuri vend në gjykatë dhe urdhëroi që të sillnin Palin.

After a stay of eight or ten days in Jerusalem--not more--he went down to Caesarea; and the next day, taking his seat on the tribunal, he ordered Paul to be brought in.

7 Kur erdhi ai, Judenjtë që kishin zbritur nga Jeruzalemi e rrethuan, dhe drejtuan kundër Palit shumë akuza të rënda, të cilat nuk mund t’i vërtetonin.

Upon Paul's arrival, the Jews who had come down from Jerusalem stood round him, and brought many grave charges against him which they were unable to substantiate.

8 Në mbrojtje të vet Pali thoshte: “Unë nuk kam mëkatuar as kundër ligjit të Judenjve, as kundër tempullit, as kundër Cezarit”.

But, in reply, Paul said, "Neither against the Jewish Law, nor against the Temple, nor against Caesar, have I committed any offence whatever."

9 Por Festi, duke dashur t’u bëjë qejfin Judenjve, iu përgjigj Palit e tha: “A dëshiron të ngjitesh në Jeruzalem për t’u gjykuar para meje për këto gjëra?”.

Then Festus, being anxious to gratify the Jews, asked Paul, "Are you willing to go up to Jerusalem, and there stand your trial before me on these charges?"

10 Atëherë Pali tha: “Unë jam para gjykatës së Cezarit, ku duhet të gjykohem; unë nuk u kam bërë asnjë të padrejtë Judenjve, sikurse ti e di fare mirë.

"I am standing before Caesar's tribunal," replied Paul, "where alone I ought to be tried. The Jews have no real ground of complaint against me, as in fact you yourself are beginning to see more clearly.

11 Në qoftë se kam vepruar keq ose kam kryer diçka që meriton vdekjen, nuk refuzoj që të vdes; por nëse s’ka asgjë të vërtetë në gjërat për të cilat këta më akuzojnë, askush nuk mund të më dorëzojë në duart e tyre. Unë i apelohem Cezarit”.

If, however, I have done wrong and have committed any offence for which I deserve to die, I do not ask to be excused that penalty. But if there is no truth in what these men allege against me, no one has the right to give me up to them as a favour. I appeal to Caesar."

12 Atëherë Festi, pasi e bisedoi me këshillin, u përgjigj: “Ti i je apeluar Cezarit; te Cezari do të shkosh”.

Then, after conferring with the Council, Festus replied, "To Caesar you have appealed: to Caesar you shall go."

13 Pas disa ditësh mbreti Agripa dhe Berenike erdhën në Cezare për të përshëndetur Festin.

A short time after this, Agrippa the king and Bernice came to Caesarea to pay a complimentary visit to Festus;

14 Dhe, mbasi ata ndenjën disa ditë, Festi ia parashtroi çështjen e Palit mbretit, duke thënë: “Feliksi ka lënë të burgosur njëfarë njeriu,

and, during their rather long stay, Festus laid Paul's case before the king. "There is a man here," he said, "whom Felix left a prisoner,

15 kundër të cilit, kur isha në Jeruzalem, krerët e priftërinjve dhe pleqtë e Judenjve, kishin paraqitur akuza, duke kërkuar dënimin e tij.

about whom, when I went to Jerusalem, the High Priests and the Elders of the Jews made representations to me, begging that sentence might be pronounced against him.

16 Unë u dhashë përgjigje se nuk është zakon i Romakëve të dorëzojnë dikë për vdekje para se i akuzuari të ballafaqohet me paditësit e tij, dhe t’i jetë dhënë mundësia që të mbrohet nga akuza.

My reply was that it is not the custom among the Romans to give up any one for punishment before the accused has had his accusers face to face, and has had an opportunity of defending himself against the charge which has been brought against him.

17 Prandaj, kur ata u mblodhën këtu, pa e shtyrë punën, u ula të nesërmen në gjykatë dhe urdhërova të ma sjellin këtë njeri.

"When, therefore, a number of them came here, the next day I took my seat on the tribunal, without any loss of time, and ordered the man to be brought in.

18 Kur u ngritën paditësit e tij, nuk paraqitën kundër tij asnjë akuzë për gjërat që unë dyshoja.

But, when his accusers stood up, they did not charge him with the misdemeanours of which I had been suspecting him.

19 Por kishin vetëm disa pika mospajtimi për fenë e tyre dhe për njëfarë Jezusi, që ka vdekur, dhe për të cilin Pali thoshte se është i gjallë.

But they quarrelled with him about certain matters connected with their own religion, and about one Jesus who had died, but--so Paul persistently maintained--is now alive.

20 Dhe duke qenë se unë mbeta ndërdyshas përpara një konflikt i të këtij lloji, e pyeta nëse ai donte të shkonte në Jeruzalem dhe të gjykohej atje lidhur me këto gjëra.

I was at a loss how to investigate such questions, and asked Paul whether he would care to go to Jerusalem and there stand his trial on these matters.

21 Por, mbasi Pali u apelua tek Augusti për të marrë gjykimin e tij, dhashë urdhër që ta ruanin derisa të mundem ta dërgoj te Cezari”.

But when Paul appealed to have his case kept for the Emperor's decision, I ordered him to be kept in prison until I could send him up to Caesar."

22 Agripa i tha Festit: “Do të doja edhe unë ta dëgjoja këtë njeri”. Dhe ai u përgjigj: “Do ta dëgjosh nesër”.

"I should like to hear the man myself," said Agrippa. "to-morrow," replied Festus, "you shall." Accordingly, the next day, Agrippa and Bernice came in state

23 Kështu të nesërmen Agripa dhe Berenike erdhën me shumë madhështi dhe, mbasi hynë në auditor me tribunët dhe me parinë e qytetit, me urdhër të Festit, e sollën Palin aty.

and took their seats in the Judgement Hall, attended by the Tribunes and the men of high rank in the city; and, at the command of Festus, Paul was brought in.

24 Atëherë Festi tha: “O mbret Agripa, dhe ju të gjithë që jeni të pranishëm këtu me ne, ju po shihni atë kundër të cilit gjithë turma e Judenjve m’u drejtua mua në Jeruzalem dhe këtu, duke thirrur se nuk është më i denjë të jetojë.

Then Festus said, "King Agrippa and all who are present with us, you see here the man about whom the whole nation of the Jews made suit to me, both in Jerusalem and here, crying out that he ought not to live any longer.

25 Por unë, duke parë se s’ka bërë asnjë gjë që të meritojë vdekjen, dhe duke qenë se ai vetë i është apeluar Augustit, vendosa ta dërgoj.

I could not discover that he had done anything for which he deserved to die; but as he has himself appealed to the Emperor, I have decided to send him to Rome.

26 Dhe duke qenë se s’kam asgjë konkrete që t’i shkruaj perandorit për të, e solla këtu para jush, dhe kryesisht para teje, o mbret Agripa, që pas kësaj seance të kem diçka për të shkruar.

I have nothing very definite, however, to tell our Sovereign about him. So I have brought the man before you all--and especially before you, King Agrippa--that after he has been examined I may find something which I can put into writing.

27 Sepse më duket e paarsyeshme të dërgosh një të burgosur pa treguar akuzat kundër tij”.

For, when sending a prisoner to Rome, it seems to me to be absurd not to state the charges against him."