< Veprat e Apostujve 25 >

1 Kur Festi arriti në krahinë, mbas tri ditësh u ngjit nga Cezarea në Jeruzalem.
Now, Festus entered the province, and after three days, he went from Caesarea up to Jerusalem.
2 Kryeprifti dhe krerët e Judenjve i paraqitën akuzat kundër Palit dhe i luteshin,
The chief priest and the prominent Jews brought accusations against Paul, and they urged him
3 duke kërkuar t’u bënte favorin që Palin ta binin në Jeruzalem; kështu ata do ta vrisnin në një pritë rrugës.
and asked him for a favor that would put Paul in danger—that Festus might summon Paul to Jerusalem so that they could kill him along the way.
4 Por Festi u përgjigj që Pali ruhej në Cezare dhe që ai vetë do të shkonte aty shpejt.
Festus answered that Paul was being held at Caesarea, and that he himself was going there soon.
5 “Prandaj njerëzit me influencë midis jush”, tha ai, “le të zbresin me mua; dhe, në qoftë se ka ndonjë faj te ky njeri, le ta akuzojnë”.
“Therefore, those who can,” he said, “should go there with us. If there is something wrong with the man, you should accuse him.”
6 Si qëndroi midis tyre jo më shumë se tetë a dhjetë ditë, Festi zbriti në Cezare; të nesërmen zuri vend në gjykatë dhe urdhëroi që të sillnin Palin.
Festus stayed not more than eight or ten days and then he went down to Caesarea, and on the next day he sat in the judgment seat and commanded Paul to be brought to him.
7 Kur erdhi ai, Judenjtë që kishin zbritur nga Jeruzalemi e rrethuan, dhe drejtuan kundër Palit shumë akuza të rënda, të cilat nuk mund t’i vërtetonin.
When he arrived, the Jews from Jerusalem stood nearby, and they brought many serious charges which they could not prove.
8 Në mbrojtje të vet Pali thoshte: “Unë nuk kam mëkatuar as kundër ligjit të Judenjve, as kundër tempullit, as kundër Cezarit”.
Paul defended himself and said, “I have done nothing wrong against the law of the Jews or against the temple or against Caesar.”
9 Por Festi, duke dashur t’u bëjë qejfin Judenjve, iu përgjigj Palit e tha: “A dëshiron të ngjitesh në Jeruzalem për t’u gjykuar para meje për këto gjëra?”.
But Festus wanted to gain the favor of the Jews, and so he answered Paul and said, “Do you want to go up to Jerusalem and to be judged by me about these things there?”
10 Atëherë Pali tha: “Unë jam para gjykatës së Cezarit, ku duhet të gjykohem; unë nuk u kam bërë asnjë të padrejtë Judenjve, sikurse ti e di fare mirë.
Paul said, “I stand before the judgment seat of Caesar where I must be judged. I have wronged no Jews, just as you also very well know.
11 Në qoftë se kam vepruar keq ose kam kryer diçka që meriton vdekjen, nuk refuzoj që të vdes; por nëse s’ka asgjë të vërtetë në gjërat për të cilat këta më akuzojnë, askush nuk mund të më dorëzojë në duart e tyre. Unë i apelohem Cezarit”.
Though if I have done wrong and if I have done what is worthy of death, I do not refuse to die. But if their accusations are nothing, no one may hand me over to them. I appeal to Caesar.”
12 Atëherë Festi, pasi e bisedoi me këshillin, u përgjigj: “Ti i je apeluar Cezarit; te Cezari do të shkosh”.
After Festus talked with the council, he answered, “You have appealed to Caesar. To Caesar you will go!”
13 Pas disa ditësh mbreti Agripa dhe Berenike erdhën në Cezare për të përshëndetur Festin.
Now after some days, King Agrippa and Bernice arrived at Caesarea to pay an official visit to Festus.
14 Dhe, mbasi ata ndenjën disa ditë, Festi ia parashtroi çështjen e Palit mbretit, duke thënë: “Feliksi ka lënë të burgosur njëfarë njeriu,
After he had been there for many days, Festus presented Paul's case to the king; he said, “A certain man was left behind here by Felix as a prisoner.
15 kundër të cilit, kur isha në Jeruzalem, krerët e priftërinjve dhe pleqtë e Judenjve, kishin paraqitur akuza, duke kërkuar dënimin e tij.
When I was in Jerusalem, the chief priests and the elders of the Jews brought charges against this man to me, and they asked for a sentence of condemnation against him.
16 Unë u dhashë përgjigje se nuk është zakon i Romakëve të dorëzojnë dikë për vdekje para se i akuzuari të ballafaqohet me paditësit e tij, dhe t’i jetë dhënë mundësia që të mbrohet nga akuza.
I answered them that it was not the custom of the Romans to hand over anyone before the accused had faced his accusers and had an opportunity to defend himself against the charges.
17 Prandaj, kur ata u mblodhën këtu, pa e shtyrë punën, u ula të nesërmen në gjykatë dhe urdhërova të ma sjellin këtë njeri.
Therefore, when they came together here, I did not wait, but the next day I sat in the judgment seat and I ordered the man to be brought in.
18 Kur u ngritën paditësit e tij, nuk paraqitën kundër tij asnjë akuzë për gjërat që unë dyshoja.
When the accusers stood up and accused him, I thought that none of the charges that they brought against him were serious.
19 Por kishin vetëm disa pika mospajtimi për fenë e tyre dhe për njëfarë Jezusi, që ka vdekur, dhe për të cilin Pali thoshte se është i gjallë.
Instead, they had certain disputes with him about their own religion and about a certain Jesus who was dead, whom Paul claims to be alive.
20 Dhe duke qenë se unë mbeta ndërdyshas përpara një konflikt i të këtij lloji, e pyeta nëse ai donte të shkonte në Jeruzalem dhe të gjykohej atje lidhur me këto gjëra.
I was not certain about how to investigate this matter, and so I asked him if he was willing to go to Jerusalem to stand trial there about these charges.
21 Por, mbasi Pali u apelua tek Augusti për të marrë gjykimin e tij, dhashë urdhër që ta ruanin derisa të mundem ta dërgoj te Cezari”.
But when Paul appealed to be kept in custody while awaiting the decision of the emperor, I ordered him to be held in custody until I could send him to Caesar.”
22 Agripa i tha Festit: “Do të doja edhe unë ta dëgjoja këtë njeri”. Dhe ai u përgjigj: “Do ta dëgjosh nesër”.
Agrippa spoke to Festus, “I would also like to listen to this man.” “Tomorrow,” Festus said, “you will hear him.”
23 Kështu të nesërmen Agripa dhe Berenike erdhën me shumë madhështi dhe, mbasi hynë në auditor me tribunët dhe me parinë e qytetit, me urdhër të Festit, e sollën Palin aty.
So on the next day, Agrippa and Bernice came with much ceremony; they came into the hall with the military officers and with the prominent men of the city. When Festus spoke the command, Paul was brought to them.
24 Atëherë Festi tha: “O mbret Agripa, dhe ju të gjithë që jeni të pranishëm këtu me ne, ju po shihni atë kundër të cilit gjithë turma e Judenjve m’u drejtua mua në Jeruzalem dhe këtu, duke thirrur se nuk është më i denjë të jetojë.
Festus said, “King Agrippa, and all you men who are here with us, you see this man; all the multitude of Jews consulted with me in Jerusalem and here also, and they shouted to me that he should no longer live.
25 Por unë, duke parë se s’ka bërë asnjë gjë që të meritojë vdekjen, dhe duke qenë se ai vetë i është apeluar Augustit, vendosa ta dërgoj.
I learned that he had done nothing worthy of death; but because he appealed to the emperor, I decided to send him.
26 Dhe duke qenë se s’kam asgjë konkrete që t’i shkruaj perandorit për të, e solla këtu para jush, dhe kryesisht para teje, o mbret Agripa, që pas kësaj seance të kem diçka për të shkruar.
But I do not have something definite to write to the emperor. For this reason, I have brought him to you, especially to you, King Agrippa, so that I might have something more to write about the case.
27 Sepse më duket e paarsyeshme të dërgosh një të burgosur pa treguar akuzat kundër tij”.
For it seems unreasonable for me to send a prisoner and to not also state the charges against him.”

< Veprat e Apostujve 25 >