< Veprat e Apostujve 25 >

1 Kur Festi arriti në krahinë, mbas tri ditësh u ngjit nga Cezarea në Jeruzalem.
Then Festus having entered upon his office, after three days went up from Caesarea to Jerusalem;
2 Kryeprifti dhe krerët e Judenjve i paraqitën akuzat kundër Palit dhe i luteshin,
and both the chief priests and the first men of the Jews appeared before him against Paul, and continued to entreat him,
3 duke kërkuar t’u bënte favorin që Palin ta binin në Jeruzalem; kështu ata do ta vrisnin në një pritë rrugës.
asking favor against him, in order that he might send him to Jerusalem, making a plot to kill him on the road.
4 Por Festi u përgjigj që Pali ruhej në Cezare dhe që ai vetë do të shkonte aty shpejt.
Then indeed Festus responded, that Paul should be kept at Caesarea, and himself was about to go away quickly:
5 “Prandaj njerëzit me influencë midis jush”, tha ai, “le të zbresin me mua; dhe, në qoftë se ka ndonjë faj te ky njeri, le ta akuzojnë”.
Then, says he, Let the influential ones among you, coming down, accuse him, if there is anything wrong in the man.
6 Si qëndroi midis tyre jo më shumë se tetë a dhjetë ditë, Festi zbriti në Cezare; të nesërmen zuri vend në gjykatë dhe urdhëroi që të sillnin Palin.
And having tarried with them not more than eight or ten days, having come down to Caesarea, on the following day, sitting on the tribunal, he commanded that Paul should be brought forth.
7 Kur erdhi ai, Judenjtë që kishin zbritur nga Jeruzalemi e rrethuan, dhe drejtuan kundër Palit shumë akuza të rënda, të cilat nuk mund t’i vërtetonin.
And he being present, the Jews having come down from Jerusalem stood around him, bringing against him charges many and heavy, which they were not able to prove.
8 Në mbrojtje të vet Pali thoshte: “Unë nuk kam mëkatuar as kundër ligjit të Judenjve, as kundër tempullit, as kundër Cezarit”.
And Paul apologizing, that Neither against the law of the Jews, nor against the temple, nor against Caesar, have I done anything wrong.
9 Por Festi, duke dashur t’u bëjë qejfin Judenjve, iu përgjigj Palit e tha: “A dëshiron të ngjitesh në Jeruzalem për t’u gjykuar para meje për këto gjëra?”.
And Festus, wishing to confer a gratification on the Jews, responding to Paul, said, Are you willing, having gone up to Jerusalem, there to be judged by me concerning these things?
10 Atëherë Pali tha: “Unë jam para gjykatës së Cezarit, ku duhet të gjykohem; unë nuk u kam bërë asnjë të padrejtë Judenjve, sikurse ti e di fare mirë.
And Paul said, I am standing at the tribunal of Caesar, where it behooves me to be judged. To the Jews I have done nothing wrong, as you indeed well know.
11 Në qoftë se kam vepruar keq ose kam kryer diçka që meriton vdekjen, nuk refuzoj që të vdes; por nëse s’ka asgjë të vërtetë në gjërat për të cilat këta më akuzojnë, askush nuk mund të më dorëzojë në duart e tyre. Unë i apelohem Cezarit”.
If therefore I indeed am guilty of unrighteousness, and have done anything worthy of death, I do not ask not to die: but if nothing of these things of which they accuse me is true, no man is able to gratify them (by my death): I appeal unto Caesar.
12 Atëherë Festi, pasi e bisedoi me këshillin, u përgjigj: “Ti i je apeluar Cezarit; te Cezari do të shkosh”.
Then Festus, having spoken with the council, responded, Thou hast appealed unto Caesar; thou shalt go unto Caesar.
13 Pas disa ditësh mbreti Agripa dhe Berenike erdhën në Cezare për të përshëndetur Festin.
And some days having passed away, king Agrippa and Bernice came down to Caesarea, saluting Festus.
14 Dhe, mbasi ata ndenjën disa ditë, Festi ia parashtroi çështjen e Palit mbretit, duke thënë: “Feliksi ka lënë të burgosur njëfarë njeriu,
And while they were spending many days there, Festus expounded to the king the matters appertaining to Paul, saying, A certain man has been left a prisoner by Felix:
15 kundër të cilit, kur isha në Jeruzalem, krerët e priftërinjve dhe pleqtë e Judenjve, kishin paraqitur akuza, duke kërkuar dënimin e tij.
concerning whom, I being in Jerusalem, the chief priests and elders of the Jews appeared before me, asking condemnation against him;
16 Unë u dhashë përgjigje se nuk është zakon i Romakëve të dorëzojnë dikë për vdekje para se i akuzuari të ballafaqohet me paditësit e tij, dhe t’i jetë dhënë mundësia që të mbrohet nga akuza.
to whom I responded, that it is not the customs to the Romans to slay any man gratuitously, before that the accused may have his accusers face to face, and receive a place of defence concerning the charge.
17 Prandaj, kur ata u mblodhën këtu, pa e shtyrë punën, u ula të nesërmen në gjykatë dhe urdhërova të ma sjellin këtë njeri.
Then they, having come together to this place, making no delay, immediately sitting on the judgment-seat, I commanded that the man should be led forth;
18 Kur u ngritën paditësit e tij, nuk paraqitën kundër tij asnjë akuzë për gjërat që unë dyshoja.
concerning whom his accusers standing by, brought no evil charge of those things which I supposed:
19 Por kishin vetëm disa pika mospajtimi për fenë e tyre dhe për njëfarë Jezusi, që ka vdekur, dhe për të cilin Pali thoshte se është i gjallë.
but they had certain questions against him concerning their own religion, and about a certain Jesus, who is dead, whom Paul was saying that He is alive.
20 Dhe duke qenë se unë mbeta ndërdyshas përpara një konflikt i të këtij lloji, e pyeta nëse ai donte të shkonte në Jeruzalem dhe të gjykohej atje lidhur me këto gjëra.
And I, being at a loss as to the question concerning these things, asked him if he is willing to go to Jerusalem, and there to be judged concerning these things.
21 Por, mbasi Pali u apelua tek Augusti për të marrë gjykimin e tij, dhashë urdhër që ta ruanin derisa të mundem ta dërgoj te Cezari”.
And Paul having demanded that he should be kept for the diagnosis of Augustus, I demanded that he should be kept until I shall send him to Caesar.
22 Agripa i tha Festit: “Do të doja edhe unë ta dëgjoja këtë njeri”. Dhe ai u përgjigj: “Do ta dëgjosh nesër”.
And Agrippa said to Festus, I myself also would wish to hear the man. He says, To-morrow you shall hear him.
23 Kështu të nesërmen Agripa dhe Berenike erdhën me shumë madhështi dhe, mbasi hynë në auditor me tribunët dhe me parinë e qytetit, me urdhër të Festit, e sollën Palin aty.
Then on the following day, Agrippa and Bernice having come with great pomp, and entering into the auditorium, along with the chiliarchs, and chief men of the city, and, Festus commanding, Paul was led forth.
24 Atëherë Festi tha: “O mbret Agripa, dhe ju të gjithë që jeni të pranishëm këtu me ne, ju po shihni atë kundër të cilit gjithë turma e Judenjve m’u drejtua mua në Jeruzalem dhe këtu, duke thirrur se nuk është më i denjë të jetojë.
And Festus says, O king Agrippa, and all ye men present with us, you see this man, concerning whom the whole multitude of the Jews is besieging me, both at Jerusalem and here, crying out that it does not behoove him to live any longer.
25 Por unë, duke parë se s’ka bërë asnjë gjë që të meritojë vdekjen, dhe duke qenë se ai vetë i është apeluar Augustit, vendosa ta dërgoj.
But I discovered that he had done nothing worthy of death, however he himself appealing to Caesar, I decided to send him.
26 Dhe duke qenë se s’kam asgjë konkrete që t’i shkruaj perandorit për të, e solla këtu para jush, dhe kryesisht para teje, o mbret Agripa, që pas kësaj seance të kem diçka për të shkruar.
Concerning whom I have nothing definite to write to my lord; therefore I have led him to you, and especially to thee, O king Agrippa, in order that, there being an investigation, I may have something which I shall write;
27 Sepse më duket e paarsyeshme të dërgosh një të burgosur pa treguar akuzat kundër tij”.
for it seems to me to be unreasonable, sending a prisoner, and not to signify charges against him.

< Veprat e Apostujve 25 >