Veprat e Apostujve 25

1 Kur Festi arriti në krahinë, mbas tri ditësh u ngjit nga Cezarea në Jeruzalem.

And so, when Festus had arrived in the province, after three days, he ascended to Jerusalem from Caesarea.

2 Kryeprifti dhe krerët e Judenjve i paraqitën akuzat kundër Palit dhe i luteshin,

And the leaders of the priests, and those first among the Jews, went to him against Paul. And they were petitioning him,

3 duke kërkuar t’u bënte favorin që Palin ta binin në Jeruzalem; kështu ata do ta vrisnin në një pritë rrugës.

asking for favor against him, so that he would order him to be led to Jerusalem, where they were maintaining an ambush in order to kill him along the way.

4 Por Festi u përgjigj që Pali ruhej në Cezare dhe që ai vetë do të shkonte aty shpejt.

But Festus responded that Paul was to be kept in Caesarea, and that he himself would soon go there.

5 “Prandaj njerëzit me influencë midis jush”, tha ai, “le të zbresin me mua; dhe, në qoftë se ka ndonjë faj te ky njeri, le ta akuzojnë”.

“Therefore,” he said, “let those among you who are able, descend at the same time, and if there is any guilt in the man, they may accuse him.”

6 Si qëndroi midis tyre jo më shumë se tetë a dhjetë ditë, Festi zbriti në Cezare; të nesërmen zuri vend në gjykatë dhe urdhëroi që të sillnin Palin.

Then, having stayed among them no more than eight or ten days, he descended to Caesarea. And on the next day, he sat in the judgment seat, and he ordered Paul to be led in.

7 Kur erdhi ai, Judenjtë që kishin zbritur nga Jeruzalemi e rrethuan, dhe drejtuan kundër Palit shumë akuza të rënda, të cilat nuk mund t’i vërtetonin.

And when he had been brought, the Jews who had come down from Jerusalem stood around him, throwing out many serious accusations, none of which they were able to prove.

8 Në mbrojtje të vet Pali thoshte: “Unë nuk kam mëkatuar as kundër ligjit të Judenjve, as kundër tempullit, as kundër Cezarit”.

Paul offered this defense: “Neither against the law of the Jews, nor against the temple, nor against Caesar, have I offended in any matter.”

9 Por Festi, duke dashur t’u bëjë qejfin Judenjve, iu përgjigj Palit e tha: “A dëshiron të ngjitesh në Jeruzalem për t’u gjykuar para meje për këto gjëra?”.

But Festus, wanting to show greater favor to the Jews, responded to Paul by saying: “Are you willing to ascend to Jerusalem and to be judged there about these things before me?”

10 Atëherë Pali tha: “Unë jam para gjykatës së Cezarit, ku duhet të gjykohem; unë nuk u kam bërë asnjë të padrejtë Judenjve, sikurse ti e di fare mirë.

But Paul said: “I stand in Caesar’s tribunal, which is where I ought to be judged. I have done no harm to the Jews, as you well know.

11 Në qoftë se kam vepruar keq ose kam kryer diçka që meriton vdekjen, nuk refuzoj që të vdes; por nëse s’ka asgjë të vërtetë në gjërat për të cilat këta më akuzojnë, askush nuk mund të më dorëzojë në duart e tyre. Unë i apelohem Cezarit”.

For if I have harmed them, or if I have done anything deserving of death, I do not object to dying. But if there is nothing to these things about which they accuse me, no one is able to deliver me to them. I appeal to Caesar.”

12 Atëherë Festi, pasi e bisedoi me këshillin, u përgjigj: “Ti i je apeluar Cezarit; te Cezari do të shkosh”.

Then Festus, having spoken with the council, responded: “You have appealed to Caesar, to Caesar you shall go.”

13 Pas disa ditësh mbreti Agripa dhe Berenike erdhën në Cezare për të përshëndetur Festin.

And when some days had passed, king Agrippa and Bernice descended to Caesarea, to greet Festus.

14 Dhe, mbasi ata ndenjën disa ditë, Festi ia parashtroi çështjen e Palit mbretit, duke thënë: “Feliksi ka lënë të burgosur njëfarë njeriu,

And since they remained there for many days, Festus spoke to the king about Paul, saying: “A certain man was left behind as a prisoner by Felix.

15 kundër të cilit, kur isha në Jeruzalem, krerët e priftërinjve dhe pleqtë e Judenjve, kishin paraqitur akuza, duke kërkuar dënimin e tij.

When I was at Jerusalem, the leaders of the priests and the elders of the Jews came to me about him, asking for condemnation against him.

16 Unë u dhashë përgjigje se nuk është zakon i Romakëve të dorëzojnë dikë për vdekje para se i akuzuari të ballafaqohet me paditësit e tij, dhe t’i jetë dhënë mundësia që të mbrohet nga akuza.

I answered them that it is not the custom of the Romans to condemn any man, before he who is being accused has been confronted by his accusers and has received the opportunity to defend himself, so as to clear himself of the charges.

17 Prandaj, kur ata u mblodhën këtu, pa e shtyrë punën, u ula të nesërmen në gjykatë dhe urdhërova të ma sjellin këtë njeri.

Therefore, when they had arrived here, without any delay, on the following day, sitting in the judgment seat, I ordered the man to be brought.

18 Kur u ngritën paditësit e tij, nuk paraqitën kundër tij asnjë akuzë për gjërat që unë dyshoja.

But when the accusers had stood up, they did not present any accusation about him from which I would suspect evil.

19 Por kishin vetëm disa pika mospajtimi për fenë e tyre dhe për njëfarë Jezusi, që ka vdekur, dhe për të cilin Pali thoshte se është i gjallë.

Instead, they brought against him certain disputes about their own superstition and about a certain Jesus, who had died, but whom Paul asserted to be alive.

20 Dhe duke qenë se unë mbeta ndërdyshas përpara një konflikt i të këtij lloji, e pyeta nëse ai donte të shkonte në Jeruzalem dhe të gjykohej atje lidhur me këto gjëra.

Therefore, being in doubt about this kind of question, I asked him if he was willing go to Jerusalem and to be judged there about these things.

21 Por, mbasi Pali u apelua tek Augusti për të marrë gjykimin e tij, dhashë urdhër që ta ruanin derisa të mundem ta dërgoj te Cezari”.

But since Paul was appealing to be kept for a decision before Augustus, I ordered him to be kept, until I might send him to Caesar.”

22 Agripa i tha Festit: “Do të doja edhe unë ta dëgjoja këtë njeri”. Dhe ai u përgjigj: “Do ta dëgjosh nesër”.

Then Agrippa said to Festus: “I myself also want to hear the man.” “Tomorrow,” he said, “you shall hear him.”

23 Kështu të nesërmen Agripa dhe Berenike erdhën me shumë madhështi dhe, mbasi hynë në auditor me tribunët dhe me parinë e qytetit, me urdhër të Festit, e sollën Palin aty.

And on the next day, when Agrippa and Bernice had arrived with great ostentation and had entered into the auditorium with the tribunes and the principal men of the city, Paul was brought in, at the order of Festus.

24 Atëherë Festi tha: “O mbret Agripa, dhe ju të gjithë që jeni të pranishëm këtu me ne, ju po shihni atë kundër të cilit gjithë turma e Judenjve m’u drejtua mua në Jeruzalem dhe këtu, duke thirrur se nuk është më i denjë të jetojë.

And Festus said: “King Agrippa, and all who are present together with us, you see this man, about whom all the multitude of the Jews disturbed me at Jerusalem, petitioning and clamoring that he should not be allowed to live any longer.

25 Por unë, duke parë se s’ka bërë asnjë gjë që të meritojë vdekjen, dhe duke qenë se ai vetë i është apeluar Augustit, vendosa ta dërgoj.

Truly, I have discovered nothing brought forth against him that is worthy of death. But since he himself has appealed to Augustus, it was my judgment to send him.

26 Dhe duke qenë se s’kam asgjë konkrete që t’i shkruaj perandorit për të, e solla këtu para jush, dhe kryesisht para teje, o mbret Agripa, që pas kësaj seance të kem diçka për të shkruar.

But I have not determined what to write to the emperor about him. Because of this, I have brought him before you all, and especially before you, O king Agrippa, so that, once an inquiry has occurred, I may have something to write.

27 Sepse më duket e paarsyeshme të dërgosh një të burgosur pa treguar akuzat kundër tij”.

For it seems to me unreasonable to send a prisoner and not to indicate the accusations set against him.”