< Veprat e Apostujve 25 >

1 Kur Festi arriti në krahinë, mbas tri ditësh u ngjit nga Cezarea në Jeruzalem.
Festus therefore having entered into the province, after three days he went up to Jerusalem from Caesarea.
2 Kryeprifti dhe krerët e Judenjve i paraqitën akuzat kundër Palit dhe i luteshin,
And the high priest and the principal men of the Jews appeared to him against Paul, and urged him,
3 duke kërkuar t’u bënte favorin që Palin ta binin në Jeruzalem; kështu ata do ta vrisnin në një pritë rrugës.
asking a favor against him, that he would summon him to Jerusalem, making an ambush to kill him on the way.
4 Por Festi u përgjigj që Pali ruhej në Cezare dhe që ai vetë do të shkonte aty shpejt.
Indeed therefore Festus answered to keep Paul in Caesarea, and he himself was going to go out quickly.
5 “Prandaj njerëzit me influencë midis jush”, tha ai, “le të zbresin me mua; dhe, në qoftë se ka ndonjë faj te ky njeri, le ta akuzojnë”.
Therefore he says, Let the able men among you, after coming down together, accuse him if there is anything in this man.
6 Si qëndroi midis tyre jo më shumë se tetë a dhjetë ditë, Festi zbriti në Cezare; të nesërmen zuri vend në gjykatë dhe urdhëroi që të sillnin Palin.
And after remaining among them more than ten days, having gone down to Caesarea, on the morrow having sat on the judgment seat, he commanded Paul to be brought.
7 Kur erdhi ai, Judenjtë që kishin zbritur nga Jeruzalemi e rrethuan, dhe drejtuan kundër Palit shumë akuza të rënda, të cilat nuk mund t’i vërtetonin.
And when he arrived, the Jews who came down from Jerusalem stood around, bringing many and serious accusations against Paul, which they could not prove,
8 Në mbrojtje të vet Pali thoshte: “Unë nuk kam mëkatuar as kundër ligjit të Judenjve, as kundër tempullit, as kundër Cezarit”.
while he was defending, Neither against the law of the Jews, nor against the temple, nor against Caesar, have I transgressed anything.
9 Por Festi, duke dashur t’u bëjë qejfin Judenjve, iu përgjigj Palit e tha: “A dëshiron të ngjitesh në Jeruzalem për t’u gjykuar para meje për këto gjëra?”.
But Festus, wanting to lay down a favor to the Jews, having answered Paul, said, Are thou willing, after going up to Jerusalem, to be judged there about these things before me?
10 Atëherë Pali tha: “Unë jam para gjykatës së Cezarit, ku duhet të gjykohem; unë nuk u kam bërë asnjë të padrejtë Judenjve, sikurse ti e di fare mirë.
But Paul said, I am standing at the judgment seat of Caesar, where I ought to be judged. I did nothing wrong Jewish, as thou also very well know.
11 Në qoftë se kam vepruar keq ose kam kryer diçka që meriton vdekjen, nuk refuzoj që të vdes; por nëse s’ka asgjë të vërtetë në gjërat për të cilat këta më akuzojnë, askush nuk mund të më dorëzojë në duart e tyre. Unë i apelohem Cezarit”.
For if I am indeed wrong, and have done anything worthy of death, I do not refuse to die, but if there is nothing of what these men accuse me, no man can give me to them freely. I appeal Caesar.
12 Atëherë Festi, pasi e bisedoi me këshillin, u përgjigj: “Ti i je apeluar Cezarit; te Cezari do të shkosh”.
Then Festus, when he conferred with the council, answered, Thou have appealed Caesar, to Caesar thou will go.
13 Pas disa ditësh mbreti Agripa dhe Berenike erdhën në Cezare për të përshëndetur Festin.
Now some days having passed, Agrippa the king and Bernice arrived at Caesarea, greeting Festus.
14 Dhe, mbasi ata ndenjën disa ditë, Festi ia parashtroi çështjen e Palit mbretit, duke thënë: “Feliksi ka lënë të burgosur njëfarë njeriu,
And as he was remaining there more days, Festus declared to the king the things concerning Paul, saying, There is a certain man who was left behind a prisoner by Felix,
15 kundër të cilit, kur isha në Jeruzalem, krerët e priftërinjve dhe pleqtë e Judenjve, kishin paraqitur akuza, duke kërkuar dënimin e tij.
about whom, when I became in Jerusalem, the chief priests and the elders of the Jews revealed, asking judgment against him.
16 Unë u dhashë përgjigje se nuk është zakon i Romakëve të dorëzojnë dikë për vdekje para se i akuzuari të ballafaqohet me paditësit e tij, dhe t’i jetë dhënë mundësia që të mbrohet nga akuza.
To whom I answered, that it is not a custom by Romans to give any man freely for destruction, before the man being accused has the accusers in person, and receives an occasion of defense about the accusation.
17 Prandaj, kur ata u mblodhën këtu, pa e shtyrë punën, u ula të nesërmen në gjykatë dhe urdhërova të ma sjellin këtë njeri.
When therefore they assembled here, not having made one delay, next in order, having sat on the judgment seat, I commanded the man to be brought.
18 Kur u ngritën paditësit e tij, nuk paraqitën kundër tij asnjë akuzë për gjërat që unë dyshoja.
About whom, when the accusers stood up, they brought not one cause of what I supposed,
19 Por kishin vetëm disa pika mospajtimi për fenë e tyre dhe për njëfarë Jezusi, që ka vdekur, dhe për të cilin Pali thoshte se është i gjallë.
but had certain issues against him about his own religion, and about a certain Jesus, who has died, whom Paul was claiming to be alive.
20 Dhe duke qenë se unë mbeta ndërdyshas përpara një konflikt i të këtij lloji, e pyeta nëse ai donte të shkonte në Jeruzalem dhe të gjykohej atje lidhur me këto gjëra.
And I, being uncertain of the controversy about this man, asked whether he wants to go to Jerusalem and be judged there about these things.
21 Por, mbasi Pali u apelua tek Augusti për të marrë gjykimin e tij, dhashë urdhër që ta ruanin derisa të mundem ta dërgoj te Cezari”.
But when Paul appealed to be kept for the decision of Augustus, I commanded him to be kept until I might send him to Caesar.
22 Agripa i tha Festit: “Do të doja edhe unë ta dëgjoja këtë njeri”. Dhe ai u përgjigj: “Do ta dëgjosh nesër”.
And Agrippa said to Festus, I also want to hear the man myself. And tomorrow, he says, thou will hear him.
23 Kështu të nesërmen Agripa dhe Berenike erdhën me shumë madhështi dhe, mbasi hynë në auditor me tribunët dhe me parinë e qytetit, me urdhër të Festit, e sollën Palin aty.
Therefore on the morrow, Agrippa and Bernice having come with great pomp, and having entered into the courtroom, and with the chief captains and the men of prominence who were of the city, and Festus who commanded, Paul was brought in.
24 Atëherë Festi tha: “O mbret Agripa, dhe ju të gjithë që jeni të pranishëm këtu me ne, ju po shihni atë kundër të cilit gjithë turma e Judenjve m’u drejtua mua në Jeruzalem dhe këtu, duke thirrur se nuk është më i denjë të jetojë.
And Festus says, King Agrippa, and all who are present with us, ye see this man about whom all the multitude of the Jews appealed to me, both at Jerusalem and here, shouting he ought not to live any longer.
25 Por unë, duke parë se s’ka bërë asnjë gjë që të meritojë vdekjen, dhe duke qenë se ai vetë i është apeluar Augustit, vendosa ta dërgoj.
But I, having understood him to have done nothing worthy of death, and also him, this man, having appealed Augustus I decided to send him.
26 Dhe duke qenë se s’kam asgjë konkrete që t’i shkruaj perandorit për të, e solla këtu para jush, dhe kryesisht para teje, o mbret Agripa, që pas kësaj seance të kem diçka për të shkruar.
About whom I do not have anything certain to write to the lord. Therefore I brought him before you, and especially before thee, King Agrippa, so that, an examination having occurred, I may have something to write.
27 Sepse më duket e paarsyeshme të dërgosh një të burgosur pa treguar akuzat kundër tij”.
For it seems to me unreasonable, sending a prisoner, and not to specify the causes against him.

< Veprat e Apostujve 25 >