Veprat e Apostujve 25

1 Kur Festi arriti në krahinë, mbas tri ditësh u ngjit nga Cezarea në Jeruzalem.

To prae phakhaih ni thumto pacoengah, Festa loe Caesarea vangpui hoi Jerusalem ah caeh tahang.

2 Kryeprifti dhe krerët e Judenjve i paraqitën akuzat kundër Palit dhe i luteshin,

To naah kalen koek qaima hoi Judah kacoehtanawk mah, Pawl koeh ai ih kawng to a thuih pae o,

3 duke kërkuar t’u bënte favorin që Palin ta binin në Jeruzalem; kështu ata do ta vrisnin në një pritë rrugës.

Pawl to hum hanah loklam ah kaminawk angang o sak boeh pongah, Festa khaeah Pawl kawng to thuih pae o moe, anih to Jerusalem ah patoeh hanah tahmenhaih a hnik o.

4 Por Festi u përgjigj që Pali ruhej në Cezare dhe që ai vetë do të shkonte aty shpejt.

Festa mah, Pawl loe Caesarea vangpui ah suem oh, akra ai ah kai doeh to ah ka caeh han.

5 “Prandaj njerëzit me influencë midis jush”, tha ai, “le të zbresin me mua; dhe, në qoftë se ka ndonjë faj te ky njeri, le ta akuzojnë”.

To pongah nangcae thungah ukhaih akaa tawn kaminawk kai hoi nawnto angzo oh, to kami mah zaehaih tawn nahaeloe, anih to zaehaih net oh, tiah a naa.

6 Si qëndroi midis tyre jo më shumë se tetë a dhjetë ditë, Festi zbriti në Cezare; të nesërmen zuri vend në gjykatë dhe urdhëroi që të sillnin Palin.

Nihcae khaeah ni hato a oh pacoengah, Caesarea vangpui ah a caeh tathuk; anih loe khawnbangah lokcaekhaih ahmuen ah anghnut, Pawl to a hma ah hoih hanah lok a paek.

7 Kur erdhi ai, Judenjtë që kishin zbritur nga Jeruzalemi e rrethuan, dhe drejtuan kundër Palit shumë akuza të rënda, të cilat nuk mund t’i vërtetonin.

Pawl angzoh naah, Jerusalem hoi angzo tathuk Judah kaminawk mah takui o, Pawl to paroeai zaehaih net o, toe a zaehaih amtueng o sak thai ai.

8 Në mbrojtje të vet Pali thoshte: “Unë nuk kam mëkatuar as kundër ligjit të Judenjve, as kundër tempullit, as kundër Cezarit”.

To pacoengah Pawl mah angmah angvaenghaih lok to thuih, Judahnawk ih daan to ka aek ai, tempul hoi Caesar koeh ai ih hmuen tidoeh ka sah ai, sakpazaehaih tih ta doeh ka tawn ai, tiah a naa.

9 Por Festi, duke dashur t’u bëjë qejfin Judenjve, iu përgjigj Palit e tha: “A dëshiron të ngjitesh në Jeruzalem për t’u gjykuar para meje për këto gjëra?”.

Toe Festa mah Judahnawk koehhaih to sak pae han koeh pongah, Pawl khaeah, Ka hma ah hae loknawk caek hanah Jerusalem ah caeh han na koeh maw? tiah a naa.

10 Atëherë Pali tha: “Unë jam para gjykatës së Cezarit, ku duhet të gjykohem; unë nuk u kam bërë asnjë të padrejtë Judenjve, sikurse ti e di fare mirë.

Pawl mah, Kai lokcaek han om cadoeh, kai loe Caesar lokcaekhaih hma ah ni kang doet han: kahoihah na panoek baktih toengah, Judahnawk nuiah sakpazaekhaih tidoeh ka tawn ai.

11 Në qoftë se kam vepruar keq ose kam kryer diçka që meriton vdekjen, nuk refuzoj që të vdes; por nëse s’ka asgjë të vërtetë në gjërat për të cilat këta më akuzojnë, askush nuk mund të më dorëzojë në duart e tyre. Unë i apelohem Cezarit”.

Kai mah ni duek han khoek to zaehaih ka sak nahaeloe, duek han kang aek mak ai: toe nihcae mah ang net o ih zaehaih loe amsoem ai nahaeloe, kai hae mi mah doeh nihcae khaeah paek han om ai, Caesar khaeah ka caeh han, tiah a naa.

12 Atëherë Festi, pasi e bisedoi me këshillin, u përgjigj: “Ti i je apeluar Cezarit; te Cezari do të shkosh”.

Festa mah, Lokcaek kaminawk hoi angdueng o pacoengah, Caesar khaeah ka caeh han na tih pongah, Caesar khaeah na caeh tih, tiah a naa.

13 Pas disa ditësh mbreti Agripa dhe Berenike erdhën në Cezare për të përshëndetur Festin.

Akra ai naah Agrippa siangpahrang hoi Bernice loe, Festa bansin hanah Caesarea ah caeh hoi.

14 Dhe, mbasi ata ndenjën disa ditë, Festi ia parashtroi çështjen e Palit mbretit, duke thënë: “Feliksi ka lënë të burgosur njëfarë njeriu,

Ni paroeai a cam hoi boeh pongah, Festa mah Pawl kawng to siangpahrang khaeah, Haeah Filix mah caehtaak ih thongim krah kami maeto oh, tiah thuih pae:

15 kundër të cilit, kur isha në Jeruzalem, krerët e priftërinjve dhe pleqtë e Judenjve, kishin paraqitur akuza, duke kërkuar dënimin e tij.

Jerusalem ah ka caeh naah, kalen koek qaima hoi kacoehtanawk mah, anih kawng to ang thuih o moe, anih to zae net hanah ang hnik o.

16 Unë u dhashë përgjigje se nuk është zakon i Romakëve të dorëzojnë dikë për vdekje para se i akuzuari të ballafaqohet me paditësit e tij, dhe t’i jetë dhënë mundësia që të mbrohet nga akuza.

Kai mah, Kami maeto loe anih zae net kami hoiah mikhmai ang hnuk moe, a net ih zaehaih to pathim ai ah loe, mi kawbaktih doeh paduek han minawk banah paek hae, Rom kaminawk ih daan na ai ni.

17 Prandaj, kur ata u mblodhën këtu, pa e shtyrë punën, u ula të nesërmen në gjykatë dhe urdhërova të ma sjellin këtë njeri.

To pongah nihcae kai khaeah angzoh o naah akra ai, khawnbangah lokcaekhaih ahmuen ah kang hnut moe, to kami to ka kawksak.

18 Kur u ngritën paditësit e tij, nuk paraqitën kundër tij asnjë akuzë për gjërat që unë dyshoja.

Anih zae net kaminawk angdoet o moe, zae net o naah, hmaloe ah ka poek ih baktiah zae nethaih to om ai:

19 Por kishin vetëm disa pika mospajtimi për fenë e tyre dhe për njëfarë Jezusi, që ka vdekur, dhe për të cilin Pali thoshte se është i gjallë.

angmacae bokhaih bang hoi kasaeng hmuen hoi kadueh tangcae, Jesu loe hing let boeh, tiah Pawl mah thuih pongah, anih to zaehaih net o.

20 Dhe duke qenë se unë mbeta ndërdyshas përpara një konflikt i të këtij lloji, e pyeta nëse ai donte të shkonte në Jeruzalem dhe të gjykohej atje lidhur me këto gjëra.

To baktih lok angaekhaihnawk to kawbangmaw ka thuih han, tiah ka panoek ai pongah, lokcaek hanah Jerusalem ah caeh han na koeh maw, tiah lok ka dueng.

21 Por, mbasi Pali u apelua tek Augusti për të marrë gjykimin e tij, dhashë urdhër që ta ruanin derisa të mundem ta dërgoj te Cezari”.

Toe Pawl mah Augustus ih lok takroekhaih to a hnik pongah, Caesar khaeah caeh ai na thung anih to kahoihah khetzawn hanah lok ka paek, tiah a naa.

22 Agripa i tha Festit: “Do të doja edhe unë ta dëgjoja këtë njeri”. Dhe ai u përgjigj: “Do ta dëgjosh nesër”.

To naah Agrippa mah Festa khaeah, Anih ih lok to kaimah roe thaih han ka koeh toeng, tiah a naa. To naah anih mah khawnbangah tahngai ah, tiah a naa.

23 Kështu të nesërmen Agripa dhe Berenike erdhën me shumë madhështi dhe, mbasi hynë në auditor me tribunët dhe me parinë e qytetit, me urdhër të Festit, e sollën Palin aty.

Khawnbang phak naah, Agrippa hoi Bernice loe khukbuen amthoep hoi moe, misatuh angraengnawk, avang zaehoikungnawk hoi nawnto lokcaekhaih imthung ah akun, to naah Festa mah Pawl to hoih hanah lokpaek.

24 Atëherë Festi tha: “O mbret Agripa, dhe ju të gjithë që jeni të pranishëm këtu me ne, ju po shihni atë kundër të cilit gjithë turma e Judenjve m’u drejtua mua në Jeruzalem dhe këtu, duke thirrur se nuk është më i denjë të jetojë.

Festa mah, Agrippa siangpahrang hoi haeah kaom kaminawk boih, hae kami hae khen oh, Jerusalem hoi haeah kaom Judahnawk boih mah, hae kami kawng kai khaeah ang thuih o, hae kami loe hing han om ai, tiah a hang o.

25 Por unë, duke parë se s’ka bërë asnjë gjë që të meritojë vdekjen, dhe duke qenë se ai vetë i është apeluar Augustit, vendosa ta dërgoj.

Anih loe duek han khoek to zaehaih om ai, tito ka panoek, toe anih mah Augustus khaeah caeh han hnik baktih toengah, anih to nang khae patoeh hanah lok ka khaeh.

26 Dhe duke qenë se s’kam asgjë konkrete që t’i shkruaj perandorit për të, e solla këtu para jush, dhe kryesisht para teje, o mbret Agripa, që pas kësaj seance të kem diçka për të shkruar.

Toe anih kawng hae kaimah ih siangpahrang khaeah ka tarik pae ai vop. Anih lok na caek o pacoengah ni, ca ka tarik thai vop tih. To pongah nangcae hma hoi siangpahrang Agrippa hma ah, anih to kang hoih o.

27 Sepse më duket e paarsyeshme të dërgosh një të burgosur pa treguar akuzat kundër tij”.

Thongim krah kami maeto zae nethaih om ai ah prae ukkung khaeah patoeh han om ai, tiah poekhaih ka tawnh, tiah a naa.