Veprat e Apostujve 24

1 Por pas pesë ditësh erdhi kryeprifti Anania bashkë me pleqtë dhe me një gojtar, një farë Tertuli; ata dolën përpara qeveritarit për të akuzuar Palin.

Pea hili ʻae ʻaho ʻe nima, naʻe ʻalu hifo ʻa ʻAnanaia ko e taulaʻeiki lahi mo e kau mātuʻa, mo e tokotaha lea poto ko Tetulo, pea ne talatalaakiʻi ʻa Paula ki he tuʻi.

2 Kur u thirr Pali, Tertuli filloi ta akuzojë duke thënë:

Pea kuo ui ia ke tuʻu mai, naʻe kamata talatalaakiʻi ia ʻe Tetulo, ʻo pehē,

3 “Fort i shkëlqyeri Feliks, ne e pranojmë në gjithçka e për gjithçka dhe me mirënjohje të thellë se paqja të cilën gëzojmë dhe reformat dobiprurëse që janë zbatuar për këtë komb janë vepër e masave të tua largpamëse.

“ʻEiki ko Filike, ko e meʻa ʻiate koe ʻoku mau maʻu ai ʻae melino lahi, pea mo e ngaahi meʻa lelei ʻoku fai ki he puleʻanga ni, ʻi hoʻo pule poto maʻuaipē, pea ʻi he potu kotoa pē, pea ʻoku mau maʻu ia ʻi he fakafetaʻi lahi.

4 Por, për të mos të shqetësuar më gjatë, të lutem me mirësinë tënde, të na dëgjosh shkurtimisht.

Ka koeʻuhi ke ʻoua naʻaku kei fakafiuʻi koe, ʻoku ou kole kiate koe ke ke fanongo ʻi hoʻo angalelei ki heʻemau lea siʻi.

5 Ne kemi gjetur se ky njeri është një murtajë dhe shkakton trazira midis gjithë Judenjve që janë në botë dhe është kryetari i sektit të Nazarenasve.

He kuo mau ʻiloʻi ʻae tangata ni ko e siana pauʻu, ko e fakatupu maveuveu ʻi he kakai Siu kotoa pē ʻo māmani, pea ko e takimuʻa ia ʻi he faʻahinga ʻoe kau Nāsaline:

6 Ai, madje, u përpoq të përdhosë tempullin; dhe ne e zumë dhe deshëm ta gjykonim sipas ligjit tonë.

Pea kuo ne fai ke pauʻusiʻi mo e falelotu lahi foki: pea naʻa mau puke ia ʻo fai ke mau fakamaauʻi ia, ʻo fakatatau ki heʻemau fono.

7 Por erdhi tribuni Lisia dhe e mori me forcë nga duart tona,

Ka naʻe haʻu ʻae pule tau ko Lisia, ʻo ne fakamālohi ia mei homau nima,

8 duke i urdhëruar paditësit e tij të vijnë tek ti; duke e hetuar atë, do të mundësh ti vetë të marrësh vesh prej tij të vërtetën e të gjitha gjërave, për të cilat ne e akuzojmë”.

‌ʻO ne fekau ke haʻu kiate koe hono kau tukuakiʻi: koeʻuhi ʻi hoʻo fakamaauʻi ia, te ke ʻiloʻi ai ʻae meʻa ni kotoa pē, ʻoku mau talatalaakiʻi ai ia.”

9 Edhe Judenjtë u bashkuan, duke pohuar se kështu qëndronin gjërat.

Pea fakamoʻoni foki ʻe he kakai Siu, ʻonau pehē, ko e moʻoni ʻae ngaahi meʻa ni.

10 Atëherë Pali, mbasi qeveritari i bëri shenjë të flasë, u përgjigj: “Duke ditur se prej shumë vjetësh ti je gjykatësi i këtij kombi, flas edhe më me guxim në mbrojtje të vetes.

Pea kuo taʻalo atu ʻae tuʻi kia Paula, ke ne lea mai, pea ne pehē, “Ko e meʻa ʻi heʻeku ʻilo kuo lahi ʻae taʻu kuo ke fakamaau ai ʻae kakai ni, ko ia ʻoku ou fai fiefia ai ʻa ʻeku fakamatala:

11 Jo më shumë se dymbëdhjetë ditë më parë, siç mund ta verifikosh, unë u ngjita në Jeruzalem për të adhuruar.

Koeʻuhi ʻoku ke faʻa ʻilo, kuo ʻaho hongofulu ma ua pe talu ʻeku ʻalu hake ki Selūsalema ke lotu.

12 Dhe këta nuk më gjetën në tempull duke u grindur me ndonjë, ose duke nxitur turmën as në sinagogat as edhe nëpër qytet;

Pea naʻe ʻikai te nau ʻilo au ʻoku ou fakakikihi mo ha taha ʻi he falelotu lahi, pe veuveuki ʻae kakai, ʻi he ngaahi falelotu, pe ʻi he kolo.

13 dhe as mund të provojnë gjërat për të cilat tani më akuzojnë.

Pea ʻoku ʻikai te nau faʻa fakamoʻoni ʻae ngaahi meʻa ʻoku nau tukuakiʻi ai au.

14 Por unë po të rrëfej këtë: sipas Udhës që ata e quajnë sekt, unë i shërbej kështu Perëndisë së etërve, duke u besuar të gjitha gjërave që janë shkruar në ligjin dhe në profetët,

Ka ʻoku ou fakahā ʻae meʻa ni kiate koe, hangē ko e ngāue ko ia ʻoku nau ui ko e faʻahinga lotu hē, ʻoku pehē ʻeku hū ki he ʻOtua ʻo ʻeku ngaahi tamai, pea tui ai ki he meʻa kotoa pē ʻoku tohi ʻi he fono mo e kau palōfita:

15 duke pasur shpresë në Perëndinë, të cilën edhe këta e kanë, se do të ketë një ringjallje të të vdekurve, qoftë të të drejtëve, qoftë të të padrejtëve.

Pea ʻoku ou maʻu ʻae ʻamanaki lelei ki he ʻOtua, ʻaia ʻoku maʻu foki ʻekinautolu, ʻe ai ha toetuʻu ʻoe pekia, ʻae angatonu mo e taʻeangatonu.

16 Prandaj unë përpiqem të kem vazhdimisht një ndërgjegje të paqortueshme përpara Perëndisë dhe përpara njerëzve.

Pea ko eni ia ʻoku ou ngāue ai ʻeau, ke u maʻu maʻuaipē ʻae loto taʻehalaia ki he ʻOtua, pea mo e kakai.

17 Tani, pas shumë vjetësh, unë erdha të sjell lëmosha dhe oferta kombit tim.

“Ka ʻi he hili ʻae ngaahi taʻu lahi, naʻaku haʻu ke ʻomi ʻae meʻa foaki ki hoku kakai, mo e ngaahi feilaulau.

18 Por, tek po bëja këtë, ata më gjetën të pastruar në tempull, pa asnjë tubim ose trazirë.

Pea naʻe ʻilo ai au ʻe he Siu niʻihi mei ʻEsia, ʻoku ou fakamaʻa ʻi he falelotu lahi, ka naʻe ʻikai mo e tokolahi, pe ʻi he maveuveu.

19 Por ishin disa Judenj të Azisë, që duhej të dilnin para teje për të më akuzuar, se kishin diçka kundër meje.

Pea naʻe totonu ʻenau ʻi heni ʻi ho ʻao, ke fakahā, ʻo kapau ʻoku nau maʻu ha meʻa kiate au.

20 Ose vetë këta le të thonë nëse kanë gjetur ndonjë padrejtësi tek unë, kur rrija përpara sinedrit,

Pea ko kinautolu ni ke nau lea, ʻo kapau kuo nau ʻilo haʻaku fai kovi, ʻi heʻeku tuʻu ʻi he ʻao ʻoe kau fakamaau.

21 veç mos qoftë vetëm për atë fjalë që unë thirra duke qëndruar në këmbë para tyre: “Për shkak të ringjalljes së të vdekurve sot unë gjykohem prej jush!””.

Ka koeʻuhi nai ko e kupuʻi lea ni pe taha, naʻaku kalanga ʻaki ʻi heʻeku tuʻu ʻiate kinautolu, [ʻo pehē, ]“Koeʻuhi ko e toetuʻu ʻoe mate ʻoku mou fakamaau ai au he ʻaho ni.”

22 Kur i dëgjoi këto gjëra, Feliksi, që ishte i mirinformuar për Udhën, e shtyu gjyqin, duke thënë: “Kur të vijë tribuni Lisia, do të marr në shqyrtim çështjen tuaj”.

Pea kuo fanongo ʻa Filike ki he ngaahi meʻa ni, ʻo ne ʻilo lahi ai ki he hala ni, ne ne tukuange ʻakinautolu, mo ne pehē, “ʻOka haʻu ʻae ʻeikitau ko Lisia, te u ʻilo pau hono ʻuhinga ʻo hoʻomou meʻa.”

23 Dhe i dha urdhër centurionit që Palin ta ruanin, por të kishte njëfarë lirie, pa penguar asnjë nga të vetët t’i kryejnin shërbime ose të vijnin ta takojnin.

Pea fekau ʻe ia ki ha ʻeikitau ke ne tauhi ʻa Paula, pea tuku ke ʻeveʻeva, pea ʻoua naʻa taʻofi hono kāinga ʻi he haʻu mo tauhi kiate ia.

24 Pas disa ditësh Feliksi, që kishte ardhur me gruan e vet Druzila, që ishte jude, dërgoi ta thërresin Palin dhe e dëgjoi lidhur me besimin në Jezu Krishtin.

Pea hili ʻae ngaahi ʻaho niʻihi, naʻe haʻu ʻa Filike mo hono uaifi ko Telusila, ko e fefine Siu ia, pea ne fekau ke haʻu ʻa Paula, kae fanongo ia ki he lotu ʻa Kalaisi.

25 Dhe, duke qenë se Pali fliste për drejtësi, për vetëkontroll dhe për gjyqin e ardhshëm, Feliksi, shumë i trembur, u përgjigj: “Për tani shko, dhe kur të kem rast, do të dërgoj të të thërrasin”.

Pea ʻi heʻene malangaʻaki ʻae fai totonu, mo e taʻeholikovi, mo e fakamaau ʻe hoko mai, naʻe tetetete ʻa Filiki, mo ne pehē, “ʻAlu koe he ʻaho ni; pea ka ai hoku ʻaho ʻe tuʻumālie, te u fekau atu ke ke haʻu.”

26 Njëkohësisht ai shpresonte se Pali do t’i jepte para që ta lironte; dhe prandaj e thërriste shpesh dhe bisedonte me të.

Pea naʻa ne ʻamanaki foki ʻe tuku ʻe Paula ha paʻanga kiate ia, ke ne tukuange ʻo liunga lahi, ke haʻu ia ke na alea.

27 Por pas dy vjetësh, Feliksit ia zuri vendin Porc Festi; dhe Feliksi, duke dashur t’ua bëjë qejfin Judenjve, e la Palin në burg.

Ka ʻi he hili ʻae taʻu ʻe ua, naʻe haʻu ʻa Posio-Fesito ko e fetongi ʻo Filike: pea ʻi he loto ʻa Filike ke fakafiemālie ki he kakai Siu, naʻa ne tuku haʻisia pe ʻa Paula.