Veprat e Apostujve 23

1 Pali, duke shikuar nga sinedri, tha: “Vëllezër, deri në këtë unë jam sjellë përpara Perëndisë me ndërgjegje krejt të mirë”.

Paul looked directly at the council members and said, “Brothers, I have lived before God in all good conscience until this day.”

2 Kryeprifti Anania u dha urdhër atëherë atyre që ishin pranë tij ta godisnin në gojë.

The high priest Ananias commanded those who stood by him to strike him on the mouth.

3 Atëherë Pali i tha: “Perëndia do të të godasë ty, o mur i zbardhur. Ti je ulur të më gjykosh sipas ligjit dhe, duke e nëpërkëmbur atë, jep urdhër të më godasin”.

Then said Paul to him, “God will strike you, you whitewashed wall. Are you sitting to judge me by the law, yet order me to be struck, against the law?”

4 Dhe ata që ishin të pranishëm thanë: “E fyen ti kryepriftin e Perëndisë?”.

Those who stood by said, “Is this how you insult God's high priest?”

5 Pali u përgjigj: “Nuk e dija, o vëllezër, se është kryeprift, sepse është shkruar: “Ti nuk do të flasësh keq për princin e popullit tënd””.

Paul said, “I did not know, brothers, that he was high priest. For it is written, You shall not speak evil of a ruler of your people.”

6 Pali, pra, duke ditur se një pjesë ishte nga saducenj dhe tjetra nga farisenj, i thirri sinedrit: “Vëllezër, unë jam farise, bir farisenjsh; për shkak të shpresës dhe të ringjalljes të së vdekurve unë po gjykohem”.

When Paul saw that the one part of the council were Sadducees and the other Pharisees, he spoke loudly in the council, “Brothers, I am a Pharisee, a son of Pharisees. It is because I have the certain hope of the resurrection of the dead that I am being judged.”

7 Sapo tha këtë, lindi një grindje ndërmjet farisenjve dhe saducenjve, dhe kuvendi u përça;

When he said this, an argument began between the Pharisees and Sadducees, and the crowd was divided.

8 sepse saducenjtë thonë se nuk ka ringjallje, as engjëll, as frymë, ndërsa farisenjtë pohojnë edhe njërën dhe tjetrën.

For the Sadducees say that there is no resurrection, no angels, and no spirits, but the Pharisees acknowledge all of them.

9 Atëherë u bë një zhurmë e madhe. Skribët e palës së farisenjve u çuan në këmbë dhe protestonin duke thënë: “Ne nuk gjejmë asgjë të keqe te ky njeri; dhe nëse i ka folur një frymë ose një engjëll të mos luftojmë kundër Perëndisë”.

So a large uproar occurred, and some of the scribes belonging to the Pharisees stood up and argued, saying, “We find nothing wrong with this man. What if a spirit or an angel has spoken to him?”

10 Dhe duke qenë se grindja po shtohej, tribuni, nga druajtja se mos Pali bëhej copa-copa prej tyre, u dha urdhër ushtarëve të zbresin dhe ta heqin nga mesi i tyre, dhe ta çojnë përsëri në fortesë.

When there arose a great argument, the chief captain feared that Paul would be torn to pieces by them, so he commanded the soldiers to go down and take him by force from among the council members, and bring him into the fortress.

11 Një natë më pas, Zoti iu shfaq atij dhe tha: “Pal, kurajo, sepse sikurse ke dhënë dëshmi për mua në Jeruzalem, ashtu duhet të dëshmosh edhe në Romë”.

The following night the Lord stood beside him and said, “Do not be afraid, for as you have testified about me in Jerusalem, so you must also bear witness in Rome.”

12 Kur zbardhi dita, disa Judenj kurdisën një komplot duke u lidhur me betim që të mos hanë dhe të mos pinë derisa të kenë vrarë Palin.

When it became day, some Jews formed a conspiracy and called a curse down upon themselves with an oath not to eat nor drink anything until they had killed Paul.

13 Ata që kishin bërë këtë komplot ishin më tepër se dyzet.

There were more than forty men who formed this conspiracy.

14 Ata u paraqitën para krerëve të priftërinjve dhe para pleqve dhe thanë: “Ne jemi lidhur me betim të mos vëmë gjë në gojë, derisa të vrasim Palin.

They went to the chief priests and the elders and said, “We have put ourselves under a great curse, to eat nothing until we have killed Paul.

15 Ju, pra, me sinedrin, i bëni një kërkesë tribunit që t’jua sjellë nesër, gjoja se doni ta hetoni më thellë çështjen e tij; dhe ne, para se të afrohet, do të jemi gati ta vrasim”.

Now, therefore, let the council tell the chief captain to bring him down to you, as if you would decide his case more precisely. As for us, we are ready to kill him before he comes here.”

16 Por djali i motrës së Palit, si e mori vesh kurthin, rendi në fortesë dhe, mbasi hyri, i tregoi Palit.

But Paul's sister's son heard that they were lying in wait, so he went and entered the fortress and told Paul.

17 Atëherë Pali thirri një nga centurionët pranë vetes dhe i tha: “Çoje këtë djalë tek kryemijëshi, sepse ka diçka për t’i thënë”.

Paul called one of the centurions and said, “Take this young man to the chief captain, for he has something to tell him.”

18 Atëherë ai e mori dhe e çoi tek kryemijëshi dhe tha: “Pali, i burgosuri, më thirri dhe m’u lut të të sjell këtë djalë, sepse ka diçka për të të thënë”.

So the centurion took the young man and brought him to the chief captain and said, “Paul the prisoner called me to him, and asked me to bring this young man to you. He has something to say to you.”

19 Atëherë kryemijësi e kapi për dore, e mori mënjanë dhe e pyeti: “Çfarë ke për të më thënë?”.

The chief captain took him by the hand to a private place and asked him, “What is it that you have to tell me?”

20 Ai tha: “Judenjtë janë marrë vesh që të të kërkojnë që nesër ta nxjerrësh Palin poshtë, në sinedër, se gjoja dashkan ta hetojnë më thellë çështjen e tij.

The young man said, “The Jews have agreed to ask you to bring down Paul tomorrow to the council, as if they were going to ask more precisely about his case.

21 Prandaj ti mos ua vër veshin, sepse më shumë se dyzet burra nga ata kanë ngritur kurth kundër tij, sepse janë zotuar duke u lidhur me betim, të mos hanë e të mos pinë, derisa ta kenë vrarë; dhe tani janë gati dhe presin që ti t’ua lejosh atyre”.

But do not give in to them, because there are more than forty men who are lying in wait for him. They have called a curse down on themselves, neither to eat nor to drink until they have killed him. Even now they are ready, waiting for consent from you.”

22 Tribuni, pra, e la të shkojë djalin, duke e urdhëruar që të mos i tregojë kurrkujt se e kishte vënë në dijeni për këto gjëra.

So the chief captain let the young man go, after instructing him, “Tell no one that you have said these things to me.”

23 Pastaj thirri dy centurionë dhe u tha: “Bëni gati që nga ora tre e natës dyqind ushtarë, shtatëdhjetë kalorës dhe dyqind shtizëmbajtës, për të shkuar deri në Cezare”.

Then he called to him two of the centurions and said, “Get two hundred soldiers ready to go as far as Caesarea, and seventy horsemen also, and two hundred spearmen. You will leave at the third hour of the night.”

24 Dhe u tha të bëjnë gati kuajt që ta hipte Pali dhe ta çonin shëndoshë e mirë te qeveritari Feliks.

He also ordered them to provide animals which Paul could ride, and to take him safely to Felix the governor.

25 Ai shkroi një letër me këtë përmbajtje:

Then he wrote a letter like this:

26 “Klaud Lisia, qeveritarit shumë të shkëlqyeshëm Feliks, shëndet.

“Claudius Lysias to the most excellent Governor Felix, greetings.

27 Ky njeri ishte kapur nga Judenjtë që ishin gati ta vrisnin, kur ia mbërrita unë me ushtarët dhe e lirova, sepse mora vesh se ishte qytetar romak.

This man was arrested by the Jews and was about to be killed by them, when I came upon them with soldiers and rescued him, since I learned that he was a Roman citizen.

28 Dhe, duke dashur të di fajin për të cilin e akuzonin, e nxora para sinedrit të tyre.

I wanted to know why they accused him, so I took him down to their council.

29 Përfundova se e kishin akuzuar për çështje që lidheshin me ligjin e tyre dhe që ai nuk kishte asnjë faj që të meritonte vdekjen e as burgimin.

I learned that he was being accused about questions concerning their own law, but that there was no accusation against him that deserved death or imprisonment.

30 Dhe, kur më njoftuan për kurthin që Judenjtë i ngritën këtij njeriu, ta nisa menjëherë, duke u dhënë urdhër paditësve të parashtrojnë para teje ankimet që kanë kundër tij. Qofsh me shëndet!”.

Then it was made known to me that there was a plot against the man, so I immediately sent him to you, and instructed his accusers also to bring their charges against him in your presence. Farewell.”

31 Ushtarët, pra, sipas urdhrit të dhënë, morën në dorëzim Palin dhe e çuan natën në Antipatridë.

So the soldiers obeyed their orders. They took Paul and brought him by night to Antipatris.

32 Të nesërmen, pasi ua lanë si detyrë kalorësve të shkojnë me të, u kthyen në fortesë.

On the next day, most of the soldiers left the horsemen to go with him and they themselves returned to the fortress.

33 Ata, pasi arritën në Cezare dhe ia dorëzuan letrën qeveritarit, i paraqitën edhe Palin.

When the horsemen reached Caesarea and delivered the letter to the governor, they also presented Paul to him.

34 Mbasi e lexoi letrën, qeveritari e pyeti Palin nga ç’krahinë ishte; dhe, kur mori vesh se ishte nga Kilikia,

When the governor read the letter, he asked what province Paul was from. When he learned that he was from Cilicia,

35 i tha: “Unë do të të dëgjoj kur të mbrrijnë edhe paditësit e tu”. Dhe urdhëroi që ta ruanin në pretoriumin e Herodit.

he said, “I will hear you fully when your accusers come here.” Then he commanded him to be kept in Herod's government headquarters.