< Veprat e Apostujve 22 >

1 “Vëllezër dhe etër, dëgjoni çfarë ju them tani për mbrojtjen time”.
హే పితృగణా హే భ్రాతృగణాః, ఇదానీం మమ నివేదనే సమవధత్త|
2 Kur dëgjuan se u fliste atyre në gjuhën hebraike, heshtën edhe më shumë. Pastaj ai tha:
తదా స ఇబ్రీయభాషయా కథాం కథయతీతి శ్రుత్వా సర్వ్వే లోకా అతీవ నిఃశబ్దా సన్తోఽతిష్ఠన్|
3 “Në të vërtetë unë jam një Jude, lindur në Tars të Kilikisë dhe rritur në këtë qytet te këmbët e Gamalielit, edukuar me përpikërinë e ligjit të etërve tanë, plot me zell për Perëndinë, sikurse jeni ju të gjithë sot;
పశ్చాత్ సోఽకథయద్ అహం యిహూదీయ ఇతి నిశ్చయః కిలికియాదేశస్య తార్షనగరం మమ జన్మభూమిః, ఏతన్నగరీయస్య గమిలీయేలనామ్నోఽధ్యాపకస్య శిష్యో భూత్వా పూర్వ్వపురుషాణాం విధివ్యవస్థానుసారేణ సమ్పూర్ణరూపేణ శిక్షితోఽభవమ్ ఇదానీన్తనా యూయం యాదృశా భవథ తాదృశోఽహమపీశ్వరసేవాయామ్ ఉద్యోగీ జాతః|
4 unë kam përndjekur këtë Udhë deri në vdekje, duke lidhur dhe duke futur në burg burra dhe gra,
మతమేతద్ ద్విష్ట్వా తద్గ్రాహినారీపురుషాన్ కారాయాం బద్ధ్వా తేషాం ప్రాణనాశపర్య్యన్తాం విపక్షతామ్ అకరవమ్|
5 sikurse jep dëshmi për mua kryeprifti dhe gjithë sinedri i pleqve, prej të cilëve mora edhe letra për vëllezërit dhe shkova në Damask për të sjellë të lidhur në Jeruzalem ata që ishin atje, që të ndëshkoheshin.
మహాయాజకః సభాసదః ప్రాచీనలోకాశ్చ మమైతస్యాః కథాయాః ప్రమాణం దాతుం శక్నువన్తి, యస్మాత్ తేషాం సమీపాద్ దమ్మేషకనగరనివాసిభ్రాతృగణార్థమ్ ఆజ్ఞాపత్రాణి గృహీత్వా యే తత్ర స్థితాస్తాన్ దణ్డయితుం యిరూశాలమమ్ ఆనయనార్థం దమ్మేషకనగరం గతోస్మి|
6 Dhe më ndodhi që, kur isha duke udhëtuar dhe po i afrohesha Damaskut, aty nga mesi i ditës, papritmas një dritë e madhe nga qielli vetëtiu rreth meje.
కిన్తు గచ్ఛన్ తన్నగరస్య సమీపం ప్రాప్తవాన్ తదా ద్వితీయప్రహరవేలాయాం సత్యామ్ అకస్మాద్ గగణాన్నిర్గత్య మహతీ దీప్తి ర్మమ చతుర్దిశి ప్రకాశితవతీ|
7 Dhe unë rashë përdhe dhe dëgjova një zë që po më thoshte: “Saul, Saul, përse më përndjek?”.
తతో మయి భూమౌ పతితే సతి, హే శౌల హే శౌల కుతో మాం తాడయసి? మామ్ప్రతి భాషిత ఏతాదృశ ఏకో రవోపి మయా శ్రుతః|
8 Dhe unë u përgjigja: “Kush je ti, o Zot?” Edhe ai më tha: “Unë jam Jezus Nazareasi, të cilin ti e përndjek”.
తదాహం ప్రత్యవదం, హే ప్రభే కో భవాన్? తతః సోఽవాదీత్ యం త్వం తాడయసి స నాసరతీయో యీశురహం|
9 Edhe ata që ishin me mua e panë dritën dhe u trembën, por nuk dëgjuan zërin e atij që më fliste.
మమ సఙ్గినో లోకాస్తాం దీప్తిం దృష్ట్వా భియం ప్రాప్తాః, కిన్తు మామ్ప్రత్యుదితం తద్వాక్యం తే నాబుధ్యన్త|
10 Unë thashë: “O Zot, ç’duhet të bëj?”. Zoti më tha: “Çohu dhe shko në Damask! Atje do të të thuhet çfarë të është urdhëruar të bësh”.
తతః పరం పృష్టవానహం, హే ప్రభో మయా కిం కర్త్తవ్యం? తతః ప్రభురకథయత్, ఉత్థాయ దమ్మేషకనగరం యాహి త్వయా యద్యత్ కర్త్తవ్యం నిరూపితమాస్తే తత్ తత్ర త్వం జ్ఞాపయిష్యసే|
11 Dhe, mbasi unë nuk shihja asgjë për shkak të shkëlqimit të asaj drite, më morën për dore ata që ishin me mua; dhe hyra në Damask.
అనన్తరం తస్యాః ఖరతరదీప్తేః కారణాత్ కిమపి న దృష్ట్వా సఙ్గిగణేన ధృతహస్తః సన్ దమ్మేషకనగరం వ్రజితవాన్|
12 Dhe njëfarë Anania, njeri i perëndishëm sipas ligjit, për të cilin jepnin dëshmi të gjithë Judenjtë që banonin aty,
తన్నగరనివాసినాం సర్వ్వేషాం యిహూదీయానాం మాన్యో వ్యవస్థానుసారేణ భక్తశ్చ హనానీయనామా మానవ ఏకో
13 erdhi tek unë, dhe duke qëndruar pranë meje, tha: “O vëlla Saul, shiko përsëri!”. Dhe në atë çast unë fitova përsëri dritën e syve dhe e shikova.
మమ సన్నిధిమ్ ఏత్య తిష్ఠన్ అకథయత్, హే భ్రాతః శౌల సుదృష్టి ర్భవ తస్మిన్ దణ్డేఽహం సమ్యక్ తం దృష్టవాన్|
14 Pastaj vazhdoi: “Perëndia i etërve tanë të ka paracaktuar të njohësh vullnetin e tij, ta shohësh të Drejtin dhe të dëgjosh një zë nga goja e tij.
తతః స మహ్యం కథితవాన్ యథా త్వమ్ ఈశ్వరస్యాభిప్రాయం వేత్సి తస్య శుద్ధసత్త్వజనస్య దర్శనం ప్రాప్య తస్య శ్రీముఖస్య వాక్యం శృణోషి తన్నిమిత్తమ్ అస్మాకం పూర్వ్వపురుషాణామ్ ఈశ్వరస్త్వాం మనోనీతం కృతవానం|
15 Sepse ti duhet të dëshmosh për të tek të gjithë njerëzit për ato që ke parë dhe ke dëgjuar.
యతో యద్యద్ అద్రాక్షీరశ్రౌషీశ్చ సర్వ్వేషాం మానవానాం సమీపే త్వం తేషాం సాక్షీ భవిష్యసి|
16 Dhe tani ç’pret? Çohu dhe ji i pagëzuar dhe i larë nga mëkatet e tua, duke thirrur emrin e Zotit”.
అతఏవ కుతో విలమ్బసే? ప్రభో ర్నామ్నా ప్రార్థ్య నిజపాపప్రక్షాలనార్థం మజ్జనాయ సముత్తిష్ఠ|
17 Dhe ndodhi që, kur u ktheva në Jeruzalem dhe isha duke u lutur në tempull, u rrëmbeva në ekstazë,
తతః పరం యిరూశాలమ్నగరం ప్రత్యాగత్య మన్దిరేఽహమ్ ఏకదా ప్రార్థయే, తస్మిన్ సమయేఽహమ్ అభిభూతః సన్ ప్రభూం సాక్షాత్ పశ్యన్,
18 dhe pashë Zotin që më thoshte: “Nxito dhe dil shpejt nga Jeruzalemi, sepse ata nuk do ta pranojnë dëshminë tënde për mua”.
త్వం త్వరయా యిరూశాలమః ప్రతిష్ఠస్వ యతో లోకామయి తవ సాక్ష్యం న గ్రహీష్యన్తి, మామ్ప్రత్యుదితం తస్యేదం వాక్యమ్ అశ్రౌషమ్|
19 Atëherë unë thashë: “O Zot, ata e dinë vetë se unë burgosja dhe rrihja nga një sinagogë te tjetra ata që besonin në ty;
తతోహం ప్రత్యవాదిషమ్ హే ప్రభో ప్రతిభజనభవనం త్వయి విశ్వాసినో లోకాన్ బద్ధ్వా ప్రహృతవాన్,
20 kur u derdh gjaku i Stefanit, dëshmorit tënd, edhe unë isha i pranishëm, e miratoja vdekjen e tij dhe ruaja rrobat e atyre që e vrisnin.
తథా తవ సాక్షిణః స్తిఫానస్య రక్తపాతనసమయే తస్య వినాశం సమ్మన్య సన్నిధౌ తిష్ఠన్ హన్తృలోకానాం వాసాంసి రక్షితవాన్, ఏతత్ తే విదుః|
21 Por ai më tha: “Shko, sepse unë do të të dërgoj larg midis johebrenjve””.
తతః సోఽకథయత్ ప్రతిష్ఠస్వ త్వాం దూరస్థభిన్నదేశీయానాం సమీపం ప్రేషయిష్యే|
22 Ata e dëgjuan deri në këtë pikë; pastaj ngritën zërin duke thënë: “Hiqe nga bota një njeri të tillë, sepse nuk është i denjë të rrojë!”.
తదా లోకా ఏతావత్పర్య్యన్తాం తదీయాం కథాం శ్రుత్వా ప్రోచ్చైరకథయన్, ఏనం భూమణ్డలాద్ దూరీకురుత, ఏతాదృశజనస్య జీవనం నోచితమ్|
23 Duke qenë se ata bërtisnin, duke i flakur rrobat e duke ngritur pluhurin në erë,
ఇత్యుచ్చైః కథయిత్వా వసనాని పరిత్యజ్య గగణం ప్రతి ధూలీరక్షిపన్
24 kryemijësi urdhëroi ta çonin Palin në fortesë, duke urdhëruar që ta marrin në pyetje duke e rrahur me kamxhik, që të merrej vesh për çfarë arsye ata bërtisnin kështu kundër tij.
తతః సహస్రసేనాపతిః పౌలం దుర్గాభ్యన్తర నేతుం సమాదిశత్| ఏతస్య ప్రతికూలాః సన్తో లోకాః కిన్నిమిత్తమ్ ఏతావదుచ్చైఃస్వరమ్ అకుర్వ్వన్, ఏతద్ వేత్తుం తం కశయా ప్రహృత్య తస్య పరీక్షాం కర్త్తుమాదిశత్|
25 Por, kur e shtrinë, të lidhur me rripa, Pali i tha centurionit që ishte aty: “A është e ligjshme për ju të rrihni me kamxhik një qytetar romak, ende të pagjykuar?”.
పదాతయశ్చర్మ్మనిర్మ్మితరజ్జుభిస్తస్య బన్ధనం కర్త్తుముద్యతాస్తాస్తదానీం పౌలః సమ్ముఖస్థితం శతసేనాపతిమ్ ఉక్తవాన్ దణ్డాజ్ఞాయామ్ అప్రాప్తాయాం కిం రోమిలోకం ప్రహర్త్తుం యుష్మాకమ్ అధికారోస్తి?
26 Kur e dëgjoi, centurioni shkoi e i tregoi kryemijësit duke thënë: “Çfarë do të bësh? Ky njeri është një qytetar romak!”.
ఏనాం కథాం శ్రుత్వా స సహస్రసేనాపతేః సన్నిధిం గత్వా తాం వార్త్తామవదత్ స రోమిలోక ఏతస్మాత్ సావధానః సన్ కర్మ్మ కురు|
27 Atëherë kryemijësi shkoi te Pali dhe e pyeti: “Më thuaj, a je një qytetar romak?”. Ai tha: “Po, jam!”.
తస్మాత్ సహస్రసేనాపతి ర్గత్వా తమప్రాక్షీత్ త్వం కిం రోమిలోకః? ఇతి మాం బ్రూహి| సోఽకథయత్ సత్యమ్|
28 Kryemijësi u përgjigj: “Unë e kam fituar këtë qytetëri me një shumë të madhe”. Pali tha: “Kurse unë e kam qysh prej lindjes!”.
తతః సహస్రసేనాపతిః కథితవాన్ బహుద్రవిణం దత్త్వాహం తత్ పౌరసఖ్యం ప్రాప్తవాన్; కిన్తు పౌలః కథితవాన్ అహం జనునా తత్ ప్రాప్తోఽస్మి|
29 Menjëherë ata që duhet ta merrnin në pyetje u larguan prej tij; dhe vetë kryemijësi, kur mori vesh se ai ishte qytetar romak, pati frikë që e kishte lidhur.
ఇత్థం సతి యే ప్రహారేణ తం పరీక్షితుం సముద్యతా ఆసన్ తే తస్య సమీపాత్ ప్రాతిష్ఠన్త; సహస్రసేనాపతిస్తం రోమిలోకం విజ్ఞాయ స్వయం యత్ తస్య బన్ధనమ్ అకార్షీత్ తత్కారణాద్ అబిభేత్|
30 Të nesërmen, duke dashur të marrë vesh me saktësi përse ishte akuzuar nga Judenjtë, e zgjidhi nga prangat dhe urdhëroi krerët e priftërinjve dhe gjithë sinedrin të vinin. Pastaj, si e sollën poshtë Palin, e nxori përpara tyre.
యిహూదీయలోకాః పౌలం కుతోఽపవదన్తే తస్య వృత్తాన్తం జ్ఞాతుం వాఞ్ఛన్ సహస్రసేనాపతిః పరేఽహని పౌలం బన్ధనాత్ మోచయిత్వా ప్రధానయాజకాన్ మహాసభాయాః సర్వ్వలోకాశ్చ సముపస్థాతుమ్ ఆదిశ్య తేషాం సన్నిధౌ పౌలమ్ అవరోహ్య స్థాపితవాన్|

< Veprat e Apostujve 22 >