< Veprat e Apostujve 22 >

1 “Vëllezër dhe etër, dëgjoni çfarë ju them tani për mbrojtjen time”.
ਹੇ ਪਿਤ੍ਰੁʼਗਣਾ ਹੇ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਾਃ, ਇਦਾਨੀਂ ਮਮ ਨਿਵੇਦਨੇ ਸਮਵਧੱਤ|
2 Kur dëgjuan se u fliste atyre në gjuhën hebraike, heshtën edhe më shumë. Pastaj ai tha:
ਤਦਾ ਸ ਇਬ੍ਰੀਯਭਾਸ਼਼ਯਾ ਕਥਾਂ ਕਥਯਤੀਤਿ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾ ਅਤੀਵ ਨਿਃਸ਼ਬ੍ਦਾ ਸਨ੍ਤੋ(ਅ)ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍|
3 “Në të vërtetë unë jam një Jude, lindur në Tars të Kilikisë dhe rritur në këtë qytet te këmbët e Gamalielit, edukuar me përpikërinë e ligjit të etërve tanë, plot me zell për Perëndinë, sikurse jeni ju të gjithë sot;
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸੋ(ਅ)ਕਥਯਦ੍ ਅਹੰ ਯਿਹੂਦੀਯ ਇਤਿ ਨਿਸ਼੍ਚਯਃ ਕਿਲਿਕਿਯਾਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਤਾਰ੍ਸ਼਼ਨਗਰੰ ਮਮ ਜਨ੍ਮਭੂਮਿਃ, ਏਤੰਨਗਰੀਯਸ੍ਯ ਗਮਿਲੀਯੇਲਨਾਮ੍ਨੋ(ਅ)ਧ੍ਯਾਪਕਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਵਿਧਿਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਨੁਸਾਰੇਣ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣਰੂਪੇਣ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਿਤੋ(ਅ)ਭਵਮ੍ ਇਦਾਨੀਨ੍ਤਨਾ ਯੂਯੰ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਭਵਥ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ(ਅ)ਹਮਪੀਸ਼੍ਵਰਸੇਵਾਯਾਮ੍ ਉਦ੍ਯੋਗੀ ਜਾਤਃ|
4 unë kam përndjekur këtë Udhë deri në vdekje, duke lidhur dhe duke futur në burg burra dhe gra,
ਮਤਮੇਤਦ੍ ਦ੍ਵਿਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਦ੍ਗ੍ਰਾਹਿਨਾਰੀਪੁਰੁਸ਼਼ਾਨ੍ ਕਾਰਾਯਾਂ ਬੱਧ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਾਣਨਾਸ਼ਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤਾਂ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਤਾਮ੍ ਅਕਰਵਮ੍|
5 sikurse jep dëshmi për mua kryeprifti dhe gjithë sinedri i pleqve, prej të cilëve mora edhe letra për vëllezërit dhe shkova në Damask për të sjellë të lidhur në Jeruzalem ata që ishin atje, që të ndëshkoheshin.
ਮਹਾਯਾਜਕਃ ਸਭਾਸਦਃ ਪ੍ਰਾਚੀਨਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਮਮੈਤਸ੍ਯਾਃ ਕਥਾਯਾਃ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ, ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪਾਦ੍ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕਨਗਰਨਿਵਾਸਿਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਾਰ੍ਥਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਤ੍ਰਾਣਿ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਯੇ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਿਤਾਸ੍ਤਾਨ੍ ਦਣ੍ਡਯਿਤੁੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਮ੍ ਆਨਯਨਾਰ੍ਥੰ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕਨਗਰੰ ਗਤੋਸ੍ਮਿ|
6 Dhe më ndodhi që, kur isha duke udhëtuar dhe po i afrohesha Damaskut, aty nga mesi i ditës, papritmas një dritë e madhe nga qielli vetëtiu rreth meje.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਗੱਛਨ੍ ਤੰਨਗਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍ ਤਦਾ ਦ੍ਵਿਤੀਯਪ੍ਰਹਰਵੇਲਾਯਾਂ ਸਤ੍ਯਾਮ੍ ਅਕਸ੍ਮਾਦ੍ ਗਗਣਾੰਨਿਰ੍ਗਤ੍ਯ ਮਹਤੀ ਦੀਪ੍ਤਿ ਰ੍ਮਮ ਚਤੁਰ੍ਦਿਸ਼ਿ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਵਤੀ|
7 Dhe unë rashë përdhe dhe dëgjova një zë që po më thoshte: “Saul, Saul, përse më përndjek?”.
ਤਤੋ ਮਯਿ ਭੂਮੌ ਪਤਿਤੇ ਸਤਿ, ਹੇ ਸ਼ੌਲ ਹੇ ਸ਼ੌਲ ਕੁਤੋ ਮਾਂ ਤਾਡਯਸਿ? ਮਾਮ੍ਪ੍ਰਤਿ ਭਾਸ਼਼ਿਤ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਏਕੋ ਰਵੋਪਿ ਮਯਾ ਸ਼੍ਰੁਤਃ|
8 Dhe unë u përgjigja: “Kush je ti, o Zot?” Edhe ai më tha: “Unë jam Jezus Nazareasi, të cilin ti e përndjek”.
ਤਦਾਹੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦੰ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੇ ਕੋ ਭਵਾਨ੍? ਤਤਃ ਸੋ(ਅ)ਵਾਦੀਤ੍ ਯੰ ਤ੍ਵੰ ਤਾਡਯਸਿ ਸ ਨਾਸਰਤੀਯੋ ਯੀਸ਼ੁਰਹੰ|
9 Edhe ata që ishin me mua e panë dritën dhe u trembën, por nuk dëgjuan zërin e atij që më fliste.
ਮਮ ਸਙ੍ਗਿਨੋ ਲੋਕਾਸ੍ਤਾਂ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਭਿਯੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਃ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਾਮ੍ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਦਿਤੰ ਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਤੇ ਨਾਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤ|
10 Unë thashë: “O Zot, ç’duhet të bëj?”. Zoti më tha: “Çohu dhe shko në Damask! Atje do të të thuhet çfarë të është urdhëruar të bësh”.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨਹੰ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਮਯਾ ਕਿੰ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ? ਤਤਃ ਪ੍ਰਭੁਰਕਥਯਤ੍, ਉੱਥਾਯ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕਨਗਰੰ ਯਾਹਿ ਤ੍ਵਯਾ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਨਿਰੂਪਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਤਤ੍ ਤਤ੍ਰ ਤ੍ਵੰ ਜ੍ਞਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਸੇ|
11 Dhe, mbasi unë nuk shihja asgjë për shkak të shkëlqimit të asaj drite, më morën për dore ata që ishin me mua; dhe hyra në Damask.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤਸ੍ਯਾਃ ਖਰਤਰਦੀਪ੍ਤੇਃ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਕਿਮਪਿ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸਙ੍ਗਿਗਣੇਨ ਧ੍ਰੁʼਤਹਸ੍ਤਃ ਸਨ੍ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕਨਗਰੰ ਵ੍ਰਜਿਤਵਾਨ੍|
12 Dhe njëfarë Anania, njeri i perëndishëm sipas ligjit, për të cilin jepnin dëshmi të gjithë Judenjtë që banonin aty,
ਤੰਨਗਰਨਿਵਾਸਿਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਮਾਨ੍ਯੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਨੁਸਾਰੇਣ ਭਕ੍ਤਸ਼੍ਚ ਹਨਾਨੀਯਨਾਮਾ ਮਾਨਵ ਏਕੋ
13 erdhi tek unë, dhe duke qëndruar pranë meje, tha: “O vëlla Saul, shiko përsëri!”. Dhe në atë çast unë fitova përsëri dritën e syve dhe e shikova.
ਮਮ ਸੰਨਿਧਿਮ੍ ਏਤ੍ਯ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਅਕਥਯਤ੍, ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਃ ਸ਼ੌਲ ਸੁਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿ ਰ੍ਭਵ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਣ੍ਡੇ(ਅ)ਹੰ ਸਮ੍ਯਕ੍ ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
14 Pastaj vazhdoi: “Perëndia i etërve tanë të ka paracaktuar të njohësh vullnetin e tij, ta shohësh të Drejtin dhe të dëgjosh një zë nga goja e tij.
ਤਤਃ ਸ ਮਹ੍ਯੰ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯਥਾ ਤ੍ਵਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਭਿਪ੍ਰਾਯੰ ਵੇਤ੍ਸਿ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ੁੱਧਸੱਤ੍ਵਜਨਸ੍ਯ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਸ਼੍ਰੀਮੁਖਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਸ਼਼ਿ ਤੰਨਿਮਿੱਤਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਣਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਮਨੋਨੀਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨੰ|
15 Sepse ti duhet të dëshmosh për të tek të gjithë njerëzit për ato që ke parë dhe ke dëgjuar.
ਯਤੋ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਅਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ੀਰਸ਼੍ਰੌਸ਼਼ੀਸ਼੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮਾਨਵਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਤ੍ਵੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ੀ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਸਿ|
16 Dhe tani ç’pret? Çohu dhe ji i pagëzuar dhe i larë nga mëkatet e tua, duke thirrur emrin e Zotit”.
ਅਤਏਵ ਕੁਤੋ ਵਿਲਮ੍ਬਸੇ? ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਨਾਮ੍ਨਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥ੍ਯ ਨਿਜਪਾਪਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਨਾਰ੍ਥੰ ਮੱਜਨਾਯ ਸਮੁੱਤਿਸ਼਼੍ਠ|
17 Dhe ndodhi që, kur u ktheva në Jeruzalem dhe isha duke u lutur në tempull, u rrëmbeva në ekstazë,
ਤਤਃ ਪਰੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਗਤ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰੇ(ਅ)ਹਮ੍ ਏਕਦਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇ, ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ(ਅ)ਹਮ੍ ਅਭਿਭੂਤਃ ਸਨ੍ ਪ੍ਰਭੂੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਪਸ਼੍ਯਨ੍,
18 dhe pashë Zotin që më thoshte: “Nxito dhe dil shpejt nga Jeruzalemi, sepse ata nuk do ta pranojnë dëshminë tënde për mua”.
ਤ੍ਵੰ ਤ੍ਵਰਯਾ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਃ ਪ੍ਰਤਿਸ਼਼੍ਠਸ੍ਵ ਯਤੋ ਲੋਕਾਮਯਿ ਤਵ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਨ ਗ੍ਰਹੀਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਮਾਮ੍ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਦਿਤੰ ਤਸ੍ਯੇਦੰ ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਅਸ਼੍ਰੌਸ਼਼ਮ੍|
19 Atëherë unë thashë: “O Zot, ata e dinë vetë se unë burgosja dhe rrihja nga një sinagogë te tjetra ata që besonin në ty;
ਤਤੋਹੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦਿਸ਼਼ਮ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਪ੍ਰਤਿਭਜਨਭਵਨੰ ਤ੍ਵਯਿ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨੋ ਲੋਕਾਨ੍ ਬੱਧ੍ਵਾ ਪ੍ਰਹ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍,
20 kur u derdh gjaku i Stefanit, dëshmorit tënd, edhe unë isha i pranishëm, e miratoja vdekjen e tij dhe ruaja rrobat e atyre që e vrisnin.
ਤਥਾ ਤਵ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣਃ ਸ੍ਤਿਫਾਨਸ੍ਯ ਰਕ੍ਤਪਾਤਨਸਮਯੇ ਤਸ੍ਯ ਵਿਨਾਸ਼ੰ ਸੰਮਨ੍ਯ ਸੰਨਿਧੌ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਹਨ੍ਤ੍ਰੁʼਲੋਕਾਨਾਂ ਵਾਸਾਂਸਿ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍, ਏਤਤ੍ ਤੇ ਵਿਦੁਃ|
21 Por ai më tha: “Shko, sepse unë do të të dërgoj larg midis johebrenjve””.
ਤਤਃ ਸੋ(ਅ)ਕਥਯਤ੍ ਪ੍ਰਤਿਸ਼਼੍ਠਸ੍ਵ ਤ੍ਵਾਂ ਦੂਰਸ੍ਥਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਸਮੀਪੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਸ਼਼੍ਯੇ|
22 Ata e dëgjuan deri në këtë pikë; pastaj ngritën zërin duke thënë: “Hiqe nga bota një njeri të tillë, sepse nuk është i denjë të rrojë!”.
ਤਦਾ ਲੋਕਾ ਏਤਾਵਤ੍ਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤਾਂ ਤਦੀਯਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੋੱਚੈਰਕਥਯਨ੍, ਏਨੰ ਭੂਮਣ੍ਡਲਾਦ੍ ਦੂਰੀਕੁਰੁਤ, ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਜਨਸ੍ਯ ਜੀਵਨੰ ਨੋਚਿਤਮ੍|
23 Duke qenë se ata bërtisnin, duke i flakur rrobat e duke ngritur pluhurin në erë,
ਇਤ੍ਯੁੱਚੈਃ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਵਸਨਾਨਿ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਗਗਣੰ ਪ੍ਰਤਿ ਧੂਲੀਰਕ੍ਸ਼਼ਿਪਨ੍
24 kryemijësi urdhëroi ta çonin Palin në fortesë, duke urdhëruar që ta marrin në pyetje duke e rrahur me kamxhik, që të merrej vesh për çfarë arsye ata bërtisnin kështu kundër tij.
ਤਤਃ ਸਹਸ੍ਰਸੇਨਾਪਤਿਃ ਪੌਲੰ ਦੁਰ੍ਗਾਭ੍ਯਨ੍ਤਰ ਨੇਤੁੰ ਸਮਾਦਿਸ਼ਤ੍| ਏਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤਿਕੂਲਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾਃ ਕਿੰਨਿਮਿੱਤਮ੍ ਏਤਾਵਦੁੱਚੈਃਸ੍ਵਰਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍, ਏਤਦ੍ ਵੇੱਤੁੰ ਤੰ ਕਸ਼ਯਾ ਪ੍ਰਹ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਕਰ੍ੱਤੁਮਾਦਿਸ਼ਤ੍|
25 Por, kur e shtrinë, të lidhur me rripa, Pali i tha centurionit që ishte aty: “A është e ligjshme për ju të rrihni me kamxhik një qytetar romak, ende të pagjykuar?”.
ਪਦਾਤਯਸ਼੍ਚਰ੍ੰਮਨਿਰ੍ੰਮਿਤਰੱਜੁਭਿਸ੍ਤਸ੍ਯ ਬਨ੍ਧਨੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮੁਦ੍ਯਤਾਸ੍ਤਾਸ੍ਤਦਾਨੀਂ ਪੌਲਃ ਸੰਮੁਖਸ੍ਥਿਤੰ ਸ਼ਤਸੇਨਾਪਤਿਮ੍ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਦਣ੍ਡਾਜ੍ਞਾਯਾਮ੍ ਅਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਯਾਂ ਕਿੰ ਰੋਮਿਲੋਕੰ ਪ੍ਰਹਰ੍ੱਤੁੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਧਿਕਾਰੋਸ੍ਤਿ?
26 Kur e dëgjoi, centurioni shkoi e i tregoi kryemijësit duke thënë: “Çfarë do të bësh? Ky njeri është një qytetar romak!”.
ਏਨਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸ ਸਹਸ੍ਰਸੇਨਾਪਤੇਃ ਸੰਨਿਧਿੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਾਂ ਵਾਰ੍ੱਤਾਮਵਦਤ੍ ਸ ਰੋਮਿਲੋਕ ਏਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸਾਵਧਾਨਃ ਸਨ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਕੁਰੁ|
27 Atëherë kryemijësi shkoi te Pali dhe e pyeti: “Më thuaj, a je një qytetar romak?”. Ai tha: “Po, jam!”.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸਹਸ੍ਰਸੇਨਾਪਤਿ ਰ੍ਗਤ੍ਵਾ ਤਮਪ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ੀਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਰੋਮਿਲੋਕਃ? ਇਤਿ ਮਾਂ ਬ੍ਰੂਹਿ| ਸੋ(ਅ)ਕਥਯਤ੍ ਸਤ੍ਯਮ੍|
28 Kryemijësi u përgjigj: “Unë e kam fituar këtë qytetëri me një shumë të madhe”. Pali tha: “Kurse unë e kam qysh prej lindjes!”.
ਤਤਃ ਸਹਸ੍ਰਸੇਨਾਪਤਿਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਬਹੁਦ੍ਰਵਿਣੰ ਦੱਤ੍ਵਾਹੰ ਤਤ੍ ਪੌਰਸਖ੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍; ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੌਲਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਅਹੰ ਜਨੁਨਾ ਤਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿ|
29 Menjëherë ata që duhet ta merrnin në pyetje u larguan prej tij; dhe vetë kryemijësi, kur mori vesh se ai ishte qytetar romak, pati frikë që e kishte lidhur.
ਇੱਥੰ ਸਤਿ ਯੇ ਪ੍ਰਹਾਰੇਣ ਤੰ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਸਮੁਦ੍ਯਤਾ ਆਸਨ੍ ਤੇ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤ; ਸਹਸ੍ਰਸੇਨਾਪਤਿਸ੍ਤੰ ਰੋਮਿਲੋਕੰ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਸ੍ਵਯੰ ਯਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਬਨ੍ਧਨਮ੍ ਅਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍ ਤਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਅਬਿਭੇਤ੍|
30 Të nesërmen, duke dashur të marrë vesh me saktësi përse ishte akuzuar nga Judenjtë, e zgjidhi nga prangat dhe urdhëroi krerët e priftërinjve dhe gjithë sinedrin të vinin. Pastaj, si e sollën poshtë Palin, e nxori përpara tyre.
ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਃ ਪੌਲੰ ਕੁਤੋ(ਅ)ਪਵਦਨ੍ਤੇ ਤਸ੍ਯ ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਵਾਞ੍ਛਨ੍ ਸਹਸ੍ਰਸੇਨਾਪਤਿਃ ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਪੌਲੰ ਬਨ੍ਧਨਾਤ੍ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਨ੍ ਮਹਾਸਭਾਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਸਮੁਪਸ੍ਥਾਤੁਮ੍ ਆਦਿਸ਼੍ਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸੰਨਿਧੌ ਪੌਲਮ੍ ਅਵਰੋਹ੍ਯ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨ੍|

< Veprat e Apostujve 22 >