Veprat e Apostujve 22

1 “Vëllezër dhe etër, dëgjoni çfarë ju them tani për mbrojtjen time”.

ហេ បិត្ឫគណា ហេ ភ្រាត្ឫគណាះ, ឥទានីំ មម និវេទនេ សមវធត្ត។

2 Kur dëgjuan se u fliste atyre në gjuhën hebraike, heshtën edhe më shumë. Pastaj ai tha:

តទា ស ឥព្រីយភាឞយា កថាំ កថយតីតិ ឝ្រុត្វា សវ៌្វេ លោកា អតីវ និះឝព្ទា សន្តោៜតិឞ្ឋន៑។

3 “Në të vërtetë unë jam një Jude, lindur në Tars të Kilikisë dhe rritur në këtë qytet te këmbët e Gamalielit, edukuar me përpikërinë e ligjit të etërve tanë, plot me zell për Perëndinë, sikurse jeni ju të gjithë sot;

បឝ្ចាត៑ សោៜកថយទ៑ អហំ យិហូទីយ ឥតិ និឝ្ចយះ កិលិកិយាទេឝស្យ តាឞ៌នគរំ មម ជន្មភូមិះ, ឯតន្នគរីយស្យ គមិលីយេលនាម្នោៜធ្យាបកស្យ ឝិឞ្យោ ភូត្វា បូវ៌្វបុរុឞាណាំ វិធិវ្យវស្ថានុសារេណ សម្បូណ៌រូបេណ ឝិក្ឞិតោៜភវម៑ ឥទានីន្តនា យូយំ យាទ្ឫឝា ភវថ តាទ្ឫឝោៜហមបីឝ្វរសេវាយាម៑ ឧទ្យោគី ជាតះ។

4 unë kam përndjekur këtë Udhë deri në vdekje, duke lidhur dhe duke futur në burg burra dhe gra,

មតមេតទ៑ ទ្វិឞ្ដ្វា តទ្គ្រាហិនារីបុរុឞាន៑ ការាយាំ ពទ្ធ្វា តេឞាំ ប្រាណនាឝបយ៌្យន្តាំ វិបក្ឞតាម៑ អករវម៑។

5 sikurse jep dëshmi për mua kryeprifti dhe gjithë sinedri i pleqve, prej të cilëve mora edhe letra për vëllezërit dhe shkova në Damask për të sjellë të lidhur në Jeruzalem ata që ishin atje, që të ndëshkoheshin.

មហាយាជកះ សភាសទះ ប្រាចីនលោកាឝ្ច មមៃតស្យាះ កថាយាះ ប្រមាណំ ទាតុំ ឝក្នុវន្តិ, យស្មាត៑ តេឞាំ សមីបាទ៑ ទម្មេឞកនគរនិវាសិភ្រាត្ឫគណាត៌្ហម៑ អាជ្ញាបត្រាណិ គ្ឫហីត្វា យេ តត្រ ស្ថិតាស្តាន៑ ទណ្ឌយិតុំ យិរូឝាលមម៑ អានយនាត៌្ហំ ទម្មេឞកនគរំ គតោស្មិ។

6 Dhe më ndodhi që, kur isha duke udhëtuar dhe po i afrohesha Damaskut, aty nga mesi i ditës, papritmas një dritë e madhe nga qielli vetëtiu rreth meje.

កិន្តុ គច្ឆន៑ តន្នគរស្យ សមីបំ ប្រាប្តវាន៑ តទា ទ្វិតីយប្រហរវេលាយាំ សត្យាម៑ អកស្មាទ៑ គគណាន្និគ៌ត្យ មហតី ទីប្តិ រ្មម ចតុទ៌ិឝិ ប្រកាឝិតវតី។

7 Dhe unë rashë përdhe dhe dëgjova një zë që po më thoshte: “Saul, Saul, përse më përndjek?”.

តតោ មយិ ភូមៅ បតិតេ សតិ, ហេ ឝៅល ហេ ឝៅល កុតោ មាំ តាឌយសិ? មាម្ប្រតិ ភាឞិត ឯតាទ្ឫឝ ឯកោ រវោបិ មយា ឝ្រុតះ។

8 Dhe unë u përgjigja: “Kush je ti, o Zot?” Edhe ai më tha: “Unë jam Jezus Nazareasi, të cilin ti e përndjek”.

តទាហំ ប្រត្យវទំ, ហេ ប្រភេ កោ ភវាន៑? តតះ សោៜវាទីត៑ យំ ត្វំ តាឌយសិ ស នាសរតីយោ យីឝុរហំ។

9 Edhe ata që ishin me mua e panë dritën dhe u trembën, por nuk dëgjuan zërin e atij që më fliste.

មម សង្គិនោ លោកាស្តាំ ទីប្តិំ ទ្ឫឞ្ដ្វា ភិយំ ប្រាប្តាះ, កិន្តុ មាម្ប្រត្យុទិតំ តទ្វាក្យំ តេ នាពុធ្យន្ត។

10 Unë thashë: “O Zot, ç’duhet të bëj?”. Zoti më tha: “Çohu dhe shko në Damask! Atje do të të thuhet çfarë të është urdhëruar të bësh”.

តតះ បរំ ប្ឫឞ្ដវានហំ, ហេ ប្រភោ មយា កិំ កត៌្តវ្យំ? តតះ ប្រភុរកថយត៑, ឧត្ថាយ ទម្មេឞកនគរំ យាហិ ត្វយា យទ្យត៑ កត៌្តវ្យំ និរូបិតមាស្តេ តត៑ តត្រ ត្វំ ជ្ញាបយិឞ្យសេ។

11 Dhe, mbasi unë nuk shihja asgjë për shkak të shkëlqimit të asaj drite, më morën për dore ata që ishin me mua; dhe hyra në Damask.

អនន្តរំ តស្យាះ ខរតរទីប្តេះ ការណាត៑ កិមបិ ន ទ្ឫឞ្ដ្វា សង្គិគណេន ធ្ឫតហស្តះ សន៑ ទម្មេឞកនគរំ វ្រជិតវាន៑។

12 Dhe njëfarë Anania, njeri i perëndishëm sipas ligjit, për të cilin jepnin dëshmi të gjithë Judenjtë që banonin aty,

តន្នគរនិវាសិនាំ សវ៌្វេឞាំ យិហូទីយានាំ មាន្យោ វ្យវស្ថានុសារេណ ភក្តឝ្ច ហនានីយនាមា មានវ ឯកោ

13 erdhi tek unë, dhe duke qëndruar pranë meje, tha: “O vëlla Saul, shiko përsëri!”. Dhe në atë çast unë fitova përsëri dritën e syve dhe e shikova.

មម សន្និធិម៑ ឯត្យ តិឞ្ឋន៑ អកថយត៑, ហេ ភ្រាតះ ឝៅល សុទ្ឫឞ្ដិ រ្ភវ តស្មិន៑ ទណ្ឌេៜហំ សម្យក៑ តំ ទ្ឫឞ្ដវាន៑។

14 Pastaj vazhdoi: “Perëndia i etërve tanë të ka paracaktuar të njohësh vullnetin e tij, ta shohësh të Drejtin dhe të dëgjosh një zë nga goja e tij.

តតះ ស មហ្យំ កថិតវាន៑ យថា ត្វម៑ ឦឝ្វរស្យាភិប្រាយំ វេត្សិ តស្យ ឝុទ្ធសត្ត្វជនស្យ ទឝ៌នំ ប្រាប្យ តស្យ ឝ្រីមុខស្យ វាក្យំ ឝ្ឫណោឞិ តន្និមិត្តម៑ អស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞាណាម៑ ឦឝ្វរស្ត្វាំ មនោនីតំ ក្ឫតវានំ។

15 Sepse ti duhet të dëshmosh për të tek të gjithë njerëzit për ato që ke parë dhe ke dëgjuar.

យតោ យទ្យទ៑ អទ្រាក្ឞីរឝ្រៅឞីឝ្ច សវ៌្វេឞាំ មានវានាំ សមីបេ ត្វំ តេឞាំ សាក្ឞី ភវិឞ្យសិ។

16 Dhe tani ç’pret? Çohu dhe ji i pagëzuar dhe i larë nga mëkatet e tua, duke thirrur emrin e Zotit”.

អតឯវ កុតោ វិលម្ពសេ? ប្រភោ រ្នាម្នា ប្រាត៌្ហ្យ និជបាបប្រក្ឞាលនាត៌្ហំ មជ្ជនាយ សមុត្តិឞ្ឋ។

17 Dhe ndodhi që, kur u ktheva në Jeruzalem dhe isha duke u lutur në tempull, u rrëmbeva në ekstazë,

តតះ បរំ យិរូឝាលម្នគរំ ប្រត្យាគត្យ មន្ទិរេៜហម៑ ឯកទា ប្រាត៌្ហយេ, តស្មិន៑ សមយេៜហម៑ អភិភូតះ សន៑ ប្រភូំ សាក្ឞាត៑ បឝ្យន៑,

18 dhe pashë Zotin që më thoshte: “Nxito dhe dil shpejt nga Jeruzalemi, sepse ata nuk do ta pranojnë dëshminë tënde për mua”.

ត្វំ ត្វរយា យិរូឝាលមះ ប្រតិឞ្ឋស្វ យតោ លោកាមយិ តវ សាក្ឞ្យំ ន គ្រហីឞ្យន្តិ, មាម្ប្រត្យុទិតំ តស្យេទំ វាក្យម៑ អឝ្រៅឞម៑។

19 Atëherë unë thashë: “O Zot, ata e dinë vetë se unë burgosja dhe rrihja nga një sinagogë te tjetra ata që besonin në ty;

តតោហំ ប្រត្យវាទិឞម៑ ហេ ប្រភោ ប្រតិភជនភវនំ ត្វយិ វិឝ្វាសិនោ លោកាន៑ ពទ្ធ្វា ប្រហ្ឫតវាន៑,

20 kur u derdh gjaku i Stefanit, dëshmorit tënd, edhe unë isha i pranishëm, e miratoja vdekjen e tij dhe ruaja rrobat e atyre që e vrisnin.

តថា តវ សាក្ឞិណះ ស្តិផានស្យ រក្តបាតនសមយេ តស្យ វិនាឝំ សម្មន្យ សន្និធៅ តិឞ្ឋន៑ ហន្ត្ឫលោកានាំ វាសាំសិ រក្ឞិតវាន៑, ឯតត៑ តេ វិទុះ។

21 Por ai më tha: “Shko, sepse unë do të të dërgoj larg midis johebrenjve””.

តតះ សោៜកថយត៑ ប្រតិឞ្ឋស្វ ត្វាំ ទូរស្ថភិន្នទេឝីយានាំ សមីបំ ប្រេឞយិឞ្យេ។

22 Ata e dëgjuan deri në këtë pikë; pastaj ngritën zërin duke thënë: “Hiqe nga bota një njeri të tillë, sepse nuk është i denjë të rrojë!”.

តទា លោកា ឯតាវត្បយ៌្យន្តាំ តទីយាំ កថាំ ឝ្រុត្វា ប្រោច្ចៃរកថយន៑, ឯនំ ភូមណ្ឌលាទ៑ ទូរីកុរុត, ឯតាទ្ឫឝជនស្យ ជីវនំ នោចិតម៑។

23 Duke qenë se ata bërtisnin, duke i flakur rrobat e duke ngritur pluhurin në erë,

ឥត្យុច្ចៃះ កថយិត្វា វសនានិ បរិត្យជ្យ គគណំ ប្រតិ ធូលីរក្ឞិបន្

24 kryemijësi urdhëroi ta çonin Palin në fortesë, duke urdhëruar që ta marrin në pyetje duke e rrahur me kamxhik, që të merrej vesh për çfarë arsye ata bërtisnin kështu kundër tij.

តតះ សហស្រសេនាបតិះ បៅលំ ទុគ៌ាភ្យន្តរ នេតុំ សមាទិឝត៑។ ឯតស្យ ប្រតិកូលាះ សន្តោ លោកាះ កិន្និមិត្តម៑ ឯតាវទុច្ចៃះស្វរម៑ អកុវ៌្វន៑, ឯតទ៑ វេត្តុំ តំ កឝយា ប្រហ្ឫត្យ តស្យ បរីក្ឞាំ កត៌្តុមាទិឝត៑។

25 Por, kur e shtrinë, të lidhur me rripa, Pali i tha centurionit që ishte aty: “A është e ligjshme për ju të rrihni me kamxhik një qytetar romak, ende të pagjykuar?”.

បទាតយឝ្ចម៌្មនិម៌្មិតរជ្ជុភិស្តស្យ ពន្ធនំ កត៌្តុមុទ្យតាស្តាស្តទានីំ បៅលះ សម្មុខស្ថិតំ ឝតសេនាបតិម៑ ឧក្តវាន៑ ទណ្ឌាជ្ញាយាម៑ អប្រាប្តាយាំ កិំ រោមិលោកំ ប្រហត៌្តុំ យុឞ្មាកម៑ អធិការោស្តិ?

26 Kur e dëgjoi, centurioni shkoi e i tregoi kryemijësit duke thënë: “Çfarë do të bësh? Ky njeri është një qytetar romak!”.

ឯនាំ កថាំ ឝ្រុត្វា ស សហស្រសេនាបតេះ សន្និធិំ គត្វា តាំ វាត៌្តាមវទត៑ ស រោមិលោក ឯតស្មាត៑ សាវធានះ សន៑ កម៌្ម កុរុ។

27 Atëherë kryemijësi shkoi te Pali dhe e pyeti: “Më thuaj, a je një qytetar romak?”. Ai tha: “Po, jam!”.

តស្មាត៑ សហស្រសេនាបតិ រ្គត្វា តមប្រាក្ឞីត៑ ត្វំ កិំ រោមិលោកះ? ឥតិ មាំ ព្រូហិ។ សោៜកថយត៑ សត្យម៑។

28 Kryemijësi u përgjigj: “Unë e kam fituar këtë qytetëri me një shumë të madhe”. Pali tha: “Kurse unë e kam qysh prej lindjes!”.

តតះ សហស្រសេនាបតិះ កថិតវាន៑ ពហុទ្រវិណំ ទត្ត្វាហំ តត៑ បៅរសខ្យំ ប្រាប្តវាន៑; កិន្តុ បៅលះ កថិតវាន៑ អហំ ជនុនា តត៑ ប្រាប្តោៜស្មិ។

29 Menjëherë ata që duhet ta merrnin në pyetje u larguan prej tij; dhe vetë kryemijësi, kur mori vesh se ai ishte qytetar romak, pati frikë që e kishte lidhur.

ឥត្ថំ សតិ យេ ប្រហារេណ តំ បរីក្ឞិតុំ សមុទ្យតា អាសន៑ តេ តស្យ សមីបាត៑ ប្រាតិឞ្ឋន្ត; សហស្រសេនាបតិស្តំ រោមិលោកំ វិជ្ញាយ ស្វយំ យត៑ តស្យ ពន្ធនម៑ អកាឞ៌ីត៑ តត្ការណាទ៑ អពិភេត៑។

30 Të nesërmen, duke dashur të marrë vesh me saktësi përse ishte akuzuar nga Judenjtë, e zgjidhi nga prangat dhe urdhëroi krerët e priftërinjve dhe gjithë sinedrin të vinin. Pastaj, si e sollën poshtë Palin, e nxori përpara tyre.

យិហូទីយលោកាះ បៅលំ កុតោៜបវទន្តេ តស្យ វ្ឫត្តាន្តំ ជ្ញាតុំ វាញ្ឆន៑ សហស្រសេនាបតិះ បរេៜហនិ បៅលំ ពន្ធនាត៑ មោចយិត្វា ប្រធានយាជកាន៑ មហាសភាយាះ សវ៌្វលោកាឝ្ច សមុបស្ថាតុម៑ អាទិឝ្យ តេឞាំ សន្និធៅ បៅលម៑ អវរោហ្យ ស្ថាបិតវាន៑។