Veprat e Apostujve 22

1 “Vëllezër dhe etër, dëgjoni çfarë ju them tani për mbrojtjen time”.

«Mes frères et mes pères, écoutez ce que j'ai à vous dire présentement pour ma défense.»

2 Kur dëgjuan se u fliste atyre në gjuhën hebraike, heshtën edhe më shumë. Pastaj ai tha:

Quand ils entendirent qu'il s'adressait à eux en hébreu, ils redoublèrent de tranquillité, et Paul dit:

3 “Në të vërtetë unë jam një Jude, lindur në Tars të Kilikisë dhe rritur në këtë qytet te këmbët e Gamalielit, edukuar me përpikërinë e ligjit të etërve tanë, plot me zell për Perëndinë, sikurse jeni ju të gjithë sot;

«Je suis Juif, né à Tarse en Cilicie, mais j'ai été élevé ici, dans cette ville, et j'y ai été instruit aux pieds de Gamaliel dans l'observance stricte de la Loi de nos pères, ayant pour Dieu le même zèle que vous avez tous aujourd'hui.

4 unë kam përndjekur këtë Udhë deri në vdekje, duke lidhur dhe duke futur në burg burra dhe gra,

C'est moi qui ai persécuté à mort cette secte, enchaînant et mettant en prison hommes et femmes.

5 sikurse jep dëshmi për mua kryeprifti dhe gjithë sinedri i pleqve, prej të cilëve mora edhe letra për vëllezërit dhe shkova në Damask për të sjellë të lidhur në Jeruzalem ata që ishin atje, që të ndëshkoheshin.

Le souverain sacrificateur m'en est témoin, ainsi que tout le collège des anciens, de qui j'ai même reçu des lettres pour les frères, lorsque je suis allé à Damas, afin d'amener enchaînés à Jérusalem ceux de cette secte qui s'y trouvaient, et de les faire punir.

6 Dhe më ndodhi që, kur isha duke udhëtuar dhe po i afrohesha Damaskut, aty nga mesi i ditës, papritmas një dritë e madhe nga qielli vetëtiu rreth meje.

Mais, comme j'étais en chemin, et que j'approchais de Damas, tout à coup, vers midi, une vive lumière qui venait du ciel, m'enveloppa de sa clarté.

7 Dhe unë rashë përdhe dhe dëgjova një zë që po më thoshte: “Saul, Saul, përse më përndjek?”.

Je tombai sur le sol, et j'entendis une voix qui me disait: «Saul, Saul, pourquoi me persécutes-tu?»

8 Dhe unë u përgjigja: “Kush je ti, o Zot?” Edhe ai më tha: “Unë jam Jezus Nazareasi, të cilin ti e përndjek”.

Je répondis: «Qui es-tu, Seigneur?» Et le Seigneur me dit: «Je suis Jésus de Nazareth que tu persécutes.»

9 Edhe ata që ishin me mua e panë dritën dhe u trembën, por nuk dëgjuan zërin e atij që më fliste.

Ceux qui étaient avec moi virent bien la lumière, et furent saisis d'effroi; mais ils n'entendirent point la voix de celui qui me parlait.

10 Unë thashë: “O Zot, ç’duhet të bëj?”. Zoti më tha: “Çohu dhe shko në Damask! Atje do të të thuhet çfarë të është urdhëruar të bësh”.

Alors je dis; «Que dois-je faire, Seigneur?» Le Seigneur me répondit: «Lève-toi, va-t'en à Damas, et là on t'instruira de tout ce que tu dois faire.»

11 Dhe, mbasi unë nuk shihja asgjë për shkak të shkëlqimit të asaj drite, më morën për dore ata që ishin me mua; dhe hyra në Damask.

Comme je n'y voyais pas, par l'effet de l'éclat de cette lumière, ceux qui étaient avec moi me conduisirent par la main à Damas.

12 Dhe njëfarë Anania, njeri i perëndishëm sipas ligjit, për të cilin jepnin dëshmi të gjithë Judenjtë që banonin aty,

Cependant un homme pieux selon la Loi, nommé Ananias, de qui tous les Juifs domiciliés à Damas rendaient un bon témoignage, vint me trouver.

13 erdhi tek unë, dhe duke qëndruar pranë meje, tha: “O vëlla Saul, shiko përsëri!”. Dhe në atë çast unë fitova përsëri dritën e syve dhe e shikova.

Il se présenta et me dit: «Saul, mon frère, recouvre la vue.» A l'instant même je vis, et je le regardai.

14 Pastaj vazhdoi: “Perëndia i etërve tanë të ka paracaktuar të njohësh vullnetin e tij, ta shohësh të Drejtin dhe të dëgjosh një zë nga goja e tij.

Il ajouta: «Le Dieu de nos pères a disposé de toi, pour que tu connusses sa volonté, que tu visses le Juste, et que tu entendisses le son de sa voix;

15 Sepse ti duhet të dëshmosh për të tek të gjithë njerëzit për ato që ke parë dhe ke dëgjuar.

parce que tu lui serviras de témoin, devant tous les hommes, des choses que tu as vues et entendues.

16 Dhe tani ç’pret? Çohu dhe ji i pagëzuar dhe i larë nga mëkatet e tua, duke thirrur emrin e Zotit”.

Que tardes-tu? Lève-toi, fais-toi baptiser et laver de tes péchés en invoquant son nom.»

17 Dhe ndodhi që, kur u ktheva në Jeruzalem dhe isha duke u lutur në tempull, u rrëmbeva në ekstazë,

Un jour que j'étais revenu à Jérusalem, il m'arriva, comme je priais dans le temple, de tomber en extase:

18 dhe pashë Zotin që më thoshte: “Nxito dhe dil shpejt nga Jeruzalemi, sepse ata nuk do ta pranojnë dëshminë tënde për mua”.

je vis Jésus qui me dit: «Hâte-toi, sors promptement de Jérusalem, parce qu'on n'y recevra pas le témoignage que tu rendras de moi.»

19 Atëherë unë thashë: “O Zot, ata e dinë vetë se unë burgosja dhe rrihja nga një sinagogë te tjetra ata që besonin në ty;

Et je dis: «Seigneur, ils savent bien que c'est moi qui faisais emprisonner et battre dans les synagogues ceux qui croyaient en toi,

20 kur u derdh gjaku i Stefanit, dëshmorit tënd, edhe unë isha i pranishëm, e miratoja vdekjen e tij dhe ruaja rrobat e atyre që e vrisnin.

et que, lorsqu'on répandait le sang d'Etienne, ton témoin, j'étais là, y assistant en personne, j'applaudissais aussi, et je gardais les manteaux de ceux qui le tuaient.»

21 Por ai më tha: “Shko, sepse unë do të të dërgoj larg midis johebrenjve””.

Et il me dit: «Va, car je t'enverrai bien loin chez les Gentils...»

22 Ata e dëgjuan deri në këtë pikë; pastaj ngritën zërin duke thënë: “Hiqe nga bota një njeri të tillë, sepse nuk është i denjë të rrojë!”.

Ils l'écoutèrent jusqu’à ce mot; mais alors ils élevèrent la voix, disant: «A mort le malfaiteur! Il n'est pas digne de vivre.»

23 Duke qenë se ata bërtisnin, duke i flakur rrobat e duke ngritur pluhurin në erë,

Ils vociféraient, ils lançaient leurs vêtements et faisaient voler la poussière en l'air.

24 kryemijësi urdhëroi ta çonin Palin në fortesë, duke urdhëruar që ta marrin në pyetje duke e rrahur me kamxhik, që të merrej vesh për çfarë arsye ata bërtisnin kështu kundër tij.

Le tribun donna l'ordre d'emmener Paul dans la caserne, et de lui donner la question par le fouet, afin de savoir pour quelle cause on poussait de tels cris contre lui.

25 Por, kur e shtrinë, të lidhur me rripa, Pali i tha centurionit që ishte aty: “A është e ligjshme për ju të rrihni me kamxhik një qytetar romak, ende të pagjykuar?”.

Quand on l'eut attaché au pilier pour le flageller, Paul dit au centurion qui se trouvait là: «Vous est-il permis de battre de verges un citoyen romain, et sans jugement encore? »

26 Kur e dëgjoi, centurioni shkoi e i tregoi kryemijësit duke thënë: “Çfarë do të bësh? Ky njeri është një qytetar romak!”.

A ces mots, le centurion alla faire rapport au tribun, disant: «Que vas-tu faire? Cet homme est citoyen romain.»

27 Atëherë kryemijësi shkoi te Pali dhe e pyeti: “Më thuaj, a je një qytetar romak?”. Ai tha: “Po, jam!”.

Le tribun vint, et dit à Paul: «Dis-moi, tu es citoyen romain?» — «Oui, » dit-il.

28 Kryemijësi u përgjigj: “Unë e kam fituar këtë qytetëri me një shumë të madhe”. Pali tha: “Kurse unë e kam qysh prej lindjes!”.

Le tribun reprit: «Moi, j'ai donné une forte somme d'argent pour ce droit de cité.» — «Et moi, dit Paul, je l'ai par ma naissance.»

29 Menjëherë ata që duhet ta merrnin në pyetje u larguan prej tij; dhe vetë kryemijësi, kur mori vesh se ai ishte qytetar romak, pati frikë që e kishte lidhur.

Là-dessus, ceux qui devaient lui donner la question s'éloignèrent de lui; et le tribun eut peur, quand il sut que Paul était citoyen romain, parce qu'il l'avait fait attacher.

30 Të nesërmen, duke dashur të marrë vesh me saktësi përse ishte akuzuar nga Judenjtë, e zgjidhi nga prangat dhe urdhëroi krerët e priftërinjve dhe gjithë sinedrin të vinin. Pastaj, si e sollën poshtë Palin, e nxori përpara tyre.

Le lendemain, voulant savoir positivement de quoi les Juifs l'accusaient, il lui ôta ses chaînes, et, ayant fait assembler les principaux sacrificateurs et tout le sanhédrin, il amena Paul et le fit comparaître devant eux.