Veprat e Apostujve 22

1 “Vëllezër dhe etër, dëgjoni çfarë ju them tani për mbrojtjen time”.

« Frères et pères, écoutez la défense que je vous fais maintenant. »

2 Kur dëgjuan se u fliste atyre në gjuhën hebraike, heshtën edhe më shumë. Pastaj ai tha:

Lorsqu'ils entendirent qu'il leur parlait en langue hébraïque, ils furent encore plus silencieux. Il dit:

3 “Në të vërtetë unë jam një Jude, lindur në Tars të Kilikisë dhe rritur në këtë qytet te këmbët e Gamalielit, edukuar me përpikërinë e ligjit të etërve tanë, plot me zell për Perëndinë, sikurse jeni ju të gjithë sot;

« Je suis vraiment Juif, né à Tarse en Cilicie, mais élevé dans cette ville aux pieds de Gamaliel, instruit selon la stricte tradition de la loi de nos pères, zélé pour Dieu, comme vous l'êtes tous aujourd'hui.

4 unë kam përndjekur këtë Udhë deri në vdekje, duke lidhur dhe duke futur në burg burra dhe gra,

J'ai persécuté cette voie jusqu'à la mort, liant et livrant en prison hommes et femmes,

5 sikurse jep dëshmi për mua kryeprifti dhe gjithë sinedri i pleqve, prej të cilëve mora edhe letra për vëllezërit dhe shkova në Damask për të sjellë të lidhur në Jeruzalem ata që ishin atje, që të ndëshkoheshin.

comme en témoignent le souverain sacrificateur et tout le conseil des anciens, de qui j'ai aussi reçu des lettres pour les frères, et je me suis rendu à Damas pour amener à Jérusalem ceux qui s'y trouvaient, liés pour être punis.

6 Dhe më ndodhi që, kur isha duke udhëtuar dhe po i afrohesha Damaskut, aty nga mesi i ditës, papritmas një dritë e madhe nga qielli vetëtiu rreth meje.

« Comme je faisais route et que j'approchais de Damas, vers midi, une grande lumière jaillit soudain du ciel autour de moi.

7 Dhe unë rashë përdhe dhe dëgjova një zë që po më thoshte: “Saul, Saul, përse më përndjek?”.

Je tombai à terre et j'entendis une voix qui me disait: « Saul, Saul, pourquoi me persécutes-tu? »

8 Dhe unë u përgjigja: “Kush je ti, o Zot?” Edhe ai më tha: “Unë jam Jezus Nazareasi, të cilin ti e përndjek”.

Je répondis: « Qui es-tu, Seigneur? » Il me dit: « Je suis Jésus de Nazareth, que tu persécutes.

9 Edhe ata që ishin me mua e panë dritën dhe u trembën, por nuk dëgjuan zërin e atij që më fliste.

Ceux qui étaient avec moi virent la lumière et eurent peur, mais ils ne comprirent pas la voix de celui qui me parlait.

10 Unë thashë: “O Zot, ç’duhet të bëj?”. Zoti më tha: “Çohu dhe shko në Damask! Atje do të të thuhet çfarë të është urdhëruar të bësh”.

Je disais: Que dois-je faire, Seigneur? Le Seigneur me répondit: 'Lève-toi, et va à Damas. Là, tu seras informé de tout ce qui t'est prescrit.

11 Dhe, mbasi unë nuk shihja asgjë për shkak të shkëlqimit të asaj drite, më morën për dore ata që ishin me mua; dhe hyra në Damask.

Comme je ne pouvais pas voir à cause de la gloire de cette lumière, étant conduit par la main de ceux qui étaient avec moi, j'entrai dans Damas.

12 Dhe njëfarë Anania, njeri i perëndishëm sipas ligjit, për të cilin jepnin dëshmi të gjithë Judenjtë që banonin aty,

Un certain Ananias, homme pieux selon la loi, bien connu de tous les Juifs qui habitaient Damas,

13 erdhi tek unë, dhe duke qëndruar pranë meje, tha: “O vëlla Saul, shiko përsëri!”. Dhe në atë çast unë fitova përsëri dritën e syve dhe e shikova.

vint vers moi, et, se tenant près de moi, il me dit: « Frère Saul, recouvre la vue. A l'heure même, je levai les yeux vers lui.

14 Pastaj vazhdoi: “Perëndia i etërve tanë të ka paracaktuar të njohësh vullnetin e tij, ta shohësh të Drejtin dhe të dëgjosh një zë nga goja e tij.

Il dit: « Le Dieu de nos pères t'a destiné à connaître sa volonté, à voir le Juste et à entendre la voix de sa bouche.

15 Sepse ti duhet të dëshmosh për të tek të gjithë njerëzit për ato që ke parë dhe ke dëgjuar.

Car tu seras pour lui le témoin devant tous les hommes de ce que tu as vu et entendu.

16 Dhe tani ç’pret? Çohu dhe ji i pagëzuar dhe i larë nga mëkatet e tua, duke thirrur emrin e Zotit”.

Maintenant, pourquoi attendez-vous? Lève-toi, sois baptisé, et lave-toi de tes péchés, en invoquant le nom du Seigneur'.

17 Dhe ndodhi që, kur u ktheva në Jeruzalem dhe isha duke u lutur në tempull, u rrëmbeva në ekstazë,

« Lorsque je fus de retour à Jérusalem et que je priais dans le temple, je tombai en transe

18 dhe pashë Zotin që më thoshte: “Nxito dhe dil shpejt nga Jeruzalemi, sepse ata nuk do ta pranojnë dëshminë tënde për mua”.

et je le vis qui me disait: « Dépêche-toi de sortir de Jérusalem, car ils ne veulent pas recevoir de toi le témoignage qui me concerne.

19 Atëherë unë thashë: “O Zot, ata e dinë vetë se unë burgosja dhe rrihja nga një sinagogë te tjetra ata që besonin në ty;

Je lui répondis: « Seigneur, ils savent eux-mêmes que j'ai emprisonné et battu dans toutes les synagogues ceux qui croyaient en toi.

20 kur u derdh gjaku i Stefanit, dëshmorit tënd, edhe unë isha i pranishëm, e miratoja vdekjen e tij dhe ruaja rrobat e atyre që e vrisnin.

Et quand le sang d'Étienne, ton témoin, a été versé, j'étais là, moi aussi, à consentir à sa mort et à garder les manteaux de ceux qui l'ont tué.

21 Por ai më tha: “Shko, sepse unë do të të dërgoj larg midis johebrenjve””.

« Il me dit: 'Va-t'en, car je t'enverrai loin d'ici vers les païens'. »

22 Ata e dëgjuan deri në këtë pikë; pastaj ngritën zërin duke thënë: “Hiqe nga bota një njeri të tillë, sepse nuk është i denjë të rrojë!”.

Ils l'ont écouté jusqu'à ce qu'il dise cela, puis ils ont élevé la voix et ont dit: « Débarrassez la terre de cet homme, car il n'est pas digne de vivre. »

23 Duke qenë se ata bërtisnin, duke i flakur rrobat e duke ngritur pluhurin në erë,

Comme ils poussaient des cris, jetaient leurs manteaux et lançaient de la poussière en l'air,

24 kryemijësi urdhëroi ta çonin Palin në fortesë, duke urdhëruar që ta marrin në pyetje duke e rrahur me kamxhik, që të merrej vesh për çfarë arsye ata bërtisnin kështu kundër tij.

le tribun ordonna de le faire entrer dans la caserne, et de le faire examiner par la flagellation, afin de savoir pour quel crime ils criaient ainsi contre lui.

25 Por, kur e shtrinë, të lidhur me rripa, Pali i tha centurionit që ishte aty: “A është e ligjshme për ju të rrihni me kamxhik një qytetar romak, ende të pagjykuar?”.

Lorsqu'ils l'eurent attaché avec des lanières, Paul demanda au centurion qui se tenait là: « Vous est-il permis de flageller un homme qui est romain et qui n'a pas été déclaré coupable? »

26 Kur e dëgjoi, centurioni shkoi e i tregoi kryemijësit duke thënë: “Çfarë do të bësh? Ky njeri është një qytetar romak!”.

Le centurion, ayant entendu cela, alla trouver le commandant et lui dit: « Fais attention à ce que tu vas faire, car cet homme est un Romain! »

27 Atëherë kryemijësi shkoi te Pali dhe e pyeti: “Më thuaj, a je një qytetar romak?”. Ai tha: “Po, jam!”.

Le commandant vint et lui demanda: « Dis-moi, es-tu un Romain? » Il a dit: « Oui. »

28 Kryemijësi u përgjigj: “Unë e kam fituar këtë qytetëri me një shumë të madhe”. Pali tha: “Kurse unë e kam qysh prej lindjes!”.

Le commandant répondit: « J'ai acheté ma citoyenneté à un grand prix. » Paul a dit: « Mais je suis né romain. »

29 Menjëherë ata që duhet ta merrnin në pyetje u larguan prej tij; dhe vetë kryemijësi, kur mori vesh se ai ishte qytetar romak, pati frikë që e kishte lidhur.

Aussitôt, ceux qui allaient l'interroger s'éloignèrent de lui, et le tribun eut aussi peur lorsqu'il s'aperçut que c'était un Romain, car il l'avait fait lier.

30 Të nesërmen, duke dashur të marrë vesh me saktësi përse ishte akuzuar nga Judenjtë, e zgjidhi nga prangat dhe urdhëroi krerët e priftërinjve dhe gjithë sinedrin të vinin. Pastaj, si e sollën poshtë Palin, e nxori përpara tyre.

Mais le lendemain, désireux de connaître la vérité sur les raisons pour lesquelles il était accusé par les Juifs, il le libéra des liens et ordonna aux chefs des prêtres et à tout le conseil de se réunir, de faire descendre Paul et de le faire comparaître devant eux.