Veprat e Apostujve 22
1 “Vëllezër dhe etër, dëgjoni çfarë ju them tani për mbrojtjen time”.
‘Brothers and fathers, listen to the defence which I am about to make.’
2 Kur dëgjuan se u fliste atyre në gjuhën hebraike, heshtën edhe më shumë. Pastaj ai tha:
When they heard that he was speaking to them in Hebrew, they were still more quiet; and Paul went on:
3 “Në të vërtetë unë jam një Jude, lindur në Tars të Kilikisë dhe rritur në këtë qytet te këmbët e Gamalielit, edukuar me përpikërinë e ligjit të etërve tanë, plot me zell për Perëndinë, sikurse jeni ju të gjithë sot;
‘I am a Jew, from Tarsus in Cilicia, but I was brought up in this city under the teaching of Gamaliel, and educated in accordance with the strict system of our ancestral Law. I was as zealous in God’s service as any of you who are here today.
4 unë kam përndjekur këtë Udhë deri në vdekje, duke lidhur dhe duke futur në burg burra dhe gra,
In my persecution of this Way I did not stop even at the taking of life. I put in chains, and imprisoned, men and women alike –
5 sikurse jep dëshmi për mua kryeprifti dhe gjithë sinedri i pleqve, prej të cilëve mora edhe letra për vëllezërit dhe shkova në Damask për të sjellë të lidhur në Jeruzalem ata që ishin atje, që të ndëshkoheshin.
And to that the high priest himself and all the council of elders can testify. For I had letters of introduction from them to our fellow Jews at Damascus, and I was on my way to that place, to bring those whom I might find there prisoners to Jerusalem for punishment.
6 Dhe më ndodhi që, kur isha duke udhëtuar dhe po i afrohesha Damaskut, aty nga mesi i ditës, papritmas një dritë e madhe nga qielli vetëtiu rreth meje.
While I was still on my way, just as I was getting close to Damascus, about midday, suddenly there flashed from the heavens a great light all round me.
7 Dhe unë rashë përdhe dhe dëgjova një zë që po më thoshte: “Saul, Saul, përse më përndjek?”.
I fell to the ground, and heard a voice saying to me “Saul, Saul, why are you persecuting me?”
8 Dhe unë u përgjigja: “Kush je ti, o Zot?” Edhe ai më tha: “Unë jam Jezus Nazareasi, të cilin ti e përndjek”.
“Who are you, Lord?” I replied. Then the voice said “I am Jesus of Nazareth whom you are persecuting.”
9 Edhe ata që ishin me mua e panë dritën dhe u trembën, por nuk dëgjuan zërin e atij që më fliste.
The men with me saw the light, but did not hear the speaker’s voice.
10 Unë thashë: “O Zot, ç’duhet të bëj?”. Zoti më tha: “Çohu dhe shko në Damask! Atje do të të thuhet çfarë të është urdhëruar të bësh”.
Then I said “What am I to do, Lord?” “Get up and go into Damascus,” The Lord said to me, “and there you will be told all that you have been appointed to do.”
11 Dhe, mbasi unë nuk shihja asgjë për shkak të shkëlqimit të asaj drite, më morën për dore ata që ishin me mua; dhe hyra në Damask.
In consequence of that dazzling light I could not see, but my companions held me by the hand, until I reached Damascus.
12 Dhe njëfarë Anania, njeri i perëndishëm sipas ligjit, për të cilin jepnin dëshmi të gjithë Judenjtë që banonin aty,
There a man named Ananias, a strict observer of our Law, well spoken of by all the Jewish inhabitants, came to see me.
13 erdhi tek unë, dhe duke qëndruar pranë meje, tha: “O vëlla Saul, shiko përsëri!”. Dhe në atë çast unë fitova përsëri dritën e syve dhe e shikova.
Standing close to me, he said “Saul, my brother, recover your sight.” And then and there I recovered my sight and looked up at him.
14 Pastaj vazhdoi: “Perëndia i etërve tanë të ka paracaktuar të njohësh vullnetin e tij, ta shohësh të Drejtin dhe të dëgjosh një zë nga goja e tij.
Then he said “The God of our ancestors has appointed you to learn his will, and to see the righteous one, and to hear words from his lips;
15 Sepse ti duhet të dëshmosh për të tek të gjithë njerëzit për ato që ke parë dhe ke dëgjuar.
for you will be a witness for him to all the world of what you have just seen and heard.
16 Dhe tani ç’pret? Çohu dhe ji i pagëzuar dhe i larë nga mëkatet e tua, duke thirrur emrin e Zotit”.
And now why wait any longer, Be baptized at once, wash away your sins, and invoke his name.”
17 Dhe ndodhi që, kur u ktheva në Jeruzalem dhe isha duke u lutur në tempull, u rrëmbeva në ekstazë,
After my return to Jerusalem, while I was praying one day in the Temple, I fell into a trance,
18 dhe pashë Zotin që më thoshte: “Nxito dhe dil shpejt nga Jeruzalemi, sepse ata nuk do ta pranojnë dëshminë tënde për mua”.
and saw Jesus saying to me “Make haste and leave Jerusalem at once, because they will not accept your testimony about me.”
19 Atëherë unë thashë: “O Zot, ata e dinë vetë se unë burgosja dhe rrihja nga një sinagogë te tjetra ata që besonin në ty;
“Lord,” I answered, “these people know that I used to imprison and scourge, in synagogue after synagogue, those who believed in you;
20 kur u derdh gjaku i Stefanit, dëshmorit tënd, edhe unë isha i pranishëm, e miratoja vdekjen e tij dhe ruaja rrobat e atyre që e vrisnin.
and, when the blood of your martyr, Stephen, was being shed, I was myself standing by, approving of his death, and took charge of the clothes of those who were murdering him.”
21 Por ai më tha: “Shko, sepse unë do të të dërgoj larg midis johebrenjve””.
But Jesus said to me “Go; for I will send you to the Gentiles far away”.’
22 Ata e dëgjuan deri në këtë pikë; pastaj ngritën zërin duke thënë: “Hiqe nga bota një njeri të tillë, sepse nuk është i denjë të rrojë!”.
Up to this point the people had been listening to Paul, but at these words they called out, ‘Kill him! A fellow like this ought not to have been allowed to live!’
23 Duke qenë se ata bërtisnin, duke i flakur rrobat e duke ngritur pluhurin në erë,
As they were shouting, tearing off their clothes, and throwing dust in the air,
24 kryemijësi urdhëroi ta çonin Palin në fortesë, duke urdhëruar që ta marrin në pyetje duke e rrahur me kamxhik, që të merrej vesh për çfarë arsye ata bërtisnin kështu kundër tij.
the commanding officer ordered Paul to be taken into the Fort, and directed that he should be examined under the lash so that he might find out the reason for their outcry against him.
25 Por, kur e shtrinë, të lidhur me rripa, Pali i tha centurionit që ishte aty: “A është e ligjshme për ju të rrihni me kamxhik një qytetar romak, ende të pagjykuar?”.
But just as they had tied him up to be scourged, Paul said to the centurion standing near, ‘Is it legal for you to scourge a Roman citizen, unconvicted?’
26 Kur e dëgjoi, centurioni shkoi e i tregoi kryemijësit duke thënë: “Çfarë do të bësh? Ky njeri është një qytetar romak!”.
On hearing this, the centurion went and reported it to the commanding officer. ‘Do you know what you are doing?’ he said. ‘This man is a Roman citizen.’
27 Atëherë kryemijësi shkoi te Pali dhe e pyeti: “Më thuaj, a je një qytetar romak?”. Ai tha: “Po, jam!”.
So the commanding officer went up to Paul and said, ‘Tell me, are you a Roman citizen?’ ‘Yes,’ replied Paul.
28 Kryemijësi u përgjigj: “Unë e kam fituar këtë qytetëri me një shumë të madhe”. Pali tha: “Kurse unë e kam qysh prej lindjes!”.
‘I had to pay a heavy price for my position as citizen,’ said the officer. ‘I am one by birth,’ rejoined Paul.
29 Menjëherë ata që duhet ta merrnin në pyetje u larguan prej tij; dhe vetë kryemijësi, kur mori vesh se ai ishte qytetar romak, pati frikë që e kishte lidhur.
The men who were to have examined Paul immediately drew back, and the officer, finding that Paul was a Roman citizen, was alarmed at having put him in chains.
30 Të nesërmen, duke dashur të marrë vesh me saktësi përse ishte akuzuar nga Judenjtë, e zgjidhi nga prangat dhe urdhëroi krerët e priftërinjve dhe gjithë sinedrin të vinin. Pastaj, si e sollën poshtë Palin, e nxori përpara tyre.
On the next day the commanding officer, wishing to find out the real reason why Paul was denounced by the Jewish leaders, had his chains taken off, and directed the chief priests and the whole of the High Council to assemble, and then took Paul down and brought him before them.
