Veprat e Apostujve 22

1 “Vëllezër dhe etër, dëgjoni çfarë ju them tani për mbrojtjen time”.

Brethren and fathers, hear my defence, which I now make to you.

2 Kur dëgjuan se u fliste atyre në gjuhën hebraike, heshtën edhe më shumë. Pastaj ai tha:

And on hearing him speak to them in the Hebrew tongue, they kept the more silence. And he saith:

3 “Në të vërtetë unë jam një Jude, lindur në Tars të Kilikisë dhe rritur në këtë qytet te këmbët e Gamalielit, edukuar me përpikërinë e ligjit të etërve tanë, plot me zell për Perëndinë, sikurse jeni ju të gjithë sot;

I am indeed a Jew, born in Tarsus of Cilicia, hut brought up in this city, taught at the feet of Gamaliel in the strictness of the Law of our fathers, being zealous for God, as ye all are this day.

4 unë kam përndjekur këtë Udhë deri në vdekje, duke lidhur dhe duke futur në burg burra dhe gra,

And I persecuted this way [[of belief]] even to death, binding and putting into prisons both men and women,

5 sikurse jep dëshmi për mua kryeprifti dhe gjithë sinedri i pleqve, prej të cilëve mora edhe letra për vëllezërit dhe shkova në Damask për të sjellë të lidhur në Jeruzalem ata që ishin atje, që të ndëshkoheshin.

as also the high-priest beareth me witness, and all the elderhood; from whom I received letters to the brethren, and was on my way to Damascus to bring those also that were there, bound, to Jerusalem, that they might be punished.

6 Dhe më ndodhi që, kur isha duke udhëtuar dhe po i afrohesha Damaskut, aty nga mesi i ditës, papritmas një dritë e madhe nga qielli vetëtiu rreth meje.

But it came to pass, as I was on my way, and approaching Damascus, that about noon there suddenly shone around me a great light from heaven;

7 Dhe unë rashë përdhe dhe dëgjova një zë që po më thoshte: “Saul, Saul, përse më përndjek?”.

and I fell to the ground, and heard a voice saying to me, Saul, Saul, why dost thou persecute me?

8 Dhe unë u përgjigja: “Kush je ti, o Zot?” Edhe ai më tha: “Unë jam Jezus Nazareasi, të cilin ti e përndjek”.

And I answered, Who art thou, Lord? And he said to me, I am Jesus the Nazarene, whom thou persecutest.

9 Edhe ata që ishin me mua e panë dritën dhe u trembën, por nuk dëgjuan zërin e atij që më fliste.

And they that were with me saw indeed the light, and were afraid; but the voice of him that spoke to me they did not hear.

10 Unë thashë: “O Zot, ç’duhet të bëj?”. Zoti më tha: “Çohu dhe shko në Damask! Atje do të të thuhet çfarë të është urdhëruar të bësh”.

And I said, What shall I do, Lord? And the Lord said to me, Arise, and go into Damascus; and there thou wilt be told of all which it hath been appointed thee to do.

11 Dhe, mbasi unë nuk shihja asgjë për shkak të shkëlqimit të asaj drite, më morën për dore ata që ishin me mua; dhe hyra në Damask.

And as I could not see by reason of the brightness of that light, I was led by the hand of those that were with me, and came into Damascus.

12 Dhe njëfarë Anania, njeri i perëndishëm sipas ligjit, për të cilin jepnin dëshmi të gjithë Judenjtë që banonin aty,

But one Ananias, a devout man according to the Law, well spoken of by all the Jews who dwelt there,

13 erdhi tek unë, dhe duke qëndruar pranë meje, tha: “O vëlla Saul, shiko përsëri!”. Dhe në atë çast unë fitova përsëri dritën e syve dhe e shikova.

came to me, and standing over me said, Brother Saul, receive sight. And I immediately looked up upon him.

14 Pastaj vazhdoi: “Perëndia i etërve tanë të ka paracaktuar të njohësh vullnetin e tij, ta shohësh të Drejtin dhe të dëgjosh një zë nga goja e tij.

And he said, The God of our fathers chose thee to know his will, and to see the Righteous One, and to hear a voice from his mouth;

15 Sepse ti duhet të dëshmosh për të tek të gjithë njerëzit për ato që ke parë dhe ke dëgjuar.

for thou shalt be a witness for him to all men of what thou hast seen and heard.

16 Dhe tani ç’pret? Çohu dhe ji i pagëzuar dhe i larë nga mëkatet e tua, duke thirrur emrin e Zotit”.

And now why dost thou delay? Arise, and be baptized, and wash away thy sins, calling on his name.

17 Dhe ndodhi që, kur u ktheva në Jeruzalem dhe isha duke u lutur në tempull, u rrëmbeva në ekstazë,

And it came to pass after my return to Jerusalem, while I was praying in the temple, that I fell into a trance,

18 dhe pashë Zotin që më thoshte: “Nxito dhe dil shpejt nga Jeruzalemi, sepse ata nuk do ta pranojnë dëshminë tënde për mua”.

and saw him saying to me, Make haste, and go quickly out of Jerusalem; for they will not receive thy testimony concerning me.

19 Atëherë unë thashë: “O Zot, ata e dinë vetë se unë burgosja dhe rrihja nga një sinagogë te tjetra ata që besonin në ty;

And I said, Lord, they know that I imprisoned, and beat in every synagogue, those that believed in thee;

20 kur u derdh gjaku i Stefanit, dëshmorit tënd, edhe unë isha i pranishëm, e miratoja vdekjen e tij dhe ruaja rrobat e atyre që e vrisnin.

and when the blood of Stephen, thy witness, was shed, I myself was standing by and consenting, and keeping the garments of those who slew him.

21 Por ai më tha: “Shko, sepse unë do të të dërgoj larg midis johebrenjve””.

And he said to me, Depart; for I will send thee far hence to the gentiles.

22 Ata e dëgjuan deri në këtë pikë; pastaj ngritën zërin duke thënë: “Hiqe nga bota një njeri të tillë, sepse nuk është i denjë të rrojë!”.

And they listened to him as far as this word, and then lifted up their voices, and said, Away with such a fellow from the earth! for it was not fit that he should live.

23 Duke qenë se ata bërtisnin, duke i flakur rrobat e duke ngritur pluhurin në erë,

And as they were crying out, and shaking their garments, and throwing dust into the air,

24 kryemijësi urdhëroi ta çonin Palin në fortesë, duke urdhëruar që ta marrin në pyetje duke e rrahur me kamxhik, që të merrej vesh për çfarë arsye ata bërtisnin kështu kundër tij.

the chief captain ordered him to be brought into the castle, and bade that he should be examined by scourging; that he might ascertain for what cause they were thus crying out against him.

25 Por, kur e shtrinë, të lidhur me rripa, Pali i tha centurionit që ishte aty: “A është e ligjshme për ju të rrihni me kamxhik një qytetar romak, ende të pagjykuar?”.

But when they had stretched him out with the cords, Paul said to the centurion that stood by, Is it lawful for you to scourge a man that is a Roman, and uncondemned?

26 Kur e dëgjoi, centurioni shkoi e i tregoi kryemijësit duke thënë: “Çfarë do të bësh? Ky njeri është një qytetar romak!”.

When the centurion heard this, he went and told the chief captain, saying, What art thou about to do? For this man is a Roman.

27 Atëherë kryemijësi shkoi te Pali dhe e pyeti: “Më thuaj, a je një qytetar romak?”. Ai tha: “Po, jam!”.

Then the chief captain came and said to him, Tell me, art thou a Roman? He said, Yes.

28 Kryemijësi u përgjigj: “Unë e kam fituar këtë qytetëri me një shumë të madhe”. Pali tha: “Kurse unë e kam qysh prej lindjes!”.

The chief captain answered, For a great sum I obtained this citizenship. And Paul said, But I was born a Roman.

29 Menjëherë ata që duhet ta merrnin në pyetje u larguan prej tij; dhe vetë kryemijësi, kur mori vesh se ai ishte qytetar romak, pati frikë që e kishte lidhur.

They therefore who were about to examine him left him immediately. And the chief captain also was alarmed when he knew that he was a Roman, and because he had bound him.

30 Të nesërmen, duke dashur të marrë vesh me saktësi përse ishte akuzuar nga Judenjtë, e zgjidhi nga prangat dhe urdhëroi krerët e priftërinjve dhe gjithë sinedrin të vinin. Pastaj, si e sollën poshtë Palin, e nxori përpara tyre.

On the morrow, wishing to have certain knowledge why he was accused by the Jews, he released him, and ordered the chief priests and all the council to assemble; and bringing Paul down, he set him before them.