Veprat e Apostujve 22
1 “Vëllezër dhe etër, dëgjoni çfarë ju them tani për mbrojtjen time”.
ⲁ̅ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲁⲥⲛⲏⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲁⲉⲓⲟⲧⲉ ⲥⲱⲧⲙ ⲉⲧⲁⲁⲡⲟⲗⲟⲅⲓⲁ ⲉⲧϣⲟⲟⲡ ⲧⲉⲛⲟⲩ ϣⲁⲣⲱⲧⲛ
2 Kur dëgjuan se u fliste atyre në gjuhën hebraike, heshtën edhe më shumë. Pastaj ai tha:
ⲃ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲥⲱⲧⲙ ⲇⲉ ϫⲉ ⲉϥⲛⲁϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲙⲙⲛⲧϩⲉⲃⲣⲁⲓⲟⲥ ⲁⲩⲕⲁ ⲣⲱⲟⲩ ⲛϩⲟⲩⲟ ⲁⲩⲱ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ
3 “Në të vërtetë unë jam një Jude, lindur në Tars të Kilikisë dhe rritur në këtë qytet te këmbët e Gamalielit, edukuar me përpikërinë e ligjit të etërve tanë, plot me zell për Perëndinë, sikurse jeni ju të gjithë sot;
ⲅ̅ⲁⲛⲅⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲉⲁⲩϫⲡⲟⲓ ϩⲛ ⲧⲁⲣⲥⲟⲥ ⲛⲧⲕⲓⲗⲓⲕⲓⲁ ⲉⲁⲩⲥⲁⲛⲟⲩϣⲧ ⲇⲉ ϩⲛ ⲧⲉⲓⲡⲟⲗⲓⲥ ⲉⲁⲩⲡⲁⲓⲇⲉⲩⲉ ⲙⲙⲟⲓ ϩⲛ ⲟⲩⲱⲣϫ ϩⲁⲣⲁⲧϥ ⲛⲅⲁⲙⲁⲗⲓⲏⲗ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲛⲛⲁⲉⲓⲟⲧⲉ ⲉⲓⲟ ⲛⲣⲉϥⲕⲱϩ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲉⲧⲉⲧⲛⲟ ⲙⲙⲟⲥ ⲙⲡⲟⲟⲩ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲧⲏⲣⲧⲛ
4 unë kam përndjekur këtë Udhë deri në vdekje, duke lidhur dhe duke futur në burg burra dhe gra,
ⲇ̅ⲁⲓⲇⲓⲱⲕⲉ ⲛⲥⲁ ⲧⲉⲓϩⲓⲏ ϣⲁϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲙⲟⲩ ⲉⲓⲙⲟⲩⲣ ⲛⲛⲣⲱⲙⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϩⲓⲟⲙⲉ ⲉⲓⲛⲟⲩϫⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉⲛⲉϣⲧⲉⲕⲱⲟⲩ
5 sikurse jep dëshmi për mua kryeprifti dhe gjithë sinedri i pleqve, prej të cilëve mora edhe letra për vëllezërit dhe shkova në Damask për të sjellë të lidhur në Jeruzalem ata që ishin atje, që të ndëshkoheshin.
ⲉ̅ⲛⲑⲉ ⲟⲛ ⲉⲣⲉⲡⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲁⲓ ⲙⲛ ⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ⲛⲁⲓ ⲛⲧⲁⲓϫⲓ ⲛϩⲉⲛⲉⲡⲓⲥⲧⲟⲗⲏ ⲛⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲁⲓⲃⲱⲕ ⲉⲇⲁⲙⲁⲥⲕⲟⲥ ⲉⲧⲣⲁⲉⲓⲛⲉ ⲟⲛ ⲛⲛⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲉⲑⲓⲗⲏⲙ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲧⲓⲙⲱⲣⲓ ⲙⲙⲟⲟⲩ
6 Dhe më ndodhi që, kur isha duke udhëtuar dhe po i afrohesha Damaskut, aty nga mesi i ditës, papritmas një dritë e madhe nga qielli vetëtiu rreth meje.
ⲋ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲙⲙⲟⲓ ⲉⲓⲙⲟⲟϣⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉⲓϩⲱⲛ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲇⲁⲙⲁⲥⲕⲟⲥ ⲙⲡⲛⲟⲩ ⲙⲙⲉⲉⲣⲉ ⲁⲩⲛⲟϭ ⲛⲟⲩⲟⲉⲓⲛ ϣⲁ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱⲓ ϩⲛ ⲟⲩϣⲥⲛⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲡⲉ
7 Dhe unë rashë përdhe dhe dëgjova një zë që po më thoshte: “Saul, Saul, përse më përndjek?”.
ⲍ̅ⲁⲓϩⲉ ⲇⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲙ ⲡⲕⲁϩ ⲁⲩⲱ ⲁⲓⲥⲱⲧⲙ ⲉⲩⲥⲙⲏ ⲉⲥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁⲓ ϫⲉ ⲥⲁⲩⲗⲉ ⲥⲁⲩⲗⲉ ⲁϩⲣⲟⲕ ⲕⲡⲏⲧ ⲛⲥⲱⲓ
8 Dhe unë u përgjigja: “Kush je ti, o Zot?” Edhe ai më tha: “Unë jam Jezus Nazareasi, të cilin ti e përndjek”.
ⲏ̅ⲁⲛⲟⲕ ⲇⲉ ⲁⲓⲟⲩⲱϣⲃ ϫⲉ ⲛⲧⲕⲛⲓⲙ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲓ ϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲡⲉ ⲓⲥ ⲡⲛⲁⲍⲱⲣⲁⲓⲟⲥ ⲡⲉⲧⲕⲡⲏⲧ ⲛⲥⲱϥ
9 Edhe ata që ishin me mua e panë dritën dhe u trembën, por nuk dëgjuan zërin e atij që më fliste.
ⲑ̅ⲛⲉⲧⲙⲟⲟϣⲉ ⲇⲉ ⲛⲙⲙⲁⲓ ⲁⲩⲛⲁⲩ ⲉⲡⲟⲩⲟⲉⲓⲛ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϣⲱⲡⲉ ϩⲛⲟⲩϩⲟⲧⲉ ⲙⲡⲟⲩⲥⲱⲧⲙ ⲇⲉ ⲉⲧⲉⲥⲙⲏ ⲙⲡⲉⲧϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲁⲓ
10 Unë thashë: “O Zot, ç’duhet të bëj?”. Zoti më tha: “Çohu dhe shko në Damask! Atje do të të thuhet çfarë të është urdhëruar të bësh”.
ⲓ̅ⲡⲉϫⲁⲓ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲟⲩ ⲡⲉϯⲛⲁⲁⲁϥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲓ ϫⲉ ⲧⲱⲟⲩⲛ ⲛⲅⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲇⲁⲙⲁⲥⲕⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲥⲉⲛⲁϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲁⲕ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲉⲧⲃⲉ ϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ⲛⲧⲁⲓⲧⲟϣⲟⲩ ⲛⲁⲕ ⲉⲁⲁⲩ
11 Dhe, mbasi unë nuk shihja asgjë për shkak të shkëlqimit të asaj drite, më morën për dore ata që ishin me mua; dhe hyra në Damask.
ⲓ̅ⲁ̅ⲛⲧⲉⲣⲓⲧⲱⲟⲩⲛ ⲇⲉ ⲁⲓⲗⲟ ⲉⲓⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲁ ⲡⲉⲟⲟⲩ ⲙⲡⲟⲩⲟⲉⲓⲛ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩϫⲓⲙⲟⲉⲓⲧ ⲇⲉ ϩⲏⲧ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲧⲛⲙⲙⲁⲓ ⲁⲓⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲇⲁⲙⲁⲥⲕⲟⲥ
12 Dhe njëfarë Anania, njeri i perëndishëm sipas ligjit, për të cilin jepnin dëshmi të gjithë Judenjtë që banonin aty,
ⲓ̅ⲃ̅ⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲇⲉ ϫⲉ ⲁⲛⲁⲛⲓⲁⲥ ⲟⲩⲣⲉϥⲣϩⲟⲧⲉ ⲕⲁⲧⲁ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲉⲩⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ϩⲁⲣⲟϥ ⲛϭⲓ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲧⲟⲩⲏϩ ϩⲛ ⲇⲁⲙⲁⲥⲕⲟⲥ
13 erdhi tek unë, dhe duke qëndruar pranë meje, tha: “O vëlla Saul, shiko përsëri!”. Dhe në atë çast unë fitova përsëri dritën e syve dhe e shikova.
ⲓ̅ⲅ̅ⲁϥⲉⲓ ϣⲁⲣⲟⲓ ⲁϥⲁϩⲉⲣⲁⲧϥ ϩⲓϫⲱⲓ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲓ ϫⲉ ⲥⲁⲩⲗⲉ ⲡⲁⲥⲟⲛ ⲁⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛⲟⲕ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁⲓⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ
14 Pastaj vazhdoi: “Perëndia i etërve tanë të ka paracaktuar të njohësh vullnetin e tij, ta shohësh të Drejtin dhe të dëgjosh një zë nga goja e tij.
ⲓ̅ⲇ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲓ ϫⲉ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲛⲉⲛⲉⲓⲟⲧⲉ ⲁϥⲛⲉϩⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲥⲟⲩⲛ ⲡⲉϥⲟⲩⲱϣ ⲁⲩⲱ ⲉⲛⲁⲩ ⲉⲡⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲉⲥⲱⲧⲙ ⲉⲩⲥⲙⲏ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲣⲱϥ
15 Sepse ti duhet të dëshmosh për të tek të gjithë njerëzit për ato që ke parë dhe ke dëgjuar.
ⲓ̅ⲉ̅ϫⲉ ⲕⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲛⲁϥ ⲙⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲛⲁϩⲣⲛ ⲣⲱⲙⲉ ⲛⲓⲙ ⲛⲛⲉⲛⲧⲁⲕⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲁⲕⲥⲟⲧⲙⲟⲩ
16 Dhe tani ç’pret? Çohu dhe ji i pagëzuar dhe i larë nga mëkatet e tua, duke thirrur emrin e Zotit”.
ⲓ̅ⲋ̅ⲧⲉⲛⲟⲩ ϭⲉ ⲟⲩ ⲡⲉⲧⲕⲛⲁⲁⲁϥ ⲧⲱⲟⲩⲛ ⲛⲅϫⲓ ⲃⲁⲡⲧⲓⲥⲙⲁ ⲛⲅⲉⲓⲱ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉⲕⲛⲟⲃⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲅⲉⲡⲓⲕⲁⲗⲉⲓ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲛ
17 Dhe ndodhi që, kur u ktheva në Jeruzalem dhe isha duke u lutur në tempull, u rrëmbeva në ekstazë,
ⲓ̅ⲍ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲛⲧⲉⲣⲓⲕⲧⲟⲓ ⲉⲑⲓⲗⲏⲙ ⲁⲩⲱ ⲉⲓϣⲗⲏⲗ ϩⲙ ⲡⲉⲣⲡⲉ ⲁⲓϣⲱⲡⲉ ϩⲛ ⲟⲩⲉⲕⲥⲧⲁⲥⲓⲥ
18 dhe pashë Zotin që më thoshte: “Nxito dhe dil shpejt nga Jeruzalemi, sepse ata nuk do ta pranojnë dëshminë tënde për mua”.
ⲓ̅ⲏ̅ⲁⲓⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟϥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁⲓ ϫⲉ ϭⲉⲡⲏ ⲁⲙⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲑⲓⲗⲏⲙ ϫⲉ ⲥⲉⲛⲁϫⲓ ⲙⲛⲧⲙⲛⲧⲣⲉ ⲁⲛ ⲛⲧⲟⲟⲧⲕ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧ
19 Atëherë unë thashë: “O Zot, ata e dinë vetë se unë burgosja dhe rrihja nga një sinagogë te tjetra ata që besonin në ty;
ⲓ̅ⲑ̅ⲁⲛⲟⲕ ϩⲱ ⲡⲉϫⲁⲓ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲥⲉⲥⲟⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲡⲉ ⲛⲉⲓⲥⲱⲧⲡ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲁⲩⲱ ⲉⲧϩⲓⲟⲩⲉ ϩⲛ ⲛⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲛⲛⲉⲧⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲣⲟⲕ
20 kur u derdh gjaku i Stefanit, dëshmorit tënd, edhe unë isha i pranishëm, e miratoja vdekjen e tij dhe ruaja rrobat e atyre që e vrisnin.
ⲕ̅ⲁⲩⲱ ⲟⲛ ⲉⲩⲛⲁⲡⲱϩⲧ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉⲥⲛⲟϥ ⲛⲥⲧⲉⲫⲁⲛⲟⲥ ⲡⲉⲕⲙⲛⲧⲣⲉ ⲁⲛⲟⲕ ϩⲱ ⲛⲉⲓⲁϩⲉⲣⲁⲧ ⲉⲓⲥⲩⲛⲉⲩⲇⲟⲕⲓ ⲁⲩⲱ ⲉⲓϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲛϩⲟⲓⲧⲉ ⲛⲛⲉⲧⲛⲁϩⲱⲧⲃ ⲙⲙⲟϥ
21 Por ai më tha: “Shko, sepse unë do të të dërgoj larg midis johebrenjve””.
ⲕ̅ⲁ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲓ ϫⲉ ⲃⲱⲕ ϫⲉ ⲉⲓⲛⲁϫⲟⲟⲩⲕ ⲁⲛⲟⲕ ⲉϩⲉⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲉⲩⲟⲩⲏⲩ
22 Ata e dëgjuan deri në këtë pikë; pastaj ngritën zërin duke thënë: “Hiqe nga bota një njeri të tillë, sepse nuk është i denjë të rrojë!”.
ⲕ̅ⲃ̅ⲁⲩⲥⲱⲧⲙ ⲇⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲛϭⲓ ⲙⲙⲏⲏϣⲉ ϣⲁ ⲡⲉⲓϣⲁϫⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϥⲓϩⲣⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ϥⲓ ⲡⲁⲓ ⲛⲧⲉⲓⲙⲓⲛⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓϫⲙ ⲡⲕⲁϩ ⲛϣϣⲉ ⲅⲁⲣ ⲁⲛ ⲉⲣⲟϥ ⲉⲱⲛϩ ϫⲓⲛ ⲧⲉⲛⲟⲩ
23 Duke qenë se ata bërtisnin, duke i flakur rrobat e duke ngritur pluhurin në erë,
ⲕ̅ⲅ̅ⲉⲩⲁϣⲕⲁⲕ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲩϥⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲛⲛⲉⲩϩⲟⲓⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲉⲩⲛⲉϫϣⲟⲉⲓϣ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲁⲏⲣ
24 kryemijësi urdhëroi ta çonin Palin në fortesë, duke urdhëruar që ta marrin në pyetje duke e rrahur me kamxhik, që të merrej vesh për çfarë arsye ata bërtisnin kështu kundër tij.
ⲕ̅ⲇ̅ⲁⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲇⲉ ⲟⲩⲉϩⲥⲁϩⲛⲉ ⲉϫⲓⲧϥ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲧⲡⲁⲣⲉⲙⲃⲟⲗⲏ ⲉⲁϥϫⲟⲟⲥ ⲉϩⲓⲟⲩⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲛϩⲉⲛⲙⲁⲥⲧⲓⲅⲝ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉϥⲉⲉⲓⲙⲉ ϫⲉ ⲉⲧⲃⲉ ⲁϣ ⲛⲗⲟⲓϭⲉ ⲉⲛⲉⲩⲁϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲣⲟϥ ⲛⲧⲉⲓϩⲉ
25 Por, kur e shtrinë, të lidhur me rripa, Pali i tha centurionit që ishte aty: “A është e ligjshme për ju të rrihni me kamxhik një qytetar romak, ende të pagjykuar?”.
ⲕ̅ⲉ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲥⲟⲙⲛⲧϥ ⲇⲉ ⲛⲙⲙⲟⲩⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛϭⲓ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲙⲡϩⲉⲕⲁⲧⲟⲛⲧⲁⲣⲭⲟⲥ ⲉⲧⲁϩⲉⲣⲁⲧϥ ϫⲉ ⲉⲛⲉⲥⲧⲟⲛⲏⲧⲛ ⲉϩⲓⲟⲩⲉ ⲉⲩⲣⲱⲙⲉ ⲛϩⲣⲱⲙⲁⲓⲟⲥ ⲉⲙⲛ ⲛⲟⲃⲉ ⲉⲣⲟϥ
26 Kur e dëgjoi, centurioni shkoi e i tregoi kryemijësit duke thënë: “Çfarë do të bësh? Ky njeri është një qytetar romak!”.
ⲕ̅ⲋ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲥⲱⲧⲙ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲡϩⲉⲕⲁⲧⲟⲛⲧⲁⲣⲭⲟⲥ ⲁϥϯ ⲡⲉϥⲟⲩⲟⲓ ⲉⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲁϥⲧⲁⲙⲟϥ ϫⲉ ⲁⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲟⲩ ⲡⲉⲧⲕⲛⲁⲁⲁϥ ⲡⲉⲓⲣⲱⲙⲉ ⲅⲁⲣ ⲟⲩϩⲣⲱⲙⲁⲓⲟⲥ ⲡⲉ
27 Atëherë kryemijësi shkoi te Pali dhe e pyeti: “Më thuaj, a je një qytetar romak?”. Ai tha: “Po, jam!”.
ⲕ̅ⲍ̅ⲁϥϯ ⲡⲉϥⲟⲩⲟⲓ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲁϥϫⲛⲟⲩϥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲛⲧⲕ ⲟⲩϩⲣⲱⲙⲁⲓⲟⲥ ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲉϩⲉ
28 Kryemijësi u përgjigj: “Unë e kam fituar këtë qytetëri me një shumë të madhe”. Pali tha: “Kurse unë e kam qysh prej lindjes!”.
ⲕ̅ⲏ̅ⲁⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲇⲉ ⲟⲩⲱϣⲃ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲁⲓϯⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲭⲣⲏⲙⲁ ϩⲁ ⲧⲉⲓⲡⲟⲗⲓⲧⲓⲁ ⲡⲉϫⲉ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲇⲉ ⲛⲧⲁⲩϫⲡⲟⲓ ⲛϩⲏⲧⲥ
29 Menjëherë ata që duhet ta merrnin në pyetje u larguan prej tij; dhe vetë kryemijësi, kur mori vesh se ai ishte qytetar romak, pati frikë që e kishte lidhur.
ⲕ̅ⲑ̅ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲥⲁϩⲱⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲙⲟϥ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲧⲛⲁϩⲉⲇⲁⲍⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲁϥⲣ ϩⲟⲧⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲉⲓⲙⲉ ϫⲉ ⲟⲩϩⲣⲱⲙⲁⲓⲟⲥ ⲡⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲛⲉⲁϥⲙⲟⲣϥ ⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁϥⲃⲟⲗϥ ⲉⲃⲟⲗ
30 Të nesërmen, duke dashur të marrë vesh me saktësi përse ishte akuzuar nga Judenjtë, e zgjidhi nga prangat dhe urdhëroi krerët e priftërinjve dhe gjithë sinedrin të vinin. Pastaj, si e sollën poshtë Palin, e nxori përpara tyre.
ⲗ̅ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲇⲉ ⲁϥⲟⲩⲱϣ ⲉⲉⲓⲙⲉ ⲉⲡⲱⲣϫ ϫⲉ ⲉⲧⲃⲉ ⲟⲩ ⲥⲉⲕⲁⲧⲏⲅⲟⲣⲓ ⲙⲙⲟϥ ⲛϭⲓ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲁϥⲟⲩⲉϩ ⲥⲁϩⲛⲉ ⲉⲧⲣⲉⲩⲥⲱⲟⲩϩ ⲛϭⲓ ⲛⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲁⲩⲱ ⲡⲥⲩⲛϩⲉⲇⲣⲓⲟⲛ ⲧⲏⲣϥ ⲁϥϫⲓ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ⲁϥⲧⲁϩⲟϥ ⲉⲣⲁⲧϥ ϩⲛ ⲧⲉⲩⲙⲏⲧⲉ
